Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για τα γεγονότα της Παντείου

Τον τελευταίο λόγο το κίνημα θα πει,
ο νέος νόμος-πλαίσιο θα ανατραπεί!

Όταν στις 8 Μάρτη 2007 οι 161 βουλευτές της κυβέρνησης ψήφιζαν αιματοβαμμένο τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο, ενώ έξω από τη Βουλή 40000 φοιτητές βροντοφώναζαν την αντίθεσή τους εν μέσω της πιο βίαιης επίθεσης από τις δυνάμεις καταστολής εναντίον των μπλοκ των Γενικών Συνελεύσεων, το φοιτητικό κίνημα έδωσε μια σαφή υπόσχεση: ότι αυτός ο νόμος, που είναι νομιμοποιημένος μόνο στα μάτια της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και των συμμάχων τους μέσα στις σχολές, δε θα περάσει σε καμιά σχολή και θα ανατραπεί!
Το Πάντειο τα προηγούμενα 2 χρόνια γνώρισε τις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου Φοιτητών (φτάνοντας και ξεπερνώντας τα 1000 άτομα), όπου τα αγωνιστικά μπλοκ υπερίσχυαν συντριπτικά των καθεστωτικών παρατάξεων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ.
Παρότι λοιπόν η θέση των συλλογικών οργάνων των φοιτητών και των μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων, αλλά και των διδασκόντων και των διοικητικών του Παντείου, ήταν θέση καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, οι πρυτανικές αρχές του Παντείου (εκλεγμένες με τη στήριξη ΔΑΠ και ΠΑΣΠ), μαζί με τις παρατάξεις αυτές επιχείρησαν να ξεκινήσουν την κεντρική εφαρμογή του νόμου με τη διεξαγωγή των εκλογών για αντιπρύτανη σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο.
Η κίνηση αυτή πρυτανείας-ΔΑΠ-ΠΑΣΠ παραβιάζει τις συλλογικές αποφάσεις φοιτητών-εκπαιδευτικών-εργαζομένων στο Πάντειο.
Όλες οι αποφάσεις του Συλλόγου Φοιτητών από το Μάρτη μέχρι και την πιο πρόσφατη (22/11) μιλούν ρητά για «μπλοκάρισμα κάθε προσπάθειας εφαρμογής οποιασδήποτε ρύθμισης του νόμου σε κάθε τμήμα-σχολή-ίδρυμα». Ανάλογες αποφάσεις έχει πάρει και ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών και Υποψηφίων Διδακτόρων.
Η κίνηση μπλοκαρίσματος των πρυτανικών εκλογών ήταν υλοποίηση της ρητής απόφασης των Γενικών μας Συνελεύσεων. Από την προηγούμενη βδομάδα το ζήτημα αυτό ανοίχτηκε στο Πάντειο με καλέσματα σε όλο τον κόσμο της σχολής. Επιπλέον, καθώς αυτή η κίνηση των πρυτανικών αρχών ήταν η πρώτη κεντρική προσπάθεια εφαρμογής του νόμου, αναδεικνύεται σε υπόθεση συνολικά του φοιτητικού κινήματος: έτσι αποφάσεις στήριξης της κινητοποίησης του Συλλόγου του Παντείου πήραν και άλλοι Σύλλογοι της Αθήνας (ΦΜΣ, ΕΜΠ).
Στην κινητοποίηση αυτή συμμετείχαμε πάνω από 200 φοιτητές - μέλη των Συλλόγων Φοιτητών και Μεταπτυχιακών Παντείου, αλλά και άλλων Συλλόγων της Αθήνας βάσει των δικών τους αποφάσεων. Αίτημά μας ήταν να σταματήσει η διαδικασία των εκλογών. Σε αυτό το αίτημα οι καθηγητές-«φρουροί» της διαδικασίας απάντησαν υβριστικά και προσπαθώντας να μας απωθήσουν. Το φοιτητικό κίνημα έχει επιλέξει το συλλογικό δρόμο και δε δρα τραμπούκικα: γι’ αυτό διαψεύδουμε κατηγορηματικά τις κατηγορίες των εκλεκτών της κυβέρνησης ότι ασκήσαμε οποιασδήποτε μορφής βία. Αφού λοιπόν αυτοί που παραβίασαν τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων αρνήθηκαν να σταματήσουν να το κάνουν, πήραμε την κάλπη των μελών ΔΕΠ: με τον τρόπο αυτόν ακυρώθηκε η διαδικασία και ανασχέθηκε η εφαρμογή του νόμου. Το κάψιμο των ψηφοδελτίων από τους φοιτητές ήταν μια συμβολική κίνηση, όπως και το κάψιμο του νέου νόμου πλαίσιο από διαδηλωτές στις φοιτητικές πορείες: ο νόμος κηρύσσεται παράνομος και θα ανατραπεί!
Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να κάνουμε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην πρυτανεία του Παντείου, για να δεσμευτούν οι πρυτανικές αρχές ότι δε θα προχωρήσουν σε άλλη αυθαίρετη κίνηση εφαρμογής του νόμου. Αρχικά συναντήσαμε κλειδωμένες πόρτες πίσω από τις οποίες κρύβονταν καθηγητές που αρνούνταν να συνομιλήσουν με φοιτητές τους. Στη συνέχεια, ο ευπρεπής αντιπρύτανης κ. Λύτρας δε δίστασε να απωθήσει σπρώχνοντας μια φοιτήτρια μέλος του Συλλόγου Φοιτητών. Χωρίς να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από αυτούς, πρύτανης και αντιπρύτανης αρνήθηκαν να σεβαστούν τις συλλογικές αποφάσεις φοιτητών-καθηγητών-εργαζομένων του Παντείου.
Και από αυτό το γεγονός φανερώνεται ο αντιδραστικός ρόλος που παίζουν οι πρυτανικές αρχές. Ενδεικτικό είναι άλλωστε το γεγονός ότι στην παρωδία δημοκρατίας του Παντείου η μοναδική υποψηφιότητα για τη θέση του αντιπρύτανη ήταν αυτή της πρώην ειδικής γραμματέως της Γιαννάκου. Ποτέ οι πρυτανείες δεν αντιπροσώπευσαν τους φοιτητές και τις ανάγκες τους. Αυτό που ουσιαστικά κάνουν είναι να υλοποιούν την αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων για την παιδεία μέσα στα πανεπιστήμια, καταπατώντας τις συλλογικές αποφάσεις που έχουν παρθεί μέσα από γενικές συνελεύσεις. Για αυτούς τους λόγους, εμείς ως Ε.Α.Α.Κ. δε συμμετέχουμε ποτέ στη διαδικασία εκλογής πρυτανικών αρχών. Ο ρόλος τους είναι δεδομένος και δε στηρίζουμε κανέναν που θέλει να τον επιτελέσει. Δε διεκδικούμε τη διαπλοκή με το καθηγητικό κατεστημένο των σχολών. Αν κάποιοι ωφελούνται από το δικαίωμα του εκλέγειν την πρυτανεία, μάλλον είναι αυτοί που κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος: οι παρατάξεις ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ.
Μάλιστα στο Πάντειο είναι πρόσφατη η καταδίκη προηγούμενων πρυτανικών αρχών για το τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, όπου δισεκατομμύρια του προϋπολογισμού έγιναν πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα πρυτάνεων, αντιπρυτάνεων, προέδρων... Αυτοί που κατηγορούν τους αγωνιζόμενους φοιτητές ότι ‘καταστρέφουν το πανεπιστήμιο’, είναι αυτοί που στην πραγματικότητα υπεξαιρούν χρήματα από τα ταμεία των ιδρυμάτων. (Σημ.: ο κ. Λύτρας, ο νυν αντιπρύτανης του Παντείου, ήταν ο μοναδικός διδάσκων που στο δικαστήριο εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης των καταδικασμένων «επιφανών μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας του Παντείου»…)
Οι σπουδαστές δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν αναθέτοντας τις σπουδές και τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους στις πρυτανείες και στους προέδρους των σχολών. Αντίθετα, οι γενικές συνελεύσεις εργαζομένων και φοιτητών και οι αποφάσεις τους πρέπει να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο για όσα συμβαίνουν στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ.
Όσο για το ζήτημα της «δημοκρατικότητας» που κάποιοι υποστηρίζουν ότι χαρακτηρίζει το νέο τρόπο εκλογής πρυτανικών αρχών με την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, εμείς λέμε ότι οι αυξημένες αρμοδιότητες των πρυτάνεων που προβλέπει ο νέος νόμος έπρεπε να έχουν και το άλλοθι της καθολικής ψηφοφορίας. Από ‘κει κι έπειτα, όλο αυτό είναι περισσότερο μια επίφαση δημοκρατικότητας.
Αυτό που ουσιαστικά κάνει είναι να ανοίγει το δρόμο της εξατομίκευσης, όπου κάθε φοιτητής βρίσκεται μόνος του αντιμέτωπος με υποψηφίους πρυτάνεις, καθιστώντας έτσι το φοιτητικό σώμα πιο ευάλωτο σε απειλές (για μαθήματα, για το πτυχίο…) και στην ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων. Έτσι, η διαδικασία χάνει τα πολιτικά της χαρακτηριστικά: ως τώρα οι πρυτανικές αρχές αναγκάζονται, απέναντι σε συλλογικούς φορείς, να πάρουν πολιτική θέση σχετικά με τα ζητήματα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Όταν όμως η διαδικασία εξατομικεύεται, αυτό αναιρείται. Τέλος, με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να απαξιώσουν την ύπαρξη συλλογικών οργάνων (γενικές συνελεύσεις) και συλλογικών φορέων (συλλογικοτήτων, οργανώσεων): ακριβώς όπως μας θέλουν σε όλη μας τη ζωή, χωρίς συλλογικά κεκτημένα και τρόπους διεκδίκησης, έρμαια στις ορέξεις εργοδοτών, διευθυντών κ.ο.κ.
Όμως και με βάση τα όσα ευαγγελίζονται οι υπερασπιστές του νόμου, τα ποσοστά εκλογής αντιστοιχούν: κατά 50% στους καθηγητές, 10% στους διοικητικούς και 40% στους φοιτητές: άρα ακόμα και τα περί καθοριστικής συμμετοχής των φοιτητών δεν ισχύουν.
Η δική μας εναντίωση δεν πηγάζει από υπεράσπιση της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά από την αναγκαιότητα απόκρουσης μιας ακόμα αντιδραστικότερης μετάλλαξής της.
Το φοιτητικό κίνημα αντιμετωπίζει το νόμο και ευρύτερα την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με συνολικό τρόπο: Αποτελούν ένα πακέτο μέτρων, μία αδιάσπαστη ενότητα όπου η μία ρύθμιση βρίσκει εφαρμογή στην άλλη, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Το φοιτητικό κίνημα από το Μάη του 2006 έχει βγει νικηφόρα στο προσκήνιο και θα συνεχίσει να το κάνει! Το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών στο Πάντειο ήταν ένα πρώτο δείγμα γραφής: οι σχολές 2 χρόνια τώρα έχουν αναδειχθεί σε κέντρα αγώνα, στα οποία δε θα εφαρμοστεί ποτέ καμιά απ’ τις αντιδραστικές ρυθμίσεις!
Πολύ περισσότερο, το κίνημά μας θα παλεύει μέσα από γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις, για την ανατροπή του νόμου, που διαμορφώνει το πανεπιστήμιο όπως το θέλει η αγορά και όχι σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες.
Τώρα που η κυβέρνηση ανοίγει το ασφαλιστικό και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό, το φοιτητικό κίνημα θα ξαναβγεί μπροστά, θα παλέψουμε μαζί με εκπαιδευτικούς, μαθητές κι εργαζόμενους, για τα δικαιώματά μας στην ασφάλιση, σε εκπαίδευση – εργασία – δημοκρατία!


ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ σε ΑΕΙ - ΤΕΙ