Μ Η Ν Υ Τ Η Ρ Ι Α - Α Ν Α Φ Ο Ρ Α
1. ΑΡΕΤΗΣ ΣΚΟΥΝΑΚΗ του Δημοκρίτου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Φράγκων 19 – τηλ. 2310.553463),
2. ΖΗΣΗ ΚΛΕΙΣΙΑΡΗ του Χρήστου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης και μέλους του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης (Πολυτεχνείου 21 – τηλ. 2310.540871),
3. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΖΑΜΑΔΑΝΗ του Αρίσταρχου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης, (Κομνηνών 22 – τηλ. 2310.273497),
4. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΑΤΣΙΑ του Χρήστου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Καλαποθάκη 10 – τηλ. 6936.991608),
5. ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΟΥΚΑ του Γεωργίου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Ορφανίδου 2 – τηλ. 6937.313330),
6. ΙΩΑΝΝΗ ΦΡΕΓΓΙΔΗ του Δημητρίου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Οδυσσέως 7 – τηλ. 2310.530611),
7. ΟΛΓΑΣ ΑΚΡΙΤΙΔΟΥ του Χρήστου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Δωδεκανήσου 22 – τηλ. 2310.554002),
8. ΑΘΗΝΑΣ ΠΑΝΤΑΖΑΤΟΥ του Παναγή, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Ερμού 1 – τηλ. 2310.500903),
9. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΑΝΟΥΣΑΚΗ του Αριστείδη, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Φράγκων 6 – τηλ. 6975.719615),
10. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΟΥΡΟΥΝΔΗ του Απόστολου, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Εγνατία 6 – τηλ. 2310.552400) και
11. ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ του Λεωνίδα, Δικηγόρου Θεσσαλονίκης (Πολυτεχνείου 21 – τηλ. 2310.550556),
Κ Α Τ Α ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ, που θα προκύψει από την προανάκριση και θα έχει τελέσει αξιόποινες πράξεις.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ: Στο Συνήγορο του Πολίτη (Ανεξάρτητη Αρχή), που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Χατζηγιάννη Μέξη αριθμ. 5 (περιοχή Χίλτον) και εκπροσωπείται νόμιμα).
Θεσσαλονίκη 15 Δεκεμβρίου 2009
Κύριε Εισαγγελέα,
Είναι γνωστό στο πανελλήνιο ότι κατά την 6η και 7η Δεκεμβρίου 2009, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η Ελληνική Αστυνομία προέβη σε μαζικές «προληπτικές» προσαγωγές πολιτών, ο αριθμός των οποίων, κατά τις δηλώσεις του ίδιου του αρμοδίου Υπουργού προσεγγίζει πανελλαδικά τους 900.
Είναι επίσης γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσαχθέντων ατόμων αφέθηκαν ελεύθερα, αφού όμως πρώτα καταεξευτελίστηκαν (καθώς υποχρεώθηκαν επί ώρα να καθήσουν οκλαδόν στο οδόστρωμα, περιμένοντας τα υπηρεσιακά αστυνομικά οχήματα μαζικών προσαγωγών), στερήθηκαν την προσωπική τους ελευθερία, σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και πάνω από 10 ολόκληρες ώρες, υποχρεώθηκαν σε πλήρη εγκληματολογική σήμανσή τους και στερήθηκαν ακόμη και τα πλέον βασικά δικαιώματά τους, όπως η χρήση τηλεφώνου και η επικοινωνία τους με δικηγόρο, η οποία τους απαγορεύθηκε από την αστυνομία. Αξίζει επιπλέον να αναφερθεί ότι κάποιες από τις προσαγωγές αυτές σημειώθηκαν με ευθεία παραβίαση του Πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη παραβιάσθηκε αναιτιολόγητα 3 φορές και συγκεκριμένα την Κυριακή 6/12/09 στις 4 τα ξημερώματα, τη Δευτέρα 7/12/09 επίσης τα ξημερώματα και το μεσημέρι της ίδιας ημέρας και περί ώρα 15.00’.
Μέσα σε αυτό ακριβώς το νοσηρό και παραβασιογόνο κλίμα όλοι οι υπογράφοντες την παρούσα υπήρξαμε ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ των παραβιάσεων, αυθαιρεσιών και παρανομιών που σημειώθηκαν κατά τη διαδήλωση της Κυριακής 6ης Δεκεμβρίου και περί ώρα 14:30’ μεσημβρινή, κατά την «προληπτική» προσαγωγή 90 και πλέον ατόμων στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης.
ΕΠΕΙΔΗ πιο συγκεκριμένα, η πλειονότητα των άνω προσαγωγών σημειώθηκε, κατά την εξέλιξη της διαδήλωσης αυτής, και μάλιστα σε δύο διαδοχικές φάσεις, μεταξύ 14:00’ και 14:30’ το μεσημέρι της Κυριακής 6/12/09, η κάθε μια από τις οποίες αφορούσε σε 40 περίπου άτομα, τα οποία οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν μαζικά είτε μέσα από την ίδια την πορεία (στο σώμα της οποίας επενέβησαν αιφνίδια, αυθαίρετα και οπωσδήποτε παράνομα και υπό συνεχείς αναιτιολόγητες ρίψεις χημικών ουσιών αγνώστου συνθέσεως και δεδομένης επικινδυνότητας, ακόμη και πάνω στα κεφάλια ή τα πόδια διαδηλωτών, με αποτέλεσμα αρκετούς τραυματισμούς) είτε περιμετρικά αυτής, σε πολλές δε περιπτώσεις δεσμεύοντας κάποια από τα άτομα αυτά ακόμη και με χειροπέδες επειδή απλώς διαμαρτυρήθηκαν. Αμέσως μετά τα παραπάνω και μπροστά στα μάτια μας απειλήθηκε μάλιστα και τρίτη μαζική «προληπτική» προσαγωγή 200 περίπου ατόμων, που με την ίδια ακριβώς τακτική, και ενώ βρίσκονταν στο προπορευόμενο μπλοκ με πανό φοιτητικών συλλόγων επί της οδού Διοικητηρίου (νυν Καραολή και Δημητρίου), λίγο πριν από το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, αποκόπηκαν μαζικά από τις αστυνομικές δυνάμεις, καθηλώθηκαν στο έδαφος και επί τουλάχιστον μία ώρα παρέμεναν εκεί φρουρούμενοι και παρά την επίδειξη αστυνομικών ταυτοτήτων ανέμεναν την προσαγωγή τους στη ΓΑΔΘ, η οποία τελικά ματαιώθηκε προφανώς υπό την πίεση και των διαμαρτυριών των υπόλοιπων διαδηλωτών.
ΕΠΕΙΔΗ οι άνω «προληπτικές» προσαγωγές των 90 και πλέον ατόμων υπήρξαν απολύτως αναιτιολόγητες και παράνομες, καθώς έγιναν μαζικά με προκλητική επέμβαση-εισβολή της αστυνομίας στο ίδιο το σώμα της διαδήλωσης, χωρίς καμιά απολύτως εξατομικευμένη υπόνοια ή ένδειξη σε βάρος τους.
ΕΠΕΙΔΗ στη συνέχεια, προσερχόμενοι μετά από έκκληση στη ΓΑΔΘ, προς νομική συμπαράσταση των άνω προσαχθέντων-συλληφθέντων, όπου παραμείναμε από ώρα 17:00’ μ.μ. έως 01:30’ μετά τα μεσάνυχτα, οπότε αφέθηκε και ο τελευταίος προσαχθείς (!) αντιμετωπίσαμε τον εμπαιγμό και την αυταρχική άρνηση των αστυνομικών αρχών, οι οποίοι μας απαγόρευσαν παράνομα και αντισυνταγματικά την επικοινωνία με τους εντολείς μας, παρά τις πολύωρες και συνεχείς διαμαρτυρίες μας για την κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων και συνταγματικών ελευθεριών αθώων πολιτών. Αξίζει επίσης απλά να αναφερθεί ότι μεταξύ των 90 και πλέον προσαχθέντων υπήρχαν και δύο ανήλικα παιδιά, 13 και 14 ετών, τα οποία προσήχθησαν από τόπο παντελώς άσχετο προς τη διαδήλωση (ΚΤΕΛ «Μακεδονία», όπου περίμεναν την άφιξη της μητέρας του ενός) και σε χρόνο πολύ μεταγενέστερο από το πέρας αυτής (περίπου 17:00’ μ.μ.), για το λόγο ότι … το ένα από αυτά «κρατούσε στα χέρια του ένα χαρτί για τον Αλέξη» (!).
ΕΠΕΙΔΗ όλοι οι άνω προσαχθέντες υποχρεώθηκαν παρανόμως να δακτυλοσκοπηθούν και φωτογραφηθούν, δηλαδή να προσημανθούν πλήρως εγκληματολογικά, προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι, απειλούμενοι ότι σε αντίθετη περίπτωση θα παραπέμπονταν για το αδίκημα της απείθειας κατά την αυτόφωρη διαδικασία.
ΕΠΕΙΔΗ υπό το κράτος αυτής της απειλής και ψυχολογικής βίας οι παραπάνω καταναγκάστηκαν τελικά να ανεχθούν τη σήμανσή τους και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών να αφεθούν τελικά ελεύθεροι (καθώς εξαρχής δεν υπήρχε η παραμικρή εξατομικευμένη ένδειξη σε βάρος τους, πέρα από τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση), μετά από κατακράτησή τους παρά το Σύνταγμα (άρθρο 326 Π.Κ.) ακόμη και πάνω από 10 ολόκληρες ώρες!
ΕΠΕΙΔΗ, ωστόσο, ένας από τους άνω προσαχθέντες αρνήθηκε μέχρι τέλους την παράνομη δακτυλοσκόπησή του, με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί τελικά για το αυτόφωρο αδίκημα της απείθειας, για το οποίο δικάστηκε (μετά από προθεσμία) την 9/12/09 και αθωώθηκε ομόφωνα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 20823/2009 απόφαση του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
ΕΠΕΙΔΗ μετά τις αυθαίρετες και παράνομες αυτές δακτυλοσκοπήσεις συντάσσεται ένα «ατομικό Δελτίο Εγκληματικότητας», κατά το άρθρο 32 Π.Δ. 342/1977, το οποίο συνοδεύει παντού τον αθώο πολίτη, σε κάθε μελλοντική συναλλαγή του όχι μόνο με την αστυνομία αλλά και τις δικαστικές αρχές και κάθε άλλη δημόσια πολιτική ή στρατιωτική αρχή και δημοτική ή κοινοτική υπηρεσία.
ΕΠΕΙΔΗ σε κάθε περίπτωση ο «προσεσημασμένος» πλέον πολίτης εντάσσεται σε οιονεί «εγκληματική κατηγορία» και κατά συνέπεια του επιφυλάσσεται η ανάλογη δυσμενής μεταχείριση, ανεξάρτητα αν το ποινικό του μητρώο είναι λευκό, ενώ το παραπάνω δελτίο εγκληματικότητας καταστρέφεται οριστικά μόνο στην περίπτωση θανάτου του ή συμπληρώσεως του 90ου έτους της ηλικίας του! (άρθρο 31 παρ.1 Π.Δ. 342/77).
ΕΠΕΙΔΗ στην προκειμένη περίπτωση παραβιάσθηκε ακόμη και το άρθρο 27 του αντισυνταγματικού Π.Δ. 342/1977, στην περίπτωση η’ του οποίου, για το νόμιμο της εγκληματολογικής σήμανσης (λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και φωτογράφηση), απαιτείται όπως πρόκειται για άτομο «ρέπον καθ’ έξιν εις άτακτον βίον και χαρακτηριζόμενον υπό των Αστυνομικών Αρχών ως ύποπτον τελέσεως εγκλήματος» και μάλιστα οι δύο αυτές προϋποθέσεις να συντρέχουν σωρρευτικά.
ΕΠΕΙΔΗ αγνοήθηκε προκλητικά ακόμη και η ίδια η εγκύκλιος του αντιστράτηγου της ΕΛΑΣ Γεωργίου Αγγελάκου με αριθμ. Πρωτ. 7100/22/4α/17-6-2005, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει: «παράγρ. 9. Η επίδειξη δελτίου ταυτότητας πρέπει, κατ’ αρχή, ν’ απαλλάσσει τον ελεγχθέντα από το ενδεχόμενο προσαγωγής για πρόσθετη εξακρίβωση στοιχείων. Ωστόσο, η προσαγωγή πολίτη που κατέχει αποδεικτικό στοιχείο της ταυτότητάς του επιτρέπεται στην περίπτωση που η συμπεριφορά του (και όχι απλώς ο τόπος ο χρόνος ή οι περιστάσεις) κινεί υπόνοιες διάπραξης εγκλήματος, όπως προβλέπεται στο άρθρο 74 παρ. 15 περ. Θ’ του Π.Δ. 141/91. Προσαγωγή προσώπων προς εξακρίβωση της (ανεπισήμως λεγόμενης) ‘δικαστικής ταυτότητας’ (δηλαδή του αν φυγοδικούν) πέραν του ήδη επιδειχθέντος δελτίου αστυνομικής ταυτότητας, αδιακρίτως και χωρίς αιτιώδη σύνδεση προς εγκληματική ενέργεια, δεν είναι σύννομες, καθόσον αντιβαίνουν κατ’ αρχή στον ανωτέρω συνταγματικό κανόνα. Συναφώς, επισημαίνεται ότι ενδεχόμενος υψηλός βαθμός εγκληματικότητας σε συγκεκριμένο δημόσιο χώρο επιτρέπει, προφανώς, την πύκνωση της αστυνόμευσης αυτού και την επέμβαση εφόσον αναφύεται η παραμικρή εξατομικευμένη ένδειξη, όχι όμως και την αντιμετώπιση όλων των παρατυχόντων πολιτών ως εκ προοιμίου υπόπτων, αφού οι πολίτες δεν υποχρεούνται να συνδέουν προς ορισμένο ‘νόμιμο’ σκοπό τη φυσική τους παρουσία σε δημόσιο χώρο. Παράγρ. 12. Σ’ ότι αφορά το χρόνο που είναι αναγκαίος για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της προσαγωγής, επιβάλλεται, με κάθε προσπάθεια, να περιορίζεται στον απολύτως αναγκαίο προς τούτο. Επισημαίνεται ότι κάθε υπέρβαση του ως άνω χρόνου θα μπορούσε να προσλάβει ακόμη και διαστάσεις ποινικού αδικήματος (κατακράτηση παρά το Σύνταγμα κλπ.) Ο σεβασμός της προσωπικότητας του πολίτη επιβάλλει όπως αυτός ενημερώνεται –έστω κατά προσέγγιση-για τον αναμενόμενο χρόνο ολοκλήρωσης της διαδικασίας εξακρίβωσης. Παράγρ. 14 περ. Α. Οι αστυνομικοί δεν επιτρέπεται να συνδέουν την έννοια του υπόπτου διάπραξης εγκληματικής ενέργειας με τυχόν προκαταλήψεις τους για το χρώμα, το φύλο, την εθνική καταγωγή, την ιδεολογία και τη θρησκεία ….. αλλά αποκλειστικά με εξατομικευμένες ενδείξεις που προκύπτουν από τη συμπεριφορά του. Και περ. Στ. Οι απαντήσεις που δίδονται προς τους πολίτες ή προς το Συνήγορο του Πολίτη, όταν ζητούνται διευκρινίσεις για ενέργειες κατά τους αστυνομικούς ελέγχους και τις προσαγωγές, πρέπει να είναι αιτιολογημένες και ύστερα από διερεύνηση της συνδρομής όλων των προϋποθέσεων που προβλέπουν οι κείμενες διατάξεις. Δεν επιτρέπεται η παράκαμψη της αιτιολογίας με απλή αναφορά του τύπου ‘’όλες οι υπηρεσιακές ενέργειες υπήρξαν σύννομες’’ ή ‘‘μέσα στο πλαίσιο των ισχυουσών διατάξεων’’ ».
ΕΠΕΙΔΗ είναι προφανές ότι με τη γενικευμένη πλέον μέθοδο των αυθαίρετων και μαζικών προσαγωγών για δήθεν «εξακρίβωση στοιχείων» οργανώνεται παράνομα (και βέβαια χωρίς άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα) ένα εκτεταμένο φακέλωμα πολιτών σε μια καλά οργανωμένη επιχείρηση ευρύτατης κλίμακας.
ΕΠΕΙΔΗ η συστηματική αυτή αστυνομική πρακτική μεταφράζεται έμπρακτα σε απαγόρευση των πολιτικών διαδηλώσεων και ποινικοποίηση του φρονήματος και της κοινωνικής διαμαρτυρίας, παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές και οδηγεί μοιραία σε συμπεράσματα περί απόπειρας χαρτογράφησης του «εσωτερικού εχθρού», καθώς με τον επιχειρούμενο βαθύτατο ακρωτηριασμό συνταγματικών και κοινωνικοπολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, συρρικνώνεται διαρκώς το πλαίσιο νομιμότητας, μέσα στο οποίο κινούμαστε όλοι, ούτως ώστε όλο και περισσότεροι πολίτες να βρίσκονται στις γκρίζες ζώνες του νόμου, απειλούμενοι διαρκώς και ευθέως ως δράστες παράνομων ενεργειών.
ΕΠΕΙΔΗ από όλο το παραπάνω πλέγμα αυθαιρεσιών και εκτροπών προκύπτουν ως τελεσθέντα σοβαρότατα ποινικά αδικήματα αλλά και βαρύτατη προσβολή συνταγματικών δικαιωμάτων πολιτών, της ισότητας απέναντι στο νόμο, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της προσωπικής ελευθερίας και του τεκμηρίου αθωότητας.
ΕΠΕΙΔΗ στην προκειμένη περίπτωση έχουν λάβει χώρα τουλάχιστον τα ακόλουθα:
επανειλημμένες και βαριές παραβιάσεις του Συντάγματος (άρθρο 5 ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και συμμετοχής στην κοινωνική και πολιτική ζωή και άρθρο 6 παρ. 1, καθώς και στην περίπτωση της βίαιης προσαγωγής υπόπτου ή μάρτυρα απαιτείται δικαστικό ένταλμα ή αυτόφωρο έγκλημα)
και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 3 εξευτελιστική μεταχείριση, άρθρο 5 δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, άρθρο 6 παρ. 2 και 3 τεκμήριο αθωότητας και δικαιώματα κρατουμένου και άρθρο 10 ελευθερία έκφρασης),
επιπλέον δε, τρεις συνεχείς αυθαίρετες παραβιάσεις του πανεπιστημιακού ασύλου, ρίψεις απαγορευμένων από Διεθνείς Συμβάσεις χημικών ουσιών και μάλιστα σε συγκεντρωμένο πλήθος, παράνομες και πλήρως αναιτιολόγητες «προληπτικές» προσαγωγές-συλλήψεις, παράνομες δακτυλοσκοπήσεις και φωτογραφήσεις αθώων πολιτών (άρθρο 27 περ. η’ Π.Δ. 342/77), κατάχρηση εξουσίας (άρθρο 239 Π.Κ.) και κατά συρροή κατακρατήσεις παρά το Σύνταγμα (άρθρο 326 Π.Κ.).
Μετά από όλα αυτά παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες και αναμένουμε να διατάξετε τα νόμιμα._
Ως αυτόπτες μάρτυρες υποστήριξης της παρούσας, πολλοί εκ των οποίων υπήρξαν και άμεσα παθόντες, προτείνουμε τους παρακάτω:
(ακολουθούν 13 μάρτυρες)
Παρακαλούμε όπως μας χορηγήσετε δύο αντίγραφα της παρούσας αναφοράς μας.
ΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕΣ
.png)
