Οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας σχετικά με το σχηματισμό ενός εξειδικευμένου βραχίονα Άμεσης Επέμβασης για την αντιμετώπιση των μεγάλων φυσικών καταστροφών προκαλεί ένα πλούτο ερωτημάτων για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του συνόλου των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αλλά και της Ε.Ε., απέναντι στο εσωτερικό εχθρό λαό και τον εθνικό-διεθνικό ρόλο του στρατού στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Με δικαιολογία την αναβάθμιση της συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων στον Τομέα της Πολιτικής Προστασίας, σχηματίζεται μια δύναμη που συμπεριλαμβάνει 4 μονάδες, τρία Ειδικά Τάγματα Μηχανικού και ένα Αερομεταφερόμενο τμήμα Διακλαδικής Σύνθεσης, με προβαλλόμενο στόχο τη Δασοπυρόσβεση, συνολικής δύναμης 1500 στρατιωτικών.
Είναι χαρακτηριστικό το από πού προέρχονται αυτές οι δυνάμεις. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, «αιχμή του δόρατος των χακί δασοπυροσβεστών θα είναι μονάδα 200-300 στελεχών και από τους τρεις κλάδους, οι οποίοι θα εκπαιδευτούν από την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Η πλειονότητα τους θα είναι εξειδικευμένοι κοκκινοσκούφηδες της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας που εδρεύει στο Κιλκίς». Επίσης υποστηρικτικό ρόλο έχουν τα πλοία, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης «Δ».
Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι το εξής: γιατί σε μια χώρα όπως η Ελλάδα επιλέγεται μέλη των Ειδικών Δυνάμεων να αναλάβουν μέρος της δασοπυρόσβεσης και όχι να προσληφθούν ειδικοί πυροσβέστες, που με σταθερή εργασία και αξιοπρεπή μισθό, ακέραια ασφαλιστικά δικαιώματα, να αναλάβουν την αντιμετώπιση των πιθανών καταστροφών που προκαλούνται από τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές; Γιατί πρέπει ξανά οι φαντάροι να χρησιμοποιούνται ως δεξαμενή δωρεάν επικίνδυνης εργασίας ώστε το κράτος να κλείνει τα τεράστια κενά του;
Πιστεύουμε ότι το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Η ελληνική κυβέρνηση ακολουθώντας τις αντιδραστικές πολιτικές της Ε.Ε. που προσδιορίζει ως Ασύμμετρη Απειλή την Τρομοκρατία, τη Μετανάστευση και την πιθανότητα Κοινωνικών Εκρήξεων εξαιτίας της Οικονομικής Κρίσης, επιλέγει να βγάλει το στρατό στο δρόμο, να τον εμπλέξει σε μια σειρά υπηρεσίες που ανήκουν στην Πολιτική Προστασία, ώστε να δράσει ανοικτά κατασταλτικά όποτε χρειαστεί. Ήδη ο στρατός έχει αναλάβει παράνομα, καθώς υπερβαίνουν το ρόλο του (διασφάλιση εδαφικής ακεραιότητας και δημοκρατικού πολιτεύματος και όχι φύλαξης συνόρων), ανοικτά αστυνομικά καθήκοντα, εμπλεκόμενος στη δίωξη μεταναστών, λαθρεμπόρων στη παραμεθόριο, ενώ προετοιμάζεται για την καταστολή των κινημάτων.
Αυτό που δεν μας λένε οι αρθρογράφοι του αστικού τύπου π.χ. είναι ότι η 71Η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, που σημειωτέον έχει το μεγαλύτερο ποσοστό παραιτήσεων Επαγγελματιών Οπλιτών εξαιτίας της σκληρής εκπαίδευσης και της πολεμικής της ετοιμότητας , αποτελεί τη βασική δύναμη επάνδρωσης των αποστολών εκτός συνόρων του ΟΗΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, ενώ εκπαιδεύεται συστηματικά στην Καταστολή Πλήθους!
Επιπλέον, το καμουφλάρισμα Αστυνομικών-Κατασταλτικών καθηκόντων διαμέσου του Εθελοντισμού και της «προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο» δεν είναι μόνο απόφαση της Ε.Ε., αλλά συνήθης πρακτική των Λεσχών Εφέδρων Καταδρομέων, πραγματικές φωλιές της ακροδεξιάς και φασιστών, που λειτουργούν υπό τον απόλυτο έλεγχο του ΥΠΕΘΑ, είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ. Το πρότυπο δράσης επομένως των εφεδρικών καταδρομικών δυνάμεων, που συνδυάζουν τη δασοπυρόσβεση με τις πολεμικές ασκήσεις, τις πλημμύρες και τις μάχες μέσα σε πόλεις, την αντιμετώπιση σεισμών με την σύλληψη αιχμαλώτων και την εγκατάσταση σημείων ελέγχου όπως στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη, μεταφέρεται εντός των Ενόπλων Δυνάμεων, με τις οποίες αλληλοδιαπλέκονται επιχειρησιακά. Εξάλλου, οι εκπαιδευτές, οι μέθοδοι, οι πολιτικές και οι άνθρωποι που διατάζουν είναι οι ίδιοι: όλα ξεκινούν από το Πεντάγωνο και το Μαξίμου!
Για μια ακόμη φορά ο στρατιωτικός μηχανισμός δεν αποκαλύπτεται μόνο άχρηστος για την κοινωνική πλειοψηφία, ένα τεράστιο περιττό βάρος που απομυζά πολύτιμους πόρους και ανθρώπους, αλλά και εχθρός της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Σε τι όμως συμβάλλει η πολεμική βιομηχανία; Ποιον πραγματικά ενδιαφέρει η συζήτηση για τα αντισταθμιστικά οφέλη; Υπάρχει άραγε «εθνική αμυντική» βιομηχανία και τι άραγε σημαίνει αυτός ο όρος;
Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το σύνολο της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας είναι μετοχοποιημένο-ιδιωτικοποιημένο και ενταγμένο διαμέσου συνεργασιών, στον ανταγωνισμό τεράστιων πολυεθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ, χωρών της Ε.Ε και της Ρωσίας. Οι κρατικές προμήθειες πολεμικού εξοπλισμού χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται για την εξασφάλιση συμβολαίων που προσφέρουν κέρδη, τεχνογνωσία και συμμαχίες, στοιχεία που εκμεταλλεύονται στη συνέχεια οι Έλληνες βιομήχανοι του πολέμου για να διεκδικήσουν μερίδιο σε ευρύτερες αγορές. Παράλληλα, το παρόν και μέλλον της εργασίας χιλιάδων εργαζομένων βρέθηκε και βρίσκεται ακόμη και τώρα ΟΜΗΡΟΣ της συνδιαλλαγής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, των πολυεθνικών και των Ελλήνων βιομηχάνων-αντιπροσώπων του ολέθρου (π.χ. Ναυπηγεία).
Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός ήταν και όπως φαίνεται θα είναι για καιρό η πηγή εκφοβισμού των εργαζομένων προκειμένου να δεχτούν την άγρια φορολόγησή τους που θα χρηματοδοτήσει τις εκάστοτε «Αγορές του Αιώνα». Αστοί Πολιτικοί, Διανοούμενοι, δεξιοί και αριστεροί εθνικιστές αρθογράφοι-σχολιαστές θα βρουν θέση στα ΜΜΕ των διαπλεκόμενων καναλαρχών-εκδοτών-κατασκευαστών-εμπόρων όπλων κλπ., για να απαιτήσουν «εθνική ενότητα και θυσίες» από την εργαζόμενη πλειοψηφία.
Πίσω από κάθε ιαχή για τους κινδύνους για την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη κρύβεται και ένας πλασιέ όπλων, ένα συμβόλαιο, μια μίζα. Το πάρτι των εξοπλισμών και του μαύρου χρήματος που ακολούθησε την κρίση στα Ίμια θα μείνει σε πολλούς αξέχαστο…
Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι τα Δόγματα Αποτροπής βγήκαν στην σύνταξη μαζί με τον Λυμπέρη. Ότι γενικευμένος ελληνοτουρκικός πόλεμος δε μπορεί να γίνει για τον απλούστατο λόγο ότι το μέγεθος της καταστροφής θα είναι ανυπέρβλητο.
Μόνο ο δρόμος της συνεννόησης μένει. Εδώ υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις: οι αστοί μιλούν τη γλώσσα του συσχετισμού δύναμης, των συμμαχιών με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι λαοί συνειδητοποιούν ότι ο μόνος ρόλος που τους αντιστοιχεί είναι αυτός του Αναλώσιμου. Είτε στο χώρο εργασίας, όπου η υπεραξία που θα παράγουν θα γίνει επένδυση στα Βαλκάνια και βατήρας διεκδίκησης ρόλου περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης από την αστική Ελλάδα και Τουρκία, είτε στην πρώτη γραμμή, αφού ως γνωστόν οι γόνοι των πλουσίων και των πολιτικών πολεμούν μόνο από τα υπόγεια των Επιτελείων.
Γιατί επομένως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε μια εποχή που αφαιρεί κάθε εργατικό δικαίωμα συνεχίζει το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 20 δις. ευρώ, αγοράζοντας νέες φρεγάτες για να προστατεύουν τους εφοπλιστές και να συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις διεκδικώντας ρόλο περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης, μερίδιο κερδών από την ανοικοδόμηση-λεηλάτηση Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής, τη μεταφορά πετρελαίου-φυσικού αερίου από τους πλοιοκτήτες, αλλά και νέα πολεμικά αεροσκάφη;
Η δικαιολογία για να συνεχιστεί το εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι ότι οι αγορές πιέζουν και εκβιάζουν –σας δίνουμε δάνεια αρκεί να αγοράσετε τα δικά μας όπλα.
Σε αυτό το σκηνικό προβάλλεται και το νέο σήριαλ, με πρωταγωνιστές το γαλλογερμανικό άξονα που θα σώσει την ελληνική οικονομία, αρκεί να αγοραστούν γαλλικές φρεγάτες και ευρωπαϊκά Eurofighter, που θα επιφέρουν όμως επενδύσεις στην εγχώρια πολεμική βιομηχανία και δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Ενώ, δηλαδή, οι δημόσιες επενδύσεις παγώνουν, απαγορεύονται οι διορισμοί στο Δημόσιο (εκτός από Μισθοφόρους Στρατιώτες και Αστυνομικούς) με αποτέλεσμα να μην διορίζεται ικανός αριθμός καθηγητών, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού κλπ, έντεχνα η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και ο κόσμος του πλούτου απαιτεί την Αγορά όπλων. Να πληρώσουμε φόρους και να αγοραστούν όπλα, για να ξεπεραστεί η κρίση μέσω επενδύσεων στην ελληνική πολεμική βιομηχανία που θα προκληθούν από νέες αγορές ευρωπαϊκών όπλων!
Γερμανοί, Βρετανοί και Γάλλοι, αυτοί που αποκαλούν τους Μεσογειακούς λαούς ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ , ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΜΥΑΛΑ ΖΩΑ! Το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης γίνεται ξανά η αιτία και αφορμή για την άγρια αφαίμαξη των εργαζόμενων, άλλοτε προβάλλοντας τον δράκουλα των Ελλειμμάτων, και τώρα την «Τουρκική επιθετικότητα». Οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι του πολέμου και το πολιτικό τους προσωπικό κλείνουν το μάτι σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, στον Κόκκαλη, Μυτιληναίο, στους εφοπλιστές και τραπεζίτες δηλώνοντας έτοιμοι να μοιραστούν μαζί τους το πλιάτσικο του πολεμικού ολέθρου.
Οι άνθρωποι είναι καπιταλιστές. Κάνουν μπίζνες. Η «Αλληλεγγύη της Ε.Ε. και η Ευρωπαϊκή Αρωγή» εξαντλείται στο υποκριτικό ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους, για τους οποίους θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, με τις νέες φυσικά εργασιακές σχέσεις που «επιβάλλει η κρίση» (ελαστικότητα, χωρίς ένσημο, αποζημίωση στην απόλυση κλπ), ενώ αυτοί θα μοιράζονται τα 20 δις ευρώ με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, δεκάδες άλλες υποκατασκευαστικές εταιρείες, τα ναυπηγεία κλπ.
Σε τι όμως χρειάζονται οι στρατοί τελικά των εθνικών κρατών, το ΝΑΤΟ και ο ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ;
Σε αυτή την ερώτηση υπήρξαν το τελευταίο χρονικό διάστημα αφοπλιστικές απαντήσεις.
Στην 46η Διάσκεψη του ΝΑΤΟ στο Μόναχο, ο Γ.Γ. Άντερς Φογκ Ρασμούσεν δήλωσε: «η Συμμαχία πρέπει να ετοιμαστεί για αλλαγές οι οποίες να την συνδέουν με τη διεθνή ασφάλεια με έναν εντελώς νέο τρόπο».
Προϊδεάζοντας για το νέο Δόγμα του ΝΑΤΟ τόνισε: «Σε μια εποχή παγκόσμιας ανασφάλειας, η άμυνα του εδάφους μας …πρέπει να περάσει πέραν των συνόρων μας. Η επιτυχία στη διατήρηση της ασφάλειας μας εξαρτάται όλο και περισσότερο από την καλή ή την κακή συνεργασία μας με τους άλλους. Το ΝΑΤΟ πρέπει να γίνει ένα φόρουμ για διαβουλεύσεις επί θεμάτων παγκόσμιας ασφάλειας».
Η εκπόνηση του νέου δόγματος έχει ανατεθεί σε μια επιτροπή σοφών υπό την Μάντλιν Ολμπράιτ, ενώ ο Ρασμούσεν περιγράφοντας τις νέες συνεργασίες και τα νέα πολεμικά επίδικα του ΝΑΤΟ συμπλήρωσε: «δεν βλέπει κανένα κακό στο να διαβουλεύεται το ΝΑΤΟ με χώρες που εμπλέκονται στις νέες απειλές και να αναπτύσσει στενότερες σχέσεις για θέματα παγκόσμιας ασφάλειας, όπως η διάδοση των πυρηνικών, ο ανταγωνισμός για πλουτοπαραγωγικές πηγές ή το Αφγανιστάν».
Το ΝΑΤΟ αγορεύεται σε στρατιωτικό και αστυνομικό εγγυητή της Ασφάλειας
της παγκόσμιας καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Την ίδια στιγμή, βεβαίως, που το ΝΑΤΟ κάνει δόγμα του τον Παγκόσμιο ρόλο, η Ε.Ε. που προσφάτως έχει διατρανώσει την πίστη της στην Κοινή Εξωτερική Ευρωπαϊκή Πολιτική και Ασφάλεια, εκπέμπει νέο πολεμικό σήμα, δηλώνοντας πρόθυμη να αναλάβει τον Επεμβατικό Παγκόσμιο ρόλο που της αρμόζει. Ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών Γκουίντο Βεστερβέλε έθεσε ως μακροπρόθεσμο στόχο τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει τον πολιτικό της ρόλο ως παγκόσμιος εταίρος»!
Των ανακοινώσεων αυτών είχε προηγηθεί η παρουσίαση της βρετανικής Πράσινης Βίβλου, που ενσωματώνει τις προτάσεις περιορισμού των πολεμικών δαπανών κατά 15% και της διαμόρφωσης νέας πολεμικής στρατηγικής.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Μπομπ Έινσγουρθ έθεσε το ερώτημα: «θα πρέπει να ενοποιήσουμε τις δυνάμεις μας με εκείνες των συμμάχων μας;» . Η Πράσινη Βίβλος τονίζει την ανάγκη για διεθνή συνεργασία παρατηρώντας ότι η επιστροφή της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ προσφέρει μια ευκαιρία για ακόμα στενότερη συνεργασία με έναν σύμμαχο κλειδί σε ένα ευρύ φάσμα αμυντικής συνεργασίας». Στο πλαίσιο αυτό οι δύο χώρες θα μπορούσαν να μοιραστούν οπλικά συστήματα ή το κόστος νέων.
Συγκρίνοντας τις εξελίξεις στη Βρετανία και την Ελλάδα διαπιστώνουμε ότι ενώ οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες αναζητούν τρόπους μείωσης των πολεμικών τους δαπανών, εκμεταλλεύονται τα οικονομικά προβλήματα μικρότερων χωρών (Ελλάδα) εκβιάζοντάς τες, ώστε να επιτύχουν επιλογή των ευρωπαϊκών όπλων για τις πολεμικές τους προμήθειες, συμβάλλοντας έτσι στην αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας. Πρόκειται για μια βάρβαρη ταξική πολιτική που εφαρμόζουν ενιαία ελληνικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο εις βάρος των εργαζομένων και των κοινωνικών αναγκών.
Ταυτόχρονα αποκαλύπτουμε ότι όσο προχωρά η ευρωπαϊκή ενοποίηση αμβλύνονται οι εθνικές αντιθέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών αστικών εθνών κρατών και τα στρατεύματα τους εμπλέκονται ολοένα περισσότερο σε διεθνικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, ικανοποιώντας τις ανάγκες επιβολής της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Παράλληλα, σχεδιάζεται η αποφασιστική τους συμμετοχή στην καταστολή των εξεγέρσεων που προκαλεί η εμβάθυνση των ταξικών αντιθέσεων, εντός και εκτός εθνικών ή ευρωπαϊκών συνόρων.
Ομολογία της παραπάνω διαπίστωσης αποτελεί η βρετανική Πράσινη Βίβλος «οι επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων της Βρετανίας άργησαν να κατανοήσουν τις απαιτήσεις των σύγχρονων στρατιωτικών επιχειρήσεων –όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν- παρά το αποικιακό παρελθόν της χώρας και την εμπειρία της Βόρειας Ιρλανδίας».
Οι παρακάτω εξελίξεις δεν βρίσκονται μακριά από την ελληνική πραγματικότητα. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που οδεύουν σε φάση αναδιοργάνωσης, θα ενισχύσουν τα Μισθοφορικά τους χαρακτηριστικά, την σύνδεση τους με τους παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, έτοιμες να δράσουν εναντίον των «Ασύμμετρων Απειλών», ως εγγυητές των ελληνικών αστικών συμφερόντων στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και όπου χρειαστεί.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η πρόταση του Βρετανού ΥΠΕΘΑ που δήλωσε πρόθυμος «να διαθέσει το βρετανικό know how, ένα εξαγώγιμο προϊόν, για τη δημιουργία ενός σύγχρονου στρατεύματος με μικρές ευέλικτες αποτελεσματικές μονάδες, που θα λειτουργούν με πολύ μικρότερο κόστος στα πρότυπα του Στρατιώτη του Μέλλοντος».
Εμείς πιστεύουμε ότι είναι καιρός το εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα να θέσει το ζήτημα του ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ.
Να ανοίξει θαρρετά την συζήτηση για το ρόλο και την αναγκαιότητα των εθνικών στρατών, του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ και της Πολεμικής Βιομηχανίας.
Απαιτείται ένας νέος προσανατολισμός της πολεμικής βιομηχανίας σε ειρηνικούς σκοπούς. Αντί τα Ναυπηγεία να κατασκευάζουν φρεγάτες και υποβρύχια πρέπει να κατασκευάσουν οχηματαγωγά και πλοία για να ενταχθούν σε ένα σύστημα δημόσιων θαλάσσιων συγκοινωνιών-μεταφορών στο Αιγαίο.
Δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας, απαντώντας στο πρόβλημα μετακίνησης-επικοινωνίας με τα νησιά της Άγονης Γραμμής, προσφέροντας φθηνές-αξιοπρεπείς- ασφαλείς υπηρεσίες. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί πρωτίστως σύγκρουση με τους εφοπλιστές που λυμαίνονται τις επιδοτήσεις, ακριβαίνουν αυθαίρετα τα εισιτήρια, έχουν αρχαία πλοία και υπερφορτώνουν επικίνδυνα τα σαπιοκάραβα τους το καλοκαίρι, τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, το πολιτικό προσωπικό τους ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και τους εγκάθετους μεγαλοδημοσιογράφους-φερέφωνα των εργοδοτικών συμφερόντων.
Μια συζήτηση που πρέπει να συνδυαστεί με σημαντικές πρωτοβουλίες για τη Συναδέλφωση και την Κοινή πάλη των εργαζομένων σε Αιγαίο, Κύπρο και Βαλκάνια.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
.jpg)
