Φλογάτη Παντιέρα

Αντίο Σύντροφε...

ΝΑΡ-ΚΑ | Ανακοίνωση: Το αίμα του Παύλου Φύσσα δεν πήγε χαμένο!

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τον 1 χρόνο από την δολοφονία του Π. Φύσσα από τους φασίστες της Χ.Α.

 

Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, νέοι και νέες

Η δολοφονία του από τους νεοναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε την αιματηρή σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των αντιφασιστικών αντιρατσιστικών διαθέσεων των εργαζομένων και του ελληνικού λαού. Η δίκαιη οργή για την οργανωμένη πολιτική δολοφονία αποτίναξε το φόβο απέναντι στις συμμορίες της στις εργατογειτονιές και στα σχολεία και γέννησε τη διεθνή δημοκρατική κατακραυγή. Όλα αυτά ανάγκασαν την άρχουσα τάξη και την ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να ανακόψουν πρύμναν. Η αντιφασιστική έκρηξη και το λαϊκό κίνημα έβαλαν προσωρινά φρένο στην βαθύτερη τάση του ολοκληρωτικού κοινοβουλευτισμού για πολιτική συνεργασία με τους φασίστες, ανάγκασε την κυβέρνηση να οδηγήσει στη φυλακή τους δολοφόνους του Π. Φύσσα και να ανοίξει η δικαστική δίωξη για τα πολλαπλά εγκλήματα της Χρυσής Αυγής, ανέκοψε την ορμητική ιδεολογική, πολιτική και εκλογική άνοδο του νεοφασισμού.

Ωστόσο, δεν χρειάζεται καμία επανάπαυση. Όπως δείχνει η συμμαχία της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με τους νεοφασίστες στην Ουκρανία, η άνοδος του ακροδεξιού εθνικισμού στην ΕΕ, η τάση αναγέννησης και ενίσχυσης του νεοφασισμού στην Ευρώπη και, με άλλο πρόσωπο, στις ΗΠΑ, αλλά και η εκλογική ενίσχυση της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται και σπάει μέσα στον βούρκο του καπιταλισμού και της βαθιάς δομικής του κρίσης, που δεν ξεπερνιέται. Εξάλλου ήταν η κρίση του 1929, που ξεπέταξε το τέρας για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.

«Χρυσή Αυγή» του ολοκληρωτικού καπιταλισμού

Η Χρυσή Αυγή και ο νεοφασισμός δεν είναι αντισυστημικές δυνάμεις. Εκφράζουν πολιτικά και ιδεολογικά στην πιο καθαρή μορφή τη συστημική τάση για καταπίεση έως και πλήρη κατάργηση των εργατικών και λαϊκών ελευθεριών, της αντισυστημικής δράσης των συνδικάτων, των μαζικών φορέων, των μετώπων και κομμάτων της εργατικής τάξης και του λαού. Εκφράζουν πολιτικά και ιδεολογικά την κρίση του αστικού κοινοβουλευτισμού και τη βαθιά αντιδημοκρατική τάση του κεφαλαίου για αναίρεση όλων των δημοκρατικών κατακτήσεων ακόμη και των τυπικά κοινοβουλευτικών. Όχι για λιγότερο, αλλά για περισσότερο και μεγαλύτερο κατασταλτικό κράτος. Αντί να κτυπήσουν «τα λαμόγια στη βουλή» (όπως έλεγαν), κτύπησαν εργάτες, συνδικαλιστές, αριστερούς και μετανάστες. Εξάντλησαν το κοινοβουλευτικό τους έργο στην κατάθεση ερωτήσεων υπέρ των εφοπλιστών αποκαλύπτοντας ποιών τα συμφέροντα εκπροσωπούν.

Η Χρυσή Αυγή και ο νεοφασισμός εκφράζουν πολιτικά και ιδεολογικά στην πιο καθαρή μορφή τις νέες αντιδραστικές τάσεις του κεφαλαίου για σταθεροποίηση και ανάταξη του ποσοστού κέρδους, για νέες δουλικές σχέσεις εργασίας βαθύτερης εκμετάλλευσης, για εξοβελισμό της εργασίας από την παραγωγή χάριν του κέρδους, για νέα ολοκληρωτική υποταγή της επιστήμης και της γνώσης στο κέρδος. Από εκεί απορρέει ο αντεργατικός ρατσισμός που ρίχνει τα μεροκάματα, οι «νέες» ιδέες ευθανασίας των αρρώστων και των γέρων, η γκετοποίηση και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής απλήρωτης εργασίας των μεταναστών και των ανέργων, ο ανορθολογισμός και ο πολυποίκιλος θρησκευτικός και ιδεολογικός μυστικισμός. Ιδέες που διαποτίζουν σιγά – σιγά τον πλανήτη, όλα σχεδόν τα αστικά κόμματα, δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά, τους «φιλοσόφους» και τους «επιστήμονες» της σύγχρονης αστικής τάξης.

Πάνω από όλα, όμως, η Χρυσή Αυγή και ο νεοφασισμός εκφράζουν πολιτικά και ιδεολογικά τον βαθύ φόβο της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου για μια αντικαπιταλιστική ανατροπή της αντιδραστικής επίθεσής τους, για τον κλονισμό του συστήματος και τις επαναστάσεις της νέας εποχής. Από κει απορρέει το αντικομμουνιστικό, αντιαριστερό, αντεργατικό και αντιλαϊκό ντελίριο των εκπροσώπων του συστήματος, των εφοπλιστών, τραπεζιτών και βιομηχάνων, της κυβέρνησης, της τρόικας, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της αστυνομίας, του δικαστικού συστήματος και των ΜΜΕ.

Ο φόβος από τις απεργίες και τις «πλατείες»

Αυτές οι ανατρεπτικές τάσεις εμφανίστηκαν πρωτόλεια και αντιφατικά στην Ελλάδα, μέσα από τον πρώτο εξεγερσιακό κύκλο του 2010- 2012, στις γενικές απεργίες, στις καταλήψεις και στις «πλατείες των αγανακτισμένων» ενάντια στα μνημόνια. Η Χρυσή Αυγή δεν ήταν «γέννημα των πλατειών», όπως λένε οι «αναλυτές» του συστήματος και της κυβέρνησης. Ακριβώς το αντίθετο: Ήταν γέννημα του φόβου της άρχουσας τάξης από τις απεργίες και τις πλατείες. Η Χρυσή Αυγή επιλέχθηκε, στηρίχθηκε και ενισχύθηκε οικονομικά και μιντιακά από το κεφάλαιο και αξιοποιήθηκε πολιτικά από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την τρόικα για να περάσει η τρομοκρατία τους, να περάσουν τα μνημόνια. Για να μη στραφεί η εργατική λαϊκή οργή προς την Αριστερά, την ανατροπή, την επανάσταση και τον κομμουνισμό της εποχής μας, αλλά προς την Ακροδεξιά, τη συντήρηση, την αντεπανάσταση και το φασισμό της εποχής μας. Όπως ακριβώς στην Ιταλία, στην Ισπανία και τη Γερμανία, στον προηγούμενο αιώνα.

Η σχετική σταθεροποίηση του αστικού πολιτικού και κοινοβουλευτικού συστήματος μετά το 2012, η προσωρινή αποτροπή του κινδύνου μιας λαϊκής ανατροπής «από τα κάτω», όχι μόνο μείωσε την άμεση αξία χρήσης της Χρυσής Αυγής για το κεφάλαιο, αλλά γέννησε νέους κινδύνους ανταπάντησης του μαζικού κινήματος. Όταν η τρομοκρατία περνά από τους ανυπεράσπιστους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους στις εργατικές και λαϊκές οργανώσεις, όταν «επιτρέπεται» η χρήση της παρανομίας και της τρομοκρατίας από τα δεξιά ενάντια ακόμη και στις τυπικά νόμιμες οργανώσεις και κόμματα του λαού, δεν μπορεί επί μακρόν να «απαγορεύεται» η εργατολαϊκή αντίσταση από τα αριστερά με όλες τις μορφές ενεργητικής εργατικής περιφρούρησης και λαϊκής αυτοάμυνας. Όμως, το τέρας είχε ήδη βγει από το αυγό. Όπως όλα τα φαινόμενα, ακολούθησε τη δική του αυτοτελή πορεία. Ο νεοφασισμός, γεννημένος μέσα από την κρίση και με τη βοήθεια του ακροδεξιού νεοφιλελευθερισμού και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, στράφηκε εναντίον τους. Απαιτούσε «όλη την εξουσία» και όχι μόνο στους δρόμους, τα σχολεία και τις γειτονιές. Γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι οι νουθεσίες δεν πιάνουν στο τέρας. Ότι ο έλεγχος επάνω του εκ μέρους της συγκυβέρνησης και του αστικού κοινοβουλευτισμού είχε χαθεί. Ο φασισμός μπορεί να γεννιέται μέσα από τον κοινοβουλευτισμό, αλλά επιδιώκει την αντιδραστική κατάργησή του, την ανοιχτή δικτατορία του κεφαλαίου, εντελώς αντίθετα με την κομμουνιστική αντικαπιταλιστική πολιτική που επιδιώκει την επαναστατική υπέρβασή του προς μια ανώτερη εργατική δημοκρατία.

Μπορούμε να νικήσουμε τους φασίστες και την αστική αντίδραση

Με την αστυνομική και δικαστική δίωξη της Χρυσής Αυγής αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά, ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, σε συνθήκες της βαθύτερης οικονομικής κρίσης και της πιο βάρβαρης και καθολικής τρομοκρατικής επίθεσης του κεφαλαίου, το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα και η κοινή αριστερή δράση μπορούν να αναγκάζουν το σύστημα και τις κυβερνήσεις σε υποχωρήσεις και αναδιπλώσεις, να δημιουργούν προϋποθέσεις για βαθύτερα ρήγματα, για να επιβάλουν εργατικές, λαϊκές και δημοκρατικές κατακτήσεις. Αυτός είναι ο δρόμος για το ξερίζωμα του φασισμού, για μια βαθιά αντικαπιταλιστική τομή που θα ανοίξει και το δρόμο προς την επανάσταση.

Ωστόσο, τονίζουμε ξανά: Καμιά επανάπαυση! Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και τρόικας, η ΕΕ και το «συνταγματικό τόξο» τους δεν πρόκειται να ξεριζώσουν το φασιστικό τέρας. Αφού το μάντρωσαν, άρχισαν πάλι να το χαϊδεύουν. Με τον δήθεν αντιρατσιστικό νόμο τους, έβαλαν τις νομικές προϋποθέσεις για να πέσουν στα μαλακά οι φασίστες. Για αυτό πρέπει να διατρανωθεί η απαίτηση για παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων, άμεσων και ηθικών αυτουργών για τη δολοφονία του Π. Φύσσα και για όλες τις δολοφονικές και εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής. Οι μέχρι τώρα κινήσεις των ανακριτικών και δικαστικών αρχών δείχνουν πως το μαχαίρι δεν μπαίνει βαθιά: Μετά από κάποιες μετακινήσεις προσώπων, οι μηχανισμοί της Χρυσής Αυγής στην ΕΛΑΣ, δεν ξεριζώνονται. Για να γίνει αυτό απαιτείται ειδικά η διάλυση των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΕΛΤΑ, που αποτελούν άντρα φασιστικής δράσης και αντίληψης. Στο στρατό και τους απόστρατους έμειναν στο απυρόβλητο οι διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής, ειδικά στις Ειδικές Δυνάμεις, τη Σχολή Ευελπίδων και σε συγκεκριμένες οργανώσεις αποστράτων. Το ίδιο και οι θύλακές της στο δικαστικό σύστημα και στην Εκκλησία. Πολύ περισσότερο, μένει στο απυρόβλητο η οικονομική και ποικολότροπη ενίσχυση της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής από μέρους συγκεκριμένων εφοπλιστών, τραπεζιτών και μιντιαρχών. Αλλά και οι ειδικές διασυνδέσεις της με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και με το περιβάλλον του ίδιου του πρωθυπουργού. Για πιο λόγο δεν καλείται να απολογηθεί ο πρώην σύμβουλός του Π. Μπαλτάκος, αλλά και άλλοι ακροδεξιοί κρυπτοφασίστες που ενδημούν σε ομίλους και εφημερίδες που καλούσαν σε συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή; Με αφορμή και αιτία την επέτειο ενός έτους από τη δολοφονία του Π. Φύσσα όλα τα παραπάνω αιτήματα πρέπει να τεθούν από το αντιφασιστικό, εργατικό, λαϊκό και δημοκρατικό κίνημα με νέα ένταση και σαφήνεια. Ο Π. Φύσσας θα δικαιωθεί πλήρως όταν τσακιστούν τα δολοφονικά δίκτυα των νεοναζί.

Μέτωπο κατά του φασισμού και της κρατικής τρομοκρατίας

Για να αντιμετωπιστεί και ξεριζωθεί ο φασισμός, απαιτείται η πίεση από το λαϊκό αντιφασιστικό κίνημα στο δικαστικό και πολιτικό σύστημα. Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Απαιτείται η διαρκής μαζική πάλη, η πολιτική ανάπτυξή της, η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού, λαϊκού και ειδικά, του νεολαιίστικου κινήματος. Αυτό είναι που θα πετάξει έμπρακτα τους φασίστες έξω από τις γειτονιές, τα σχολεία, τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, στο δημόσιο και, πάνω από όλα, στον ιδιωτικό τομέα και τους ανέργους, όπου η επιρροή τους ανεβαίνει ανησυχητικά. Χρειάζεται στροφή όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς στο κοινωνικό μέτωπο, η έμπρακτη και υλική σύγκρουση για την ήττα μέτρων, για κατακτήσεις και ρωγμές στην επίθεση, για την κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής και των κυβερνήσεων που την υλοποιούν, την ήττα του μαύρου μετώπου κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ. Η κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς αποτελεί ουσιαστικό όρο για την αντεπίθεση του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κίνηματος και την κατάκτηση νικών. Η πικρή εμπειρία από την υποτίμηση του φασιστικού φαινομένου και της ανάγκης εργατικού μετώπου απέναντι του στα χρόνια του μεσοπολέμου αποτελεί αυστηρή προειδοποίηση. Αλλά και η ενσωμάτωση, η συμμαχία με ανύπαρκτα «δημοκρατικά» τμήματα της αστικής τάξης, τα «λαϊκά μέτωπα» και οι «αριστερές κυβερνήσεις», έδειξαν, όπως το 1944 στην Ελλάδα ή το 1973 στη Χιλή, ότι δεν μπορούν στρατηγικά να νικήσουν το φασισμό και την αστική αντίδραση.

Για να αντιμετωπιστεί και ξεριζωθεί ο φασισμός απαιτείται η σταθερή ιδεολογική αντιμετώπισή του μαζί με την αντιμετώπιση της δεξιάς αναθεώρησης της ιστορίας που εξισώνει το φασισμό με τον κομμουνισμό, τους θύτες με τα θύματα. Είμαστε εντελώς αντίθετοι, όμως, με κάθε δίωξη των ιδεών και των φρονημάτων, που από τη μια κρύβει το κύριο, που είναι η δίωξη και αυστηρή τιμωρία των εγκληματικών πράξεων της Χρυσής Αυγής και του φασισμού ενάντια στο λαϊκό κίνημα και σε κάθε άνθρωπο και από την άλλη, ετοιμάζει το έδαφος για διώξεις εναντίον των κομμουνιστικών, επαναστατικών και αριστερών ιδεών και δυνάμεων.

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ καλούν τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους, τον λαό σε μαζική καθολική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Κινητοποιήσεις μαζικές και ενωτικές, διαδηλώσεις παλλαϊκές και όλης της ανυπόταχτης νεολαίας, αλλά όχι άχρωμες, ούτε άφωνες. Οι δολοφόνοι του Φύσσα και πολλών μεταναστών έχουν χρώμα: το μαύρο των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Αυτοί που επώασαν το αυγό του φιδιού έχουν επίσης χρώμα: είναι το μαύρο μέτωπο κυβερνήσεων – ΕΕ – ΔΝΤ - κεφαλαίου, που έχουν ρίξει το λαό στη μαύρη εξαθλίωση και που οικοδομούν τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Είναι το χρώμα του χρήματος, που λεηλατεί τα ζωτικά δικαιώματα του λαού. Ενάντια σε όλα αυτά θα υψωθεί η φωνή των νέων και των εργαζομένων που θα κατακλύσουν τους δρόμους την επόμενη βδομάδα. Απαιτείται όμως η μόνιμη και σταθερή ανάπτυξη της λαϊκής πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες της εποχής μας, η ενίσχυση της ΚΕΔΔΕ και όλων των κινήσεων και συλλογικοτήτων που αντιμάχονται την κρατική – κυβερνητική και εργοδοτική τρομοκρατία, το φασισμό και το ρατσισμό. 

Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μια άλλη Αριστερά. Για ένα νέο κομμουνιστικό πρόγραμμα

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πολιτική καμπή των κοινωνικών συγκρούσεων στην Ελλάδα. Η άρχουσα τάξη προετοιμάζεται πυρετωδώς για αυτές.

Για να νικήσει ο εργάτης, ο εργαζόμενος, ο λαός, απαιτείται η αντικαπιταλιστική ανατροπή, η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η πολιτική συσπείρωση όλων των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ και αντισυστημικών δυνάμεων. Απαιτείται το πρόγραμμα για τις επαναστάσεις και την διεθνική κομμουνιστική απελευθέρωση της εποχής μας. Που θα φωτίσει τις αιτίες, θα δώσει ερμηνεία για το χτες και το σήμερα και προοπτική για το αύριο των αγώνων.

Που θα νικήσει ιστορικά και αμετάκλητα το φασισμό.

ΝΑΡ γαι την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Σεπτέμβρης 2014

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΔΕΘ, ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

 

Τέλος «ανακωχής»: Ώρα να μιλήσουν τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας! 

Σάββατο 6/9, 18.00, ΚΑΜΑΡΑ:

 

[ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ], 

Καλούμε όλα τα μαχόμενα αγωνιστικά τμήματα του εργατικού – λαϊκού κινήματος σε κοινή πορεία προς την ΔΕΘ. 

Κυριακή 7/9, 11:00, ΕΚΘ: 

Καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα της πόλης σε συνέλευση συντονισμού των αγώνων το άμεσο επόμενο διάστημα 

4 χρόνια σκληρών μνημονιακών πολιτικών και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι ξέρουμε, ότι η πολυπόθητη «ανάπτυξη» που υπόσχονται η κυβέρνηση και η ΕΕ περνάει πάνω από τα δικαιώματά μας. Πέρα από το παραμύθι για επενδύσεις, αύξηση του τουρισμού και έξοδο στις αγορές, τα παλιά μέτρα προχωρούν και θα συνοδευτούν από νέα πιο βάρβαρα (7.000 απολύσεις στο δημόσιο, μείωση κατώτατου μισθού, διάλυση ασφαλιστικού, ξεπούλημα της ενέργειας, και των δημόσιων χώρων). Όλα αυτά σφραγίζονται με το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, τις κατασχέσεις, την προσπάθεια κατάργησης των απεργιών, την επέκταση των ωραρίων, το χτύπημα στη φτωχομεσαία αγροτιά (εξευτελιστικές τιμές, χαράτσια, εμπάργκο από Ρωσία λόγω ΕΕ, εξισωτική αποζημείωση κτηνοτρόφων). 

Από τα μέτρα δε χάνουμε όλοι: Σε αντίθεση με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ξένοι και Έλληνες επιχειρηματίες αφού ξεκοκάλισαν επιδοτήσεις ετών, αφού θησαύρισαν με τα σκάνδαλα Ολυμπιάδας και χρηματιστηρίου, έρχονται τώρα να κερδίσουν ακόμα περισσότερα με τις πολιτικές της φτηνής εργασίας και των ιδιωτικοποιήσεων. Σύμμαχός τους και βασική υπεύθυνη για την πολιτική αυτή, είναι η ΕΕ, αυτή που μαζί με τους φασίστες σκορπά το θάνατο στην Ουκρανία, αυτή που προκειμένου να σώσει τα κέρδη των πολυεθνικών, επιβάλει μεροκάματα Κίνας σε όλη την Ευρώπη. 

 

ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΜΕ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΟ «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ» ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ 

Σύμμαχος της κυβέρνησης αποτελεί το ανυπόληπτο στα μάτια των εργαζομένων, επίσημο εργατικό κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. 

Αυτοί που δεν γνωρίζουν τι θα πει μεροκάματο, φτώχεια και ανάγκη είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας: Με την αποδοχή των θυσιών από τους εργαζομένους προκειμένου να έρθει η «ανάπτυξη». Μην ξεχνάμε ότι η Εθνική ΣΣΕ των 586 ευρώ έχει την υπογραφή της ΓΣΕΕ.

Με τη διασπαστική τους επιλογή να μην γράφουν όλους τους εργαζόμενους στα σωματεία (εργαζόμενους με μπλοκάκι, εργαζ. στα κοινωφελή προγράμματα, «μαύρους» εργαζ.). Σήμερα. στον ιδιωτικό τομέα το 92% των εργαζομένων είναι εκτός σωματείων. 

Με την τακτική των σπάνιων πλέον, απεργιών-μνημόσυνων για τα χαμένα δικαιώματα μας, που δε δίνουν καμία θετική προοπτική για τους εργαζόμενους αντίθετα ενισχύουν την ηττοπάθεια και την αποδοχή των μέτρων. 

 

Τέρμα η περίοδος της ηττοπάθειας και της εκλογικής αναμονής! 

Το δίλημμα για όλους τους εργαζόμενους, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία έχει τεθεί: Είτε θα μας οδηγήσουν στη διαρκή εξαθλίωση για να σώσουν τα κέρδη, τις τράπεζες, το νόμισμά και το πολιτικό τους σύστημα, είτε θα απαντήσουμε με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό/λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης- ΕΕ- Κεφαλαίου. Να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στην κοινωνία που θα μιλάει και θα αγωνίζεται με βάση τις ανάγκες και το δίκιο μας και όχι με κριτήριο τους δείκτες, τη σωτηρία των εργοδοτών και της δήθεν «εθνικής» οικονομίας. 

ΔΕΘ 2014: ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ 

Με βάση όλα τα παραπάνω η φετινή ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει το πρώτο βήμα για ένα νέο γύρο κοινωνικής αναμέτρησης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη, για την ανάδειξη και επιβολή των δικαιωμάτων όλων αυτών που παράγουμε τον πλούτο σε αυτή τη χώρα. Αυτή την απάντηση δεν μπορεί να τη δώσει ούτε ο κυβερνητικός, υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ, ούτε οι εθιμοτυπικές συγκεντρώσεις χωρίς προοπτική συντονισμού και αγώνα του ΠΑΜΕ. Έτσι, καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε αγωνιστικό σωματείο, επιτροπή αγώνα, και πρωτοβουλία, να γίνουμε ένα πραγματικό ποτάμι ανατροπής, βάζοντας τη δική μας σφραγίδα σε όλες τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της ΔΕΘ. 

• Να ανατρέψουμε άμεσα την επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Να πετάξουμε στα σκουπίδια τα Μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση και τα δημοσιονομικά σύμφωνα της ΕΕ. 
  

• Να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την έξοδο από την ΕΕ και την απελευθέρωση από τις πολιτικές της.
  

• Έξοδος από το ευρώ και απαγόρευση της μεταφοράς των επιχειρήσεων και των κεφαλαίων στο εξωτερικό.
  

• Εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. 
  

• Για πραγματική δημοκρατία ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, ενάντια στη δράση του κράτους των ΜΑΤ και του ναζιστικού παρακράτους της ΧΑ 
  

• Απαιτούμε δουλειές για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς & όρους εργασίας, συντάξεις & συλλογικές συμβάσεις τώρα. Απαγόρευση των απολύσεων, προστασία των ανέργων. Δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και υγεία, πρόσβαση για όλους σε ρεύμα, νερό, θέρμανση. 

• Εξασφάλιση της πρώτης κατοικίας για όλες τις οικογένειες. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ 
  

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΟΙ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Μετά τους φρουτοπαραγωγούς, στο αντιαγροτικό στόχαστρο συγκυβέρνησης και ΕΕ μπήκαν και οι 150.000 οικογένειες των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, με τη μεγάλη μείωση των επιδοτούμων βοσκοτόπων, τη μεγάλη μείωση των εξισωτικών αποζημιώσεων του 2013, καθώς και τη μεγάλη καθυστέρηση της πληρωμής τους. Η κυβέρνηση λέει, ότι η πληρωμή θα γίνει σε 4 δόσεις, ως το τέλος του 2014 (ζήσε Μάη μου!). 

Η αντικτηνοτροφική πολιτική συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΕΕ (ΚΑΠ) οδηγεί σε αφανισμό τη ντόπια παραγωγή και σε μαζικό ξεκλήρισμα τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, σε όφελος των μεγάλων κτηνοτροφικών μονάδων - επιχειρήσεων των βόρειων χωρών της ΕΕ, των εισαγωγέων και μεγαλεμπόρων και σε βάρος των εργαζόμενων καταναλωτών.

Ως «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», στηρίζουμε τα αιτήματα και τους αγώνες των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και διεκδικούμε :

-1. Κατάργηση των δόσεων και άμεση πληρωμή του συνολικού ποσού των καθυστερούμενων εξισωτικών αποζημιώσεων.

-2. ΟΧΙ στις περικοπές επιδοτήσεων με τον «προκρούστη» των αυθαίρετων και αντικοινωνικών κριτηρίων «επιλεξιμότητας» (ηλικία έως 65 - 67 ετών, διαμονή υποχρεωτικά στο χωριό, ελάχιστη έκταση βοσκοτόπου 20 στρέμματα κ.ά.).

-3. Κατάργηση ΦΠΑ σε ζωοτροφές, εφόδια, φάρμακα, για τη μείωση του κόστους παραγωγής.

-4. Χαμηλότοκα δάνεια και άλλα κίνητρα για συνεταιριστική κτηνοτροφική παραγωγή (παραχώρηση χρήσης των βοσκοτόπων του δημοσίου κ.ά.).

-5. Άμεση δημιουργία έργων υποδομής για την προστασία και την ανάπτυξη της ντόπιας κτηνοτροφικής παραγωγής (βελτίωση και καλλιέργεια βοσκοτόπων, φτηνό ρεύμα και νερό, ποτίστρες, ταΐστρες, αγροτικοί δρόμοι κ.ά.).

Καλούμε τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους σε κοινό αγωνιστικό μέτωπο με όλους τους αγρότες, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου.

27/8/2014

Δημήτρης Δεσύλλας

Περιφερειακός Σύμβουλος της «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ - ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»

ΑΝΤΑΡΣΥΑ | Με επιμονή στην κλιμάκωση του αγώνα και την πολιτική ανυπακοή ενάντια στην αξιολόγηση στο δημόσιο

Στο πλαίσιο  της απόφασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συναντηθεί με τα κόμματα της Aριστεράς, κοινοβουλευτικά και μη, και να τα καλέσει σε κοινή δράση για τη δημιουργία πλατιάς αγωνιστικής συμπαράταξης στήριξης του αγώνα των Δημοσίων Υπαλλήλων κατά της αξιολόγησης, των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων που προωθεί η Κυβέρνηση με κύριο στόχο τον περιορισμό των κοινωνικών κατακτήσεων του λαού μας, καθώς και τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία και το συνδικαλισμό των εργαζομένων, πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τετάρτη 6/8/14, συνάντηση αντιπροσωπειών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Από τη μεριά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατυπώθηκε η ανάγκη πολιτικής στήριξης των εργαζομένων στην απόφαση τους για ανυπακοή στις κυβερνητικές επιταγές, καθώς ο αγώνας τους έχει αποκτήσει τεράστια μαζικότητα και συσπείρωση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έθεσε ιδιαίτερα την ανάγκη για  πρωτοβουλίες κοινής δράσης που θα συμβάλλουν στη νίκη των εργαζομένων για την προστασία των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών. Για να προστατευθεί και επεκταθεί το δικαίωμα και η δυνατότητα των εργαζομένων να διεκδικούν συλλογικά υπέρ των συμφερόντων τους και των λαϊκών αναγκών.

Κατά τη συνάντηση υπογραμμίστηκε και από τις δυο πλευρές η στήριξη των αποφάσεων των εργαζομένων, μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, για συνέχιση του αγώνα τους. Πέρα από την αυτονόητη αυτή τοποθέτηση, το κρίσιμο ζητούμενο για την Αριστερά -το οποίο έθεσε με ένταση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ- είναι η ολόπλευρη στήριξη στην πολιτική ανυπακοή και απειθαρχία απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης για την αξιολόγηση, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, αλλά και στην κλιμάκωση των αγώνων με στόχο μια νικηφόρα αναμέτρηση.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει τις επαφές και με τα υπόλοιπα κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς στην ίδια κατεύθυνση.

Σε ό,τι αφορά τη σχετική με τη συνάντηση ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να γίνει σαφές ότι η αντίθεση του κινήματος στην αξιολόγηση είναι συνολική και δεν περιορίζεται στον τρόπο που την υλοποιεί η κυβέρνηση. Επίσης τονίζεται ότι δεν ήταν στα θέματα της συζήτησης το πολιτικό ζήτημα και πολύ περισσότερο δεν υπήρξε συμφωνία, καθώς θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η ανατροπή του Μαύρου Μετώπου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και της πολιτικής του συνολικά και όχι μόνο η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

Κείμενο-κάλεσμα ταξικών συνδικαλιστών για τις κινητοποιήσεις της ΔΕΘ 2014

Δεκάδες ταξικοί συνδικαλιστές από κλάδους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της Θεσσαλονίκης απευθύνουν -με κείμενο υπογραφών που κυκλοφόρησαν- κάλεσμα στις μαχόμενες ταξικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για τη διοργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων το Σεπτέμβρη, με σταθμό της ΔΕΘ. Το κείμενο και η πρωτοβουλία είναι αποτέλεσμα πλατιάς σύσκεψης συνδικαλιστών και εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη πρίν από μερικές μέρες. Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε ταξικές δυνάμεις, σχήματα, ταξικά σωματεία και εργαζόμενους στις υπόλοιπες πόλεις, ώστε να διοργανωθούν μαχητικές κινητοποιήσεις στις αρχές Σεπτέμβρη. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα δημοσιεύονται οι νέες υπογραφές από περιοχές, κλάδους και συνδικαλιστές στην υπόλοιπη Ελλάδα. 

Ολόκληρο το κείμενο-κάλεσμα των ταξικών συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης:

Τέλος «ανακωχής»:  Ώρα να μιλήσουν τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας!

Συνάδελφε, συναδέλφισσα,

4 χρόνια σκληρών μνημονιακών πολιτικών και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότερο, ότι η πολυπόθητη «ανάπτυξη» που υπόσχονται η κυβέρνηση και η ΕΕ περνάει πάνω από τα δικαιώματά μας. Πέρα από το παραμύθι για επενδύσεις, αύξηση του τουρισμού και έξοδο στις αγορές, είναι γεγονός ότι:

Τα παλιά μέτρα για τα οποία έχουν δεσμευτεί οι ελληνικές κυβερνήσεις θα προχωρήσουν και θα συνοδευτούν από νέα βάρβαρα μέτρα, όπως οι απολύσεις χωρίς όριο στον ιδιωτικό τομέα και οι 7.000 περίπου νέες διαθεσιμότητες- απολύσεις στο δημόσιο, νέα μείωση του κατώτατου μισθού, γενίκευση της επισφαλούς εργασίας, διάλυση του ασφαλιστικού, ξεπούλημα- χάρισμα στο ιδιωτικό Κεφάλαιο της ενέργειας, των παραλιών και των ελεύθερων χώρων. Όλα αυτά σφραγίζονται με τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, την προσπάθεια κατάργησης των απεργιών, επέκταση των ωραρίων από τα αφεντικά, διαμορφώνοντας συνθήκες Νταχάου στους χώρους εργασίας.

Από τα μέτρα αυτά που ρημάζουν τη ζωή μας δε χάνουμε όλοι μας. Χάνουν οι νέοι που καταδικάζονται σε μετανάστευση ή ανεργία, σε ολιγόμηνες δουλειές σκλάβων των 350 ευρώ, χάνουν οι εργαζόμενοι που βλέπουν τα πενιχρά εισοδήματά τους να μειώνονται, να δουλεύουν με συνθήκες και ωράρια που μας γυρνάνε 100 χρόνια πίσω, χάνουν οι μικρομεσαίοι που συνθλίβονται από τα χαράτσια και τις πολιτικές υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και μονοπωλίων. Αντίθετα, οι ξένοι και Έλληνες επιχειρηματίες αφού ξεκοκάλισαν τις επιδοτήσεις ετών, που ευθύνονται και για το χρέος, αφού θησαύρισαν στις πλάτες των εργαζομένων την χρυσοφόρα περίοδο της Ολυμπιάδας και του Χρηματιστηρίου, έρχονται τώρα να κερδίσουν ακόμα περισσότερα με τις πολιτικές της φτηνής εργασίας και των ιδιωτικοποιήσεων.

Όλα αυτά είναι διακηρυγμένοι στόχοι της ΕΕ, που προκειμένου να σώσει τα κέρδη των πολυεθνικών, προωθεί σε όλη την Ευρώπη τις ιδιωτικοποιήσεις, την ισοπέδωση όλων των δικαιωμάτων και τη μαζική ανεργία, που αποτελεί εκβιαστικό όπλο για την αποδοχή εργασιακών σχέσεων Κίνας και Ινδίας.

ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΜΕ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΟ «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ» ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ

Σύμμαχος των κυβερνήσεων και της κυβέρνησης αποτελεί το επίσημο συνδικαλιστικό και ανυπόληπτο στα μάτια των εργαζομένων, επίσημο εργατικό κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Αυτοί που δεν γνωρίζουν τι θα πει μεροκάματο, φτώχεια και ανάγκη (150.000 ευρώ ο μισθός του πρ. της ΓΣΕΕ σε έναν χρόνο!) είναι επίσης υπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας:

Με την αποδοχή των θυσιών από τους εργαζομένους προκειμένου να έρθει η «ανάπτυξη». Μην ξεχνάμε ότι η Εθνική ΣΣΕ των 586 ευρώ έχει την υπογραφή της ΓΣΕΕ.

Με τη διασπαστική τους επιλογή να μην γράφουν όλους τους πραγματικά εργαζόμενους στα σωματεία. Σήμερα μόνο 500.000 εργαζόμενοι της μαύρης εργασίας, 300.000 εργαζόμενοι με μπλοκάκι, δεκάδες χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι σε 5μηνα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και voucher βρίσκονται ΕΚΤΟΣ σωματείων με απόφαση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, των εργατικών κέντρων και των ομοσπονδιών. Στον ιδιωτικό τομέα ούτε 8% των εργαζομένων δεν ανήκει σε κάποιο σωματείο.

Με την τακτική των σπάνιων πλέον απεργιών-μνημόσυνων για τα χαμένα δικαιώματα μας, που δε δίνουν καμία θετική προοπτική για τους εργαζόμενους αντίθετα ενισχύουν την ηττοπάθεια και την αποδοχή των μέτρων.

Η ανυπαρξία της ΓΣΕΕ, η στάση της ΑΔΕΔΥ και της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ αυτό το καλοκαίρι, που δε δίνουν τη μάχη για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την αξιολόγηση των απολύσεων και της διάλυσης των κοινωνικών υπηρεσιών στο δημόσιο και ουσιαστικά συνθηκολογούν με το μονόδρομο της μνημονιακής καταστροφής είναι το αποκορύφωμα της χρεωκοπίας αυτού του συνδικαλισμού που έχει δυσφημίσει τους συλλογικούς αγώνες στα μάτια και τις συνειδήσεις ολόκληρης της κοινωνίας.

Τέρμα η περίοδος της ηττοπάθειας και της εκλογικής αναμονής!

Για εμάς το δίλημμα για όλους τους εργαζόμενους, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία έχει τεθεί: Είτε θα μας οδηγήσουν στη διαρκή εξαθλίωση και την υποταγή για να σώσουν τα κέρδη και τις τράπεζες, το νόμισμα τους και το πολιτικό σύστημά τους, είτε θα απαντήσουμε με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης- ΕΕ- Κεφαλαίου.

Η επιλογή της εκλογικής αναμονής μόνο καταστροφική φαίνεται να αποβαίνει καταστροφική για όλους μας. Από τους εργάτες της Χαλυβουργίας, μέχρι εργαζόμενους της ΕΡΤ και τους εκπαιδευτικούς είναι ξεκάθαρο ότι μόνο οι συντονισμένοι ανατρεπτικοί αγώνες μας μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση.

Να ανατρέψουμε άμεσα την επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Να πετάξουμε στα σκουπίδια τα Μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση και τα δημοσιονομικά σύμφωνα της ΕΕ.

Να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την έξοδο από την ΕΕ και την απελευθέρωση από τις πολιτικές της. Έξοδος από το ευρώ και απαγόρευση της μεταφοράς των επιχειρήσεων και των κεφαλαίων στο εξωτερικό.  Εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Για πραγματική δημοκρατία ενάντια στο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, ενάντια στη δράση του κράτους των ΜΑΤ και του ναζιστικού παρακράτους της ΧΑ.

Απαιτούμε δουλειές για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας, συντάξεις και συλλογικές συμβάσεις τώρα. Απαγόρευση των απολύσεων, την πλήρη προστασία των ανέργων. Δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και υγεία, πρόσβαση για όλους σε ρεύμα, νερό, θέρμανση. Εξασφάλιση της πρώτης κατοικίας για όλες τις οικογένειες.

Να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στην κοινωνία που θα μιλάει και θα αγωνίζεται με βάση τις ανάγκες και το δίκιο μας και όχι με κριτήριο τους δείκτες, τη σωτηρία των εργοδοτών και της δήθεν «εθνικής» οικονομίας. Συγκροτούμε παντού τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις μας. Μόνο με τη δύναμη του οργανωμένου λαού, με την δύναμη του αγώνα, με τη συγκρότηση πραγματικά ενωτικών σωματείων, με τον αγωνιστικό, δημοκρατικό συντονισμό αυτών, μπορούμε να νικήσουμε.

ΔΕΘ 2014: ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Με βάση όλα τα παραπάνω η φετινή ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει το πρώτο βήμα για ένα νέο γύρο κοινωνικής αναμέτρησης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη και την ανάδειξη και επιβολή των δικαιωμάτων όλων αυτών που παράγουμε τον πλούτο σε αυτή τη χώρα.

Αυτή την απάντηση δεν μπορούν να τη δώσουν ο κυβερνητικός ή υποταγμένος συνδικαλισμός της διαπραγμάτευσης. Δεν μπορεί να τη δώσουν οι φιέστες και οι εθιμοτυπικές συγκεντρώσεις. Γι΄ αυτό καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε ταξική δύναμη, κάθε αγωνιστικό σωματείο και επιτροπή αγώνα, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες, να γίνουμε ένα πραγματικό ποτάμι αντίστασης και ανατροπής, βάζοντας τη δική μας σφραγίδα σε όλες τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της ΔΕΘ. Να υπάρξει απεργιακή κινητοποίηση! Να δημιουργήσουμε ένα μαχητικό κέντρο αγώνα!

Πρόταση αγωνιστικού συντονισμού:

-Παρασκευή 6/9: πανελλαδική μέρα αγωνιστικής κινητοποίησης, με κάθε μέσο -απεργία, στάση εργασίας, διαδήλωση- ενάντια σε απολύσεις, απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, χαράτσια, ιδιωτικοποιήσεις, για αυξήσεις, ασφάλιση, συμβάσεις, συνδικαλιστική ελευθερία, εργασιακά δικαιώματα.

-Σάββατο 6/9: ανεξάρτητη πανελλαδική εργατική ταξική συγκέντρωση, στις 18.00 στην Θεσσαλονίκη και πορεία στην ΔΕΘ. Οι μαχόμενοι κλάδοι, οι αγωνιζόμενοι δε θα βαδίσουμε πίσω από τον εξαφανισμένο Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ και την εκφυλισμένη AΔEΔY. Καλούμε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις εργατικές πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, τις λαϊκές συνελεύσεις κει τις πρωτοβουλίες κατοίκων να αποφασίσουν με γενικές συνελεύσεις για πλαίσιο διεκδικήσεων, πρόγραμμα δράσης, μορφή συντονισμού αγώνων και συμμετοχή στην ανεξάρτητη συγκέντρωση. Καλούμε όλα τα μαχόμενα αγωνιστικά τμήματα του εργατικού – λαϊκού κινήματος σε κοινή πορεία προς την ΔΕΘ.

-Κυριακή 7/9: (11:00, ΕΚΘ) συνέλευση συντονισμού των αγώνων για τα άμεσα εργατικά δικαιώματα (Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μόνιμη εργασία, δικαίωμα στο συνδικαλισμό κ.ά.)

1.      Αγαπητός Θανάσης, μέλος του ΓΣ της ΕΔΟΘ/ ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

2.      Αλβανούδη Ζωή, μέλος Δ.Σ του  Β' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Θεσσαλονίκης

3.      Αλεμίδου Θώμη, μέλος του ΓΣ της ΕΔΟΘ/ ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

4.      Βουρτσάκη Βάνα, μέλος Δ.Σ του  Γ' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Θεσσαλονίκης

5.      Γκαντώνας Γιώργος, μέλος Δ.Σ του  Ε' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Θεσσαλονίκης

6.      Γκιουλομίδης Γιώργος, μέλος Δ.Σ του  Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

7.      Ζαγανίδης Χρήστος, πρόεδρος Ε' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

8.      Θεοδωροπούλου Τασούλα, πρ. πρόεδρος Σωματείου Ιματισμού Θεσσαλονίκης

9.      Καλογρηάς Μένιος, μέλος του ΓΣ της ΕΔΟΘ/ ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

10.   Καπακτσής Αλέκος, μέλος Δ.Σ του  Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

11.   Καπέτης Δημήτρης, μέλος της Δ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

12.   Καραγιάννης Μιχάλης, μέλος Δ.Σ του  Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

13.   Κατσαρού Ιωάννα, πρόεδρος του  Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

14.   Κατσίμπα Δάφνη, μέλος της ΕΓ της ΟΕΝΓΕ

15.   Κηπουρός Γιάννης, εργαζόμενος στο Δήμο Κορδελιού-Ευόσμου

16.   Κλεισιάρης Ζήσης, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

17.   Κορδίλας Ξενοφώντας, μέλος Δ.Σ του  Γ' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Θεσσαλονίκης

18.   Κοτίνης Χρήστος, μέλος Δ.Σ του  Β' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Θεσσαλονίκης

19.   Κρεασίδης Γιώργος, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

20.   Κωστοπούλου Βάσω, μέλος ΔΣ ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΠΘ

21.   Λαθήρα Γιάννα, μέλος του ΔΣ της Γ' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

22.   Λαθήρας Γιάννης, γραμματέας της Γ' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

23.   Λαθήρας Χρήστος, ταμίας του  Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

24.   Λέισος Λυκούργος, μέλος της Πρωτοβουλίας για την Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Ευόσμου

25.   Μπαθρέλος Σταμάτης, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

26.   Μήτσος Παναγιώτης, μέλος του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

27.   Νικολοπούλου Κωνσταντίνα, εργαζόμενη στον επισιτισμό

28.   Νικολούδης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ του Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

29.   Ξοπλίδης Παναγιώτης, γραμματέας του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

30.   Πλατής Κώστας, μέλος Δ.Σ του  Β' συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Θεσσαλονίκης

31.   Παπαθωμάς Κίμωνας, μέλος του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

32.   Ρέππα Βέτα, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Κιλκίς

33.   Σαραϊδάρη Πόπη, αντιπρόεδρος της Ε' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

34.   Σμήλιος Ηλίας, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ

35.   Στάγκος Κώστας, γραμματέας του Συλλόγου των Παράνομα Απολυμένων της Goodyear

36.   Σουνάπογλου Θωμάς, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

37.   Τρώντσιου Λίτσα, αντιπρόσωπος στη ΓΣ της ΔΟΕ από το Σύλλογο Εκπ/κών Π.Ε Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

38.   Τσατάλης Δήμος, εργαζόμενος στο επισιτισμό, μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Εργαζόμενους –Απολυμένους στο “Φούρνο του Λάμπρου”

39.   Τσελεπίδης Σάββας, γραμματέας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης

40.   Τσούγκα Παναγιώτα, μέλος του Συντονιστικού Καθηγητών σε Διαθεσιμότητα Θεσσαλονίκης

41.   Χαντζή Μαρία, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών

42.   Χειμωνίδης Θόδωρος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης

43.   Χριστοφόρου Νίκος, γ. γραμματέας του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

44.   Χρυσός Αντώνης, αν. γραμματέας του Συλλόγου Ιδ. Εκπ/κών Λειτουργών (ΣΙΕΛ) Β. Ελλάδος

45.   Φιλιππιδάκη Δέσποινα, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

ΠΗΓΗ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ | Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ!

 

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ!

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

 

Ο νόμος 4250 πρέπει να καταργηθεί όπως και οι νόμοι για την αξιολόγηση –αυτοαξιολόγηση στην εκπαίδευση, (Π.Δ.152/2013, Ν.3848, Ν.4024, Ν.4142). Oι νόμοι αυτοί αποτελούν μια τομή. Στοχεύουν σε ένα «Νέο Δημόσιο» με ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, χιλιάδες απολύσεις και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, νέες μειώσεις μισθών, δημόσιοι υπάλληλοι υποταγμένοι στις «προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής», αυτοί είναι οι στόχοι του νέου νομοθετικού πλαισίου. Ένα «Νέο Δημόσιο» πιο ακριβό και δυσπρόσιτο για τον πολίτη, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, που θα καλύπτει μόνο τις υπηρεσίες που δεν θέλουν να πάρουν οι ιδιώτες. Με διαλυμένη και συρρικνωμένη κάθε δημόσια κοινωνική δομή όπως υγεία, παιδεία, ασφάλιση, κοινωνική πρόνοια, πολιτισμό, και μόνες «δημόσιες» δομές τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των «επενδυτών» και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, από την ΔΕΗ και το Νερό ως τον Αιγιαλό. Ένα Δημόσιο προσανατολισμένο αποκλειστικά στις ανάγκες της  κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι αυτό, η μάχη για την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών δομών και αγαθών, αφορά όλους τους εργαζόμενους. 

 

Η κυβέρνηση, μπροστά στη μαζική αντίδραση των εργαζομένων, έστειλε την απεργία της ΑΔΕΔΥ στα δικαστήρια, την ώρα που σε κανένα χώρο του δημοσίου δεν έχει προχωρήσει η αξιολόγηση. Μάλιστα, αντίθετα με ότι περίμεναν, μετά την απόφαση του Πρωτοδικείου που έβγαλε την απεργία παράνομη, από τις 14/7 και μετά, μαζικοποιήθηκε η διαδικασία της συλλογής των φύλλων αξιολόγησης από τα σωματεία, σηματοδοτώντας  ένα πρωτοφανή ξεσηκωμό. Δεν έχει υπάρξει προηγούμενο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, τόσο μαζικού ξεσπάσματος ανυπακοής, τόσο γενικευμένης μαζικής διαμαρτυρίας με χαρακτηριστικά πολιτικοποίησης της σκέψης, ενοποίησης των κλάδων, ανάκτησης της συλλογικότητας και της εμπιστοσύνης στη συλλογική δράση. 

 

Η κυβέρνηση έσυρε στα δικαστήρια και έβγαλε παράνομη, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία, μια απεργία τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου. Σχεδόν δύο χρόνια τώρα, όλες οι σημαντικές απεργίες βγαίνουν παράνομες (εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ, των εργαζομένων της ΔΕΗ, των ναυτεργατών, των διοικητικών των Πανεπιστημίων κλπ) ακόμα και προληπτικά (καθηγητές). Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί ουσιαστικά να απαγορεύσει τις απεργίες που αναπτύσσουν δυναμική και μπορούν να γίνουν «επικίνδυνες». Δηλώνει μάλιστα ότι θα αλλάξει το νομικό πλαίσιο, θα καταργήσει τον Ν. 1264 και να δυσκολέψει την απόφαση για κήρυξη απεργίας από τα συνδικάτα ενώ ταυτόχρονα θα διευκολύνει το λοκ-άουτ. «Πρόβα» σε αυτήν την κατεύθυνση, αποτελεί το σκεπτικό της απόφασης του Πρωτοδικείου της 14/7, η οποία αιτιολογεί ότι η απεργία –αποχή από την αξιολόγηση που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ είναι παράνομη, επειδή δεν αποφασίστηκε από Συνέδριο!  

 

Τα συνδικάτα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, βρίσκονται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, όλες οι σημαντικές απεργίες να ακολουθούν την ίδια πορεία: πρώτα κηρύσσονται, στη συνέχεια απαγορεύονται από την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» και τέλος γίνεται δεκτή η απαγόρευση με τα συνδικάτα «σαλπίζουν» υποχώρηση. Η κυβέρνηση, με την τακτική της υποχρεώνει το συνδικαλιστικό κίνημα να αναθεωρήσει τη στάση του για τα όρια του «νόμιμου» και του «παράνομου» αγώνα. Η απεργία που ξέσπασε το πρωί της Παρασκευής 18/7 στην Cosco, ήταν «παράνομη» αυθόρμητη, «άγρια» απεργία. Δεν είχε καν σωματείο να την κηρύξει. Κι όμως, με αποφασιστικότητα, μαζική συμμετοχή και αλληλεγγύη κατάφερε να νικήσει. Και σήμερα, το κίνημα στο χώρο του δημοσίου βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή: είτε θα αποδεχτεί τις όποιες αποφάσεις της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» και θα συμμορφωθεί, είτε θα απορρίψει τους όποιους ελιγμούς της Κυβέρνησης, θα συνεχίσει την πολιτική ανυπακοή ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, και θα καταργήσει το Νόμο 4250 με τον ανυποχώρητο αγώνα του. 

 

Οι Παρεμβάσεις –Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο Δημόσιο, καλούμε:

 

·                     Όλα τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες  να συνεχίσουν στο δρόμο του αγώνα και της ανυπακοής. Ενάντια στις απολύσεις και την πειθάρχηση, ενάντια στο «νέο δημόσιο» που ετοιμάζουν, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-Τρόικας.

·                     Ανεξάρτητα από την όποια απόφαση δικαστηρίου, η απεργία θα συνεχιστεί. Δεν πειθαρχούμε-Δεν συναινούμε στην κατάπτυστη διαδικασία-Δεν παραδίδουμε φύλλα αξιολόγησης. Εμποδίζουμε τη διαδικασία αξιολόγησης, με συλλογικούς όρους και αξιοποίηση όλων των μορφών και μέσων που η δυναμική του κάθε χώρου θα αναδείξει.

·                     Τις παρατάξεις της αριστεράς και του αγώνα, να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα των περιστάσεων: να μπούμε όλοι μπροστά να στηρίξουμε τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και την πολιτική ανυπακοή. Καλούμε τα κόμματα της Αριστεράς να στηρίξουν πολιτικά αυτόν τον αγώνα.

·                     Να αποφασίσουμε, σε όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, στις Ομοσπονδίες και στην ΑΔΕΔΥ, απεργιακή κλιμάκωση μέχρι την κατάργηση των νόμων της αξιολόγησης, την επαναπρόσληψη όλων των διαθέσιμων-απολυμένων, την ανατροπή της  πολιτικής του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. 

 

Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ –Ε.Ε.- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

 

ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

ΑΝΤΑΡΣΥΑ | Επιστολή προς όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς για τη στήριξη της πολιτικής ανυπακοής και των αγώνων στο δημόσιο

Αγαπητοί σύντροφοι/ισσες,

Είναι γνωστό ότι η συγκυβέρνηση, ολοκληρωτικά απονομιμοποιημένη στα μάτια του εργαζόμενου λαού, προσπαθεί να προχωρήσει την πολιτική της, στην υπηρεσία ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου και του τοκογλυφικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τμήμα αυτής της πολιτικής είναι ένα «Νέο Δημόσιο»: με φτηνούς, ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους, πιο ακριβό και δυσπρόσιτο για τον πολίτη, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, που θα καλύπτει μόνο τις υπηρεσίες που δεν θέλουν να πάρουν οι ιδιώτες, με διαλυμένη και συρρικνωμένη κάθε δημόσια κοινωνική δομή (υγεία, παιδεία, ασφάλιση, κοινωνική πρόνοια, πολιτισμό κλπ), και μόνες «δημόσιες» δομές τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των «επενδυτών» και του ξεπουλήματος του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, από την ΔΕΗ και το νερό μέχρι τα δάση και τον αιγιαλό. Ένα «νέο Δημόσιο» προσανατολισμένο αποκλειστικά στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο Ν. 4250/2014 αποτελεί κρίσιμο εργαλείο σε αυτή την κατεύθυνση.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο αντιδρούν στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις μαζικά και οργανωμένα, με αξιοθαύμαστη επιμονή και διάρκεια. Το μαζικό ξέσπασμα ανυπακοής, η ενοποίηση των κλάδων, η ανάκτηση της συλλογικότητας και της εμπιστοσύνης στη συλλογική δράση είναι πολύ σημαντικά στοιχεία. Η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων, με ή χωρίς την κάλυψη των σωματείων τους, έχουν αρνηθεί να καταθέσουν τα φύλλα αξιολόγησης, ενώ σε πολλά Υπουργεία δεν έχουν κατατεθεί καν αποφάσεις επιμερισμού. Η εφαρμογή του Ν. 4250/14 (παρά τις συνεχείς μεταθέσεις ημερομηνιών), βρίσκεται στον αέρα και έχει αναχθεί σε ζήτημα κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Η μαζική αποχή των δημοσίων υπαλλήλων από τις διαδικασίες αξιολόγησης, έχει καταστήσει το νόμο ανενεργό στην πράξη και ανοίγει δρόμο για τη συνολική ανατροπή του, δίνοντας αισιοδοξία στο κίνημα.

Γι’ αυτό η κυβέρνηση έσυρε στα δικαστήρια την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ ώστε να κριθεί  «παράνομη». Πρόκειται για τη συνέχεια των επιστρατεύσεων απεργών -ακόμη και προληπτικών- και προεικονίζει τις νομοθετικές τομές που ετοιμάζονται και στον Ν. 1264/82, προκειμένου να ξεμπερδεύουν πλήρως, με «χουντικές» μεθοδεύσεις, απαγορεύοντας κάθε συνδικαλιστική δράση. Ποτέ μέχρι τώρα από την μεταπολίτευση οι επιστρατεύσεις, οι παράνομες απεργίες, η εργοδοτική βία και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, δεν ήταν τόσο έντονη. Σήμερα, η κυβέρνηση δεν διστάζει να απειλεί ανοιχτά με πειθαρχικές διώξεις τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, εφόσον η απεργία-αποχή κριθεί οριστικά «παράνομη».

Εν όψει της απόφασης του Εφετείου τις προσεχείς μέρες, το κίνημα των εργαζομένων στο δημόσιο βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή: είτε θα αποδεχτεί τις όποιες (υπαγορευμένες) αποφάσεις της δικαιοσύνης και θα «συμμορφωθεί» εφαρμόζοντας τον Ν. 4250, είτε θα αναλάβει αυτό την υπεράσπιση των καταχτημένων και κατοχυρωμένων με αγώνες και θυσίες δικαιωμάτων του, θα συνεχίσει την πολιτική ανυπακοή, θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει την απεργιακή δράση και θα πετύχει μια μεγάλη νίκη, σπάζοντας το φράγμα της «χουντικής νομιμότητας» και των διαρκών υποχωρήσεων μπροστά στις απαγορεύσεις. Αυτό, βέβαια, πάνω από όλα είναι κάτι που θα παλέψουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τις συνελεύσεις τους, το συντονισμό στη βάση και την προσπάθεια να συντονιστούν από τα κάτω όλοι οι αγώνες της περιόδου.

Όμως, στο πολιτικό ζήτημα που έχει ήδη ανακύψει, πρέπει και οι δυνάμεις της Αριστεράς να πάρουν θέση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με δήλωση προς τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της αριστεράς από 15/7/2014, έχει καλέσει «Όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να στηρίξουν έμπρακτα και χωρίς περιστροφές την πολιτική ΑΝΥΠΑΚΟΗ του κινήματος στο δημόσιο, ώστε η κατάργηση του νόμου αυτού να είναι η απαρχή για το ξήλωμα του μαύρου μετώπου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Δεν χωρούν μισόλογα σε αυτή την προσπάθεια. Δεν γίνεται να είναι κανείς κατά του κανιβαλικού νόμου, αλλά να συναινεί στην εφαρμογή του. Η μάχη είναι πολιτική. Όλη η Αριστερά πρέπει να αναλάβει την ιστορική ευθύνη που της αναλογεί στο να οργανώσει και να διευρύνει τη μαζική ανυπακοή και ξεσηκωμό του λαού. Με τον κόσμο πρωταγωνιστή και στους δρόμους, όχι μόνο ψηφοφόρο της κάλπης και τηλεθεατή των κοινοβουλευτικών μονομαχιών.»

Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική αυτή τη στιγμή. Η ευθύνη όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και του μαχόμενου κινήματος είναι μεγάλη σε αυτή τη συγκυρία, καθώς φαίνεται σαφώς ότι υπάρχει η  δυνατότητα με την πάλη των εργαζόμενων να ανατραπεί ο  νόμος και να δημιουργηθεί ένα σοβαρότατο πλήγμα στην βάρβαρη κυβερνητική πολιτική.

Κρίσιμη προϋπόθεση για αυτό αποτελεί η σαφής τοποθέτηση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και του μαχόμενου κινήματος για τη συνέχιση και κλιμάκωση της απεργίας, και σε κάθε περίπτωση τη στήριξη της πολιτικής ανυπακοής των εργαζόμενων στο δημόσιο, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. 

Μόνο αυτή η κατεύθυνση μπορεί να ακυρώσει τον νόμο στην πράξη, να υπερασπιστεί τις στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα των εργαζόμενων, να απαντήσει ουσιαστικά στην προσπάθεια κατάργησης του δικαιώματος στην απεργία μέσω των διαρκών δικαστικών αποφάσεων και επιστρατεύσεων, να συμβάλλει στο να ανοίξει από το εργατικό κίνημα ο δρόμος για την ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Εφόσον υπάρχει συμφωνία στην ανάγκη ανοιχτού καλέσματος σε πολιτική ανυπακοή και κλιμάκωση των αγώνων μπορεί μέσα από συναντήσεις να καθοριστούν παραπέρα πρωτοβουλίες, βήματα και ενέργειες συμβολής σε αυτήν την κατεύθυνση.

Με την πεποίθηση ότι ο οργανωμένος λαός που αγωνίζεται αποφασισμένος μέχρι το τέλος, μπορεί να κερδίσει τα πάντα, να δώσουμε τη μάχη της ακύρωσης του νόμου  με αισιοδοξία. Για να ηττηθεί η αδίστακτη και ανθρωποφάγα πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Για να βγουν μπροστά οι εργατικές ανάγκες και συμφέροντα.

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΠΗΓΗ