«ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ» - ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Στο περιθώριο οι λαοί, στο απόσπασμα κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες
«Από τη γηραιά ήπειρο, μια νέα Ευρώπη γεννιέται», δήλωσε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο την ώρα της υπογραφής της λεγόμενης «μεταρρυθμιστικής συνθήκης» στη Λισαβόνα την Πέμπτη. Μια «νέα» Ευρώπη η οποία ανατρέχει στις πιο πρωτόγονες και αναχρονιστικές πολιτικές που οδηγούν τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σιδηροδέσμιους σε ένα νεοφιλελεύθερο και αντιδραστικό μέλλον. Μεθοδεύτηκε δε τόσο επιμελώς και κεκαλυμμένα η μετατροπή του – απορριφθέντος για να μη ξεχνιόμαστε – Ευρωσυντάγματος σε «μεταρρυθμιστική συνθήκη», ώστε στόχευε ακριβώς στον παραμερισμό της λαϊκής ετυμηγορίας και τη φίμωση των πολιτών προκειμένου να κυρωθεί μόνο από τα εθνικά κοινοβούλια. Υπό αυτή την έννοια και η υπογραφή της συνθήκης σε μοναστήρι του 16ου αιώνα, αντανακλά και συμβολίζει το «νέο» με άρωμα Μεσαίωνα.
Από την Πέμπτη λοιπόν η ΕΕ διαθέτει «Σύνταγμα» και μάλιστα 250 σελίδων το οποίο προβλέπει την ισχυροποίηση της θέσης του προέδρου της Κομισιόν, τη θέσπιση και την ύπαρξη αρμόδιου υπουργού Εξωτερικών της Ένωσης, περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις στα θέματα διοίκησης και λήψης αποφάσεων όπου και καταργείται το βέτο σε περισσότερες από 50 θεματικές ενότητες, ενώ δίνεται και ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση στρατηγικών επιλογών της ΕΕ στα θέματα της καταστολής και της δικαστικής συνεργασίας αλλά και στα θέματα της εσωτερικής αγοράς και κυρίως σε ό,τι αφορά την εργασία και την ασφάλιση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα θέματα που υπάγονται στη λεγόμενη «στρατηγική της Λισαβόνας» ήταν στο επίκεντρο των συζητήσεων της συνόδου κορυφής η οποία ακολούθησε αμέσως μετά στις Βρυξέλλες και αφορούσε σε δράσεις και αποφάσεις για τομείς όπως η περαιτέρω ελαστικοποίηση των συνθηκών εργασίας (ελαστασφάλεια ή flexicurity) η ουσιαστική αποδιάρθρωση της κοινωνικής ασφάλισης και των συστημάτων συνταξιοδότησης αλλά και η ιδιωτικοποίηση των τομέων υγείας και παιδείας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Παράλληλα, συζητήθηκαν νέα ακόμη πιο αντιδραστικά μέτρα σε ό,τι αφορά τη μεταναστευτική πολιτική και τα θέματα συνεργασίας σε αστυνομικό και δικαστικό επίπεδο που προετοιμάζουν νέα κύματα καταστολής και αντιτρομοκρατικής υστερίας. Έπειτα από όλα αυτά και παρότι οι 26 ηγέτες υπέγραψαν τη Συνθήκη με ασημένιες πένες, το μέλλον των λαών μόνο λαμπερό και αστραφτερό δεν είναι.
Η διαδικασία κύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας δεν μπορεί να παρακάμψει εύκολα τις εσωτερικές συγκρούσεις της Ένωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βρετανός πρωθυπουργός Γκόρτον Μπράουν απουσίαζε κατά τη διαδικασία υπογραφής της Συνθήκης, θέλοντας να μην προκαλέσει τις αντιδράσεις των «ευρωσκεπτικιστών» της Γηραιάς Αλβιόνας. Απουσίαζε δε και από την οικογενειακή φωτογραφία των 27 και έφτασε καθυστερημένος στη Λισαβόνα επικαλούμενος «ειλημμένες υποχρεώσεις» στο βρετανικό κοινοβούλιο. Το γεγονός σχολιάστηκε ιδιαιτέρως, ενώ ο γάλλος πρόεδρος αναφερόμενος στο θέμα δήλωσε ότι «χρειαζόμαστε τη Βρετανία» στη πορεία της ολοκλήρωσης, όπως την εννοεί η κυρίαρχη ιδεολογία της ΕΕ. Πάντως η Ιρλανδία θα είναι η μοναδική από τις 27 η οποία θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα, κάτι που φυσικά ήθελαν να αποφύγουν όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες, έχοντας στο μυαλό τους το γαλλικό και το ολλανδικό «Όχι» στο Ευρωσύνταγμα στα αντίστοιχα δημοψηφίσματα του 2005. Μάλιστα, ακόμη και η Δανία η οποία είχε προβάλλει κάποιες αντιστάσεις, τελικά κάμφθηκε αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας αποφάνθηκε ότι η «μεταρρυθμιστική συνθήκη» σε καμιά περίπτωση δεν παραβιάζει και δεν υπονομεύει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Από την πλευρά του, ο Κ. Καραμανλής εμφανίστηκε «βασιλικότερος του βασιλέως» και δήλωσε έτοιμος να φέρει τη συνθήκη προς κύρωση στη Βουλή το συντομότερο δυνατό καθώς το όριο για την έναρξη της εφαρμογής της είναι το 2009.
Ανέφερε ο Κ. Καραμανλής: «Η εξέλιξη αυτή ενδυναμώνει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, καθιστά την ΕΕ ικανότερη να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στις νέες προκλήσεις» και κατέληξε λέγοντας ότι «η Ελλάδα προτίθεται να επικυρώσει τη Συμφωνία της Λισαβόνας το ταχύτερο δυνατό». Το στίγμα της όλης διαδικασίας για τη συνταγματική μεταρρύθμιση είχε δώσει νωρίτερα ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο ο οποίος είπε χαρακτηριστικά : «Η ΕΕ (μέσω της Ευρωσυνθήκης) θα έχει καλύτερη θέση από οποιαδήποτε άλλη χώρα ή ομάδα χωρών, όχι για να επιβάλλει, αλλά για να προτείνει συνολικές λύσεις τις οποίες χρειάζεται ο κόσμος επειγόντως». Και πρόσθεσε «τώρα η Ευρώπη οφείλει να αναλάβει πολλές προκλήσεις τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές και οι πολίτες μας θέλουν αποτελέσματα».
ΠΡΙΝ 16/12/2007
.png)
