ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (DTP) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΛΛΑ
Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ
Κάθε μέρα για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι:
Η ολιγαρχία στην πραγματικότητα δεν μπορεί να λύσει το κουρδικό ζήτημα
Η ολιγαρχία στην πραγματικότητα δεν μπορεί να φέρει τη δημοκρατία
Το κλείσιμο του DTP είναι η συνέχεια μιας πολιτικής προσαρτήσεων, εξοντώσεων, αφομοίωσης και καταπίεσης που συνεχίζεται εδώ και 86 χρόνια. Το κλείσιμο του DTP δεν είναι μια «δικαστική» απόφαση, είναι μια πολιτική απόφαση που εξυπηρετεί την συνέχιση των πολιτικών της ολιγαρχίας που εφαρμόζονται εδώ και 86 χρόνια.
Και μόνο οι τελευταίοι 5 μήνες, αρκούν να αποδείξουν ότι η χώρα μας είναι μια χώρα που οδηγείται στον φασισμό και ότι οτιδήποτε έχει σχέση με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες είναι ένα «παιχνίδι εκδημοκρατισμού».
Επί μήνες προωθούταν η συζήτηση περί «κουρδικού ανοίγματος». Κοιτάξτε, πώς άνοιξε το τηλεοπτικό κανάλι TRT Şeş;. Εάν υπήρχε λίγη υπομονή πόσα ακόμη θα γινόντουσαν;
Για τους επαναστάτες το νόημα του «Ανοίγματος» ήταν φανερό. «Το κουρδικό άνοιγμα του ΑΚΡ» ήταν μια επιχείρηση των ΗΠΑ που στόχο είχε την ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ του αγώνα και της οργάνωσης του κουρδικού λαού για τα εθνικά του αιτήματα.
Διάφορα τμήματα, από τους διανοούμενους έως διαφορετικές αριστερές δυνάμεις και μάλιστα συμπεριλαμβανομένου και του κουρδικού εθνικιστικού κινήματος, και αν ακόμα εκτίμησαν λάθος την πολιτική του ΑΚΡ περί «κουρδικού ανοίγματος» και έχουν διάφορες προσδοκίες, αυτή ήταν η πραγματικότητα του «ανοίγματος». Τελικά, όσο περνούσαν οι μέρες, αυτός ο στόχος άρχισε να φαίνεται πιο καθαρά από διάφορα τμήματα.
Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός κάνοντας αναφορά «στις σφαγές του Ντέρσιμ», τάχα εξομολογούνταν για το ιστορικό παρελθόν σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα. Όμως, το ΑΚΡ, πάνω σ’ αυτό το ζήτημα είναι υποκριτικό και εκμεταλλευτικό. Κατά τη διάρκεια της 7 χρονης διακυβέρνησής του αοριστολογούσε, τραβούσε από εκεί και από εδώ ανάλογα με τις συγκυρίες. Είναι αυτοί οι ίδιοι που ισχυρίζονταν ότι δεν υπάρχει κουρδικό ζήτημα, ότι αν θεωρήσετε ότι δεν υπάρχει δεν θα υπάρξει, και κατόπιν μίλησαν για τις σφαγές στο Ντέρσιμ. Είναι οι ίδιοι που μίλησαν και είπαν ότι έγιναν πολλά λάθη, είναι οι ίδιοι που με το σύνθημα «ένα έθνος, μια σημαία…», υπερασπίστηκαν τον σοβινισμό. Είναι οι ίδιοι που έθεσαν σε λειτουργία το τηλεοπτικό κανάλι TRT Şeş, είναι αυτοί που δολοφονούσαν στους δρόμους του Ντιάρμπακιρ. Σε οποιαδήποτε όμως περίπτωση οριστικό και αμετάκλητο είναι το εξής: Το ΑΚΡ, σχετικά με το κουρδικό ζήτημα, σε κάθε περίοδο συμπεριφέρθηκε στην κατεύθυνση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ολιγαρχίας, και έτσι θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται.
Ενάντια στην εξουδετέρωση που προτάσσει η ολιγαρχική δικτατορία και στην σοβινιστική καταπίεση ο μόνος δρόμος είναι: αντίσταση για να υπερασπίσουμε τη νομιμότητά μας.
Η τρομοκρατία των συλλήψεων και κρατήσεων που επί μακρόν εφαρμόζεται ενάντια στο DTP, η ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των συνθηκών απομόνωσης στο Ίμραλι, οι σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβανόμενες επιμονές της ολιγαρχικής δικτατορίας, τα σοβινιστικά συνθήματα, οι επιθέσεις λιντσαρίσματος και τέλος το κλείσιμο του DTP, είναι μια επιθετική γραμμή που ακόμη και οι τυφλοί μπορούν να δουν.
Η ολιγαρχική δικτατορία επιδιώκει να καθυποτάξει τον κουρδικό λαό, να εξουδετερώσει τον ένοπλο ή μη αγώνα του σε εθνική βάση, την νόμιμη ή παράνομη μορφή οργάνωσής του, είτε φυσικά, είτε, αν αυτό δεν είναι δυνατόν, πολιτικά και ιδεολογικά. Για να το πούμε διαφορετικά, επιδιώκει να ημερέψει το κουρδικό εθνικιστικό κίνημα, να το οδηγήσει σε σημείο πλήρους υποταγής στην εξουσία. Δεν θεωρεί ικανοποιητικές τις ανοιχτές πολιτικές προσέγγισης του DTP και του ΡΚΚ, επιδιώκει ακόμα περισσότερα.
Τα ακόμη περισσότερα σημαίνουν παράδοση.
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ. Το μόνο πράμα που πρέπει να κάνουμε ενάντια σ’ αυτές τις πιέσεις και τις εμμονές είναι η αντίσταση. Είμαστε στο πλάι όποιου αντιστέκεται στην τυραννία. Οι φίλοι του DTP και το κουρδικό εθνικιστικό κίνημα δεν πρέπει να υποχωρήσουν στην διεκδίκηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων και τη νομιμότητά τους. Κάθε βήμα προς τα πίσω θα αποθρασύνει, αποκλειστικά και μόνο, εκείνους.
Η απόφαση κλεισίματος του DTP είναι μια απόφαση που εκδόθηκε με την πλήρη συμφωνία όλων των τμημάτων της ολιγαρχίας. Το καθεστώς του ΑΚΡ, το Γενικό Επιτελείο, οι θιασώτες του Σουσουρλούκ, της Εργκενεκόν, ο Σύλλογος Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών Τουρκίας (TÜSİAD) και το ισλαμικό κεφάλαιο, «κοσμικοί και θεοκράτες», πάντα συμμαχούσαν όταν επρόκειτο να συνεχίσουν να καταπιέζουν το λαό. Πλέον κανείς δεν πρέπει να προσδοκά τίποτα από τις συγκρούσεις διάφορων τμημάτων στο εσωτερικές της ολιγαρχίας, και να μην έχει την ψευδαίσθηση ότι θα μπορεί να οικοδομηθεί μια άλλη πολιτική. Αυτοί που επιχείρησαν να υποστηρίξουν και να θεωρήσουν δημοκρατικό το ΑΚΡ επειδή άνοιξε την «Ύπόθεση Εργκενεκόν», θα πρέπει να μπορέσουν να δούνε μέχρι πού φτάνουν τα όρια της ψεύτικης δημοκρατίας της ολιγαρχίας.
Εάν στ’ αλήθεια θέλουμε την επίλυση του κουρδικού ζητήματος
Εάν στ’ αλήθεια θέλουμε μια δημοκρατία η οποία θα διασφαλίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού
Χωρίς να επιδείξουμε καμία εμπιστοσύνη σε κανένα κομμάτι της εξουσίας και σε καμία ιμπεριαλιστική δύναμη, θα πρέπει να εξυψώσουμε τον αγώνα για ανεξαρτησία και δημοκρατία ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στις συμμαχικές του κυβερνήσεις.
Λαϊκό Μέτωπο
