Το Ισραήλ πρέπει να τερματίσει τον ασφυκτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, ο οποίος αποκόπτει από τον έξω κόσμο περισσότερους από 1,4 εκατομμύριο Παλαιστινίους που αντιμετωπίζουν απελπιστική φτώχεια, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία, έναν χρόνο μετά το τέλος της στρατιωτικής επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα.
Το ενημερωτικό έγγραφο της Διεθνούς Αμνηστίας, με τίτλο Ασφυκτιώντας: Η Λωρίδα της Γάζας υπό τον ισραηλινό αποκλεισμό, συλλέγει μαρτυρίες από ανθρώπους που αγωνίζονται να ξαναχτίσουν τις ζωές τους μετά την Επιχείρηση «Χυτό Μολύβι», που σκότωσε περίπου 1400 Παλαιστινίους και τραυμάτισε χιλιάδες άλλους.
«Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι ο συνεχιζόμενος αποκλεισμός της Γάζας, που ισχύει από τον Ιούνιο του 2007, αποτελεί απάντηση στις αδιάκριτες επιθέσεις με ρουκέτες που εκτοξεύονται από τη Γάζα προς το νότιο Ισραήλ από παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες. Η πραγματικότητα είναι ότι ο αποκλεισμός δεν στοχεύει σε ένοπλες ομάδες, αλλά αντιθέτως τιμωρεί ολόκληρο τον πληθυσμό της Γάζας, περιορίζοντας την είσοδο τροφίμων, ιατρικών προμηθειών, εκπαιδευτικού εξοπλισμού και οικοδομικών υλικών,» δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
«Ο αποκλεισμός συνιστά συλλογική τιμωρία, κατά το διεθνές δίκαιο, και πρέπει να αρθεί αμέσως.»
Ως δύναμη κατοχής, το Ισραήλ έχει καθήκον κατά το διεθνές δίκαιο να διασφαλίσει την ευημερία των κατοίκων της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων τους στην υγεία, την παιδεία, την τροφή και την κατάλληλη στέγαση.
Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Χυτό Μολύβι», από τις 27 Δεκεμβρίου 2008 μέχρι τις 18 Ιανουαρίου 2009, σκοτώθηκαν δεκατρείς Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένων τριών αμάχων στο νότιο Ισραήλ, όπου δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν από αδιάκριτες επιθέσεις με ρουκέτες από παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες.
Στη Γάζα, οι ισραηλινές επιθέσεις προκάλεσαν ζημιές ή κατέστρεψαν κτήρια και υποδομές μη στρατιωτικού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένων νοσοκομείων και σχολείων και των συστημάτων ύδρευσης και ηλεκτροδότησης. Χιλιάδες παλαιστινιακά σπίτια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Υπολογίζεται ότι 280 από τα 641 σχολεία στη Γάζα υπέστησαν ζημιές και 18 καταστράφηκαν. Περισσότερος από το μισό πληθυσμό της Γάζας έχει ηλικία κάτω των 18 ετών και η διακοπή της εκπαίδευσής τους, εξαιτίας των φθορών που προκλήθηκαν κατά την Επιχείρηση «Χυτό Μολύβι» και ως αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου ισραηλινού μποϊκοτάζ, έχει καταστροφικές συνέπειες.
Τα νοσοκομεία έχουν επίσης πληγεί σοβαρά από τη στρατιωτική επίθεση και τον αποκλεισμό. Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένως και χωρίς εξήγηση αρνηθεί την είσοδο στη Γάζα σε φορτηγά ιατρικής βοήθειας που παρασχέθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Οι ισραηλινές αρχές εξακολουθούν να εμποδίζουν ή να καθυστερούν την έξοδο από τη Γάζα ασθενών με σοβαρές παθήσεις που δεν μπορούν να νοσηλευτούν εκεί –αφότου έκλεισαν οι διαβάσεις εισόδου και εξόδου από τη Γάζα, οι ασθενείς αναγκάζονται να υποβάλλουν αιτήσεις για άδεια, αλλά συχνά τους αρνούνται αυτήν την άδεια. Την 1η Νοεμβρίου 2009, ο Σαμίρ αλ Ναντίμ, πατέρας τριών παιδιών, πέθανε αφού η έξοδός του από τη Γάζα για εγχείριση καρδιάς καθυστέρησε κατά 22 ημέρες.
Η Διεθνής Αμνηστία μίλησε με αρκετές οικογένειες, των οποίων τα σπίτια καταστράφηκαν κατά την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση και έναν χρόνο μετά ζουν ακόμα σε προσωρινά καταλύματα.
Ο Μοχάμεντ και η Χαλιμά Μεσλί και τα τέσσερα μικρά παιδιά τους εγκατέλειψαν το σπίτι τους στο χωριό Τζουχόρ αλ Ντικ, νοτίως της Πόλης της Γάζας, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, πριν έναν χρόνο. Ενόσω απουσίαζαν, το σπίτι τους κατεδαφίστηκε από μπουλντόζες του ισραηλινού στρατού.
«Όταν επιστρέψαμε όλα ήταν κατεστραμμένα. Ο κόσμος μας έδινε φαγητό γιατί δεν είχαμε τίποτα,» δήλωσε ο Μοχάμεντ Μεσλί.
Έξι μήνες μετά την κατάπαυση του πυρός, η οικογένεια ζούσε ακόμα σε ένα λεπτό νάιλον αντίσκηνο και μόλις τώρα κατόρθωσαν να ανεγείρουν μια απλή μόνιμη κατοικία. Ωστόσο, η οικογένεια φοβάται ότι οι συνεχιζόμενες ισραηλινές στρατιωτικές εισβολές ίσως καταστρέψουν τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει.
Η ανεργία στη Γάζα αυξάνεται δραματικά, καθώς οι επιχειρήσεις που έχουν απομείνει αγωνίζονται να επιβιώσουν μέσα στον αποκλεισμό. Τον Δεκέμβριο του 2009, ο ΟΗΕ ανέφερε ότι η ανεργία στη Γάζα υπερέβαινε το 40%.
«Ο αποκλεισμός στραγγαλίζει ουσιαστικά κάθε πλευρά της ζωής του πληθυσμού της Γάζας, από τον οποίο περισσότεροι από τους μισούς είναι παιδιά. Η αυξανόμενη απομόνωση και δυστυχία των ανθρώπων στη Γάζα είναι ανεπίτρεπτο να συνεχιστεί. Η ισραηλινή κυβέρνηση πρέπει να συμμορφωθεί με τη δεσμευτική νομική υποχρέωση, ως δύναμη κατοχής, να άρει τον αποκλεισμό χωρίς άλλη καθυστέρηση», δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ.
