ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ να υψώσουμε ένα αποφασιστικό τείχος αντίστασης στην αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, στη μέγγενη του Προγράμματος Σταθερότητας και των αγορών. Γιατί αν περάσουν όλα τα μέτρα που προωθούν, η ζωή και η δουλειά μας θα μοιάζουν με εφιάλτη και η κοινωνία με ζούγκλα ελαστικά εργαζομένων και ανέργων, με μισθούς-ψίχουλα, ωράρια-λάστιχο, σύνταξη-επίδομα κηδείας.
ΓΙΑΤΙ Η ΛΥΣΗ σε αυτό τον κοινωνικό Καιάδα που μας ετοιμάζουν δεν είναι «ο καθένας μόνος του», δεν βρίσκεται στο «σκύβουμε το κεφάλι και κάνουμε υπομονή», στην αναζήτηση δεύτερης και τρίτης δουλειάς, στον ανταγωνισμό του ενός με τον άλλο, στη ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών, στο «μη ζορίζουμε το αφεντικό», στον αυτοπεριορισμό των αναγκών μας, αλλά στη συλλογική προσπάθεια, στον αγώνα, στην κόντρα με την εργοδοσία και την κυρίαρχη πολιτική. Γιατί υπάρχουν, ίσως, αγώνες χωρίς νίκη, αλλά ποτέ δεν υπήρξε νίκη χωρίς αγώνα.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι η «εθνική οικονομία» είναι ένα «κοινό πλοίο» που για να ταξιδέψει με ασφάλεια στη φουρτούνα της κρίσης αντέχει τα 28 δις στις τράπεζες, τις φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, τα κέρδη της εργοδοσίας, αλλά δεν αντέχει αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερη υγεία και σύνταξη, σταθερή δουλειά. Γιατί για μας η «εθνική οικονομία» δεν είναι ενιαία κι αδιαίρετη: άλλο πράγμα είναι οι δείκτες τους, οι τζίροι, τα κέρδη, οι καμπύλες των χρηματιστηρίων κι άλλο πράγμα η τσέπη, η ζωή και η σύνταξη των εργαζομένων.
ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να νικήσουμε την καταιγίδα των αντεργατικών μέτρων. Αν επικρατήσει το «διαίρει και βασίλευε», αν κάθε κλάδος που πλήττεται δώσει τη μάχη μόνος του, αν χθες οι αγρότες, αύριο οι δημόσιοι υπάλληλοι και μεθαύριο εμείς απομονωθούν, αν αποδεχτούμε την προπαγάνδα που χαρακτηρίζει τις 2.000 ευρώ ως «μισθολογικό ρετιρέ» (κι όχι ως τις αποδοχές που θα έπρεπε να έχει κάθε εργαζόμενος), τότε σίγουρα θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση, την εργοδοσία και τους διεστραμμένους εγκεφάλους των Βρυξελλών να πετύχουν τα σχέδιά τους.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ επιβάλλεται να ακουστεί μια βροντερή απεργιακή κραυγή που θα αποτελέσει εφαλτήριο και για τους δικούς μας κλαδικούς αγώνες, και ειδικά για την Κλαδική Απεργία, με κεντρικό αίτημα την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων, την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης για το 2010 με βάση τις ανάγκες μας και την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης και του Συμφώνου Σταθερότητας.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στο όργιο των απολύσεων και της τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η εργοδοσία με ιδιαίτερη οξύτητα το τελευταίο διάστημα. Η απόλυση του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ δεν είναι παρά το πιο κραυγαλέο παράδειγμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας απέναντι σε έναν εργαζόμενο που διεκδίκησε τα δικαιώματά του, απαίτησε να γίνεται σεβαστή η συλλογική σύμβαση. Γι΄ αυτό και δεν θα περάσει!
ΓΙΑΤΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ δεν μπορεί να εκχωρηθεί στο γραφειοκρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ, που τους αντιμετωπίζει ως μεμονωμένη «τουφεκιά» και «φύλλο συκής» για την ταξικά προδοτική της στάση. Αν θέλουμε αυτοί οι απεργιακοί αγώνες να είναι νικηφόροι, πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, μέσα από γενικές συνελεύσεις των σωματείων, επιτροπές στους χώρους δουλείας, συντονισμό των ταξικών πρωτοβάθμιων σωματείων, ώστε να οικοδομήσουμε ένα πραγματικό «αντίπαλο δέος» στην κυβέρνηση, την εργοδοσία και την Ε.Ε., ικανό να δίνει μάχες και να έχει νίκες που θα «μετρούν» πραγματικά στη ζωή των εργαζομένων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Προσυγκέντρωση: 10.00 π.μ. έξω από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ (Ζωοδόχου Πηγής 99 Εξάρχεια)
Λόντου 6 (β’ όροφος) Εξάρχεια, ΤΗΛΕΦ.: 
210-3820537
, sylyp_vivliou@yahoo.gr, www.bookworker.gr
.png)
