ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σε μία περίοδο όπου η κυβέρνηση επιτίθεται με τον πιο σκληρό τρόπο στους εργαζόμενους με την ασφαληστρική της μεταρρύθμιση, πνιγμένη στο βούρκο των σκανδάλων και της διαπλοκής, εφαρμόζοντας ένα άνευ προηγουμένου κύμα καταστολής στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες των εργαζομένων, επιχειρεί να ανοίξει και το μέτωπο της εκπαίδευσης, με την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο. Συγκεκριμένα, πριν από λίγες μέρες το Υπουργείο Παιδείας κοινοποίησε στη Σύνοδο Πρυτάνεων τον Πρότυπο Γενικό Εσωτερικό Κανονισμό λειτουργίας των ανώτατων ιδρυμάτων, ο οποίος περιλαμβάνει στην ουσία τις περισσότερες από τις διατάξεις του νόμου-έκτρωμα ούτως ώστε να πάει να τον εφαρμόσει το επόμενο διάστημα. Σε ένα κείμενο 35 σελίδων παρατίθενται όλες οι διατάξεις που ετοιμάζουν για μας ένα μέλλον αβέβαιων εργασιακών δικαιωμάτων, εντατικοποίησης και καταστολής μέσα σε ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα λειτουργεί με επιχειρηματικά και ανταποδοτικά κριτήρια, με περιορισμό της χρηματοδότησης τόσο σε επίπεδο εκπαίδευσης όσο και σε έρευνας.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:

1. Τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα: Το πανεπιστήμιο – επιχείρηση

Θα προτείνεται για κάθε τέσσερα χρόνια ένα επιχειρησιακό-αναπτυξιακό πρόγραμμα από τις υπάρχουσες διοικητικές δομές και το γραμματέα-manager της σχολής που θα ‘εγκρίνεται ως προς το οικονομικό σκέλος του με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων’ ενώ ‘κατά την επιχορήγηση των Α.Ε.Ι. από το Κράτος λαμβάνονται ιδίως υπόψη μεταξύ άλλων οι επιδόσεις των Α.Ε.Ι. στην έρευνα και διδασκαλία, οι ανάγκες των Α.Ε.Ι., όπως προκύπτουν από τον στρατηγικό σχεδιασμό και το τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμά τους και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης’. Για τη χρηματοδότηση δηλαδή του πανεπιστημίου που μας ετοιμάζουν κριτήριο θα είναι η ανταποδοτικότητα της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας, αν δηλαδή αυτές θα εξυπηρετούν τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια που θα τίθενται από τα τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα και όχι οι ανάγκες για ένα πτυχίο με δικαιώματα στην εργασία και έρευνα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Επιπρόσθετα, το πανεπιστήμιο θα αξιολογείται με βάση το κατά πόσο ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις του στα 4ετή προγράμματα. Κάθε σχολή θα πρέπει να προσαρμοστεί στις επιταγές της αξιολόγησης αν θέλει να χρηματοδοτείται και να είναι ανταγωνιστική με τα κριτήρια της αγοράς. Και αν δεν προσαρμοστεί, που θα βρει τους πόρους; Για όλα έχει φροντίσει η κυβέρνηση: ‘τα Α.Ε.Ι. συμμετέχουν στη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους με τα έσοδά τους από τρίτες πηγές και έχουν την ευθύνη της διαχείρισης των πόρων που προέρχονται τόσο από την περιουσία τους και άλλες πηγές όσο και από την κρατική επιχορήγηση. Τι να ‘ναι άραγε οι τρίτες αυτές πηγές; Μήπως η αυτοχρηματοδότησή του από επιχειρήσεις και εταιρίες; Μόνο έτσι θα επιβιώνει στον άκρατο ανταγωνισμό της αγοράς της εκπαίδευσης. Οι εταιρείες θα χρηματοδοτούν και το πανεπιστήμιο θα προσαρμόζει την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία στις ανάγκες τους (έρευνα για φαρμακευτικές, πιστωτικές μονάδες, πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα κλπ.).

2. Δωρεάν συγγράμματα τέλος

‘Αντικείμενο της δωρεάν προμήθειας και επιλογής διδακτικών συγγραμμάτων είναι τα συγγράμματα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο συγγραμμάτων που συντάσσει κατ’ έτος η Γ.Σ. του Τμήματος για κάθε υποχρεωτικό και επιλεγόμενο μάθημα’. Προβλέπεται αντί για τη δωρεάν διανομή να δίνεται δωρεάν βιβλιογραφία (!) που θα συνοδεύεται από ένα εκπτωτικό κουπόνι-βιβλιοκάρτα που θα αρκεί μόνο για μισό βιβλίο και τα υπόλοιπα θα τα αγοράζουμε απ' την τσέπη μας. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στη συνολικότερη κατεύθυνση της κατάργησης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της λειτουργίας της με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Την ίδια στιγμή ή έννοια της καθορισμένης ύλης πάει περίπατο, και φανταστείτε τι θα αντιμετωπίσουμε αύριο όταν σήμερα, που ισχύει η έννοια της ύλης έχουμε τόσα προβλήματα με μαζικά κοψίματα και εκτός ύλης θέματα.

3. Διάρκεια φοίτησης και πειθαρχικα συμβουλια.

‘η ανώτατη διάρκεια φοίτησης αντιστοιχεί στο διπλάσιο της ελάχιστης διάρκειας των προπτυχιακών σπουδών’ ενώ ‘μετά την πάροδο της ανώτατης διάρκειας φοίτησης, ο φοιτητής θεωρείται ότι έχει απολέσει αυτοδικαίως τη φοιτητική ιδιότητα και διαγράφεται από τα μητρώα του Α.Ε.Ι.’ έτσι ‘οι φοιτητές που χάνουν αυτοδικαίως τη φοιτητική ιδιότητα, δεν έχουν πλέον δικαίωμα συμμετοχής στη διδασκαλία των μαθημάτων και στις εξετάσεις και, τυχόν προσερχόμενοι, δεν γίνονται δεκτοί’. Η κυβέρνηση δηλώνει πως η επιχείρηση ‘σκούπα’ στο ελληνικό πανεπιστήμιο θα το βοηθήσει να αναβαθμιστεί και να εξυπηρετήσει τους ‘σκοπούς’ του. Η κυβέρνηση δε διαγράφει τους φοιτητές για να αναβαθμίσει την ποιότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (άλλωστε οι αιώνιοι φοιτητές ΔΕΝ επιβαρύνουν το πανεπιστήμιο αφού δεν προμηθεύονται βιβλία ούτε καν πάσο) αλλά έχει σκοπό να εισάγει περαιτέρω ταξικούς φραγμούς σε αυτήν, για όσους φοιτητές δουλεύουνε και εκ των πραγμάτων αδυνατούν να περατώσουν τις σπουδές τους στην κανονική τους διάρκεια. Από την άλλη, οδηγεί στην αυταρχικοποίηση των σπουδών, εισάγοντας την έννοια της διαγραφής και της τήρησης χρονοδιαγραμμάτων, "προετοιμάζοντάς" μας για την αυριανή εργασία σε καθεστώς στυγνής πειθαρχίας. Με άλλα λόγια, αν δε διαβάζεις θα σε διώξουμε, άρα αν κινητοποιείσαι και αγωνίζεσαι για τα δικαιώματά σου και πάλι θα διαγράφεσαι. Εν ολίγοις, μας ζητάνε να σκύψουμε το κεφάλι σε κάθε ρύθμιση που προσπαθούνε να περάσουν στις πλάτες μας. Την ίδια στιγμή στήνουνε πειθαρχικά συμβούλια φοιτητών (!), όπου ‘η διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων από προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές οδηγεί στην επιβολή των προβλεπόμενων πειθαρχικών ποινών. Ταυτόχρονα προβλέπονται ποινές και για όσα μέλη ΔΕΠ δεν υπακούσουν στις νέες διατάξεις.

4. Εσωτερική και Εξωτερική Αξιολόγηση, Πιστωτικές Μονάδες και Ατομικός Φάκελος Προσόντων

Στην κυβέρνηση δεν φτάνουν οι ήδη ψηφισμένοι νόμοι για τα παραπάνω (αφού βέβαια δεν έχει καταφέρει να τους εφαρμόσει) αλλά έρχεται και μέσω των διατάξεων του νέου νόμου να τα περάσει. Η λέξη αξιολόγηση επαναλαμβάνεται δεκάδες φορές μέσα στο κείμενο έκτρωμα, ενώ η έννοια της εξωτερικής αξιολόγησης λαμβάνει επικίνδυνη μορφή, αφού θα γίνεται τόσο σε επίπεδο σύγκρισης των εγχώριων πανεπιστήμίων και άρα πτυχίων όσο και σε ευρωπαϊκό, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΚΕΧΑΕ. Αξιολόγηση είναι διαδικασία με την οποία θα χαράσσονται κατευθύνσεις στη λειτουργία των πανεπιστημίων. "Καλύτερα" δηλαδή θα αξιολογείται και θα "ανταμείβεται" (βλ. χρηματοδοτείται) εκείνο το πανεπιστήμιο που θα πληροί τα κριτήρια της αξιολόγησης που θα προσδιορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου. Χέρι χέρι έρχεται και η αντιστοίχηση κάθε μαθήματος με πιστωτικές μονάδες ενώ θα αρχειοθετείται για κάθε φοιτητή από τη μέρα της εγγραφής του (θα καταχωρούνται και προσόντα που κάποιος θα έχει ήδη αποκτήσει από τη μαθητική του ηλικία!) ένας ατομικός φάκελος προσόντων που θα πρέπει μέρα τη μέρα να γίνεται ολοένα και πιο παχουλός (από παρακολουθήσεις συνεδρίων, συμμετοχή σε ερευνητικά και βάλε) για να μπορέσει αύριο να βρει δουλειά και να διαπραγματευτεί ατομικά με τον εργοδότη του τις συνθήκες εργασίας και το μισθό του. Το πτυχίο μετατρέπεται σε ένα φάκελο ‘προσόντων’ και δε θα έχει καμία αξία για το αν θα βρούμε ποτέ δουλειά και με ποιους όρους, ενώ καταργούνται τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. ‘Στο πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να περιλαμβάνεται και ο ελάχιστος αριθμός πιστωτικών μονάδων που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου’.

5. Ανταποδοτικές υποτροφίες

Όσοι φοιτητές αντιμετωπίζουν ‘αποδεδειγμένα’ οικονομικά προβλήματα θα έχουν τώρα τη ‘δυνατότητα’, με τον υπερτέλειο νόμο τους, να λαμβάνουν ανταποδοτικές υποτροφίες ‘με υποχρέωση εκ μέρους τους να προσφέρουν υπηρεσίες με μερική απασχόληση, για περιορισμένο αριθμό ωρών, σε βιβλιοθήκες, σπουδαστήρια, εργαστήρια, κλινικές, φοιτητικές εστίες, φοιτητικές λέσχες κ.λπ. του οικείου ιδρύματος’. Μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, ίσως και με λίγο καλύτερους μισθούς μπορούμε να βρούμε και αλλού. Ευχαριστούμε πολύ αλλά δε θα πάρουμε. Επίσης, όσοι φοιτητές έχουν περάσει όλα τα μαθήματα και ανάλογα με την πρόοδό τους θα μπορούν να παίρνουν άτοκα φοιτητικά δάνεια. Αν το όραμα της κυβέρνησης για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία εξαντλείται στα φοιτητικά πακέτα που προσφέρει η τράπεζα στη διπλανή γωνία, αν γι’ αυτήν δημόσια εκπαίδευση σημαίνει μετά το πτυχίο να βγαίνουμε χωρίς εργασιακά δικαιώματα και από πάνω και χρεωμένοι, τότε όλοι καταλαβαίνουμε που το πάει.

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση όπως εκφράζεται μέσα από το νέο νόμο πλαίσιο, ας μη ξεχνάμε πως προβλέπει και την περιστολή του ασύλου, την πειθάρχηση των κινημάτων των εργαζομένων και της νεολαίας, την αυταρχικοποίηση μέσα από διάφορους τρόπους (βλ. και την αφαίρεση του δικαιώματος καθορισμού εξεταστικής από τις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών). Θέλει να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, απογυμνώνοντάς το από τις κοινωνικές ανάγκες που πρέπει να εξυπηρετεί. Σύσσωμο, το αστικό μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ) βάζει χέρι και στο τελευταίο ψήγμα κοινωνικού κράτους που έχει απομείνει (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ιδιωτικοποιήσεις) και επιτίθεται ολομέτωπα στα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας. Η μόνη λύση για τους φοιτητές, τη νεολαία και τους εργαζόμενους είναι ο κοινός αγώνας ενάντια στις νέες ρυθμίσεις που θα σημάνουν το μεσαίωνα σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Το φοιτητικό κίνημα έχει αποδείξει πως ξέρει, θέλει και μπορεί να παλεύει και να πετυχαίνει νίκες. Η νεολαία δε χωράει στο μέλλον που της ετοιμάζουν. Ανυποχώρητος, μαχητικός αγώνας διαρκείας από τα κάτω μέχρι την τελική νίκη!!!Συνεχιζουμε με ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ –ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ..