9/12/07

Αντώνης Καρκαγιάννης για αντισημιτισμό και τουρκική μειονότητα

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

9 Δεκεμβρίου 2007

Αντώνης Καρκαγιάννης για αντισημιτισμό και τουρκική μειονότητα

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) επισημαίνει τα ακόλουθα δύο πρόσφατα άρθρα του Αντώνη Καρκαγιάννη στην «Καθημερινή» για τον αντισημιτισμό και την τουρκική μειονότητα.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

4 Δεκεμβρίου 2007

Αντισημιτισμός

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_04/12/2007_251188

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

Το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου ο εγχώριος αντισημιτισμός και ρατσισμός, κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Εφετείο Αθηνών. Η δίκη όμως αναβλήθηκε και ευτυχώς γιατί αν συνεχιζόταν και κατέληγε σε απόφαση φοβάμαι ότι θα εξέθετε ανεπανόρθωτα την ελληνική Δικαιοσύνη. Η δίκη συνεχίστηκε χθες πάλι στο Εφετείο, αλλά με νέα σύνθεση.

Στη διακοπείσα δίκη η πλευρά του αντισημιτισμού εμφανίσθηκε με δεδηλωμένες απόψεις μεταξύ των οποίων και οι εξής: (τις αντιγράφω από την «Καθημερινή» της Κυριακής).

«Ο ναζισμός, γνωρίζων καλά τα εβραϊκά σχέδια, απεφάσισε να εκδιώξει τους Εβραίους από την Ευρώπην. Και έπραξε κατά την γνώμην μου πολύ ορθώς. Η απαλλαγή της Ευρώπης από τους Εβραίους είναι επιβεβλημένη, διότι ο εβραϊσμός συνιστά απειλή κατά της ελευθερίας των εθνών».

«Εβραίος (το θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλην».

«Ετσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα».

«Ξυπνήστε, οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει». (Σ.Σ. Πού μέσα αλήθεια; σε ομαδικό τάφο ή σε θάλαμο αερίων;)

Αυτές είναι οι απόψεις και το φρόνημα της αντισημιτικής πλευράς και αν πρόκειται γι’ αυτές μόνο και όχι και για πράξεις που τις συνοδεύουν, επιτρέψτε μου να έχω τη γνώμη ότι οι απόψεις, οι διαθέσεις και το φρόνημα δεν παραπέμπονται σε δικαστήριο, δεν δικάζονται και δεν καταδικάζονται. Παραπέμπονται στην κοινωνία και εκεί κρίνονται. Θεωρήθηκε ωστόσο ότι αυτές οι απόψεις και αυτό το φρόνημα παραβαίνουν τον αντιρατσιστικό νόμο και γι’ αυτό παραπέμφθηκαν.

Θα μου πείτε ότι είναι απόψεις και φρόνημα ενός παράφρονος. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο αντισημιτισμός είναι παραφροσύνη, είναι υστερικός παραλογισμός και σε αυτόν τον υστερικό παραλογισμό κατέφυγαν πολλά αυταρχικά καθεστώτα για να φανατίσουν τα πλήθη, να νομιμοποιήσουν την καταπίεση ή να προσφέρουν άλλοθι για δυστυχίες και κακοδαιμονίες. Μέσα από τέτοιους μηχανισμούς μίσους και φανατισμού το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ επέτυχε να αιματοκυλήσει τους λαούς της Ευρώπης, έστησε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μαζί με έξι εκατομμύρια Εβραίους οδήγησε στον θάνατο πολλά εκατομμύρια αθώων υπάρξεων. Αυτό δεν είναι ούτε άποψη ούτε φρόνημα. Είναι φρικτό έγκλημα, ιστορικά διαπιστωμένο. Αυτό το διαπιστωμένο έγκλημα η αντισημιτική πλευρά το δέχεται, το αποδέχεται και το θεωρεί… θεάρεστη πράξη! Αυτό είναι πρόκληση στην κοινή νοημοσύνη και στην κοινή ηθική.

Πρόκληση, όμως, στην ηθική μας και τη νοημοσύνη μας αποτελούν και οι παρεμβάσεις του εισαγγελέως της έδρας κατά τη διακοπείσα δίκη. Ο οποίος θεωρεί ότι η άποψη της αντισημιτικής και ρατσιστικής πλευράς έχει… επιστημονικό χαρακτήρα και ως… επιστημονική έχει το δικαίωμα της διαφορετικότητας και μπορεί να πει ότι ο Χίτλερ και τα SS, που χαρακτηρίστηκαν οργάνωση εγκληματική, ορθώς έπραξαν και έστειλαν στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους.

ΥΓ: Ο κ. Πλεύρης έστειλε και σε μένα τα βιβλία του και μου είπε ότι κάθε φορά που γράφω κατά του αντισημιτισμού να αναφέρομαι και στην «άλλη πλευρά»! Ποια είναι η «άλλη πλευρά»; Η πλευρά του μίσους, του φανατισμού και του εγκλήματος. Το ίδιο μας συμβούλευσε και ο κ. εισαγγελεύς της έδρας….

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

7 Δεκεμβρίου 2007

Μουσουλμάνοι ή Τούρκοι;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_07/12/2007_251670

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

Σήμερα είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η Συνθήκη της Λωζάννης αναφέρεται σε μουσουλμανική και όχι σε τουρκική μειονότητα της Θράκης. Ισως γιατί με αυτό τον τρόπο ο Κεμάλ και οι επιτελείς του ήθελαν να εκφράσουν την αποστροφή τους σε μια ομάδα ομογενών τους, εξαιρετικά καθυστερημένων, φανατικών μουσουλμάνων και εχθρών του κεμαλισμού και των μεταρρυθμίσεων! Ισως πάλι γιατί έπρεπε να υπάρχει μια αντιστοιχία όρων με τη χριστιανική (και αμιγώς ελληνική) μειονότητα της Πόλης.

Παρά τους διπλωματικούς ελιγμούς, γεγονός αναμφισβήτητο παραμένει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι τουρκικής καταγωγής. Δεν είναι Τούρκοι πολίτες (αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούν και να το παραβλέπουν). Είναι Ελληνες πολίτες με όλα τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών (αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε και να το παραβλέπουμε εμείς). Τουρκικής καταγωγής πληθυσμοί υπήρχαν και άλλοι και μάλιστα συμπαγέστεροι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Βόρεια. Αυτοί οι πληθυσμοί και οι αντίστοιχοι ελληνικοί της Μ. Ασίας και της Αν. Θράκης «εκκαθαρίσθηκαν» με την ανταλλαγή των πληθυσμών στη μεγαλύτερη (αν δεν κάνω λάθος) μέχρι σήμερα αμοιβαία μεταξύ των δύο χωρών «εθνοκάθαρση». Πριν η τελευταία θεωρηθεί «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Κατά πόσο ήταν πρόκληση από την πλευρά του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών όταν, απευθυνόμενος σε ομοεθνείς που έχουν μητρική γλώσσα την τουρκική, τους απεκάλεσε Τούρκους και όχι... μουσουλμάνους; Ηταν αναμφισβήτητα πρόκληση, επειδή ο κ. Αλί Μπαμπατσάν ήταν απολύτως βέβαιος ότι εμείς οι Ελληνες, θα το θεωρούσαμε και θα το νιώθαμε ως πρόκληση και προσβολή στα εθνικά μας δικαιώματα. Κατά τα άλλα και στην ουσία δεν υπάρχει καμιά διαφορά και κανένα σημείο, όπου η μία ή η άλλη πλευρά θα μπορούσε να είναι προκλητική. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι πράγματι Τούρκοι στην καταγωγή και έτσι θέλουν να θεωρούνται και να αποκαλούνται και από τους άλλους.

Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσέξουμε πολύ γιατί δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο. Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, το να δηλώνει κάποιος τι θέλει να είναι και πώς να αποκαλείται είναι βασικό σε μια Ευρώπη, στην οποία θέλουμε να ανήκουμε και έχουμε συμφέρον να ανήκουμε. Και όποιος μουσουλμάνος της Θράκης προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να αποκαλείται Τούρκος και τουρκική μειονότητα αντί για μουσουλμάνος και μουσουλμανική μειονότητα, έχει πολλές ελπίδες να δικαιωθεί. Είναι προτιμότερο να λύσουμε μόνοι μας αυτό το ζήτημα, παρά να το λύσουν άλλοι και να μας επιβάλουν τη δική τους λύση.

Φοβάμαι ότι στη σχέση μας με την Τουρκία συμβαίνει κάτι βαθύτερο και πολύ επικίνδυνο. Εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε σαν επαρχία, που μόλις αποσπάστηκε από την τουρκική αυτοκρατορία. Δεν είμαστε βέβαιοι για τον εαυτό μας, για την ταυτότητά μας και για τις δυνάμεις μας, φοβόμαστε ακόμη την αυτοκρατορία από την οποία αποσπασθήκαμε και προσπαθούμε να διαμορφώσουμε υπόσταση και ταυτότητα με μια ευρεία αντιπαράθεση με το τουρκικό κράτος. Μας λείπει η εθνική αυτοπεποίθηση, η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας; Το πιστεύω απολύτως, όχι μόνο σε σχέση με την Τουρκία αλλά και για πολλά άλλα. Οι άλλοι το κατάλαβαν και μας «δουλεύουν» με προκλήσεις...

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ