ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΙ ΛΑΟΙ ΣΤΟ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ….

Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ε.Ε. που οικοδομούν. Η Ευρωπαϊκή καταστολή που ευθύνεται για τους νεκρούς της Γένοβας και της Σουηδίας, τώρα παρατάσσει σιδερένια φράγματα, τεθωρακισμένα της αστυνομίας και κλείνει όλους τους δρόμους των Βρυξελλών με συρματόπλεγμα, για να εμποδίσει την κάθοδο των «Βαρβάρων».

Ποιοι είναι αυτοί; Μα ο εσωτερικός εχθρός!!! Οι αγρότες, οι οδηγοί φορτηγών (που δολοφονεί η ισπανική κυβέρνηση) και οι εργαζόμενοι, που εξαγριωμένοι από την λιτότητα, ακρίβεια, ανεργία και τα υπερκέρδη του ευρωπαϊκού κεφαλαίου επελαύνουν εναντίον της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.

Εναντίον του κόσμου της εργασίας στρέφεται ξανά ο ευρωπαϊκός κόσμος του πλούτου, τα ΜΜΕ (τα ελληνικά εξάλλου δέχονται τα συγχαρητήρια γιατί βοήθησαν να περάσει ο νόμος πλαίσιο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ), οι κυβερνήσεις και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Πριν όμως στραφούν εναντίον τους έβαλαν στο στόχαστρο τους το πιο ευάλωτο τμήμα των εργαζομένων, τους μετανάστες, επιβάλλοντας ένα πανευρωπαϊκό στρατιωτικό νόμο για αυτούς, καταγράφοντας τους, κρατώντας τους (18) μήνες χωρίς να τους εξαγγέλλουν κατηγορία και απελαύνοντας τους χωρίς δικαίωμα επιστροφής για (5) χρόνια. Και όλα αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης της ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Αυτός είναι πλέον ο παγκόσμιος αστικός μύθος, που πλασάρεται ως ασύμμετρη απειλή και απειλεί με Προληπτικού πολέμους. Ο μπαμπούλας στο όνομα του οποίου λαμβάνονται τα πιο αυταρχικά μέτρα, καταστέλλονται με τον πιο άγριο τρόπο οι ελευθερίες και τα δικαιώματα.

Είναι ο δρόμος εξαπόλυσης της πιο ωμής επίθεσης εναντίον των εργαζομένων, εντός και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Πρωταγωνιστές και πάλι οι ίδιοι. Ακολουθώντας το παράδειγμα του παγκόσμιου τρομοκράτη Μπους και των ΗΠΑ, οι ευρωπαίοι ηγέτες βγάζουν τον στρατό στους δρόμους, εφαρμόζοντας ακόμη και τις πιο ακραίες παραμέτρους του καταδικασμένου από τους λαούς Ευρωσυντάγματος..

Το πρώτο πείραμα γίνεται στην Ιταλία. Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι στέλνει 2500 στρατιώτες να αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα των μεγάλων ιταλικών πόλεων. Επιλέγονται όχι τυχαία οι ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ που είχαν συμμετάσχει σε αποστολές στο ΚΟΣΣΟΒΟ-ΙΡΑΚ-ΑΦΡΙΚΗ-ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ για να περιπολούν σε Ρώμη-Μιλάνο-Νάπολη-Φλωρεντία-Γένοβα-Μπολόνια-Τορίνο-Παλέρμο-Μπάρι-Βενατία.

Οι ίδιοι λοιπόν που επέβαλαν την ιμπεριαλιστική κατοχή εκτός συνόρων επιστρέφουν στις καπιταλιστικές μητροπόλεις για να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό λαό» που πλήττεται από τις συνέπειες του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

«Αν μπορούσαμε να εκπαιδεύσουμε 2500 αστυνομικούς με τον τρόπο που είναι εκπαιδευμένοι αυτοί οι άνδρες, τότε δεν θα βρισκόμασταν στην ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε τους στρατιωτικούς» δηλώνει αποκαλυπτικά ο ιταλός υπουργός Εθνικής Αμύνης, αποκαλύπτοντας το διπλό πραγματικό ρόλο των σύγχρονων στρατών: την επιβολή της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στον κόσμο της εργασίας εντός και εκτός συνόρων!!!

Για την ασφάλεια μας λοιπόν οι στρατιώτες θα μπορούν να σταματούν, να ερευνούν και να εξακριβώνουν τα στοιχεία ταυτότητας των πολιτών.

Βεβαίως η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε λάβει πρωτόγνωρα σκληρά μέτρα εναντίον των μεταναστών και είχε ψηφίσει στο πλαίσιο του «πακέτου sicurezza» (ασφάλεια) τροπολογία που παγώνει για ένα χρόνο τις δίκες που αφορούν αδικήματα που τελέστηκαν πριν το 2002 και τα οποία δεν κρίνονται «ιδιαίτερα σοβαρά». Ουσιαστικά λοιπόν φωτογραφίζεται η απαλλαγή του ίδιου του Μπερλουσκόνι!!! Οι εγκληματίες θα καταπολεμήσουν την εγκληματικότητα, οι διαφθορείς τη διαφθορά. Ευθυγραμμισμένοι σε αυτή την πρακτική Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ των ομολόγων, του χρηματιστηρίου, της SIEMENS κλπ

Για μια ακόμη φορά ο ποιητής δικαιώνεται: «ποιος θα μας προστατεύσει από τους φύλακες».

Φυσικά όχι ο Σαρκοζί. Αυτός προχωρά σε μεγάλη ανασυγκρότηση των Γαλλικών Ενόπλων δυνάμεων μετά από (14) χρόνια.
Χρησιμοποιώντας και αυτός ως φόβητρο την τρομοκρατία, την οποία αναγάγει στη μεγαλύτερη απειλή για τη Γαλλία , εξαγγέλλει την νέα αμυντική στρατηγική, την τόσο επιθετική εναντίον των εργαζομένων:
Μείωση του στρατού (από 271000 σε 224000) με σκοπό την οργάνωση νέων ευέλικτων και καλύτερα εξοπλισμένων Ενόπλων Δυνάμεων.

Αυτό δε σημαίνει ότι ο γαλλικός στρατός αποδυναμώνεται, αλλά αντίθετα ενισχύεται με υπερσύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό (νέοι δορυφόροι, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, εξοπλισμός παρακολούθησης), όπου θα επενδυθούν τα κεφάλαια που εξοικονομούνται. Ο γαλλικός λαός καλείται να κάνει θυσίες έστω και αν δε μπορεί να στηριχθεί πουθενά ο «τρομοκρατικός κίνδυνος».

Η Γαλλία επιστρέφει πανηγυρικά στο ΝΑΤΟ, ενώ τα πυρηνικά της όπλα υπόκεινται σε εθνικό έλεγχο. Η αυτοτέλεια της έναντι του ΝΑΤΟ διατηρείται αφού σε καιρό ειρήνης δε θα θέσει κανένα στρατιωτικό της σώμα υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ. «Δε διατρέχουμε τον κίνδυνο να συρθούμε σε έναν πόλεμο, παρά τη θέληση μας» δηλώνει ο Σαρκοζί.
Επίσης κάποιες βάσεις κλείνουν ενώ ενισχύεται η γαλλική παρουσία στη Μ.Ανατολή (βάση στο Ντουμπάι και Αφρική).

Προώθηση των σχεδίων ευρωπαϊκής άμυνας και συγκρότηση ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Ευρωπαϊκής Δύναμης Ταχείας Επέμβασης 60000 μελών, με δυνατότητα προβολής και παρέμβασης σε θέατρα πολέμου σε απόσταση 7000-8000 χλμ και ταυτόχρονη αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας (αεροπορία, αεροναυπηγική).
Ενίσχυση επομένως της αστικής κυριαρχίας και ενδυνάμωση του γαλλικού ιμπεριαλιστικού ρόλου είτε αυτοτελώς, είτε με τις σημαίες του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΑΡΟΥ.

Και ενώ στη Βρετανία, το Εργατικό κόμμα δηλώνει ικανοποιημένο από τις αντεργατικές ρυθμίσεις της Ε.Ε. (εβδομάδα 65 ωρών) και την επιβολή των νέων τρομοκρατικών μέτρων, εξαγγέλλει την αποστολή επιπλέον 230 στρατιωτών για να ενισχύσουν τους 7800 Βρετανούς ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ που βρίσκονται στο Αφγανιστάν. Σε δηλώσεις του ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν κατά τη διάρκεια συνομιλιών με τον Μπους, εξαπολύει νέες απειλές πυραυλικών επιθέσεων εναντίον του Ιράν.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται σαφώς και η ελληνική κυβέρνηση. Στράτευση στα 18, Παλλαϊκή Άμυνα, αγορές όπλων, νέα Δομή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, Αποτρεπτικό Δόγμα και συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές, αποτελούν όχι μόνο συνέχεια της κοινής αντεργατικής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα (ασφαλιστικό, νόμος πλαίσιο για ΑΕΙ, νέες εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις κλπ), αλλά αποκαλύπτουν κοινούς νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Ο Σαρκοζί δεν κρύβει τις προθέσεις του: «η γαλλική προεδρία της Ε.Ε. θα είναι ένα αληθινό νέο ξεκίνημα για την ευρωπαϊκή άμυνα στα επόμενα χρόνια».

Οικοδομώντας ένα παρορμητικό προφίλ δηλώνει «όποια και αν είναι η τύχη της Συνθήκης της Λισαβόνας, δεν θα αλλάξω γνώμη. Επιμένω ότι θα κάνω την αμυντική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας υπόδειγμα μιας συγκροτημένης Ευρώπης…».

Βεβαίως εμείς να του υπενθυμίσουμε ότι με το ίδιο τρόπο πλασαρίστηκε πολιτικά, για να απολαύσει γρήγορα την κατακραυγή των Γάλλων εργαζόμενων.

Η καταστολή και η ποδηγέτηση των εργαζόμενων που περιέγραψε ο Όργουελ στο 1984 ωχριά στον ολοκληρωτισμό που επιβάλλει ο σύγχρονος καπιταλισμός. Πρωτόγνωρα ωμή κρατική καταστολή και άμεση στρατιωτική παρέμβαση εναντίον των εργαζομένων εντός και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων, για τη διαφύλαξη των νόμων της αγοράς και των ιμπεριαλιστικών ευρωπαϊκών συμφερόντων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με το ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ που οικοδομούν.
Οι εργατικές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη εκφράζουν τα πρώτα μαχητικά σκιρτήματα της κοινωνικής ανυπακοής.

Η απαίτηση ενός σύγχρονου εργατικού αντικαπιταλιστικού κινήματος που θα αγωνιστεί όχι μόνο εναντίον των συνεπειών, αλλά που θα απαιτήσει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΔΙΑΛΥΣΗ της Ε.Ε. αποκαλύπτεται ολοένα σφοδρότερα.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ