14/3/08

ΗΠΑ: Νέα μαρτυρία φωτίζει τις εξαφανίσεις και τους 'μαύρους τόπους' της CIA


14 Μαρτίου 2008

Η Διεθνής Αμνηστία αποκάλυψε σήμερα σε νέα έκθεση περαιτέρω λεπτομέρειες για τη σκληρότητα και το παράνομο καθεστώς του προγράμματος μυστικών κρατήσεων και εξαναγκαστικών εξαφανίσεων της CIA, ένα πρόγραμμα που ενέκρινε και πάλι ο Πρόεδρος Μπους τον Ιούνιο 2007.

Οι λεπτομέρειες προέρχονται από συνεντεύξεις που έδωσε αποκλειστικά στη Διεθνή Αμνηστία ο 31χρονος Χάλεντ Αμπντού Αχμέτ Σαλέχ αλ - Μακτάρι (Khaled Abdu Ahmed Saleh al-Maqtari) από την Υεμένη, ένας από τους άνδρες που πρόσφατα απελευθερώθηκαν από μυστική κράτηση. Αρχικά ήταν ένας «κρατούμενος - φάντασμα» στο Αμπού Γκράιμπ, μετά μεταφέρθηκε στο Αφγανιστάν και τέθηκε υπό κράτηση από τη CIA και στη συνέχεια κρατήθηκε σε άγνωστες τοποθεσίες και σε απόλυτη απομόνωση για πάνω από δυόμισι χρόνια, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες, χωρίς να δικαστεί και χωρίς να έχει πρόσβαση σε οποιασδήποτε μορφής διαδικασία. Τα λεγόμενά του περιλαμβάνουν σειρά από καταγγελίες για βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης.

«Η αφήγηση του Χάλεντ αλ - Μακτάρι ρίχνει κι άλλο φως στους παράνομους χειρισμούς των ΗΠΑ στον 'πόλεμο κατά της τρομοκρατίας'» δήλωσε η Αν Φιτστζέραλντ, υψηλόβαθμη Σύμβουλος στη Διεθνή Αμνηστία, που πήρε τις συνεντεύξεις. «Περιγράφει να πέφτει θύμα διεθνών εγκλημάτων όπως η εξαναγκαστική εξαφάνιση και τα βασανιστήρια, όμως οι καταγγελίες αυτές δεν έχουν διερευνηθεί. Η μυστικότητα που περιβάλλει το πρόγραμμα συνοδεύεται με απόλυτη έλλειψη λογοδοσίας.»

Ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι κρατήθηκε όταν αμερικανοί στρατιώτες έκαναν έφοδο σε μια πιθανολογούμενη αγορά όπλων στη Φαλούτζα, στο Ιράκ, τον Ιανουάριο 2004, όπου συνέλαβαν τουλάχιστον 60 άτομα. Μεταφέρθηκε στη διαβόητη φυλακή Αμπού Γκράιμπ ως αδήλωτος 'κρατούμενος - φάντασμα'. Περιέγραψε ένα καθεστώς ξυλοδαρμών, αποστέρησης ύπνου, ανάρτησης ανάποδα σε οδυνηρές στάσεις, εκφοβισμού από σκυλιά, τεχνητής υποθερμίας και άλλων μορφών βασανισμού.

Είπε ότι μια φορά, αφού χτυπήθηκε από τρεις άνδρες σε ένα μικρό δωμάτιο, εξαναγκάστηκε να σταθεί γυμνός σε μια καρέκλα μπροστά σε δυνατό κλιματιστικό κρατώντας ένα κιβώτιο γεμάτο με εμφιαλωμένα νερά. Κάθε τόσο τον έβρεχαν με κρύο νερό, γεγονός που τον έκανε να τρέμει τόσο πολύ που ίσα ίσα μπορούσε να παραμείνει όρθιος. Ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι περιέγραψε, επίσης, πώς τον κρέμασαν από τα πόδια με τα χέρια του δεμένα πισώπλατα, ενώ τον ανεβοκατέζαν πάνω από το κιβώτιο με το νερό με μια τροχαλία.

Μετά από εννέα μέρες ανακρίσεων στο Αμπού Γκράιμπ, ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι μεταφέρθηκε αεροπορικώς σε ένα μυστικό κέντρο κράτησης της CIA στο Αφγανιστάν, όπου κρατήθηκε για άλλους τρεις μήνες. Τα αρχεία πτήσεων που διαθέτει η Διεθνής Αμνηστία τεκμηριώνουν ότι ένα τζετ που χρησιμοποιήθηκε από εταιρία - βιτρίνα της CIA έφυγε από το διεθνή αερολιμένα της Βαγδάτης εννέα ημέρες μετά τη σύλληψη του Χάλεντ αλ - Μακτάρι, με προορισμό το αεροδρόμιο της Καμπούλ.

Όσο βρίσκονταν στο Αφγανιστάν, υποβλήθηκε, όπως λέει, σε ακόμα περισσότερα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, όπως η έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες κρύου και ζέστης, το παρατεταμένο δέσιμο, η αποστέρηση αισθητικών μηνυμάτων και η ενόχληση με πολύ έντονο φως και δυνατή μουσική ή ηχητικά εφέ στο κελί του. Όπως είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Δεν ήταν ακριβώς μουσική, αλλά θόρυβοι για να σε φοβίσουν, σαν τους ήχους ταινίας τρόμου... Φοβήθηκα, δεν υπήρχαν σκυλιά αλλά ο θόρυβος ερχόταν από παντού. Κάθε φορά που προσπαθούσες να κοιμηθείς, χτυπούσαν τη πόρτα δυνατά και βίαια.»

Ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι είπε επίσης στη Διεθνή Αμνηστία ότι όταν δεν υπήρχε μουσική ή ηχητικά εφέ μιλούσε με άλλους κρατουμένους και υπολόγισε ότι περίπου 20 άλλοι κρατούνταν σε κελιά γύρω του, μεταξύ των οποίων και ο Ματζίντ Χαν (Majid Khan), ένας από τους κρατούμενους «υψηλής αξίας» που μεταφέρθηκε από μυστική κράτηση της CIA σε στρατιωτική κράτηση στο Γουαντάναμο το Σεπτέμβριο 2006.

Στα τέλη Απριλίου 2004, ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι και αρκετοί συγκρατούμενοί του μεταφέρθηκαν σε ένα άλλο 'μαύρο τόπο' της CIA, πιθανόν στην Ανατολική Ευρώπη. Κρατήθηκε εκεί για 28 ακόμα μήνες, πριν να τον στείλουν πίσω στην Υεμένη όπου κρατήθηκε και πάλι μέχρι το Μάιο 2007.

«Ποτέ κατά διάρκεια του 32 μηνών εγκλεισμού του δεν είπαν στον Χάλεντ αλ - Μακτάρι πού ήταν και γιατί. Δεν είχε πρόσβαση σε δικηγόρους, συγγενείς ή τον Ερυθρό Σταυρό ή σε οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο εκτός από τους ανακριτές του και το προσωπικό που σχετίζονταν με την κράτηση και τη μεταφορά του. Το γεγονός αυτό εμφανέστατα παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πρέπει να δώσει απαντήσεις» πρόσθεσε η Αν Φιτστζέραλντ.

Ο Χάλεντ αλ - Μακτάρι έχει πλέον επιστρέψει στην Υεμένη, αλλά βιώνει ακόμα τις συνέπειες που είχαν τα παρατεταμένα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια. Δεν έχει λάβει καμία αποζημίωση από τις αρχές των ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν προς το παρόν παραδεχτεί την κράτησή του. Η κακοποίηση που τον επηρέασε περισσότερο από όλες είναι , όπως λέει, τα ατέλειωτα χρόνια απομόνωσης, η πλήρης αβεβαιότητα για το μέλλον, η συνεχής παρακολούθηση από κάμερες και η αποκοπή του από τον έξω κόσμο, και ιδιαίτερα η έλλειψη επικοινωνίας με την οικογένειά του.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις αρχές των ΗΠΑ να σταματήσουν τη χρήση μυστικών κρατήσεων, να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης τους υπεύθυνους για τις καταπατήσεις που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος, να γνωστοποιήσουν τα ονόματα, την τύχη και το πού βρίσκονται όλα τα άτομα που κρατούνται στο πλαίσιο του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και όσους κρατούνται ακόμα είτε να τους απαγγείλουν αναγνωρισμένες ποινικές κατηγορίες και να τους δικάσουν σε ανεξάρτητα δικαστήρια είτε να τους απελευθερώσουν.

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ