ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΕΝ ΣΤΟΛΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΚΡΑΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΑ 18
Μια σημαντική πρωτοβουλία της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Τρεις φαντάροι με στολή του Στρατού Ξηράς πήραν μέρος στην Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας τη Δευτέρα 5/5/08, στις 15.00 μ.μ.
Ήταν από τις λίγες φορές που δόθηκε ο λόγος στους ίδιους τους φαντάρους για να περιγράψουν με τα δικά τους λόγια το τι σημαίνει σήμερα «υποχρεωτική θητεία».
Αφορμή ήταν η καμπάνια της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων ενάντια στην Στράτευση στα 18 και τις Αυτοκτονίες φαντάρων στον ελληνικό στρατό. Αξίζει να σημειωθεί ότι συμμετοχή φαντάρων σε συνέντευξη τύπου είχε να σημειωθεί από το 1999, όταν φαντάροι δημόσια δήλωσαν την άρνησης συμμετοχής τους στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας.
Στην συνέντευξη τύπου συμμετείχαν δεκάδες φοιτητές που αντιπροσώπευαν αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων σχετικά με τα ζητήματα της στράτευσης και τα οποία καλούν στην κινητοποίηση της Τρίτης 6/5/08, στις 7.00 μ.μ. και τον αποκλεισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Επίσης συμμετείχαν: ο Β.Αντωνόπουλος από τον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, ο Σ.Τζιωρτζιότης Δημοτικός Σύμβουλος Βύρωνα, ο Κ.Βαμβακάς μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ, ο Π.Αντωνόπουλος πρόεδρος Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας και ο Σ.Σκαρτσίλας μέλος Δ.Σ. Δ.Ο.Ε.
Την συζήτηση άνοιξε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων Κ.Φωτάκης ο οποίος όχι μόνο εξέφρασε την αντίθεση της Επιτροπής στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για στράτευση στα 18, αλλά αποκάλυψε με στοιχεία και την υποκρισία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Υπενθύμισε τις προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ για 6μηνη θητεία που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, αλλά και τις υποσχέσεις του ίδιου του υπουργού Μεϊμαράκη για μείωση της θητείας στο βαθμό που υλοποιούνταν η πρόσληψη επιπλέον 15000 ΕΠ.ΟΠ., ώστε αθροιστικά το Μισθοφορικό τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων να φτάσει τις 40000.
Επίσης απέδειξε ότι η προβολή από την κυβέρνηση ως προβλήματος των Αναβολών είναι προσχηματική: ο ελληνικός στρατός το 1954 αριθμούσε 94000 εφέδρους, το 2000 οι κλάσεις απέδωσαν 83000 και το 2010 υπολογίζεται να αποδώσουν 55000.
Και ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει ως αιτία των αδιεξόδων τις αναβολές ξεχνά ότι ο περιορισμένος αριθμός των εφέδρων είχε προϋπολογιστεί και αποτελούσε έναν από τους σημαντικούς λόγους της πρόσληψης των δεκάδων χιλιάδων ΕΠ.ΟΠ.
Άρα με την πρόσληψη των 40000 ΕΠ.ΟΠ, την πληθώρα των υπόλοιπων μισθοφορικών τμημάτων (ΟΒΑ-ΕΦΥΕΣ κλπ) ο ελληνικός στρατός απογειώνει τα νούμερα του, είναι πολύ πιο αποτελεσματικός, καλύτερα εκπαιδευμένος και συγκροτημένος.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η στράτευση στα 18 στοχεύει στην πολιτική και ιδεολογική καθυπόταξη της νεολαίας, είναι εργαλείο της αντιδραστικής ανασυγκρότησης του ελληνικού στρατού. Έρχεται να εξυπηρετήσει τις αυξανόμενες ανάγκες συμμετοχής σε αποστολές εκτός συνόρων, της εμπλοκής της χώρας στο ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ. Είναι μέτρο αλληλένδετο με τα παιχνίδια με τους αγωγούς και την εμπλοκή του 40% του Στρατού Ξηράς στους Νατοϊκούς σχεδιασμούς.
Επίσης ο Κ.Φωτάκης έθιξε το τεράστιο ζήτημα των πελατειακών σχέσεων στον ελληνικό στρατό. Τα δεκάδες στρατόπεδα και κέντρα εκπαίδευσης που εξυπηρετούν ψηφοθηρικούς λόγους, την εμπλοκή χιλιάδων φαντάρων σε υπηρετικές υπηρεσίες στις Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις, τις Λέσχες Αξιωματικών κλπ, ενώ χαρακτήρισε γάγγραινα το βύσμα, αφού χιλιάδες γαλάζια παιδιά παίρνουν Μετάταξη σε Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία ή χάνονται σε ανύπαρκτες υπηρεσίες και στο Πεντάγωνο μετά το τηλέφωνο…
Αξίζει προσοχής η επισήμανση ότι ακόμη και νέος ηγέτης που αυτοπροβάλλεται ως επικεφαλής της «ριζοσπαστικής αριστεράς» παραδέχτηκε ότι είχε βάλει βύσμα και «έκανε θητεία λούφας στο Πολεμικό Ναυτικό», θεωρώντας ότι «έτσι δρα ο νέος της γενιάς του».
Ένα άλλο ζήτημα που έθιξε ήταν αυτό των αυτοκτονιών και των ατυχημάτων. Πλέον ο ελληνικός στρατός μετρά ως απώλεια το 10% των ιπτάμενων από το 1984, 12 αυτοκτονίες μόνο το 2007, μια απόπειρα αυτοκτονίας ανά δεκαπέντε μέρες το 2008.
Πρόκειται για μια ατελείωτη καρμανιόλα, για ένα ατελείωτο φόρο αίματος σε έναν στρατό που έχει να πολεμήσει από το 1974, για μια πρωτόγνωρη σφαγή της νεολαίας.
Το τελευταίο χρονικό όμως διάστημα κάτι έχει αλλάξει στον στρατό. Αναπτύσσονται αντιδράσεις από τους στρατευμένους. Κοινή είναι η αίσθηση ότι οι φαντάροι προσπαθούν να υπερασπίσουν τα δικαιώματα τους, να καταγγείλουν τις αυθαιρεσίες.
Επεσήμανε επομένως την ανάγκη αναγνώρισης του Συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του Συνέρχεσαι και Συνεταιρίζεσαι και μέσα στον στρατό.
Υπάρχει επομένως ανάγκη Ελεύθερου Συνδικαλισμού των φαντάρων.
Τον λόγο πήρε ο Γ.Σ που υπηρετεί στο υγειονομικό. Παρουσιάζοντας της εμπειρία του περιέγραψε και αυτός το καθεστώς διακρίσεων και της «βυσματοκρατίας» όπως την χαρακτήρισε. Τα κενά στην επάνδρωση των μονάδων που υπηρέτησε, τις παρεμβάσεις από πολιτικά-αυτοδιοικητικά-εκκλησιαστικά πρόσωπα για «φτιάξιμο» των ημετέρων. Για τους υπόλοιπους το χώσιμο, η τρομερή εντατικοποίηση, το γεγονός ότι έκαναν ακόμη και μήνα για να πάρουν μια έξοδο.
Ο παραλογισμός του στρατού σε όλο του το μεγαλείο. Όχι μόνο από τους αξιωματικούς, αλλά και από τον ίδιο τον υπουργό που αρχικά φέτος περιόρισε τις μέρες άδειας του Πάσχα ή το γεγονός ότι κόβονταν άδειες για να προετοιμαστούν τα στρατόπεδα για τις εορταστικές εκδηλώσεις εν όψει του Πάσχα.
Επίσης με την εμπειρία του ως γιατρός αναφέρθηκε στο ζήτημα των αυτοκτονιών. Στην προσπάθεια του στρατού να παρουσιάσει ως αιτίες των αυτοκτονιών τους εξωτερικούς παράγοντες, μην αναγνωρίζοντας τη δική του συμβολή, προσβάλλοντας τη μνήμη των νεκρών. Τόνισε ότι ενώ πριν την κατάταξη το 25% των εφέδρων δήλωναν μη ικανοποιημένοι από την ζωή τους αυτό το ποσοστό υπερβαίνει το 60% μετά την κατάταξη.
Ακόμη όμως και τα μέτρα αντιμετώπισης των αυτοκτονιών είναι προσχηματικά. Οι γιατροί είναι συχνά ελάχιστοι για να εξετάσουν σωστά τους χιλιάδες νεοσύλλεκτους και οι συνεντεύξεις είναι σκέτη κοροϊδία. Στις περιπτώσεις που οι ειδικές επιτροπές που επισκέπτονται τα στρατόπεδα στην έκθεση τους παρουσιάσουν την κατάσταση με μελανά χρώματα, τότε ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις, για να μην αμαυρωθεί η καριέρα κανενός αξιωματικού. Επίσης υπήρχε διαταγή που προέβλεπε ότι τα κρούσματα θερμοπληξίας κατά τη διάρκεια ασκήσεων-υπηρεσιών να καταγράφονται ως «ίωση».
Τέλος όλες αυτές οι επιτροπές, όπως και σημαντικό τμήμα του υγειονομικού, απαρτίζονται από έφεδρους επιστήμονες, που φυσικά θα εκλείψουν σε περίπτωση Στράτευση στα 18.
Το λόγο πήρε ο Τ.Κ. που υπηρετεί στις Διαβιβάσεις. Τόνισε και αυτός το κλίμα εντατικοποίησης: «έφτασα να κοιμάμαι μόλις (3) ώρες». Ταυτόχρονα μόλις το Νοέμβριο του 2007 ο υπουργός έκανε 2770 Μετατάξεις γαλάζιων βυσμάτων σε Π.Ν. και Π.Α.
Επίσης την στιγμή που δαπανούνται δις ευρώ σε εξοπλισμούς δεν υπήρχαν καθαριστικά. Με τις ίδιες σκούπες καθαρίζαμε τουαλέτες, μαγειρεία και θαλάμους. Στο Κέντρο Εκπαίδευσης μας έδωσαν χλωρίνη μετά από (15) μέρες.
Η συμπεριφορά των αξιωματικών συχνά βίαιη. Σε στρατόπεδο της Ρόδου που υπηρέτησα διοικητής βιαιοπράγησε εναντίον φαντάρου!!!
Το πρόβλημα με τον αμίαντο τεράστιο και επικίνδυνο: «ήρθε ιδιωτικό συνεργείο που με ανειδίκευτους εργάτες έσπαζε τις οροφές από αμίαντο, σκόρπιζε παντού τις σπασμένες πλάκες, με αποτέλεσμα να γεμίσει όλο το στρατόπεδο. Το πιο ελαφρύ αεράκι αποτελούσε θανάσιμο κίνδυνο».
Ακόμη επεσήμανε τις ακραίες πιέσεις που ασκούνται προκειμένου οι νεοσύλλεκτοι να αποδεχτούν τη μετάθεση στην ΕΛΔΥΚ. Όταν δεν μπορέσουν να τους εξαγοράσουν με τις υποσχέσεις, τους λένε ότι είναι υποχρεωμένοι να αποδεχτούν τη μετάθεση εκτός συνόρων.
Τέλος ο Ν.Χ που υπηρετεί στο Πεζικό. Περιέγραψε ότι στο Κέντρο Εκπαίδευσης της Κορίνθου αξιωματικοί διέταζαν τις διμοιρίες να τραγουδούν εθνικιστικά-φασιστικά τραγούδια. Οι φαντάροι αρνήθηκαν και κατήγγειλαν το γεγονός, ζητώντας την τιμωρία τους.
Δεν έλειψαν τα καψόνια και οι αυθαιρεσίες. Το καλοκαίρι, με θερμοκρασίες 45-47 βαθμούς διοικητής στην Ορεστιάδα παραβίαζε τις διαταγές του ΓΕΣ για παύση των εργασιών λόγω καύσωνα και διεξήγαγε κανονικά τις ασκήσεις.
Ο ίδιος δήλωσε ότι συχνά ένοιωσε «η κατάσταση δεν παλεύεται». «Εντατικοποίηση, αυταρχισμός, ατελείωτες υπηρεσίες με οδήγησαν και εμένα να σκεφτώ την αναβολή, ακόμη και την αυτοκτονία. Και δεν είμαι κανένα άβγαλτο παιδί. Είμαι 29 χρονών, δούλεψα και σπούδασα πριν το στρατό, αποκόμισα εμπειρίες, αλλά συχνά στον στρατό ένοιωσα ότι δεν αντέχω. Τι θα έκανε στη θέση μου έναν 18χρονο;»
Και όλα αυτά γιατί; Για τον στρατό της ισχυρής Ελλάδας, της ηγεμονικής δύναμης στα Βαλκάνια που λέει η υπουργός εξωτερικών;
Για το ΝΑΤΟ και τον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, τις αποστολές εκτός συνόρων; «Μας εμείς δώσαμε όρκο ότι θα υπερασπίζουμε το Σύνταγμα και την άμυνα της χώρας, δεν δώσαμε όρκο στο ΝΑΤΟ».
Τέλος επεσήμανε ότι ο στρατός είναι σχολειό υποταγής, πειθαρχίας, ρουσφετιού, καρφώματος. Αλλά έζησε και στιγμές αντίστασης, αλληλεγγύης, στιγμές που οι φαντάροι αποφάσιζαν να αμφισβητήσουν.
Ο χρόνος της θητείας είναι χαμένος χρόνος. Δε σου μαθαίνει τίποτε χρήσιμο, ενώ ακόμη και αυτό που ξέρεις μένει αναξιοποίητο.
Όμως ο χρόνος της θητείας ήταν και διάστημα αγώνα.
Ίσως αυτό είναι και η καλύτερη απάντηση σε όσους πλασάρουν ότι στοιχείο του σύγχρονου ανθρώπου είναι το βύσμα και όχι η αξιοπρέπεια, που δείχνουν τον ατομικό δρόμο και όχι τη συλλογική διεκδίκηση.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
.png)
