30/12/07

Κρούσματα ρατσιστικής βίας


Παρείσακτοι χαρακτηρίζονται οι μετανάστες τώρα που πήγε άσχημα η ελαιοκομική περίοδος.

ΧΑΝΙΑ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ

Χαρακτήρα επιδημίας έχουν πάρει οι ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στα Χανιά τον τελευταίο μήνα. Συνολικά έχουν καταγραφεί έξι περιπτώσεις βίαιου ξυλοδαρμού μεταναστών, οι πέντε στην πόλη των Χανίων και μια στο Καστέλι Κισάμου. Οι δράστες σε όλες τις περιπτώσεις ήταν 10 – 15 άτομα που φορούσαν κουκούλες και κρατούσαν σιδερόβεργες, λοστούς και μαχαίρια. Οι επιθέσεις στην πόλη των Χανίων έγιναν σε πάρκα και πλατείες εναντίων μεταναστών που κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν το μελαψό χρώμα. Οι άγνωστοι – νεαροί στην πλειοψηφία και ανάμεσά τους και πολλοί ανήλικοι – χτυπούσαν και έφευγαν. Σε μια περίπτωση ένας νεαρός μετανάστης από τη Συρία χρειάστηκε να εγχειριστεί στο χέρι για 6 ώρες προκειμένου να μην το χάσει από τα κτυπήματα από μαχαίρι που είχαν κόψει τον τένοντα.

Οι φορείς της πόλης, μετά από πρωτοβουλία του Φόρουμ Μεταναστών και του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών, πραγματοποίησαν μαζική διαδήλωση στους δρόμους των Χανίων απαιτώντας να σταματήσουν άμεσα οι ρατσιστικές επιθέσεις και εκδηλώνοντας ταυτόχρονα τη στήριξή τους στους μετανάστες. Η πορεία ήταν πολύ δυναμική και πέρασε το μήνυμα στην τοπική κοινωνία ότι φασιστικές συμπεριφορές δεν πρέπει να γίνονται δεκτές.

Λίγες ημέρες μετά, ένα νέο περιστατικό σημειώθηκε στο Καστέλι Κισάμου. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι αγροτική και συρρέουν εκατοντάδες μετανάστες από τη Σομαλία, το Σουδάν αλλά και αραβικές χώρες τα τελευταία 3-4 χρόνια από το Νοέμβρη ως τον Φλεβάρη για το μάζεμα της ελιάς. Οι άνθρωποι αυτοί γίνονται θύματα μιας πρωτοφανούς εκμετάλλευσης κυρίως από τους μεγαλοαργρότες που τους χρησιμοποιούν για διάφορες εργασίες και τους πληρώνουν με 25-30 ευρώ μεροκάματο και χωρίς ασφάλιση.

Μάλιστα, τους χρησιμοποιούν ως «όπλο» απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση καλύτερου μισθού και συνθηκών εργασίας από τους μετανάστες που μόνιμα διαβιούν στην περιοχή. όμως αυτή η ελαιοκομική περίοδος ήταν από τις χειρότερες, καθώς η παραγωγή έπεσε κατά το 1/3. Στην περιοχή συγκεντρώθηκαν πάνω από 400 μετανάστες, ωστόσο οι δουλειές ήταν ελάχιστες. Οι περισσότεροι μέχρι και σήμερα ζουν σε παραπήγματα, εγκαταλελειμμένα σπίτια και κυριολεκτικά λιμοκτονούν. Ο Ερυθρός Σταυρός και ο δήμος της περιοχής οργάνωσαν ακόμη και συσσίτιο…

Αρνητική εντύπωση προκάλεσε η στάση της τοπικής Μητρόπολης, που λίγες ημέρες μετά τα εγκαίνια ενός υπερσύγχρονου χώρου που θα χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις και κατασκευάσθηκε με δωρεά πολίτη, δεν παραχώρησε ούτε τις παλιές εγκαταστάσεις του οικοτροφείου της προκειμένου οι μετανάστες να ζουν έστω με ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Η ευθύνη για τα παραπάνω γεγονότα θα πρέπει να αναζητηθεί στην απουσία κάθε κρατικής μέριμνας, ώστε οι άνθρωποι αυτοί να εργάζονται και να αμείβονται τουλάχιστον αξιοπρεπώς, στην ανοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε ρατσιστικά φαινόμενα και πρακτικές και στην «Ευρώπη – φρούριο» που θέλει να στήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΠΡΙΝ 30/12/2007

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ