23/9/08

ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΦΑΝΤΑΡΟΥ

Την Τρίτη 16/09/08 στο Στρατοδικείο στο Ρουφ άρχισε μετά από σειρά αναβολών η τέλεση της έφεσης των υπευθύνων για την απώλεια του στρατιώτη Ν.Φωναζάκη, που υπηρετούσε στις Ειδικές Δυνάμεις.

Η ανάγνωση της υπόθεσης που παρουσιάζουμε αναλυτικά δεν είναι μόνο ενδεικτική των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι στρατιώτες κατά της τέλεση της στρατιωτικής τους θητείας. Αποκαλύπτει την έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, στην ανυπαρξία των υγειονομικών υπηρεσιών και στην αδυναμία ή μη θέληση αποφασιστικής αντιμετώπισης κρίσιμων περιστατικών.

Άνθρωποι που οφείλουν να κάνουν τα πάντα για να φροντίζουν τους νέους ανθρώπους, χρησιμοποιούν τη στολή για να αυθαιρετούν.

Σε κάθε περίπτωση που ο έλεγχος χάνεται και απαιτείται υπεύθυνα η ανάληψη ευθυνών θα κρυφτούν, έχοντας ως συνδρομή την συγκάλυψη των ΕΔΕ.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όχι μόνο άργησαν (13) ώρες να μεταφέρουν τον άρρωστο στρατιώτη σε υγειονομική μονάδα, αλλά τον γέμισαν με λίτρα ορούς καθώς θεωρούσαν ότι είχε πάθει αφυδάτωση. Αφού «έσκασαν» το παλικάρι, στην συνέχει για να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες όλων, με μια απαράδεκτη ιατροδικαστική έκθεση παρουσίασαν ως αίτιο της απώλειας την «στένωση αορτής» από την οποία δήθεν έπασχε το παλικάρι. Έκθεση που αποπροσανατολίζει την επιχείρησης αναζήτησης ευθυνών και ουσιαστικά υβρίζει τον νεκρό.

Τέτοιους όρκους έχουν δώσει, για τέτοιας ποιότητας ανθρώπους μιλάμε.

Ο Στρατός δεν πρέπει να αμαυρωθεί από τα μεμονωμένα περιστατικά, όπως αρέσκεται να ονομάζει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ν.Δ. Β.Μεϊμαράκης, τις συνεχώς αυξανόμενες απώλειες ζωής φαντάρων και στελεχών.

Τέλος, τόσο οι γονείς όσο και οι φαντάροι κατανοούν καθημερινά με τον πλέον οδυνηρό τρόπο την πραγματική ουσία της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, αλλά και το καθεστώς ανισοτήτων που υπηρετεί η 12μηνη θητεία.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΩΝΑΖΑΚΗ

Την 9-9-2005 στο Πενταμελές Στρατοδικείο Χανίων έγινε η δίκη τριών στρατιωτικών για το θάνατο του πρώην στρατιώτη αλεξιπτωτιστή Γιώργου Φωναζάκη του Νικολάου, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής άσκησης πεζής πορείας σε δύσβατο μονοπάτι, στην περιοχή Σφακίων Χανίων, την 15-4-2002.Οι τρεις κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν να δικαστούν για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, που διέπραξαν σε βάρος του Γιώργου Φωναζάκη. Ο πρώτος κατηγορούμενος ήταν ο επικεφαλής της άσκησης πορείας υπολοχαγός των Ειδικών Δυνάμεων, ο δεύτερος ήταν ο τότε μόνιμος υπολοχαγός στρατιωτικός γιατρός της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών, όπου υπηρετούσε ο Γιώργος, και ο τρίτος ήταν ο εν αποστρατεία Υποπτέραρχος της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος στις 15-4-2002 ήταν ο οργανικός Διευθυντής του Κέντρου Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Η δίκη αυτή διήρκεσε 5 ημέρες και συνολικά εξετάστηκαν 37 μάρτυρες. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι αυτόπτες μάρτυρες, πολίτες κάτοικοι της Αγίας Ρουμέλης Σφακίων, συνάδελφοι στρατιώτες του Γιώργου, που συμμετείχαν στην άσκηση, συνάδελφοι στρατιωτικοί των κατηγορουμένων, 4 ιατροδικαστές, 3 γιατροί και οι γονείς του Γιώργου.

Η ακροαματική διαδικασία των πέντε ημερών ξεκινούσε στις 9 το πρωί και τελείωνε αργά τη νύχτα με ενδιάμεση μικρή διακοπή, ενώ συνεχίστηκε και το Σάββατο 10-9-2005 και την Κυριακή 11-9-2005 και τελείωσε την Τετάρτη 14-9-2005 αργά το βράδυ με την έκδοση της Απόφασης.

Σύμφωνα με την Απόφαση που εξέδωσε το Πενταμελές Στρατοδικείο Χανίων ο πρώτος κατηγορούμενος υπολοχαγός επικεφαλής της άσκησης κρίθηκε κατά πλειοψηφία ένοχος για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας σε βάρος του Γιώργου Φωναζάκη, τελούμενο δια της παραλείψεως του να κινητοποιήσει τον μηχανισμό διακομιδής του Γιώργου, αμέσως μόλις η κατάσταση της υγείας του έδειξε με σαφήνεια ότι ήταν πολύ σοβαρή και δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί χωρίς να μεταφερθεί σε οργανωμένο Νοσοκομείο και του επιβλήθηκε κατά πλειοψηφία ποινή φυλάκισης 15 μηνών, ύστερα από την αναγνώριση σε αυτόν του ελαφρυντικού του προτέρου εντίμου βίου. Ο δεύτερος κατηγορούμενος στρατιωτικός γιατρός υπολοχαγόςκρίθηκε ομόφωνα αθώος του αδικήματος της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, καθώς το Δικαστήριο έκρινε ότι η συνολική συμπεριφορά του δεν συνετέλεσε στο επελθόν αποτέλεσμα του θανάτου του Γιώργου. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην αγόρευση του ο συνήγορος πολιτικής αγωγής ζήτησε από το Δικαστήριο να αθωώσει τον δεύτερο κατηγορούμενο, καθώς είχε σχηματίσει την ίδια άποψη από την όλη ακροαματική διαδικασία και ιδιαίτερα από τον ειλικρινή τρόπο με τον οποίο απάντησε σε σχετική ερώτηση αν θεωρούσε δυνατό ο Γιώργος να έπασχε από στένωση ολόκληρης της αορτής της καρδιάς του και να μην είχε διαγνωστεί αυτό στο Κέντρο Επιλογής Ειδικών Δυνάμεων, στις ιατρικές εξετάσεις, που υποβάλλονται οι υποψήφιοι να υπηρετήσουν στις Ειδικές Δυνάμεις και αυτός απάντησε λέγοντας πως ήταν αδύνατο ο Γιώργος να έπασχε από μια τόσο σοβαρή ασθένεια και να μην είχε διαγνωστεί. Τέλος ο τρίτος κατηγορούμενος Υποπτέραρχος εν αποστρατεία της Πολεμικής Αεροπορίας κρίθηκε κατά πλειοψηφία ένοχος για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας σε βάρος του Γιώργου, τελούμενο δια της παραλείψεως του να δώσει άμεσα εντολή σε ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας τύπου ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΥΜΑ, να απογειωθεί από το στρατιωτικόαεροδρόμιο της Ελευσίνας και να μεταβεί στην Αγία Ρουμέλη Σφακίων Χανίων, για να παραλάβει εγκαίρως το Γιώργο και να τον μεταφέρει στα Χανιά και του επιβλήθηκε κατά πλειοψηφία, μετά την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότέρου εντίμου βίου, ποινή φυλάκισης 18 μηνών.Τέλος πολύ σημαντική εξέλιξη του Δικαστηρίου για την πλευρά μας υπήρξε το γεγονός ότι ο Εισαγγελέας της έδρας έκανε δεκτό σχετικό αίτημα μας και διέταξε την διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης για την διαπίστωση ποινικών ευθυνών και των υπολοίπων εμπλεκομένων υψηλόβαθμων στρατιωτικών, που βρίσκονταν στα Κέντρα Επιχειρήσεων του Στρατού και της Αεροπορίας την μοιραία ημέρα.

Τα συμπεράσματα από την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής είναι τα εξής:

1. Η υγειονομική κάλυψη των στρατιωτών είναι ανεπαρκής, αφού στις μονάδες υπηρετούν ανειδίκευτοι στρατεύσιμοι και μόνιμοι στρατιωτικοί ιατροί και η πρόσβαση των στρατιωτών στα στρατιωτικά νοσοκομεία, τα οποία παρέχουν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου είναι δύσκολη.

2. Ο σχεδιασμός των προγραμματισμένων ασκήσεων και ιδιαίτερα στο κομμάτι της αντιμετώπισης εκτάκτων γεγονότων είναι εντελώς πρόχειρος και διακρίνεται από την έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης.

3. Ο Στρατός μπορεί να είναι ανοργάνωτος και ασυντόνιστος, όμως όταν πεθαίνει ένας στρατιώτης, για να μην δημιουργείται στην κοινωνία κλίμα φόβου για την υποχρεωτική θητεία, υπάρχει ολόκληρος μηχανισμός συγκάλυψης ευθυνών και απόδοσης των αιτιών θανάτου, σε σφάλματα και ασθένειες των στρατιωτών που πέθαναν. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις, που διενεργούνται από το Στρατό για την διερεύνηση των αιτιών θανάτων στρατιωτών δεν αποδίδουν ευθύνες στους εμπλεκόμενους μόνιμους στρατιωτικούς, ενώ αντιθέτως τα φορτώνουνόλα στους πεθαμένους στρατιώτες. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι οι οικείοι των θανόντων στρατιωτών, στην προσπάθεια τους να διαπιστώσουν την αιτία θανάτου του παιδιού τους, βρίσκονται μπροστά σε ένα τείχος δυσκολιών και έλλειψης πληροφόρησης, με απώτερο σκοπό να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια. Αλλά και ακόμα όταν ο Στρατός δείχνει να επιθυμεί να συμβάλλει στην ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος των οικείων να μάθουν πως χάθηκε το παιδί τους, οι πληροφορίες που τους δίδονται, ουδεμία σχέση έχουν με τα αληθινά αίτια. Οι γονείς που αγωνίζονται να μάθουν την αλήθεια αντιμετωπίζουν μια τρομερά γραφειοκρατική χρονοβόρα διαδικασία, με στόχο την τελική τους απογοήτευση και εγκατάλειψη του αγώνα τους. Το παραπάνω επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι οι υποθέσεις αυτές μέχρι να έρθουν σε πρώτο βαθμό στις αίθουσες των στρατιωτικών δικαστηρίων περνούν κατά μέσο όρο 3 και πλέον χρόνια, από την ημέρα θανάτου του στρατιώτη. Και ας μην μιλήσουμε για το οριστικό δικαστικό κλείσιμο των υποθέσεων αυτών, το οποίο κατά μέσο όρο γίνεται μετά την πάροδο έξι και επτά ετών.

4. Ο μηχανισμός συγκάλυψης ευθυνών δεν σταματά στα όρια των υπηρεσιών του Στρατού, αλλά επεκτείνεται και στους φορείς απονομής της στρατιωτικής δικαιοσύνης. Κραυγαλέο παράδειγμα η εκδίκαση της υπόθεσης του θανάτου του Γιώργου στο Στρατοδικείο Χανίων. Ο πρώτος και τρίτος κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι κατά πλειοψηφία, αφού από τα πέντε μέλη του Δικαστηρίου τα δυο θεώρησαν ότι θα έπρεπε να απαλλαγούν. Την σύνθεση του Δικαστηρίου αποτελούσαν τρεις τακτικοί στρατιωτικοί δικαστές και δυο υποστράτηγοι, ο ένας του Σώματος Διαβιβάσεων και ο άλλος τουΜηχανικού Σώματος του Ελληνικού Στρατού. Στον πρώτο κατηγορούμενο υπολοχαγό μειοψήφησαν ο ένας τακτικός στρατιωτικός δικαστής και ο υποστράτηγος τουΜηχανικού Σώματος. Στον τρίτο κατηγορούμενο μειοψήφησαν υπέρ της αθώωσης του οι δυο υποστράτηγοι που δεν είναι τακτικοί στρατιωτικοί δικαστές, δηλαδή ο ένας του Σώματος Διαβιβάσεων και ο άλλος του Μηχανικού Σώματος. Ως προς τις παραπάνω μειοψηφίες υπέρ της απαλλαγής του πρώτου και του τρίτου κατηγορουμένου καταφάνηκε ξεκάθαρα η συναδελφική αλληλεγγύη, που παρουσιάζουν στα Στρατοδικεία γενικά οι μη τακτικοί στρατοδίκες, όταν κατηγορούμενοι είναι μόνιμοι στρατιωτικοί δηλαδή συνάδελφοι τους. Στις συνθέσεις των Στρατοδικείων κατά ανάλογη εφαρμογή του θεσμού του λαϊκού Δικαστηρίου που ισχύει στο κοινό ποινικό δίκαιο, με τα μικτά ορκωτά Δικαστήρια, συμμετέχουν εκτός από τους τακτικούς δικαστές και μόνιμοι στρατιωτικοί, οι οποίοι επιλέγονται με κλήρωση (υποτίθεται). Όμως η ανάλογη εφαρμογή του συστήματος του λαϊκού Δικαστηρίου στα Στρατοδικεία θα πρέπει να τύχει πολύ μεγάλης κριτικής, ως προς την αμεροληψία των μόνιμων στρατιωτικών που συμμετέχουν στις συνθέσεις των Στρατοδικείων, ειδικά στις περιπτώσεις που κατηγορούμενοι είναι συνάδελφοι τους μόνιμοι στρατιωτικοί. Και αυτό γιατί ενώ στις συνθέσεις των μικτών ορκωτών κοινών ποινικών Δικαστηρίων συμμετέχουν και πολίτες στα Στρατοδικεία εκείνοι που καλούνται να παίξουν τον ρόλο του λαϊκού Δικαστή είναι μόνιμοι στρατιωτικοί και όταν κατηγορούμενοι είναι μόνιμοι στρατιωτικοί, τους βλέπουν με συναδελφική αλληλεγγύη, αφού ανήκουν στο ίδιο επάγγελμα, πράγμα που είναι πολύ σπάνιο στα μικτά ορκωτά δικαστήρια, αφού είναι δύσκολο κάποιος πολίτης που θα συμμετάσχει σε σύνθεση μικτού ορκωτού Δικαστηρίου να ασκεί το ίδιο επάγγελμα με τον κατηγορούμενο. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Στρατός αποτελεί ένα μικρό κύκλο, σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία και αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες κάποιος στρατιωτικός που συμμετέχει σε σύνθεση Στρατοδικείου να γνωρίζει είτε τον ίδιο τον κατηγορούμενο, είτε μέλη της οικογένειας του και έτσι να παραβιάζεται η υποχρέωση αμεροληψίας του ¨ λαϊκού¨Δικαστή.Επιπλέον προβλήματα δημιουργεί η διαδικασία επιλογής των μόνιμων στρατιωτικών που συμμετέχουν στις συνθέσεις των Στρατοδικείων, που εκδικάζουν πλημμελήματα, αφού δεν ακολουθείται η ίδια διαδικασία των μικτών ορκωτών κοινών δικαστηρίων, όπου η ¨ λαϊκοί¨ Δικαστές-πολίτες, εκτός από το ότι κληρώνονται εκείνη τη στιγμή στο Δικαστήριο, μπορούν να αποκλειστούν να συμμετάσχουν στη σύνθεση του Δικαστηρίου, είτε από τον συνήγορο υπεράσπισης, είτε από τον συνήγορο πολιτικής αγωγής, αλλά και από τους τακτικούς δικαστές. Συμπερασματικά ο θεσμός του ¨λαϊκού δικαστή¨στα Στρατοδικεία όταν δικάζουν πλημμελήματα θα πρέπει να καταργηθεί και να ισχύσει αναλογικά το ίδιο σύστημα με τα κοινά ποινικά δικαστήρια, τα οποία όταν δικάζουν πλημμελήματα απαρτίζονται μόνο από τακτικούς δικαστές και όταν δικάζουν κακουργήματα τότε και μόνο συμμετέχουν στη σύνθεση τους και ¨ λαϊκοί δικαστές-πολίτες¨. Στην περίπτωση μας στον τρίτο κατηγορούμενο η μειοψηφία των δυο μονίμων στρατιωτικώναπέδειξε την συναδελφική αλληλεγγύη τους προς τον κατηγορούμενο. Όσο αφορά στον πρώτο κατηγορούμενο η μειοψηφία του ενός τακτικού δικαστή και του ενός μόνιμου στρατιωτικού θεωρώ ότι ήταν ¨ στημένη¨, δηλαδή δεν τόλμησαν οι δυο μόνιμοι στρατιωτικοί να μειοψηφήσουν υπέρ της αθώωσης και αυτού του κατηγορουμένου, γιατί σκέφτηκαν την κατακραυγή της κοινής γνώμης και του ακροατηρίου, το οποίο είχε ασφυχτικά κατακλύσει την αίθουσα του Στρατοδικείου και έτσι έπεισαν τον ένα τακτικόδικαστή να μειοψηφήσει υπέρ της αθωότητας του πρώτου κατηγορουμένου μαζί με τον ένα μόνιμο στρατιωτικό. Η σκοπιμότητα της ύπαρξης μειοψηφίας δυο από τους πέντε δικαστές στην Απόφαση περί της ενοχής των δυο κατηγορουμένων, συνίσταται στο ότι με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε ένα σημαντικό πλεονέκτημα υπέρ των ενόχων, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία των δικαστών στο κατ΄ έφεση δικαστήριο, οι οποίοι θα προβληματιστούν με την ισχυρή αυτή μειοψηφία των δυο δικαστών και στους δυο ενόχους, με αποτέλεσμα επί της διαδικασίας να έχει γίνει πιο εύκολη η απαλλαγή τους στο κατ΄ έφεση δικαστήριο. Αυτά βέβαια όποιοι τα υπολόγισαν έκαναν ένα μεγάλο λάθος γιατί δεν θα επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση η κατ΄ έφεση δίκη να μετατραπεί σε μια δίκη φιάσκο, όπου θα απαλλαγούν εκείνοι που έφταιξαν και έχασε τη ζωή του ένας στρατιώτης.Περαιτέρω όσο αφορά στις ποινές που επέβαλε το Στρατοδικείο στους δυο που έκρινε ενόχους, ομολογουμένως ήταν πολύ μικρές και δεν ήταν ανάλογες με την συνέπεια της εγκληματικής παράλειψης του κάθε ενόχου, που ήταν να χάσει τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος 19 χρονών.Οι ποινές που επιβλήθηκαν δεν ικανοποίησαν καθόλου το αίσθημα περί απονομής δικαιοσύνης, της κοινής γνώμης και της οικογένειας του Γιώργου, στην υπόθεση αυτή. Το συγκεκριμένο Δικαστήριο έδειξε ότι ήταν κατώτερο των περιστάσεων και δεν έδειξε την πυγμή, που θα έπρεπε να επιδείξει για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να ικανοποιηθεί, τόσο η οικογένεια του Γιώργου, όσο και η κοινή γνώμη. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η υπόθεση αυτή έχει αναφερθεί σε15 τηλεοπτικές εκπομπές σε όλους σχεδόν τους μεγάλους σταθμούς και έχουν γίνει πολλά ρεπορτάζ στις εφημερίδες και σε όλες τις τοπικές και παγκρήτιες εφημερίδες και επιπλέον έχουν γίνει πολλές αναφορές στην υπόθεση σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές. Το Στρατοδικείο Χανίων μας έδωσε την αίσθηση ότι αν η υπόθεση αυτή δεν είχε λάβει τόση δημοσιότητα και έκταση θα αυθαιρετούσε σε βάρος της μνήμης ενός αδικοχαμένου παλικαριού, σε βάρος της οικογένειας του και υπέρ της αθώωσης των ενόχων.

3. Από την εξέταση ως μαρτύρων των επιτελικών αξιωματικών, που τότε υπηρετούσαν στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού και στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, αλλά και από την εξέταση ως μαρτύρων στελεχών του τότε Τμήματος αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ, προέκυψαν ενδείξεις ενοχής και άλλων υψηλόβαθμων μάλιστα στρατιωτικών για την υπόθεση αυτή. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε από το Στρατοδικείο Χανίων να διαβιβάσει με σχετική Απόφαση του την δικογραφία, μαζί με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία της ακροαματικής διαδικασίας στην Εισαγγελία Στρατοδικείου Χανίων, ώστε να γίνει περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης αυτής και να ασκηθούν νέες ποινικές διώξεις. Και στο αίτημα αυτό το Στρατοδικείο Χανίων έδειξε ότι ήταν μικρότερο των περιστάσεων και το απέρριψε.

Ευτυχώς το αίτημα αυτό φάνηκε βάσιμο στον Εισαγγελέα της έδρας ο οποίος διέταξε προκαταρκτική εξέταση για την διερεύνηση ποινικών ευθυνών και σε άλλους εμπλεκόμενους με την υπόθεση, πράγμα το οποίο και έπραξε και διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση για τις ποινικές ευθύνες και των υπολοίπων εμπλεκομένων υψηλόβαθμων στρατιωτικών.Τελικά ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος δυο ακόμα υψηλόβαθμων αξιωματικών τον Ταξίαρχο του Στρατού Πναγιώτη Μανίκα, ο οποίος ήταν ο οργανικός διευθυντής του ΕΣ-ΚΕΠΙΧ και τον Σμήναρχο Αεροπορίας Γεωργόπουλο, ο οποίος ήταν αξιωματικός υπηρεσία στο ΓΕΑ ΚΕΠΙΧ εκείνο το βράδυ. Στις 6-12-2006 έγινε το Στρατοδικείο στα Χανιά και για αυτούς τους δυο νέους κατηγορουμένους και μετά από δυο ημέρες ακροαματική διαδικασία αθωώθηκαν παμψηφί. Καταθέσαμε στον Εισαγγελέα της έδρας αίτηση για να ασκήσει έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης με 15 σελίδες δικόγραφο, η οποία έγινε δεχτή και άσκησε έφεση.Τελικά μετά από αναβολές και τα δυο εφετεία, δηλαδή η έφεση των δυο πρώτων κατηγορουμένων που καταδικάστηκαν και των δυο άλλων κατηγορουμένων που αθωώθηκαν θα γίνει στο Αναθεωρητικό Αθηνών στις 16-9-2008, όπου θα συνεκδικαστούν και οι δυο εφέσεις.

4. Από την όλη μέχρι σήμερα υπόθεση αποδείχτηκε ότι στις 15-4-2002 υπήρξε παντελής έλλειψη συντονισμού μεταξύ των Κέντρων Επιχειρήσεων του ΓΕΣ και του ΓΕΑ και του ΕΚΑΒ. Επίσης καταδείχτηκε η γραφειοκρατική δαιδαλώδης διαδικασία, που ίσχυε τότε και που αφορούσε στη διαδικασία διάθεσης εναέριων μέσων για την μεταφορά ασθενών.Επίσης καταδείχτηκε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η εμμονή των αξιωματικών των Κέντρων Επιχειρήσεων του ΓΕΣ και ΓΕΑ στο γράμμα των τότε ισχύοντων Κανονισμών και Διαταγών, που προέβλεπαν δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες για τη διάθεση εναέριου μέσου για τη μεταφορά ασθενών, ακόμα και στην περίπτωση, όπως αυτή του άτυχου Γιώργου και κάθε λεπτό που περνούσε ήταν πολύτιμο για την διάσωση του.Εξαιτίας της νοοτροπίας αυτής της έλλειψης πρωτοβουλίας ενώ το αίτημα αεροδιακομιδής του άτυχου Γιώργου διαβιβάστηκε στους αρμόδιους στις 19.15 της 15-4-2002 τελικώς η εντολή διάθεσης του ελικοπτέρου ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΥΜΑ της Πολεμικής Αεροπορίας δόθηκε στις 22.30 και τελικά το ελικόπτερο λόγω κακών καιρικών συνθηκών απογειώθηκε στις 23.00 και έφτασε να παραλάβει τον ασθενή από την Αγία Ρουμέλη στις 2.30 και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο στις 4.15 τα ξημερώματα της 16-4-2002!!!!

5.Επίσης αποδείχτηκε ότι πέραν των υπολοίπων ατυχιών του ο Γιώργος ήταν ένας απλός στρατιώτης και την δεδομένη χρονική στιγμή, όταν ασθένησε εκείνοι που κρατούσαν στα χέρια τους τον χειρισμό της συμβάντος, προτίμησαν να ακολουθήσουν την γραφειοκρατική δαιδαλώδη, εντελώς μπερδεμένη διαδικασία, που προβλεπόταν τότε για τη διάθεση εναέριου μέσου, παρά να πάρουν την πρωτοβουλία να την παρακάμψουν και να απευθυνθούν στους τότε Αρχηγούς ΓΕΣ και ΓΕΑ και να τους ζητήσουν να δώσουν εντολή για τη διάθεση εναέριου μέσου για να σωθεί ένας στρατιώτης. Αναφέρουμε ότι ο Γιώργος ήταν άτυχος και για το παραπάνω λόγω του ότι ήταν στρατιώτης, επειδή από κατάθεση μάρτυρα έγινε γνωστό στο Στρατοδικείο, μετά από σχετική ερώτηση ότι υπήρχαν περιπτώσεις παράκαμψης της τότε γραφειοκρατικής διαδικασίας, για να διασωθούν όμως αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι ένας απλός στρατιώτης!!!!! Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι ποινικές ευθύνες έχουν και άλλοι εκτός από τους δυο καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο Χανίων.

6. Το γεγονός του ότι από την υπόθεση αυτή προέκυπταν ευθύνες πολλών εμπλεκομένων και μάλιστα υψηλόβαθμων στρατιωτικών, ήταν ο λόγος που ξεκίνησε αμέσως μια προσπάθεια συγκάλυψης όλων αυτών των ευθυνών, με στόχο το άμεσο κλείσιμο της υπόθεσης αυτής, χωρίς σε βάθος περαιτέρω διερεύνησης της. Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΛΕΙΝΕ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΝΕ ΕΚΤΟΣ ΕΥΘΥΝΩΝ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΕΠΙΝΟΗΣΑΝ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΚΟΦΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΝ ΣΥΓΓΕΝΗ ΣΤΕΝΩΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΑΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ. Αυτό διαπίστωσε ο τότε Ιατροδικαστής Κρήτης Εμμ. Φραγκούλης και ως ευρήματα και πειστήρια της διαπίστωσης του αυτής, συμπεριλαμβάνει στην Ιατροδικαστική του Έκθεση μόνο δυο φωτογραφίες, που δείχνει να μετρά με υποδεκάμετρο ένα σημείο της αορτής και να φαίνεται ότι έχει διάμετρο 1,5 εκατοστά, ενώ στην έκθεση του αναφέρει ότι η αορτή του Γιώργου σε ένα σημείο της είχε διάμετρο6 χιλιοστά!!!!!!!!!

Ο Γιώργος πέθανε στις 16-4-2002 και αφού ανακοινώθηκε στους γονείς του ότι ο θάνατος του οφειλόταν σε στένωση αορτής της καρδιάς, ο πατέρας του δεν το πιστεύει και αρχίσει ο ίδιος να ερευνά την υπόθεση. Πηγαίνει στην Αγία Ρουμέλη όπου ανακαλύπτει από τους αυτόπτες μάρτυρες κατοίκους της ότι ο γιος του ήταν ασθενής, αλλά ζωντανός περίπου 12 ώρες πριν να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Χανίων. Αναφέροντας του μάλιστα τα συμπτώματα που παρουσίασε μπαίνει σε μεγαλύτερες υποψίες και αρχίζει να ρωτά ειδικούς γιατρούς, οι οποίοι του αποκλείουν την περίπτωση ένα παιδί με το σωματότυπο, την έντονη αθλητική ζωή και τον θάνατο του μετά την πάροδο 12 και πλέον ωρών από την εκδήλωση της ασθένειας του να έπασχε από στένωση όλης της αορτής της καρδίας του.

Ο δικηγόρο ανέλαβε αρχές Οκτωβρίου 2002 και αμέσως πρότεινε στον πατέρα να αιτηθούν την εκταφή της σωρού του Γιώργου και την διενέργεια ιατροδικαστικής πραγματογνωμοσύνης, από άλλους ιατροδικαστές. Η αίτηση γίνεται στον ανακριτή του Στρατοδικείου Χανίων, ο οποίος την κάνει δεχτή και η εκταφή της σωρού γίνεται στις 23-12-2002. Η ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη ανατίθεται από τον ανακριτή στον καθηγητή ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Εμμ. Μιχαλοδημητράκη και στον βοηθό του και σήμερα Ιατροδικαστή Κρήτης Α. Παπαδομανωλάκη. Αυτοί διενεργώντας την νέα νεκροψία ανακαλύπτουν ότι η καρδιά και η αορτή του Γιώργου δεν είχαν επιστραφεί στο πτώμα για ευνόητους λόγους. Ευτυχώς που από την πρώτη νεκροψία είχαν κρατηθεί ιστοί από διάφορα όργανα του Γιώργου, τα οποία εξετάζουν ξανά μικροβιολογικά και οι εξετάσεις δείχνουν την ύπαρξη του ιού του στρεπτόκοκκου σε όλους τους ιστούς. Επίσης λαμβάνουν γνώση από τα αποδειχτικά στοιχεία της σχηματισθείσας δικογραφίας και τις καταθέσεις των αυτόπτων μαρτύρων για τα συμπτώματα που είχε παρουσιάσει ο Γιώργος, καθώς και για το γεγονός ότι σε κάθε περίπτωση έλαβε ποσότητα το λιγότερο 4 λίτρα φυσιολογικού ορού. Το συμπέρασμα που έβγαλαν οι δυο αυτοί ιατροδικαστές ως αιτία θανάτου ήταν εντελώς διαφορετικό από εκείνο της πρώτης έκθεσης και αναφέρει ως αιτία θανάτου την καρδιοπνευμονική κατάρρευση από την υπερβολική χορήγηση υγρών σε εξασθενημένο οργανισμό λόγω γενικευμένης λοίμωξης του από στρεπτόκοκκο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος της διαδικασίας εξέτασης των μαρτύρων στο Στρατοδικείο Χανίων προσήλθε αυθορμήτως ο καθηγητής Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Εμμ. Μιχαλοδημητράκης, ο οποίος ήταν ο ένας από τους δυο ιατροδικαστές που διενέργησε την δεύτερη νεκροψία και εξήγησε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ορθότητα του δικού τους πορίσματος και το εσφαλμένου του πρώτου πορίσματος. Κυριολεκτικά μέσα από την εξέταση του αναδείχθηκε σε όλους, αλλά και στους δικαστές το μέγεθος της προσπάθειας συγκάλυψης των ευθυνών για τον άδικο θάνατο του Γιώργου.

Τέλος διαπιστώσαμε ότι σίγουρα και εξαιτίας του συμβάντος του Γιώργου, η γραφειοκρατική και δαιδαλώδης εκείνη διαδικασία, που ίσχυε τότε σε σχέση με τη διάθεση εναέριων μέσων για την μεταφορά ασθενών καταργήθηκε και τώρα έχει ιδρυθεί και λειτουργεί από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Διακομιδών Ασθενών, που έχει στελεχωθεί από επιτελικούς αξιωματικούς όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και από στελέχη του ΕΚΑΒ, στον ίδιο χώρο, ώστε να υπάρχει άμεσος συντονισμός μεταξύ των εμπλεκομένων Επιτελείων και του ΕΚΑΒ και να αποστέλλονται άμεσα τα εναέρια, πλωτά και άλλα διαθέσιμα μέσα για την μεταφορά ασθενών, στρατιωτικών και πολιτών.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6932 955437

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ