Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε αναλογιζόμενοι τις διατάξεις που εμπεριέχει ο νέος Κανονισμός Πειθαρχίας της Πολεμικής Αεροπορίας και η τελική απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας. Όσο και αν η τελική δικαστική απόφαση φαντάζει πιο θετική συγκρινόμενη με τις βίαιες ρυθμίσεις του Κανονισμού της Αεροπορίας, στην πραγματικότητα Στεγανοποιούν τον Στρατό και Θωρακίζουν αυταρχικά «του Παραλόγου τη θητεία», επιτρέποντας μόνο την κρατική προπαγάνδα, την κομματική δράση και έλεγχο του στρατού από τα κόμματα του Δικομματισμού, απαγορεύοντας την αμφισβήτηση και τον αντίλογο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: καθημερινά τα στελέχη και οι έφεδροι αντιμετωπίζουν ένα καθεστώς αυθαιρεσίας από τους διοικητές των μονάδων και τους ανώτερους ιεραρχικά αξιωματικούς που παραβιάζουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.
Το Σύνταγμα υπερασπίζει «την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, το δικαίωμα του συνέρχεσθε και συνεταιρίζεσθαι, τις ελευθερίες της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της θρησκευτικής συνείδησης και της διάδοσης των στοχασμών» και οι διαταγές των αρχηγών των επιτελείων επιτρέπουν την κατοχή για ιδία χρήση εντύπων, με πρόβλεψη για την «κατά μόνας ανάγνωση» τους στον ελεύθερο χρόνο.
Συχνά όμως οι διοικητές θα κατάσχουν τα έντυπα, θα απαγορεύσουν την ανάγνωση και θα απαιτηθεί η αντίδραση των φαντάρων και η δημοσιοποίηση των καταγγελιών τους, ώστε να αναδιπλωθούν οι αυθαιρετούντες.
Ο νέος Κανονισμός της Αεροπορίας έρχεται ουσιαστικά να θεσμοποιήσει την αυθαιρεσία, να κάνει νόμο την λογοκρισία, να κάνει καθεστώς την χειραγώγηση και τον έλεγχο των συνειδήσεων στρατευμένων-στελεχών. Όσο και αν οι τελικές ρυθμίσεις του Συμβουλίου Επικρατείας «μαζεύουν» τον χοντροκομμένο αυταρχισμό των συντακτών του Κανονισμού της Αεροπορίας, η φιλοσοφία και οι επιδιώξεις τους είναι κοινές και εξίσου επικίνδυνες.
Έτσι λοιπόν ενώ ο Κανονισμός της Αεροπορίας «απαγόρευε και τιμωρούσε πειθαρχικά την ανάγνωση ή την προβολή μέσα στα στρατόπεδα εντύπων που το περιεχόμενο τους στρέφεται κατά της μορφής του πολιτεύματος, κατά των Ενόπλων Δυνάμεων και των Πολιτειακών θεσμών», οι δικαστές αποφάσισαν ότι «η απαγόρευση αφορά μόνο την ανάγνωση τέτοιων εντύπων μέσα στο στρατόπεδο και με τρόπο που να προβάλλει το έντυπο και να επιχειρεί διάδοση που περιεχομένου του».
Το Συμβούλιο Επικρατείας κρίνει ότι η απαγόρευση αυτή δεν μπορεί να φθάνει μέχρι την κατ’ ιδίαν ανάγνωση ενός τέτοιου εντύπου, χωρίς την παρουσία τρίτων προσώπων». Δηλαδή σε απλά ελληνικά, ο ένστολος είναι ελεύθερος να διαβάσει ότι θέλει στην τουαλέτα του!!! (και μόνο)
Δεύτερον, το Συμβούλιο Επικρατείας (πρακτικό 15/09) απαγορεύει την κομματική και όχι την πολιτική δραστηριότητα των στελεχών –το Σύνταγμα απαγορεύει στους στρατιωτικούς τις εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος- και επιτρέπει τις πειθαρχικές κυρώσεις στην περίπτωση της κομματικής δραστηριότητας.
Όμως οι στρατοκράτες υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης έχουν βάλει στο στόχαστρο και τα δικαιώματα των εφέδρων. Ο επαίσχυντος Κανονισμός προβλέπει ότι «οι οπλίτες θητείας που είχαν ενταχθεί σε πολιτικές οργανώσεις πριν τη στράτευση τους, αναστέλλουν κάθε πολιτική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της θητείας τους». Το Συμβούλιο Επικρατείας κινείται πιο ευέλικτα και προτείνει «να προβλεφτεί η απαγόρευση της κομματικής μόνο οργάνωσης ή δραστηριότητας».
Επίσης, το Συμβούλιο Επικρατείας δε θεωρεί πειθαρχικό παράπτωμα την εν γένει πολιτική δραστηριότητα και καλεί την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να περιοριστεί «στην κομματική δραστηριότητα και ιδίως στην προβολή συγκεκριμένου κόμματος».
Τέλος, το Συμβούλιο Επικρατείας συμφωνεί στην απαγόρευση κομματικής αρθρογραφίας, αλλά όχι γενικά εναντίον της αρθρογραφίας για πολιτικά ζητήματα, που μπορεί να επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις.
Εύλογα τα συμπεράσματα.
Καταρχήν οι ρυθμίσεις που προβλέπονται στον Κανονισμό της Αεροπορίας και οι σχετικές υποδείξεις του Συμβουλίου Επικρατείας, θα καταλήξουν σε νομοθετήματα που δεν θα αφορούν μόνο τους υπηρετούντες στην Αεροπορία, αλλά στο σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς θα αποτελέσουν πρότυπο και προηγούμενο. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό, ότι ο αυταρχικός οδοστρωτήρας περνά πρώτα πάνω από την Πολεμική Αεροπορία των δημοκρατικών παραδόσεων και του «ανθρωποκεντρικού ύφους» (πάντα για τα δεδομένα των Ενόπλων Δυνάμεων).
Δεύτερον. Υπάρχει η ανάγκη να απαντηθεί το γιατί αυτές οι ρυθμίσεις τώρα. Είναι απορροίας άξιον γιατί η κοινωνία αισθάνεται ότι με το πέρασμα των χρόνων, και καθώς απομακρυνόμαστε από εποχές που δοκιμάστηκαν τα δημοκρατικά μας ήθη, απαιτείται ο Στρατός να γυρίσει σελίδα, να αναδειχθεί η ανάγκη υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών-δικαιωμάτων και αντί για αυτό να επιχειρείται η Αντιδραστική θωράκιση των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με την ίδια την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων. Όσο η κοινωνική κατάσταση οξύνεται, ο κόσμος της εργασίας πλήττεται από την ανέχεια-λιτότητα-απολύσεις και απαιτείται η συντριβή των δικαιωμάτων του με πρόσχημα την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, τόσο ο στρατός θα βγαίνει από τα στρατόπεδα. Θα αναλαμβάνει Απεργοσπαστικό ρόλο και όποτε χρειαστεί, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των Ασύμμετρων Απειλών, βλέπε εργατικούς αγώνες και νεολαιίστικες εξεγέρσεις όπως του Δεκέμβρη, θα επικαλείται την αντιμετώπιση Εκτάκτων Αναγκών για να παρελάσει κατασταλτικά δίπλα στα ΜΑΤ.
Επίσης, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ολοένα περισσότερο εμπλέκονται σε αποστολές εκτός συνόρων. Σε (15) χώρες υπάρχουν ελληνικά στρατεύματα, για να γίνουν (16) όταν φτάσουν στη Γάζα. Οι μισθοφόροι υπαξιωματικοί-αξιωματικοί ήδη βρίσκονται στο στόχαστρο των λαών που καταπιέζουν και ιδίως από το Αφγανιστάν αναμένονται τα πρώτα φέρετρα. Είναι αποστολές στις οποίες τα στελέχη πηγαίνουν με δέλεαρ το χρήμα, και γι’ αυτό εθελοντικά αφού υπάρχει τώρα αυξημένο ενδιαφέρον, αλλά στην περίπτωση που δεν καλύπτονται οι θέσεις, δεν μπορούν να Αρνηθούν την Υποχρεωτική Συμμετοχή τους.
Αν στα παραπάνω συμπεριλάβεις τους καθηλωμένους μισθούς, τις επικίνδυνες και απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στα περισσότερα στρατόπεδα για όλους, την ένταση της εκπαίδευσης, την αλλοτρίωση μιας ζωής στο χακί, συνειδητοποιείς γιατί είναι λογική συνέπεια η αύξηση θανάτων εφέδρων-στελεχών, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών, τα ατυχήματα και γιατί απαιτείται ο ασφυκτικός έλεγχος του προσωπικού.
Όμως τα «λουριά πρέπει να σφίξουν» και για ένα άλλο λόγο: τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια πλούσια συνδικαλιστική-πολιτική δράση τόσο ανάμεσα στα στελέχη, που συστηματικά επιδιώκουν τη δημιουργία Συνδικαλιστικού φορέα, όσο και ανάμεσα στους φαντάρους. Η κοινωνία ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει πίσω από τις μάντρες των στρατοπέδων, οι οικογένειες πιέζουν, τα ΜΜΕ προβάλλουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι στρατευμένοι.
Οι ίδιοι οι φαντάροι δίνουν μάχες καθημερινά μέσα στα στρατόπεδα υπερασπίζοντα τα δικαιώματα τους. Θεωρούν ότι είναι Πολίτες με Στολή και ότι δε μπορεί να αναστέλλονται οι ιδέες τους, οι δημοκρατικές τους πεποιθήσεις, τα ιδεολογικά τους πιστεύω εξαιτίας της υποχρεωτικής τους στράτευσης. Δεν παραχωρούν σε κανέναν άκριτα την ζωή τους.
Έχουν λόγο για τα κοινωνικά δρώμενα και παρεμβαίνουν. Εκατοντάδες οι καταγγελίες τα τελευταία χρόνια από φαντάρους, ενάντια στη χακί καθημερινότητα του ατελείωτου τρεξίματος-της βάρβαρης εργασιακής εκμετάλλευσης-της εξευτελιστικής συμπεριφοράς. Κάθε χρονιά αυξάνονται οι φαντάροι που ένστολοι συμμετέχουν στις εκδηλώσεις τιμής της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Επίσης, σε κάθε ιμπεριαλιστικό έγκλημα που συμμετείχε ο ελληνικό στρατός, σε κάθε διευκόλυνση που παραχωρούσε η ελληνική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) οι φαντάροι στάθηκαν απέναντι. Ένστολοι φαντάροι συμμετείχαν σε αντιπολεμικές πορείες εναντίον των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας (1999), στην παράνομη-βάρβαρη εισβολή στο Ιράκ (1991-2003) και στην επίθεση-κατοχή του Αφγανιστάν (2201).
Αυτούς στοχοποιεί ο νέος Στρατιωτικός Κανονισμός της Αεροπορίας και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εναντίον αυτών στρέφεται η κυβέρνηση της ΝΔ. Η αμφισβήτηση τίθεται εκτός νόμου. Οι τροχιοδεικτικές βολές έχουν πέσει από τη μεριά του ΓΕΣ, όταν ο τότε αρχηγός αντιστράτηγος Γράψας απαγόρευε τα κινητά με κάμερες στα στρατόπεδα, για να μην υπάρχουν αποδείξεις της στρατιωτικής αυθαιρεσίας.
Ας σταματήσουν να λένε ψέματα. Η προπαγάνδα τους, όπως κάθε προπαγάνδα είναι φθηνή και συνάμα δείγμα ολοκληρωτισμού. Δε θέλουν να κρατήσουν τον στρατό μακριά από τα κόμματα. Αυτό που επιδιώκουν είναι μην αμφισβητηθεί ο αυταρχικός εναγκαλισμός στρατού-κυρίαρχης πολιτικής. Εξάλλου, είτε μέσω των στρατιωτικών εντύπων, είτε μέσω των προαγωγών και τόσων άλλων χυδαίων πελατειακών σχέσεων, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ βρίσκονται σε κάθε μονάδα, καταδυναστεύοντας εφέδρους και στελέχη.
Οι αυταρχικές αυτές ρυθμίσεις δεν πρέπει να περάσουν.
Πρέπει τώρα να αναγνωριστεί ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ των φαντάρων. Ο πλήρης σεβασμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων-ελευθεριών όλων των ένστολων.
Καμιά συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε Αποστολές εκτός συνόρων.
Η μεταπολίτευση έκλεισε τον στρατό μέσα στους στρατώνες. Ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός επιδιώκει να τον ξαναβγάλει στους δρόμους.
Αντίπαλος τους μπορεί να σταθεί μόνο ένα γενικευμένο κίνημα υπεράσπισης των σύγχρονων εργατικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών. Ένα αποφασιστικό κίνημα Μέσα και Έξω από τον Στρατό.
