ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ – ΠΕΤΡΟΣ ΠΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Σε μικρογραφία του πολέμου του 2006 στο Λίβανο εξελίχθηκε η πρόσφατη εισβολή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας. Και στις δύο περιπτώσεις, η θηριωδία των εισβολέων και η εξόντωση γυναικόπαιδων το μόνο που κατάφεραν ήταν να στρέψουν εναντίον του Ισραήλ τη διεθνή κοινή γνώμη. Όπως και στο νότιο Λίβανο, ο ισραηλινός στρατός αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τη Γάζα χωρίς να πετύχει κανένα πολιτικό στόχο. Αντίθετα, ενίσχυσε το κύρος της Χαμάς, εμφανίζοντας τους ισλαμιστές ως τη βασική δύναμη αντικατοχικής αντίστασης, όπως ενίσχυσε κατακόρυφα το κύρος της Χεζμπολάχ στα μάτια των Λιβανέζων, πριν από ενάμιση χρόνο.
Οι δραματικές εξελίξεις του τελευταίου διμήνου στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη προκάλεσαν την κατάρρευση της κοινής στρατηγικής Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ στο παλαιστινιακό μετά την εκλογική νίκη της Χαμάς, τον Ιανουάριο του 2006. Όπως αποκάλυψε ρεπορτάζ – καταπέλτης του αμερικανικού περιοδικού ‘Βάνιτι Φερ’ (το οποίο δεν διαψεύσθηκε από την κυβέρνηση Μπους), οι Αμερικανοί εκπαίδευσαν στην Αίγυπτο «πραιτωριανούς» του ισχυρού άνδρα της Φατάχ στη Γάζα, Μοχάμεντ Νταχλά, υπό την καθοδήγηση του υποστρατήγου Κιθ Ντέιτον. Αυτό ήταν μέρος μυστικού σχεδίου του Μπους και της Ράις, η υλοποίηση του οποίου είχε ανατεθεί στον αναπληρωτή σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Έλιοτ Έιμπραμς και προέβλεπε τη βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης Χανίγια.
Ωστόσο η Χαμάς πρόλαβε τους Αμερικάνους και κατάφερε να κατατροπώσει τους άνδρες του Νταχλάν στις συγκρούσεις του περασμένου καλοκαιριού, θέτοντας υπό ολοκληρωτικό έλεγχο τη Γάζα. Από τη στιγμή εκείνη, μπήκε σε εφαρμοφή το «σχέδιο Β»: Εμπάργκο στη λωρίδα της Γάζας, που έγινε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο πλαίσιο της ναζιστικής έμπνευσης λογικής της «συνολικής τιμωρίας» 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων, με στόχο να αγανακτήσει ο τοπικός πληθυσμός εναντίον της Χαμάς και να την ανατρέψει. Ωστόσο, τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά. Στα τέλη Ιανουαρίου, οι κάτοικοι της Γάζας όντως εξεγέρθηκαν εναντίον των …ισραηλινών δημίων και των Αιγύπτιων χωροφυλάκων τους, στα σύνορα με τη Αίγυπτο, όπου γκρέμισαν τους φράκτες και ανέδειξαν σε όλη την υφήλιο το τεράστιο, ανθρωπιστικό πρόβλημα.
Στη συνέχεια, οι ρουκέτες που εκτόξευαν Παλαιστίνιοι από τη Γάζα στις κοντινές, ισραηλινές πόλεις Σντερόν και Άσκελον οδήγησαν στην κατάρρευση τη στρατηγική της Αννάπολης «αγνοείστε τη Χαμάς και τη Γάζα και κλείστε συμφωνία με τον Αμπάς και τη Δυτική Όχθη». Το Ισραήλ αναγκάστηκε να εισβάλει διαπράττοντας απερίγραπτες ωμότητες, με τον υφυπουργό Άμυνας Ματάν Βιλωάι να μη διστάζει να απειλεί δημόσια τους Παλαιστίνιους με …Ολοκαύτωμα! Ήταν τέτοια η κατακραυγή, που και αυτός ο Αμπάς αναγκάστηκε την περασμένη Πέμπτη, από το βήμα της Οργάνωσης Ισλαμικής Διάσκεψης, στο Ντακάρ, να καταγγείλει το Ισραήλ για «εθνοκάθαρση».
Σε κάθε περίπτωση, οι Αμερικανοί φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι είναι αδύνατο να υπάρξει σταθεροποίηση στη Μέσα Ανατολή χωρίς την εμπλοκή και της Χαμάς (υποθέτουμε ότι κάτι παρόμοιο πρέπει να σκέφτονται και για τη Χεζμπολάχ). Στον αμερικανικό Τύπο πλήθυναν τα δημοσιεύματα που καλούν τις κυβερνήσεις Μπους και Ολμέρτ να συζητήσουν με τη Χαμάς, ενώ η Αίγυπτος ανέλαβε ρόλο μεσολαβητή για μια άτυπη ανακωχή μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ – όσο κι αν η κυβέρνηση του τελευταίου επιμένει, ρητορικά, στη γραμμή «δεν συζητώ με τρομοκράτες». Ωστόσο, με ομιλία του στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, ο Χανίγια έθεσε σαφείς όρους για την ανακωχή: Άνοιγμα των συνόρων, τέρμα στο εμπάργκο, τέλος στις επιλεκτικές δολοφονίες σε Γάζα και Δυτική Όχθη. Το Ισραήλ αντιμετωπίζει το δίλλημα να ικανοποιήσει αυτούς τους όρους, πράγμα που θα γιγαντώσει το κύρος Χαμάς ή να πραγματοποιήσει σαρωτική εισβολή για την επανακατάληψη της λωρίδας της Γάζας, πράγμα που θα έχει τεράστιο κόστος και θα σημάνει το τέλος κάθε ειρηνευτικής διαδικασίας, πιθανότατα σε και του ίδιου του Αμπάς.
ΠΡΙΝ 16/03/2008