Θυμάστε τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής Ελληνικού – Αργυρούπολης της δεκαετίας 1970 και 1980 μπροστά από την αμερικανική βάση στη λεωφόρο Βουλιαγμένης; Εκεί, που τώρα είναι Ολυμπιακά Ακίνητα; Τότε, που η συμφωνία για τις βάσεις (τις κακές, τις αμερικανικές, όχι τις άλλες, της χημείας…) ήταν terminable ( δυνάμενη να τερματιστεί) και αυτές λόγω «φιλότιμου» θα έφυγαν τελικά το 1989… Θυμάστε την κήρυξη της περιοχής ως «αποπυρηνικοποιημένης», «αποστρατιωτικοποιημένης» και τα συναφή από τους ηρωικούς δημάρχους των όμορων Δήμων; Τότε που ο πρόεδρος Ρέιγκαν των προ-πλανηταρχών ΗΠΑ είχε χάσει τον ύπνο του από τη μαχητικότητα των κατοίκων των τεσσάρων δήμων και τρέμοντας στην ιδέα ενός νέου «Βιετνάμ» στη λεωφόρο Βουλιαγμένης (!) διά ειδικού κλιμακίου της CIA παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τι θα αποφασίσουν οι τέσσερις δήμαρχοι για το μέλλον του Ψυχρού Πολέμου…
Ίσως λόγω του απολιτίκ περιρρέοντος κλίματος στην εποχή μας, εποχή που το να αναφέρει ο συνομιλητής σας την λέξη «ΟΝΕ» είναι «trés chic» και ευρωπαϊκόν και δεν προμηνύει την έκρηξη σας λόγω της προσβολής σας από την παρομοίωσή σας με τον κυρ-Μέντιο… - παλαιότεροι των αναγνωστών θα θυμούνται με νοσταλγία ότι οι μικρότεροι εξ ημών ως πρώτη (και μόνη), συνέπεια της εγκατάλειψης της βάσης στο Ελληνικό διαπιστώσαμε τη βίαιη διακοπή των μουσικών εκπομπών του Ραδιοφωνικού Σταθμού της βάσης και την επιστροφή μας στην ακρόαση των πάντα φιλοξενούμενων μεσημεριών του Γιάννη Πετρίδη στο Α’ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας…
Θυμάστε το 1990, όταν η Βουλή μας εν μέσω θέρους με ισχυρότατη πλειοψηφία (πλην των βουλευτών του - ενιαίου τότε – Συνασπισμού) επικύρωσε την ελληνο-αμερικανική συμφωνία για την παραμονή των βάσεων; Όταν είχε πυρποληθεί το κτίριο της νομαρχίας Χανίων από «διαδηλωτές»; Όταν όλοι ακούσαμε ότι η συμφωνία θα έληγε την 6/11/1998; Τότε όλοι οι αριστερών αναγνωστικών αποκλίσεων συνοδοιπόροι είναι γνωστό ότι είχαμε κληθεί από την επαναστατική συνείδησή μας να έχουμε «το όπλο παρά πόδας» αναμένοντας το σάλπισμα για την έφοδο στα «θερινά ανάκτορα». Και το 1998 πέρασε. Και το 2007 κοντεύει. Ωστόσο, να σου στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (για τους φίλους: ΦΕΚ) της 20/7/2007, ημέρα που η μητριά Ελλάδα κρύβεται, για να μην δει τις πληγές της θυγατέρας της, της Κύπρου, από τα νύχια του Αττίλα, δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση για την παράταση της συμφωνίας περί «αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας» έως 6/11/2008!
Φευ, βάσκανος μοίρα έδοξε και η ανακοίνωση από πλευράς επικαιρότητας καλύφθηκε κάτω από τους τόνους της υψηλής δημοσιογραφίας περί των δομημένων και της εκλογολογίας. Η ασυμφωνία διά του ανωτέρου επαναστατικού τρόπου παρατάθηκε ως το 2008. και μετά τι; Μήπως η παράταση της διάρκειας έως το …3008 θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα της «Ψωροκώσταινας» και θα ήτο πολιτικώς ορθή;
Τελικώς, αγαπητοί μου, μήπως ο πρωθυπουργός την 31-01-1996 μετά την κρίση των Ιμίων στη Βουλή απευθυνόμενος στους Αμερικάνους αντί του θρυλικού «thank you, Americans» είπε «ΦΕΚ you Americans», αναπτύσσοντας «ανεξάρτητη» εξωτερική πολιτική;
Παλιά όλα γίνονταν «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη». Τώρα για ένα …ΦΕΚ;
Ο ΥΜΕΤΕΡΟΣ
ΠΡΙΝ 14/10/2007
