Η ακρίβεια στα τρόφιμα δείχνει πως…
Η ΑΓΟΡΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ !
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, με την όξυνση της οικονομικής κρίσης, η άνοδος των τιμών όλων των προϊόντων και ιδιαίτερα των τροφίμων είναι ραγδαία, πράγμα που πλήττει κυρίως την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, των συνταξιούχων και γενικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Από τον Μάρτιο του 2007 έως τον Μάρτιο του 2008 οι τιμές των δημητριακών στην παγκόσμια αγορά αυξήθηκαν κατά 88%, των φυτικών ελαίων κατά 106%, των γαλακτοκομικών 48%, του κρέατος 181%. Σε μικρότερες τοπικές αγορές, οι τιμές αυτές είναι ακόμα πιο υψηλές! Την ίδια περίοδο οι μισθοί είναι «παγωμένοι» ή γίνονται ανεπαίσθητες αυξήσεις. Το πρόβλημα κάθε άλλο παρά πρόσκαιρο είναι, καθώς η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει αύξηση των τιμών των προϊόντων -και ειδικά των τροφίμων- τουλάχιστον ως το 2015.
Η αλματώδης αύξηση των τιμών των τροφίμων έχει ρίξει τα 2,6 δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη, που ζουν με δύο ή λιγότερα δολάρια την ημέρα, στην απόλυτη εξαθλίωση και την πείνα. Γιατί ξοδεύουν το σύνολο σχεδόν του εισοδήματός τους για διατροφή, χωρίς για πολλούς από αυτούς να φτάνει ούτε γι’ αυτό. Αυτή η θλιβερή πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, των νόμων της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας», των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που εφαρμόζουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις. Αντιδρώντας σ’ αυτό τον όλεθρο εκατομμύρια εργαζόμενοι και φτωχές λαϊκές μάζες απεργούν, διαδηλώνουν, εξεγείρονται σ’ όλες τις χώρες του πλανήτη.
Η ακρίβεια και τα χαμηλά εισοδήματα οδηγούν στην εξαθλίωση και την πείνα
Στην χώρα μας ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει ήδη το 5% (ξεπερνώντας τις ασήμαντες αυξήσεις του 3,5%-4,5%, που πήραν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι) και συνεχίζει να ανεβαίνει, πράγμα που σημαίνει ότι η αγοραστική δύναμη τους όπως και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχει μειωθεί. Στην πραγματικότητα, η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη, γιατί ο πληθωρισμός δεν αντικατοπτρίζει το καλάθι της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, μια που οι αυξήσεις στις τιμές σε προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και ειδικά στα τρόφιμα-όπου ξοδεύεται το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος- είναι κατά πολύ πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό. Μέσα σε δύο χρόνια βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης αυξήθηκαν μέχρι και 60%, ενώ μόνο μέσα στους πρώτους μήνες του 2008 ορισμένα τρόφιμα αυξήθηκαν μέχρι και 20%!
Ο συνδυασμός τρομακτικής ακρίβειας και χαμηλών εισοδημάτων, έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας (χαμηλόμισθοι, συνταξιούχοι, άνεργοι κλπ) σε πλήρη αδυναμία να εξασφαλίσουν ακόμη και βασικά είδη για την διατροφή τους, παρά τις αιματηρές οικονομίες που κάνουν σε άλλα είδη. Την στιγμή που εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες, τα καθαρά κέρδη των βιομηχανιών τροφίμων στο πρώτο τρίμηνο του 2008 αυξήθηκαν κατά 278,3%, ενώ ορισμένες αλευροβιομηχανίες σημείωσαν κέρδη ακόμη 1000%! Στα διυλιστήρια πετρελαίου η κερδοφορία ήταν 68,1% και στα σούπερ μάρκετ 20,4%! Και μόνο η τρομακτική αύξηση στις τιμές βασικών προϊόντων, η μεγαλύτερη σ’ όλη την Ε. Ένωση, εξηγεί αυτή την απίστευτη κερδοφορία! Άλλωστε ένας ακόμη βασικός λόγος, είναι οι εξαιρετικά χαμηλοί μισθοί και μεροκάματα: σύμφωνα με τη Eurostat το 2006 το ωριαίο κόστος εργασίας στην χώρα μας ήταν μόλις 13,37 ευρώ, την στιγμή που το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας στη Ε. Ένωση των «27» ήταν 20,35 ευρώ. Ο συνδυασμός και των δύο αυτών παραγόντων κάνει την Ελλάδα την ακριβότερη χώρα της Ευρώπης με την μεγαλύτερη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Έτσι, στην Ελλάδα του 2008 το 45% δηλώνει ότι δεν θα κάνει καθόλου διακοπές, ενώ ένα 75% δηλώνει ότι θα κάνει διακοπές μόλις δέκα ημερών, πολλοί από τους οποίους σε φιλικό ή συγγενικό σπίτι!
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε δύο ακόμη λόγους που έχουν συντελέσει και συντελούν στην αύξηση των τιμών: Πρώτον η μονοπώληση της αγοράς από λίγες εταιρίες -ειδικά στα τρόφιμα είναι μόλις δυο τρεις- και δεύτερον η εισαγωγή του ευρώ που εγκαινίασε «τιμές Βρυξελλών» ενώ οι μισθοί έμειναν «των Αθηνών». Δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους, μεγαλοβιομήχανους και αετονύχηδες της αγοράς, να οργιάσουν, εκτοξεύοντας τις τιμές στα ύψη.
Μόνοι υπεύθυνοι η πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του κεφαλαίου
Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να συμβεί -ή τουλάχιστον όχι σ’ αυτό τον βαθμό-, εάν η πολιτική της Ν.Δ. (και προηγούμενα του ΠΑΣΟΚ) και φυσικά της Ε. Ένωσης δεν φρόντιζαν με κάθε μέσο, από τη μια μεριά να ενισχύουν την κερδοφορία και την ασύδοτη λειτουργία του κεφαλαίου και των τραπεζών και από την άλλη να κρατούν τους μισθούς καθηλωμένους, να διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, να υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις, να ιδιωτικοποιούν την υγεία, την παιδεία, τις δημόσιες και κοινής ωφέλειας υπηρεσίες και να διώκουν τους εργαζόμενους όταν αντιστέκονται.
Ενώ λοιπόν μισθωτοί και λαϊκά στρώματα στενάζουν μπροστά στα «ράφια» και τους «πάγκους», Ε.Ε., Ν.Δ. και κεφάλαιο ισχυρίζονται ότι δεν μπορούμε να αγγίξουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων, παρά μόνο να τις «συμβουλεύσουμε» να πουλάνε φτηνότερα. Προκειμένου, όμως για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, φροντίζουν με την λεγόμενη εισοδηματική πολιτική και τις «αυξήσεις» πείνας, που εδώ και σχεδόν δυο δεκαετίες κυμαίνονται μεταξύ 3% και 5%. «Ελεύθερη οικονομία» σημαίνει πλήρης ελευθερία και ασυδοσία για τα κέρδη του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, αλλά ανεργία, απολύσεις, καταπάτηση κάθε δικαιώματος και ασφυκτικοί περιορισμοί για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Η κυβέρνηση δεν είναι μόνο ανάλγητη στην υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και των τραπεζών, αλλά υποκρίνεται και μας εμπαίζει ασύστολα. Για να κατευνάσει την κοινωνική κατακραυγή κατέφυγε στις επικοινωνιακές εξαγγελίες για «πακέτο 41 μέτρων κατά της ακρίβειας», το οποίο αφορά ορισμένες συμβουλές του τύπου «να κάνουμε έρευνα αγοράς», «να αποκτήσουμε καταναλωτική συνείδηση» και άλλες τέτοιες ανοησίες, που αναπαράγουν οι παπαγάλοι της, τα ΜΜΕ και οι διάφορες «καταναλωτικές οργανώσεις». Φυσικά όλα αυτά δεν άγγιξαν ούτε στο ελάχιστο την ακρίβεια. Τώρα καταφεύγει σε μια άλλη απάτη, τις λεγόμενες «συμφωνίες κυρίων» με τους βιομηχάνους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ ζητάει από τους πολίτες να λύσουν το πρόβλημα. α) Να γίνουν πιο «υπεύθυνοι», δηλαδή να ψάχνουν σε όλη την Αττική (και όχι μόνο στην περιοχή τους) για το πιο φθηνό πρατήριο καυσίμων, σούπερ μάρκετ κ.λ.π. β) Να συγκροτήσουν ενώσεις καταναλωτών, που να διαπραγματεύονται με τους βιομήχανους-πολυεθνικές, το ύψος των τιμών και έτσι να υποκαταστήσουν τους κατηργημένους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ως πιο αγωνιστικός, κάνει μικρο-εκδηλώσεις για να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα (θαρρείς και υπάρχει κανένας που το αγνοεί!). Το ΚΚΕ κατακεραυνώνει τις πολυεθνικές και τα αστικά κόμματα απ’ τον Ριζοσπάστη – ενώ είναι αρκετά υποτονικός για το ντόπιο κεφάλαιο- χωρίς να οργανώνει καμιά ουσιαστική κινητοποίηση.
Όσο για την ΓΣΕΕ, τώρα αποδεικνύεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο η απαράδεκτη και προδοτική πολιτική της, μια που οι αυξήσεις των 0,90 ευρώ την ημέρα που υπέγραψε με τους εργοδότες είναι σκέτη κοροϊδία.
Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ακρίβειας και της διαρκούς επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου, πρέπει να κάνουμε μια τομή στην πολιτική λογική και την πρακτική μας. Πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη των καπιταλιστών και των επιχειρήσεων. Αυτό σημαίνει να τσακίσουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων (Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ) και της Ε.Ένωσης, να καταργήσουμε την αγορά και το καπιταλιστικό σύστημα. Να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας, να οργανωθούμε σε επιτροπές δράσεις στους χώρους δουλείας, στις συνοικίες κλπ, να πιέσουμε τα συνδικάτα να ξεκινήσουν ένα αγώνα διαρκείας ενάντια στην ακρίβεια και την φτώχεια.
Να απαιτήσουμε άμεσα:
- Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ
- Σταμάτημα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, φτηνές υπηρεσίες από τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας
- Μείωση στις τιμές των βασικών ειδών λαϊκής κατανάλωσης -ειδικά στα τρόφιμα-, κατάργηση του ΦΠΑ και φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου
- Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών
.png)
