24 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έγραψε σε χρόνο ρεκόρ στα παλιά της τα παπούτσια τις «προεκλογικές της δεσμεύσεις» και κήρυξε τον πόλεμο απέναντι στους εργαζομένους και την κοινωνία. Με το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» που κατέθεσε, τοποθετεί τα εργατικά δικαιώματα στο γύψο της ΕΕ, των αγορών και της εργοδοσίας και ετοιμάζει μια καταιγίδα αλλαγών για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, τη φορολογία, τη δημόσια διοίκηση, τις ιδιωτικοποιήσεις ... Εξάλλου τέτοιου είδους μέτρα θέλουν να επιβάλουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Απαραίτητη συνοδεία των αντιλαϊκών μέτρων αποτελεί η προοδευτική φρασεολογία και την φιλολαϊκή ρητορική. Έτσι η επίθεση στο εισόδημα, οι περικοπές των μισθών και η κατάργηση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων γίνεται στο όνομα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και της ελάχιστης εγγυημένης σύνταξης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, το ΣΕΒ και τα ΜΜΕ, χρησιμοποιούν την ιδεολογική τρομοκρατία του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιδιώκοντας να πληρώσουμε αδιαμαρτύρητα την κρίση, μια κρίση για την οποία δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι άλλωστε έβλεπαν την κατάσταση να χειροτερεύει και την περίοδο της «ανάπτυξης». Ακόμα, η κυβέρνηση επιχειρεί τη διάσπαση των εργαζόμενων, τη σύγκρουση μεταξύ «υψηλόμισθων» των 1500€ (μικτά) και χαμηλόμισθων, δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων, παλιών και νέων, Ελλήνων και μεταναστών, σαν εργαλείο επιβολής μιας πολιτικής που ισοπεδώνει την θέση όλων μας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο καλούνται οι εργαζόμενοι τεχνικοί καλούνται να πληρώσουν το «μερίδιό τους» για την κρίση. Η κατάσταση στον κλάδο έχει επιδεινωθεί απότομα. Η αμοιβή με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών που συνεπάγεται για τον εργαζόμενο την ανασφάλεια του ελεύθερου επαγγελματία και την εργασιακή πειθαρχία του μισθωτού, μας καθιστά ευάλωτους στις απολύσεις και στην εργοδοτική τρομοκρατία. Οι απολύσεις έχουν φτάσει σε τρομαχτικά επίπεδα και δεν αφορούν κάποια ειδική κατηγορία εργαζόμενων. Πολλές φορές η εργοδοσία ξεκινά από τις πιο ευάλωτες κατηγορίες (πχ συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου, δελτία παροχής υπηρεσιών κλπ), για να καταλήξει σε όλους τους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή, αρκετές εταιρείες του κλάδου δεν εφαρμόζουν την κλαδική συλλογική σύμβαση και καταστρατηγούν κατοχυρωμένα δικαιώματα στο όνομα της «πτώσης των κερδών». Όλα αυτά πάνε μαζί με τη χειροτέρευση των όρων εργασίας, τις καθυστερήσεις πληρωμών, την αύξηση των απλήρωτων υπερωριών, τη δουλειά τα σαββατοκύριακα. Την ίδια ώρα τα κέρδη των μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου συνεχίζουν να αυξάνονται εν μέσω κρίσης.
Η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ξεκινά με την μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων, την ώρα που θέτει το υπό αίρεση των αποδείξεων το αφορολόγητο όριο, με αποτέλεσμα μόνο κατ΄εξαίρεση να αναγνωρίζεται. Η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα θα πυροδοτήσει νέες ανατιμήσεις και αύξηση του κόστους ζωής. Η κατάργηση της φορολόγησης βάση συντελεστών σε συνδυασμό με την μείωση του αφορολόγητου, θα πλήξει πρώτα από όλους τους μισθωτούς με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Η πολιτική αυτή είναι ιδιαίτερα προκλητική αν συνυπολογίσουμε την υψηλότατη αναλογία έμμεσων φόρων και τους χαμηλότατους συντελεστές της φορολογίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα, ακόμα και σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζει την τρίτη και πιο αντιδραστική τομή στο Ασφαλιστικό. Την τελευταία δεκαπενταετία έχουν γίνει πολλές προσπάθειες μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος (νόμος Σιούφα ‘92, νομοσχέδιο Γιαννίτση ’01, νόμος Ρέππα ’02, νόμος Πετραλιά ’07). Οι νόμοι αυτοί περιλάμβαναν σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων (μειώσεις συντάξεων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αυξήσεις εισφορών και ορίων ηλικίας), εισήγαγαν τη διάσπαση των εργαζομένων σε «παλιούς» και «νέους», περιλάμβαναν ενοποιήσεις ταμείων και νέα καταλήστευση των αποθεματικών τους. Παράλληλα, επιχειρήθηκαν αλλαγές στο ασφαλιστικό ειδικά του κλάδου των μηχανικών, με την υπερψήφιση του νόμου 3518 το 2006 με τις ευλογίες του ΤΕΕ, που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των εισφορών ειδικά των νέων μηχανικών. Σήμερα, μετά τις κούφιες προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ για κατάργηση του νόμου Πετραλιά, αξιοποιώντας ιδεολογικά την οικονομική κρίση και την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ασφαλιστικό σύστημα, ως συνέπεια της καταλήστευσής του από κράτος και εργοδοσία (όντας αυτοί που διαχρονικά δεν πλήρωναν τις εισφορές τους αλλά και καταλήστευαν τα αποθεματικά των ταμείων), εξαγγέλλεται νέος νόμος που προβλέπει: Την παράταση του εργάσιμου χρόνου. Τη θεσμοθέτηση μιας βασικής σύνταξης επιβίωσης της τάξης των 400 ευρώ, με την οποία περνάμε στο νέο μοντέλο συντάξεων, το οποίο θα εγγυάται μόνο τα ελάχιστα όρια. Την επέκταση των «επαγγελματικών ταμείων» και την ενίσχυση του ανταποδοτικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, με πρόσθετες εισφορές χωρίς καμιά εγγύηση για το ύψος των συντάξεων. Την ώθηση στην ιδιωτική ασφάλιση μέσα και από την καρατόμηση των υγειονομικών παροχών. Την νέα ενοποίηση ταμείων στο πλαίσιο των οποίων π.χ. το ΕΤΑΑ (πρώην ΤΣΜΕΔΕ) πρόκειται να ενοποιηθεί με τον ΟΑΕΕ, με στόχο φυσικά τα πλεονασματικά Ταμεία να καλύψουν αυτά που έχουν οικονομικά προβλήματα.
Με το νομοσχέδιο για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, διευρύνει όλο το μαύρο καθεστώς των αντεργατικών νόμων στην αγορά εργασίας. Η «επικοινωνιακή πολιτική» της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει ότι και με το νέο νομοσχέδιο, βάζει όρια μόνο στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν φτηνούς εργαζόμενους με «μπλοκάκι», να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό τους, των οποίων το εισόδημα θα μειώνεται στο μισό, να επιβάλλουν λιγότερες μέρες εργασίας χωρίς απολαβές, να καταστρατηγούν το οχτάωρο μέσα από τη λεγόμενη διευθέτηση, κλπ. Παράλληλα απολύει χιλιάδες συμβασιούχους, αναβαθμίζει τα stage στον ιδιωτικό τομέα. Ενισχύει πολλαπλά τις επιχειρήσεις με ζεστό χρήμα, χαρίζει δάνεια και εισφοροχρέη, απαλλάσσει τις επιχειρήσεις, από τις εργατικές εισφορές των νεοπροσλαμβανόμενων για τέσσερα χρόνια έως και 100%. Η ανεργία θα ξεπεράσει το 15%, ενώ η εργοδοτική τρομοκρατία και οι απολύσεις έχουν απογειωθεί.
Σε αυτό το τοπίο, είναι εξαιρετικά αναγκαίο, το εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι να δώσουμε τη μάχη. Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε τίποτα από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να κάνουμε ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ για τη διέξοδο από την κρίση, στα ερείπια των κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Η μόνη διέξοδος είμαστε ΕΜΕΙΣ και οι αγώνες μας, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε την ψήφιση ενός νομοσχεδίου ή να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Στις κρίσιμες φάσεις των κινητοποιήσεων προτάσσουν τη συμμετοχή στους στημένους διαλόγους της κυβέρνησης και τη γραμμή «εργασιακής ειρήνης», όπως έκαναν με το νόμο Πετραλιά το 2008. Άλλωστε, η ΓΣΕΕ έδειξε τις διαθέσεις τις, με την απεργοσπαστική της στάση το Δεκέμβρη και στις 10 Φλεβάρη, τείνοντας χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Στην διαπραγμάτευση της νέας Συλλογικής Σύμβασης μιλά για κάποιες αυξήσεις για τους νέους και χαμηλόμισθους, συναινώντας στο πάγωμα των μισθών όλων των εργαζόμενων και στην παραπέρα χειροτέρευση της θέσης τους.
Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων, η επιτυχημένη διοργάνωση της απεργίας στις 17 Δεκέμβρη και στις 10 Φλεβάρη δείχνουν το δρόμο. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να πάρουμε οι εργαζόμενοι την κατάσταση στα χέρια μας, να προχωρήσουμε σε μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα, ενάντια στην αντεργατική πολιτική Συμμετέχουμε στα σωματεία, στηρίζουμε τον συντονισμό τους, διοργανώνουμε κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς ενάντια στην εφαρμογή αντεργατικών ρυθμίσεων, συμμετέχουμε μαζικά στα συλλαλητήρια. Στις 24 Φλεβάρη μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας να γίνει ένα μεγάλο βήμα ενάντια στην επίθεση που επιχειρούν κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και εργοδοσία, για την ανατροπή του προγράμματος σταθερότητας της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Καλούμε όλους τους τεχνικούς να απεργήσουν στις 24 Φλεβάρη μαζί με υπόλοιπους εργαζόμενους. Για να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση ότι η συμπίεση μισθών και δικαιωμάτων δεν πάει άλλο, αλλά και στους εργοδότες ενόψει της μάχης για τη νέα συλλογική μας σύμβαση. Όσο περισσότεροι συνάδελφοι απεργήσουν, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η διαπραγματευτική θέση του σωματείου και των εργαζόμενων.
Καμιά αναμονή - Αντίσταση - Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής
- Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Μείωση των ωρών εργασίας - 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο.
- Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων, καμιά εισφορά για τους ανέργους
- Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας, 1400 ευρώ κατώτατο μισθό.
- Κάτω τα χέρια από τις κατακτήσεις μας, μάχη ενάντια σε κάθε αυθαιρεσία της εργοδοσίας
- Πλήρη δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση.
- Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου στο 45%, διπλασιασμός του αφορολόγητου για τους μισθωτούς, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής ανάγκης
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
(ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΓΕΩΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ)
