Αυτός είναι ο τίτλος των περισσότερων δυτικών μέσων ενημέρωσης που απηχούν τα αισθήματα των Νατοϊκών-Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και του αστικού κατεστημένου του Κοσσόβου. Όμως, ο κόσμος της εργασίας στο με άλλες παραστάσεις και διαφορετικά κριτήρια κρίνει την συγκεκριμένη επέτειο. Αυθόρμητα τίθενται τα ερωτήματα.
Πρώτον: Υπάρχει Ανεξαρτησία στο Κόσσοβο; Δύσκολα να απαντηθεί θετικά αυτό το ερώτημα σε μια χώρα όση και η Πελοπόννησος, όπου υπάρχει αναλογικά η μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων στρατευμάτων (δυνάμεις ΟΗΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ) και αναμφισβήτητη κυριαρχία της Ε.Ε. Το ευρώ είναι το νόμισμα και παραλίγο η ευρωπαϊκή σημαία, να ήταν η σημαία του νέου κράτους. Χιλιάδες στρατιώτες, αστυνομικοί, δικαστές κλπ από την Ε.Ε. δίνουν τον τόνο στη λειτουργία του νέου κρατικού μορφώματος.
Όταν εκδηλώνονται οι απαιτήσεις του Αλβανικού κατεστημένου σχετικά με τη μεταφορά των ουσιαστικών εξουσιών στο ίδιο, αρκούν οι προβοκάτσιες των ξένων μυστικών υπηρεσιών που πυροδοτούν τα εθνικιστικά μίση (η αποκάλυψη της δράσης των Γερμανών πρακτόρων που ετοίμαζαν βομβιστικές επιθέσεις σε αντίπαλους εθνικά στόχους) για να επιβεβαιώσουν την ανάγκη παρουσίας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Δεύτερον: έφερε ειρήνη στο Κόσσοβο η παρουσία των ξένων δυνάμεων; Γεφύρωσε τα εθνικιστικά πάθη η Ε.Ε.; Έπεισαν κανέναν για τη διάθεση συμφιλίωσης το αλβανικό πολιτικό κατεστημένο και η κυβέρνηση της Σερβίας; Η απάντηση είναι όχι.
Η Ε.Ε. και τα κυρίαρχα κράτη της (Γερμανία κλπ) βρίσκουν την ευκαιρία να προβάλλουν τον ιμπεριαλιστικό τους ρόλο (ξεπερνώντας και τις όποιες δεσμεύσεις είχε επιβάλλει ο τερματισμός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου π.χ. απαγόρευση εξόδου γερμανικών στρατευμάτων από τη γερμανική επικράτεια).
Τα εθνικιστικά μίση είναι κυρίαρχα, πυροδοτούν εντάσεις ανά πάσα στιγμή και αποτελούν εργαλείο και διαπραγματευτικό ατού στα χέρια των κυρίαρχων ελίτ. Η Σερβία διαπραγματεύεται στυγνά στην πλάτη των ομοεθνών της Σέρβων Κοσσοβάρων την είσοδο της στην Ε.Ε., απειλώντας ενίοτε με απόσχιση της Μιτρόβιτσα.
Τρίτον: ήρθε μήπως η ευημερία στο νέο κρατίδιο; Και πάλι όχι. Η διαφθορά κυριαρχεί. Η ανεργία καλπάζει. Η παρουσία δεκάδων χιλιάδων Μισθοφόρων τροφοδοτεί το λαθρεμπόριο και την πορνεία. Ταυτόχρονα, το Κόσσοβο λειτουργεί ως ο μεγαλύτερος σταθμός μεταφοράς ναρκωτικών, όπλων και το απάνθρωπο εμπόριο λευκής σαρκός ολοένα αυξάνεται.
Ας χειροκροτήσουν λοιπόν ΝΑΤΟ-ΟΗΕ-Ε.Ε-ντόπιες ελίτ το απαίσιο προτεκτοράτο που δημιούργησαν. Αυτός είναι εξάλλου ο καπιταλιστικός κόσμος της Δημοκρατίας και της Ευημερίας που έταξαν στον καταπιεσμένο κόσμο της εργασίας των χωρών του δήθεν «σοσιαλισμού».
Όσο και αν τα Βαλκάνια φαντάζουν ως «καμένη γη» για την Αριστερά και το επαναστατικό κίνημα, νομίζουμε ότι εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Ούτε στο μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και το πολιτικό Ισλάμ, αυτής της μαντιλοφορεμένης εκδοχής του καπιταλισμού, ούτε βεβαίως στο εθνικισμό.
Πρέπει τώρα οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ε.Ε. να φύγουν από τα Βαλκάνια. Είναι απαίτηση των καιρών η ανάπτυξη ενός νέου εργατικού διεθνιστικού κινήματος που εντάσσοντας όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα το θρήσκευμα και την εθνικότητα του, θα παλέψει ενάντια στις αστικές του τάξεις και τα πολιτικά κατεστημένα, από την σκοπιά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Η ίδια η εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης δημιουργεί τους όρους επιβολής πρωτόγνωρα ιστορικά κοινωνικού μεσαίωνα, με τον εθνικισμό-ρατσισμό να σπέρνει ταξικούς εμφυλίους, αλλά και νέες δυνατότητες ένωσης της τάξης και κοινού αγώνα. Η Εβδομάδα Δράσης Ενάντια στο ΝΑΤΟ και τους Ιμπεριαλιστικούς Στρατιωτικούς Σχηματισμούς ας αποτελέσει αφορμή προσέγγισης των κινημάτων στην περιοχή και διατύπωσης ενός διεθνιστικού εργατικού αντιπολεμικού προγράμματος, για την παρέμβαση μας στα άμεσα κρίσιμα μέτωπα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ