7/2/10

Όλοι στην Απεργία 10 Φεβρουαρίου


Συγκέντρωση πρωτοβάθμιων σωματείων, Προπύλαια 10.30 μ.μ.

Όλοι στους δρόμους! Αυτό είναι το κάλεσμα των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων και της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς, μετά και την εξαγγελία-διάγγελμα οικονομικής «χούντας» του πρωθυπουργού. Η Απεργία στις 10/2 αποκτά εκ των πραγμάτων χαρακτήρα απάντησης στη σφοδρή αντεργατική επίθεση κυβέρνησης-Ε.Ε. και κεφαλαίου, με την πλήρη συναίνεση της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ. Κρίκος στη μάχη αποτελεί η ανατροπή του «Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης», που συμπυκνώνει τα σχέδια της νεοφιλελεύθερης αντεργατικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Εκτός από την ΑΔΕΔΥ στο δημόσιο τομέα και πολλές ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και το ΠΑΜΕ, που έχουν κηρύξει απεργία στις 10/2, ήδη 33 πρωτοβάθμια σωματεία συντονίζονται στην Αθήνα, ενώ ανάλογες διαδικασίες εξελίσσονται και σε άλλες πόλεις. Στόχος του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι να συμβάλλουν με ένα άλλο, ταξικό περιεχόμενο στους αγώνες, σε μια νικηφόρα ταξική αγωνιστική ενότητα «από τα κάτω».

Η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ αρνήθηκε να κηρύξει απεργία στις 10/2 σαν ανάγκη άμεσης μαζικής απάντησης στα μέτρα. Εξήγγειλε απεργία στις...24/2, προσπαθώντας να αποδυναμώσει την απεργία της Τετάρτης και να εντείνει τη διάσπαση ιδιωτικού-δημόσιου τομέα, ώστε να μην υπάρξει πανεργατική και συντονισμένη μαζική απάντηση στην κυβέρνηση!

Εν τω μεταξύ, 12 οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μαζί και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πραγματοποίησαν μαζική παράσταση-εξόρμηση με πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας (Αθηνάς-Ερμού-Σύνταγμα-Προπύλαια) το Σάββατο στη 1.00, καλώντας τους εργαζόμενους στην Απεργία της Τετάρτης 10/2 και καταγγέλοντας το Πρόγραμμα Σταθερότητας και την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα 33 πρωτοβάθμια σωματεία που συντονίζονται στην Αθήνα «Το πρόγραμμα σταθερότητας που υπέβαλε στην ΕΕ αποτελεί πρόγραμμα παράδοσης στις ορέξεις του πιο επιθετικού κεφαλαίου και των διεθνών κερδοσκόπων. Η υλοποίηση του απαιτεί την ριζική ανατροπή ασφαλιστικών, εργατικών και εισοδηματικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Την κρίση θα πληρώσουν για άλλη μια φορά αυτοί που δεν ευθύνονται. Σε συνεργασία με τα ΜΜΕ και τα οικονομικά συμφέροντα προχωρεί στην άσκηση ιδεολογικής τρομοκρατίας, προσπαθώντας να πείσει τους εργαζόμενους ότι αυτή η πολιτική αποτελεί μονόδρομο για την μείωση των ελλειμμάτων και την αποφυγή της χρεοκοπίας. Συνολικά το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» αποτελεί στην ουσία του, κήρυξη πολέμου απέναντι στους εργαζομένους και την κοινωνία.

Μπροστά στην παραπάνω πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται , η ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκφράσει το σημερινό ρεύμα κοινωνικής ανάγκης και οργής. Αντί έστω και τώρα, να δράσουν για μια συντονισμένη εργατική αντεπίθεση μπροστά στον προϋπολογισμό, το πρόγραμμα σταθερότητας και την προετοιμαζόμενη γενικευμένη επίθεση σε όλο το εύρος των εργατικών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, εμμένουν στον ρόλο του κοινωνικού εταίρου και την συμμετοχή στους δήθεν κοινωνικούς διαλόγους. Επιλέγουν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό σε όλες τις εκδοχές του, αντί την στήριξη στους εργαζόμενους τα συμφέροντα των οποίων υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Όχι μόνο αδυνατούν να οργανώσουν και να εμπνεύσουν την αντίσταση των εργαζόμενων, όχι μόνο δεν δίνουν αγωνιστική διέξοδο στις αγωνίες, στις ανησυχίες και στις προσδοκίες των εργαζόμενων, αλλά με την απόφασή τους για ξεχωριστή απεργία από την ΑΔΕΔΥ υπονομεύουν με την στάση τους την ανάγκη δημιουργίας ενιαίου μετώπου των εργαζομένων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα. Αναπαράγουν και ενισχύουν έτσι την τακτική της κυβέρνησης που θέλει τους εργαζόμενους διασπασμένους ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ανάμεσα στους ελαστικά εργαζόμενους και αυτούς με σταθερή δουλειά κλπ. Με την στάση της αυτή διευκολύνει το πέρασμα των κυβερνητικών επιλογών και περιθωριοποιεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα.

Τα σωματεία εκτιμούν ότι «την ανάγκη ενίσχυσης της τάσης αυθεντικού συντονισμού σωματείων και εργατικών ενώσεων από τα κάτω μέσα από συνελεύσεις και ανοικτές διαδικασίες βάσης, πρέπει να είναι το κύριο καθήκον μας μπροστά στην επίθεση της κυβέρνησης.»

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ