Η κατάσταση στην Πάτρα έχει ξεφύγει. Έχουμε εβδομαδιαία θανάτους προσφύγων, που βρίσκονται νεκροί από ασφυξία ή επειδή τους πάτησε κάποιο φορτηγό -δένονται από κάτω τους με σχοινιά πολλές φορές για να καταφέρουν να μπουν σε κάποιο πλοίο για Ιταλία. Εννοείται συνεχίζονται οι ξυλοδαρμοί στο λιμάνι, ο αστυνομικός αποκλεισμός του καταυλισμού, και η χολή των γύρω κατοίκων -βροχή οι μηνύσεις, οι καταγγελίες σε Δήμο, Νομαρχία, πολεοδομία, ΔΕΥΑΠ (νερού), όπου μπορούν.
Τώρα οι λιμενικοί βρήκαν καινούργιο τρόπο εξόντωσης. Την Τρίτη μίλησα με ένα παιδί στον καταυλισμό και μου είπε πως ήταν 3 24ώρα αλυσοδεμένο σε εξωτερικό χώρο στο λιμάνι, μαζί με άλλα 40-50 άτομα. Χειροπέδες (ο ένας με τον άλλον), ήλιος, φαγητό 1 φορά το τριήμερο και λίγο νερό. Τον είχαν αφήσει το μεσημέρι εκείνης της μέρας.
Σήμερα μοιράσαμε το παρακάτω κείμενο και (ξανα)πήγαμε 20άτομα περίπου στο χώρο κράτησης μέσα στο λιμάνι.
Η ΠΑΤΡΑ ΣΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
Εδώ και 5 μέρες περίπου 40 μετανάστες κρατούνται σε μεσαιωνικές συνθήκες στο λιμάνι της Πάτρας. Με τον ισχυρισμό ότι το λιμεναρχείο είναι κατεδαφιστέο, οι μετανάστες κρατούνται υπαίθρια ολόκληρες μέρες κάτω απ’τον καυτό ήλιο μέσα στον καύσωνα. Είναι αλυσοδεμένοι και ακίνητοι επί ολόκληρα 24ωρα, φρουρούμενοι από λιμενόμπατσους λες και πρόκειται για τρομοκράτες.
Το παραπάνω σκηνικό που μας φέρνει στο μυαλό εικόνες Γκουαντάναμο, μας τοποθετεί για ακόμα μια φορά μπροστά στο δίλημμα αν θα συμμετέχουμε κι εμείς σ’αυτόν τον πόλεμο που ήδη έχει ξεκινήσει. Γιατί το να περάσεις τα σύνορα χέρι χέρι με το θάνατο, το να αντέξεις στη φυλακή, το να κοιμάσαι στο αλλοδαπών για μια αίτηση ασύλου, το να περιμένεις από τα χαράματα στην πλατεία για ένα μεροκάματο, το να νιώθεις συνέχεια την ανασφάλεια και το φόβο του ξυλοδαρμού και της σύλληψης είναι ΠΟΛΕΜΟΣ.
Όπως επίσης πόλεμος είναι να γίνεται συζήτηση επί ημέρες για το πόσο τραγικό θα ήταν λόγω μπλάκ άουτ της ΔΕΗ να μείνουμε μια ώρα χωρίς κλιματιστικό, την στιγμή που δίπλα στην πόρτα μας είναι αλυσοδεμένοι άνθρωποι μέσα στον καύσωνα. Όπως επίσης πόλεμος είναι να μιλάμε ότι εξ’αιτίας της λειψυδρίας τα επόμενα χρόνια θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης νερού στην Ελλάδα και ταυτόχρονα να στερούμε από ένα καταυλισμό 1000 ανθρώπων, μέσα στο καλοκαίρι το δικαίωμα στο νερό. Πόλεμος είναι όλοι οι νεκροί μετανάστες που δε γίνονται ούτε μονόστηλο σε εφημερίδα, οι φανταχτερές εκδηλώσεις ανθρωπιάς του δήμου και οι απανωτές συνεντεύξεις των κατοίκων πέριξ του καταυλισμού.
Όλα αυτά είναι πόλεμος και στον πόλεμο αυτό εμείς έχουμε πάρει τη θέση μας. Είμαστε μ’αυτούς που παλεύουν για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους και απέναντι σε βλαχοδήμαρχους, λαμόγια του κέρδους, λιμενόμπατσους και όλους αυτούς που σφυρίζουν αδιάφορα και υποκριτικά.
· Άμεση απελευθέρωση των κρατουμένων μεταναστών
· Άσυλο και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους
· Ελευθερία μετακίνησης
ενάντια στον αστυνομικό αποκλεισμό του καταυλισμού,
στις συλλήψεις-απαγωγές και τους ξυλοδαρμούς
· Επανάκτηση του δημόσιου χώρου του λιμανιού από την κοινωνία της Πάτρας
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Πάτρας
.jpg)
