ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ – ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Η αυριανή επέτειος των εννέα χρόνων από την έναρξη του ΝΑΤΟικού πολέμου εναντίον της Σερβίας βρίσκει το βόρειο Κόσοβο στις φλόγες νέων, αιματηρών συγκρούσεων. Θέατρο των επεισοδίων έγινε ο σερβικός τομέας της πόλης Μιτρόβιτσα, όπου η αστυνομία του ΟΗΕ επιχείρησε, την περασμένη Δευτέρα, να εκδιώξει τους Σέρβους που είχαν καταλάβει τα δικαστήρια, κηρύσσοντας ανταρσία στην αλβανική κυβέρνηση του προτεκτοράτου.
Στις βίαιες ταραχές που ακολούθησαν τραυματίστηκαν 80 Σέρβοι διαδηλωτές και 75 άνδρες της αστυνομίας του ΟΗΕ και του στρατού του ΝΑΤΟ, που αποτελούν τις μόνες ένοπλες δυνάμεις του «ανεξάρτητου» (!) Κοσόβου. Ένας Ουκρανός αστυνομικός πέθανε από τα τραύματά του, ενώ οι γκαουλάιτερ της «διεθνούς κοινότητας» κήρυξαν στρατιωτικό νόμο.
Η όλη επιχείρηση αποτελεί άλλη μια εκδήλωση εξευτελισμού του ΟΗΕ. Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο λόγω του ρωσικού βέτο. Λιγότερες από 40 χώρες σε σύνολο 192 μελών του διεθνούς οργανισμού αναγνώρισαν την απόσχιση. Παρόλα αυτά, ο ΟΗΕ συμπεριφέρθηκε σαν πιστό σκυλί του Μπους, που αφού φάει την κλοτσιά, πηγαίνει και γλύφει τα παπούτσια του αφεντικού του, στέλνοντας τους άνδρες του να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Αλλά τι να περιμένει κανείς από έναν γενικό γραμματέα σαν τον Μπαν Κι Μουν, που έγινε παγκοσμίως ρεζίλι όταν, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, αλαφιάστηκε σαν λαγός, τινάχτηκε σαν ψάρι και κρύφτηκε σαν ποντίκι κάτω από το βήμα του ομιλητή όταν ακούστηκε ένα «μπαμ» στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον πρωθυπουργό του Ιράκ, στη Βαγδάτη.
Η κρίση στο βόρειο Κόσοβο ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που οι Αλβανοί κήρυξαν μονομερώς την ανεξαρτησία. Ο σερβικός θύλακας βόρεια της Μιτρόβιτσα, που αντιστοιχεί στο 15% του κοσοβάρικου εδάφους, έχει ήδη ενσωματωθεί ντε φάκτο στη Σερβία από κάθε άποψη – διοικητικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά κ.λπ. Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή τη διαμορφωμένη πραγματικότητα παρά μόνο προσφεύγοντας σε ωμή βία, λειτουργώντας ανοιχτά ως δύναμη κατοχής και εθνοκάθαρσης εναντίον των Σέρβων που έχουν απομείνει στην περιοχή.
Όχι ότι ο Μπους και οι συνεργοί του θα είχαν τον ελάχιστο δισταγμό, αν κάτι τέτοιο εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους. Ωστόσο, το διακύβευμα δεν περιορίζεται στη Μιτρόβιτσα. Η κρίση στο βόρειο Κόσοβο ενισχύει το «πατριωτικό» - φιλορωσικό μπλοκ του πρωθυπουργού Κουστούνιτσα και τους υπερεθνικιστές του Νίκολιτς έναντι του φιλοδυτικού μπλοκ του προέδρου Τάντιτς ενόψει των κρίσιμων βουλευτικών εκλογών της 11ης Μαΐου στη Σερβία. Και βέβαια, η Ρωσία δεν παραλείπει να εκμεταλλευθεί την κρίση για να ρυμουλκήσει τον ασταθή σύμμαχο στο πλευρό της, φιλοδοξώντας να την εκτρέψει, τελικά, από την τροχιά ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επιπλέον, το Κόσοβο λειτουργεί ως καταλύτης της αμερικανορωσικής αντιπαράθεσης στο ευρύτερο γεωστρατηγικό τόξο Βαλκάνια – Μαύρη Θάλασσα – Καύκασος. Μιας αντιπαράθεσης που οξύνεται ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε δύο εβδομάδες, στο Βουκουρέστι. Ο Τζορτζ Μπους έριξε λάδι στη φωτιά υποσχόμενος στον πρόεδρο της Γεωργίας, Σαακασβίλι, ότι η χώρα του θα γίνει υποψήφια προς ένταξη στο ΝΑΤΟ. Από την πλευρά της, η Ρωσία έχει ξεκαθαρίσει ότι, αν τυχόν οι Αμερικανοί βάλουν τη Γεωργία στο ΝΑΤΟ, η Μόσχα θα αναγνωρίσει αυτοστιγμεί την ανεξαρτησία των Γεωργιανών, φιλορωσικών «Κόσοβων», της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, το ΝΑΤΟ θα έπρεπε είτε να καταπιεί την ταπείνωση, αφήνοντας τη Ρωσία να βουτάει τμήματα της επικράτειάς του, είτε να διακινδυνεύσει στρατιωτική σύγκρουση με μια μεγάλη, πυρηνική δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα. Τέλος, ένα άλλο, ξεχασμένο «Κόσοβο» του Καυκάσου, το επίσης φιλορωσικό Ναγκόρνο Καραμπάχ που έχει αποσχισθεί από το Αζερμπαϊτζαν, ξαναπήρε φωτιά το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Και είμαστε ακόμη στην αρχή…
