Λ. ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Αλγεινή ήταν η εντύπωση που προκάλεσε το απαράδεκτο ανυπόγραφο σχόλιο του 'Ριζοσπάστη' που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 30 Οκτώβρη με τίτλο "Θλιβερός ρόλος". Στόχος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που βρίσκεται πίσω από το λιβελογράφημα, ήταν να διασύρει τον Ευτύχη Μπιτσάκη κατά κύριο λόγο αλλά και το στέλεχος του ΚΚΕ(μ-λ), Ανδρέα Βογιατζόγλου, με αφορμή τις απόψεις τους, όπως αυτές δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στην 'Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία', για το κείμενο της ΚΕ του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό.
Η διεύθυνση του 'Ριζοσπάστη' λοιπόν, αποκαλεί "ναυάγια της ταξικής πάλης" τους προαναφερθέντες κομμουνιστές, ενώ στη συνέχεια υποστηρίζει ότι "τους ανασύρουν πάντα την κατάλληλη στιγμή για να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, να σπιλώσουν τον υπαρκτό σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα και μετά ξανά στον 'πάτο'". Αναφέρει επίσης ότι "φροντίδα τους, ποικιλοτρόπως είναι να αμαυρώσουν συλλήβδην τους αγώνες του σοβιετικού λαού, να ρίξουν την αντιΚΚΕ χολή τους, χαρακτηρίζοντας "επιφανειακή" την ανάλυση του Κόμματος", κ.α.
Σε ό,τι αφορά τον Ευτ. Μπιτσάκη, ιστορικό στέλεχος της κομμουνιστικής Αριστεράς, η ηγεσία του ΚΚΕ έπρεπε να είναι πιο σεμνή όταν αναφέρεται στην πορεία του. Πέρα από τη μοναδική και αναντικατάστατη συνεισφορά του στην ανάπτυξη του επιστημονικού μαρξισμού και του διαλεκτικού υλισμού στην Ελλάδα, θα πρέπει να θυμάται πως όταν η ίδια βυθιζόταν στη θαλπωρή των υπουργικών θώκων, ο Ευτ. Μπιτσάκης με την πολιτική του δράση (καταγγελία της κατάπτυστης κυβέρνησης Τζαννετάκη, συμβολή στην ίδρυση του ΝΑΡ) και το θεωρητικό του έργο (βλ. 'Ρήξη και ενσωμάτωση' κ.α.) έσωζε την τιμή της Αριστεράς. Κι ακόμη, αν η ανέκαθεν αδιάφορη απέναντι στη θεωρία ηγεσία του ΚΚΕ παρακολουθούσε τη διεθνή κίνηση των μαρξιστικών ιδεών (άρθρα, βιβλία, συνέδρια, κ.λπ.) θα 'βλεπε κατά πόσο ο Ευτύχης Μπιτσάκης είναι "στον πάτο" απ' όπου ανασύρεται, για να ξαναπέσει...
Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο Ευτ. Μπιτσάκης εξ αρχής οριοθετούταν από το κυρίαρχο αναθεωρητικό ιστορικό ρεύμα. Το "ολίσθημά" του επομένως ήταν η διαφοροποίησή του από τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για την εκτίμηση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Το ίδιο ισχύει και για τον Ανδρ. Βογιατζόγλου. Φαίνεται έτσι ότι οι χυδαίες επιθέσεις και οι βαθιά προσβλητικοί χαρακτηρισμοί που εξαπολύει η ΚΕ του ΚΚΕ αν κάπου στοχεύουν, είναι να ανακόψουν τις τάσεις ιδεολογικής αναζήτησης όχι μόνο για τον "υπαρκτό σοσιαλισμό" που γνώρισε η Ανατολική Ευρώπη αλλά και για το σοσιαλισμό που όλοι μας αναζητούμε και επαγγελλόμαστε Ακόμη περισσότερο, η ΚΕ του ΚΚΕ στοχεύει να δημιουργήσει καχυποψία απέναντι σε όσους στέκονται κριτικά στις επεξεργασίες της (εμφανίζοντάς τους να είναι όργανα της αστικής τάξης), να καλλιεργήσει το μίσος με την υπόλοιπη Αριστερά και ειδικότερα την κομμουνιστική - επαναστατική και να υψώσει τείχη μεταξύ των αγωνιστών. Η τακτική τους, πέρα από έκφραση ιδεολογικής αδυναμίας (ακολουθώντας τα χνάρια των πιο σκοτεινών περιόδων του κομμουνιστικού κινήματος) είναι καταστροφική όχι μόνο για το κίνημα αλλά πολύ περισσότερο για την αναγκαία σήμερα θεωρητική αναζήτηση, όρο εκ των ων ουκ άνευ, για μια επανεξόρμηση των επαναστατικών κομμουνιστικών ιδεών.
ΠΡΙΝ 2/11/2008
Αλγεινή ήταν η εντύπωση που προκάλεσε το απαράδεκτο ανυπόγραφο σχόλιο του 'Ριζοσπάστη' που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 30 Οκτώβρη με τίτλο "Θλιβερός ρόλος". Στόχος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που βρίσκεται πίσω από το λιβελογράφημα, ήταν να διασύρει τον Ευτύχη Μπιτσάκη κατά κύριο λόγο αλλά και το στέλεχος του ΚΚΕ(μ-λ), Ανδρέα Βογιατζόγλου, με αφορμή τις απόψεις τους, όπως αυτές δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στην 'Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία', για το κείμενο της ΚΕ του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό.
Η διεύθυνση του 'Ριζοσπάστη' λοιπόν, αποκαλεί "ναυάγια της ταξικής πάλης" τους προαναφερθέντες κομμουνιστές, ενώ στη συνέχεια υποστηρίζει ότι "τους ανασύρουν πάντα την κατάλληλη στιγμή για να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, να σπιλώσουν τον υπαρκτό σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα και μετά ξανά στον 'πάτο'". Αναφέρει επίσης ότι "φροντίδα τους, ποικιλοτρόπως είναι να αμαυρώσουν συλλήβδην τους αγώνες του σοβιετικού λαού, να ρίξουν την αντιΚΚΕ χολή τους, χαρακτηρίζοντας "επιφανειακή" την ανάλυση του Κόμματος", κ.α.
Σε ό,τι αφορά τον Ευτ. Μπιτσάκη, ιστορικό στέλεχος της κομμουνιστικής Αριστεράς, η ηγεσία του ΚΚΕ έπρεπε να είναι πιο σεμνή όταν αναφέρεται στην πορεία του. Πέρα από τη μοναδική και αναντικατάστατη συνεισφορά του στην ανάπτυξη του επιστημονικού μαρξισμού και του διαλεκτικού υλισμού στην Ελλάδα, θα πρέπει να θυμάται πως όταν η ίδια βυθιζόταν στη θαλπωρή των υπουργικών θώκων, ο Ευτ. Μπιτσάκης με την πολιτική του δράση (καταγγελία της κατάπτυστης κυβέρνησης Τζαννετάκη, συμβολή στην ίδρυση του ΝΑΡ) και το θεωρητικό του έργο (βλ. 'Ρήξη και ενσωμάτωση' κ.α.) έσωζε την τιμή της Αριστεράς. Κι ακόμη, αν η ανέκαθεν αδιάφορη απέναντι στη θεωρία ηγεσία του ΚΚΕ παρακολουθούσε τη διεθνή κίνηση των μαρξιστικών ιδεών (άρθρα, βιβλία, συνέδρια, κ.λπ.) θα 'βλεπε κατά πόσο ο Ευτύχης Μπιτσάκης είναι "στον πάτο" απ' όπου ανασύρεται, για να ξαναπέσει...
Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο Ευτ. Μπιτσάκης εξ αρχής οριοθετούταν από το κυρίαρχο αναθεωρητικό ιστορικό ρεύμα. Το "ολίσθημά" του επομένως ήταν η διαφοροποίησή του από τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για την εκτίμηση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Το ίδιο ισχύει και για τον Ανδρ. Βογιατζόγλου. Φαίνεται έτσι ότι οι χυδαίες επιθέσεις και οι βαθιά προσβλητικοί χαρακτηρισμοί που εξαπολύει η ΚΕ του ΚΚΕ αν κάπου στοχεύουν, είναι να ανακόψουν τις τάσεις ιδεολογικής αναζήτησης όχι μόνο για τον "υπαρκτό σοσιαλισμό" που γνώρισε η Ανατολική Ευρώπη αλλά και για το σοσιαλισμό που όλοι μας αναζητούμε και επαγγελλόμαστε Ακόμη περισσότερο, η ΚΕ του ΚΚΕ στοχεύει να δημιουργήσει καχυποψία απέναντι σε όσους στέκονται κριτικά στις επεξεργασίες της (εμφανίζοντάς τους να είναι όργανα της αστικής τάξης), να καλλιεργήσει το μίσος με την υπόλοιπη Αριστερά και ειδικότερα την κομμουνιστική - επαναστατική και να υψώσει τείχη μεταξύ των αγωνιστών. Η τακτική τους, πέρα από έκφραση ιδεολογικής αδυναμίας (ακολουθώντας τα χνάρια των πιο σκοτεινών περιόδων του κομμουνιστικού κινήματος) είναι καταστροφική όχι μόνο για το κίνημα αλλά πολύ περισσότερο για την αναγκαία σήμερα θεωρητική αναζήτηση, όρο εκ των ων ουκ άνευ, για μια επανεξόρμηση των επαναστατικών κομμουνιστικών ιδεών.
ΠΡΙΝ 2/11/2008
.png)
