Δυστυχώς είναι αλήθεια και η αλήθεια έχει πτυχές.
Αλήθεια 1η: Οι τρεις νεκροί στην τράπεζα Marfin δολοφονήθηκαν από χέρια διαδηλωτών.
Αλήθεια 2η: Η τράπεζα δεν είχε πυρασφάλεια και ο Βγενόπουλος υποχρέωσε τους υπαλλήλους να δουλέψουν στην απεργία της 5ης Μάη.
Αλήθεια 3η: Όσοι προσπαθούν να κρύψουν τους νεκρούς με την πυρασφάλεια και τον Βγενόπουλο είναι με την πλευρά του Κορκονέα που κρύβεται πίσω από τον εξοστρακισμό, με την πλευρά αυτών που μιλάνε για βιτρίνες και όχι για ζωές. Με άλλα λόγια κλείνουν το μάτι στη λογική των δραστών.
Αλήθεια 4η: Δυστυχώς δεν εκπλαγήκαμε. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην Θεσσαλονίκη η βία έχει εκτροχιαστεί και αντί να ορίζεται από την έλλογη πολιτική στόχευση, είναι αυτή που την ορίζει και την αναιρεί. Είναι η σύγχρονη μεταμοντέρνα βία, σκληρή, απομαγεμένη, απο-ουσιωμένη, α-χρονική και α-ιστορική. Με ιδεολογικές ή ιδεοληπτικές επενδύσεις και συμμαχίες που εναλλάσσονται ανάλογα με το μέγεθος αποδοχής της. Βία που εργαλειοποιεί τους άλλους σε ένα επικίνδυνο, όπως αποδείχτηκε, παιχνίδι, που το έχει επιλέξει μόνο η μια πλευρά και οι άλλοι απλώς της είναι χρήσιμοι και αναλώσιμοι. Είναι η βία που αφήνει αμανάτι στις πλάτες της κοινωνίας ο κόσμος των αφεντικών, ο κόσμος της καταπίεσης. Βία που δεν ορίζεται από τον ταξικό ανταγωνισμό ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους, αλλά ορίζεται από μια εγωπαθή αφασιακή μανία ενάντια σε όλους και σε όλα. Βία που επιβάλει ως ρυθμιστή των κοινωνικών σχέσεων έναν μισαλλόδοξο μακαρθισμό, με ή χωρίς πολιτική επένδυση. Για αυτό καμιά δήθεν πολιτική ταυτότητα δεν μπορεί να απαλλάξει το έγκλημα ενάντια στους εργαζόμενους της Marfin από το βάρος που του αναλογεί ως έγκλημα.
Αλήθεια 5η: Αυτές οι πρακτικές οδηγούν σε ένα νέου τύπου ολοκληρωτισμό με την επένδυση του “αναρχικού” όπου οι εχθροί είναι αδιαφοροποίητα όλοι και παντού, εκτός από τους “δικούς μας” και τον “χώρο μας”. Ο αναρχικός χώρος εξέθρεψε ένα “θηρίο” για τα εγκλήματα του οποίου είναι υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να σηκώσει το βάρος της πολιτικής ευθύνης.
Αλήθεια 6η: Με αυτήν την ολοκληρωτική εκδοχή η Αντιεξουσιαστική Κίνηση βρέθηκε πάμπολλες φορές αντιμέτωπη. Άλλοτε με γκαζάκια σε στέκια της, άλλοτε με σιδηρολοστούς και άλλοτε με σπασμένα μπουκάλια ανά χείρας. Για αυτό (και όχι μόνο) η Α.Κ. απέδρασε έγκαιρα από αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι μεταξύ χρησιμοποιήσιμων και αναλώσιμων χωρίς να λογαριάσει κανένα κόστος. Στο λογαριασμό που άνοιξε στη Marfin η ολοκληρωτική εκδοχή του “αναρχικού” χώρου δεν μας αναλογεί καμιά οφειλή.
Αλήθεια 7η: Τέτοια σύμπνοια μεταξύ δραστών και αφεντικών για την αποσυσπείρωση των διαδηλώσεων με την εσωτερίκευση μιας οιωνεί ενοχής και συνενοχής για το έγκλημα που τραυμάτισε την μεγαλιώδη απεργία της 5ης Μάη, και τέλος για την δυσφήμιση της εξεγερτικής προοπτικής δεν την είχαν ονειρευτεί ούτε ο ΣΕΒ, ούτε η συμμαχία της συνέναισης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ , ούτε το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Αλήθεια 8η: Οι δρόμοι μπορούν να πλημμυρήσουν από οργή και απελπισία που γίνεται συνείδηση, αγώνας και εξέγερση πέρα από το χρεωκοπημένο καθεστώς των κομμάτων και του συνδικαλισμού που ελέγχουν και διαχειρίζονται. Οι δρόμοι μπορούν να πλημμυρίσουν όχι απλώς για να πάρουν πίσω τα μέτρα ή να φύγει το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά για να ξαναορίσουμε συθέμελα την ίδια μας τη ζωή στο εργοστάσιο, στη γη, στη γειτονιά, στο περιβάλλον, στους δημόσιους χώρους, στην παιδεία. Μπορούμε να ξαναορίσουμε την ίδια μας τη ζωή αποφασίζοντας μόνο εμείς για εμάς σύμφωνα με τις ανάγκες μας και τις επιλογές μας, συλλογικά, ελεύθερα και αντικυριαρχικά.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
