Εργάτες, εργαζόμενοι
Με τον πιο απροκάλυπτο και προκλητικό τρόπο συνεχίζεται η δράση των κρατικών μηχανισμών καταστολής ενάντια στους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας. Σχεδόν καθημερινές είναι πλέον οι διαβόητες «επιχειρήσεις-σκούπα», οι προσαγωγές, οι εξευτελισμοί και η ωμή βία ενάντια σε εκατοντάδες μετανάστες, σε ανθρώπους της δουλειάς και του μόχθου που -εξαιτίας της φτώχιας και των πολέμων που σκορπά «απλόχερα» ο ιμπεριαλισμός- ξεριζώθηκαν από τους τόπους τους αναζητώντας μία καλύτερη τύχη.
Σε μια τέτοια «επιχείρηση-σκούπα» αστυνομικός έσκισε το κοράνι μουσουλμάνου μετανάστη στον οποίο γινόταν έλεγχος, προσβάλλοντας τα θρησκευτικά του αισθήματα. Όμως, φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Η μαζική διαδήλωση διαμαρτυρίας που έκαναν εκατοντάδες μετανάστες την Παρασκευή 22 Μάη το απόγευμα δέχτηκε τη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ με αποτέλεσμα τη σύλληψη 46 μεταναστών και τον τραυματισμό δεκάδων ακόμη.
Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν οι 500 μετανάστες που στοιβάζονται στο παλιό κτίριο του Εφετείου, χωρίς καν νερό, οι οποίοι δέχτηκαν την επίθεση φασιστοσυμμοριών με την ανοιχτή συγκάλυψη της αστυνομίας. Ένας μακρύς κατάλογος που ξεκινάει από τη Νέα Μανωλάδα και φτάνει στους νεκρούς του αστυνομικού τμήματος της Πέτρου Ράλλη. Και ο οποίος αναμένεται να γίνει ακόμη μακρύτερος.
Διότι όλη αυτή η έξαρση των διώξεων και των επιθέσεων στους μετανάστες αποτελεί επιλογή και εντολή της ίδιας της ΕΕ –με αφορμή και την οικονομική κρίση- και την οποία υλοποιεί προθυμότατα η κυβέρνηση της ΝΔ με τη συμφωνία και του ΠΑΣΟΚ. Στη βάση αυτής της επιλογής είδαμε την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι να απελαύνει 227 μετανάστες στη Λιβύη, στη βάση αυτής της επιλογής γίνονται και οι απανωτές συσκέψεις των ντόπιων κυβερνητικών επιτελείων που μελετάνε ακόμη και τη δημιουργία πλωτών στρατοπέδων για τους λεγόμενους «λαθρομετανάστες».
Εργάτες, εργαζόμενοι
Η επίθεση απέναντι στους μετανάστες είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους. Διότι αυτοί που ζητούν τη συναίνεσή μας σε αυτή την επίθεση, αυτοί που υποδαυλίζουν τα ρατσιστικά αισθήματα και κάνουν κηρύγματα μίσους και φανατισμού, το κράτος και οι μηχανισμοί του είναι οι ίδιοι που χτυπούν και τα δικά μας δικαιώματα, στη δουλειά, την ασφάλιση, την περίθαλψη, τη μόρφωση. Είναι οι ίδιοι που ποινικοποιούν τους αγώνες μας, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Είναι οι ίδιοι που μας ζητούν καθημερινά να θυσιάσουμε όλο και περισσότερα για λογαριασμό του κεφάλαιου.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας εχθροί και όχι οι μετανάστες, τα ταξικά μας αδέλφια που σήμερα ζουν αυτά που έζησε στο παρελθόν ο δικός μας λαός, αυτά που μπορεί και στο άμεσο μέλλον να ξαναζήσει.
Η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι της χώρας μας δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν με τους μετανάστες εργάτες. Το αντίθετο, μάλιστα. Έχουν κάθε λόγο να δώσουν μαζί τους τον κοινό αγώνα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Στο σύστημα που γεννά τους πολέμους, τη φτώχια και την εξαθλίωση. Στο σύστημα που γεννά το μίσος και την έχθρα ανάμεσα στους λαούς.
Σάββατο 23 Μάη 2009
.png)
