Στις μαφιόζικες συμμορίες υπάρχουν τα αφεντικά και οι μπράβοι. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις κι αυτοί που κάνουν τις βρωμοδουλιές όταν χρειαστεί. Τι γίνεται όμως αν τα μυαλά ενός μπράβου πάρουν αέρα και διεκδικήσει μερίδιο από τις μεγάλες μπίζνες; Αυτό ακριβώς το πνεύμα διαπνέει αυτή την περίοδο τις σχέσεις της κυβέρνησης - κυρίως της Νέας Δημοκρατίας - και του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής. Οι χρυσαυγίτες-μπράβοι του συστήματος, λόγω της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας εγείρουν αξιώσεις και πρόσκαιρα έχουν μετατραπεί σε "πρόβλημα" για το κεντρικό ζητούμενο των μνημονιακών δυνάμεων, που είναι η συνέχιση της υφιστάμενης πολιτικής έστω και με μία κυβέρνηση οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ένα πρόβλημα που καταρχήν θα αντιμετωπιστεί... δικαστικά.
Σε αυτή την λογική προφανώς εντάσσεται η επερχόμενη άρση ασυλίας της κοινοβουλευτικής της ομάδας προκειμένου να εξεταστεί για την κατηγορία της "εγκληματικής οργάνωσης". Θυμίζουμε ότι πρόκειται για εισαγγελικό πόρισμα 190 σελίδων το οποίο περιέχει μεταξύ άλλων οπτικοακουστικό υλικό προκειμένου να δέσει νομικά την συγκεκριμένη κατηγορία. Νομικά η επικείμενη δίωξη της Χρυσής Αυγής θα στηριχθεί και στις ρυθμίσεις που πρόσφατα ψηφίστηκαν στην Βουλή τόσο από τα κυβερνητικά κόμματα όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις προϋποθέσεις του τρομονόμου ώστε ένας πολιτικός φορέας να μπορεί να διωχθεί ως εγκληματική οργάνωση. Την τελική απόφαση θα κληθεί να λάβει ο Άρειος Πάγος με βάση την οποία θα κριθεί το αν θα μπορέσει να συμμετάσχει η Χρυσή Αυγή στις επικείμενες ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές.
Είναι σαφές πρόβλημα που για την Νέα Δημοκρατία και τον ηγετικό της πυρήνα δεν είναι στην ουσία πολιτικό, αλλά στενά εκλογικό. Οι αριθμοί - στην σημερινή συγκυρία - λένε με σαφήνεια πώς οι όποιες ελπίδες της Νέας Δημοκρατίας του Α. Σαμαρά να επιβιώσει εκλογικά, είναι ο περιορισμός της επιρροής της Χρυσής Αυγής.
Στόχος της όμως δεν ήταν ποτέ να εξαφανίσει πολιτικά την Χρυσή Αυγή, το ζητούμενο στην πραγματικότητα είναι να ελέγξει και να περιορίσει τον ρόλο της στο σιδερένιο χέρι του συστήματος. Αυτό που αφενός θα εγκλωβίζει ελεγχόμενα την λαϊκή αγανάκτηση σε υποτιθέμενα αντισυστημικές πολιτικές θέσεις ενώ ταυτόχρονα θα χτυπάει στην κυριολεξία τόσο το εργατικό κίνημα όσο και κάθε φωνή αντίστασης στους μνημονιακούς μονόδρομους.
Παρόλα αυτά η Νέα Δημοκρατία έχει βρεθεί στο εξής πολιτικό αδιέξοδο: Πρέπει ταυτόχρονα να απαξιώσει την Χρυσή Αυγή στα μάτια του δεξιού πολιτικού ακροατηρίου ως "εγκληματική οργάνωση" και ταυτόχρονα να προωθεί τις πολιτικές προϋποθέσεις που οδηγούν στην ενίσχυσή της. Δεν είναι άλλες από την ίδια, την ολοένα σκληρότερη πολιτική του Μνημονίου καθώς και την πολιτική ατζέντα που μιλάει για ενίσχυση της καταστολής σε κάθε επίπεδο και για "ανακαταλήψεις πόλεων" από τους μετανάστες. Άλλωστε πρόσφατες είναι οι προσπάθειες τόσο για καλλιέργεια τρομολαγνείας μέσω της υπόθεσης του Σ. Ξηρού, όσο και της τροπολογίας για την απαγόρευση της ψήφου και των οικονομικών μεταναστών που έχουν νομιμοποιήσει την παρουσία τους στην Ελλάδα.
Ο προβληματισμός που υπάρχει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής - και εδράζεται στην προαναφερόμενη αντίφαση - είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Χαρακτηριστική άλλωστε είναι η αρθρογραφία στην εφημερίδα 'Καθημερινή' όπου σε κύριο άρθρο επισημαίνεται για την δικαστική δίωξη της Χ.Α. ότι "η πολιτική και συνακόλουθα η δικαιοσύνη οφείλουν να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή, για το αν, πότε και ποια κεφάλια της "Λερναίας Ύδρας" πρέπει να κοπούν" ενώ σημειώνεται με νόημα πως "το 73,3% των ψηφοφόρων της Χ.Α. αυτοπροσδιορίζεται, ως κεντροαριστερό ή κεντρώο". Ανάλογος προβληματισμός επικρατεί και στην ιστοσελίδα 'Antinews' γνωστών ακροδεξιών αλλά και φιλοσαμαρικών πεποιθήσεων η οποία θέτει το ερώτημα του "τι θα γίνει αν κάποιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, μέσα από τη φυλακή γίνει δήμαρχος, περιφερειάρχης ή ευρωβουλευτής". Την ίδια στιγμή το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής συνεχίζει να παίζεται στον χώρο των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, αφού είναι ξεκάθαρη η επιλογή του συστήματος να την διατηρεί στον αφρό, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Πολύς ντόρος έγινε για τον ναζιστικό χαιρετισμό του βουλευτή της Μ. Αρβανίτη, ενώ παντού φιλοξενούνται τα καμώματα του Κασιδιάρη ως υποψήφιου δημάρχου.
Όσο για τον ίδιο τον αρχηγό της φασιστικής συμμορίας Ν. Μιχαλολιάκο, βρήκε δημόσιο βήμα στην εκπομπή του Μ. Τριανταφυλόπουλου, προκειμένου να προκαλέσει εξισώνοντας τη δράση της Χρυσής Αυγής με αυτή της αντιδικτατορικής και αντιφαστικής δράσης των κομμουνιστών.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ
ΠΡΙΝ 01/03/2014
