Πάνω στα συντρίμμια, που άφησε η πύρινη λαίλαπα για άλλη μια φορά στην Ανατολική Αττική, ο Καραμανλής εξαγγέλλει εκλογές. Οι δίδυμοι πύργοι της αστικής πολιτικής, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θέλουν με την προσφυγή στις κάλπες να μετατοπίσουν το κόστος, που τους προκαλεί η αγανάκτηση των εργαζομένων και της νεολαίας μπροστά στην πιο βαθιά βουτιά στην εκμετάλλευση, που έρχεται να σαρώσει ό,τι άφησε όρθιο από τα δικαιώματα μας η πολιτική τους , σε μια κουβέντα για τη διαχείριση, ποιος πήρε λιγότερα. Στην ουσία ποιος θα μπορέσει τα επόμενα δυο χρόνια να περάσει την πιο σκληρή και αντεργατική πολιτική για να ανακάμψει το κεφάλαιο. Η φετινή ΔΕΘ θα γεμίσει προεκλογικές υποσχέσεις. Η απερχόμενη κυβέρνηση και η επίδοξη διάδοχός της θα δίνουν διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο για την καλύτερη διαχείριση της κρίσης και ψίχουλα στους εργαζόμενους. Φρούδες ελπίδες ότι ίσως οι τράπεζες δε θα βγάλουν στο σφυρί τα σπίτια μας, ότι οι φόροι δε θα βάλουν θηλιά στο λαιμό μας.
Τα παραπάνω προϋποθέτουν την αναβάθμιση του κράτους-χωροφύλακα, την ποινικοποίηση των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας, την εκδίκηση στον Δεκέμβρη. Η παράνομη προφυλάκιση από τον Δεκέμβρη έως πρότινος του Θ. Ηλιόπουλου πάει χέρι χέρι με την αύξηση των προϋπολογισμών για εξοπλισμούς του στρατού και της αστυνομίας. Πάει χέρι – χέρι με τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, με τα σύγχρονα Γκουανταναμο. Οι μετανάστες όντας οι πιο αδύναμοι γίνονται τα πρώτα θύματα της κρίσης και ταυτόχρονα η κυβέρνηση και εργοδότες επιχειρούν να πείσουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους πως για τα προβλήματά τους φταίνε οι μετανάστες. Μήπως φταίνε και για τα θύματα – κυριολεκτικά πλέον - της ΛΑΡΚΟ, όπου η αδηφαγία του κεφαλαίου έχει φτάσει στο σημείο να μην ενδιαφέρεται ούτε για την προφύλαξη της ίδιας της ανθρώπινης ζωής;
Την ίδια στιγμή, η επίσημη Αριστερά, φωνάζει δυνατά «να μην πληρώσουμε την κρίση τους», αλλά, με κάθε ευκαιρία δίνει διαπιστευτήρια νομιμότητας στο σύστημα, προτείνει κυβερνητικές λύσεις, καλεί στην καλύτερη περίπτωση σε αντίσταση είτε στα πλαίσια του εφικτού είτε στα πλαίσια της εθνικής ανάπτυξης.
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μας καλούν να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Να πληρώσουμε από τους μισθούς πείνας, που παίρνουμε, από τις εναπομείνασες παροχές στην παιδεία και την περίθαλψη, από την ψυχαγωγία μας, που αποτελεί ένα από τα βασικότερα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η «γενιά των 700 ευρώ» μοιάζει προνομιούχος μπροστά στη νέα αντεργατική λαίλαπα, που από κοινού προωθεί το αστικό μπλοκ εξουσίας, που θα την προωθήσει με την ίδια ένταση και το ΠΑΣΟΚ, παρά το κοινωνικό προσωπείο του Γιωργάκη.
Ο γραφειοκρατικοποιημένος αστικός συνδικαλισμός είναι σε θέση μάχης…Η ΓΣΕΕ είναι εκείνη, που υπόγραψε τη συλλογική σύμβαση εργασίας των μηδενικών αυξήσεων, που υπόγραψε την κοινωνική ειρήνη με την κυβέρνηση το Δεκέμβρη, που απεργία καλεί μόνο σε επετείους, που όχι μόνο δεν αναγνωρίζει στα σωματεία και τις ομοσπονδίες της τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, τους ανασφάλιστους, τους stage, αλλά τους προπυλακίζει κιόλας, αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι: ΔΕ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ.
Για εμάς, μονόδρομος είναι η συσπείρωση στη βάση των χώρων δουλειάς. Ο συντονισμός από όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους. Οι πρωτοβουλίες των Πρωτοβάθμιων Σωματείων και των Συνελεύσεων των εργαζόμενων. Οι επιτροπές αγώνα και διεκδίκησης των απεργών, των απολυμένων, των αγωνιζόμενων ανθρώπων σε δεκάδες χώρους δουλειάς και κλάδους. Μια ταξική ενότητα και ένα μέτωπο του κόσμου της δουλειάς, που θα οργανώσει τις μικρές και μεγάλες μάχες του εργατικού κινήματος, ενάντια στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια, ενάντια στην εργοδοσία, την κυβέρνηση και κάθε ανάλογη πολιτική. Με διεκδικήσεις και στόχους που θα αμφισβητούν το «μονόδρομο» της λιτότητας, την «ανάγκη» των απολύσεων, τις παραχωρήσεις στο όνομα της «δύσκολης κατάστασης».
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Απέναντι στην κρίση τους, δεν χωράνε διλήμματα και δεν απαντάνε οι δοκιμασμένες λύσεις των αμυντικών αιτημάτων και στόχων. Δεν μπορούμε να κερδίσουμε την ανάσχεση των απολύσεων ή την παραμικρή αύξηση στους μισθούς αν δεν προτάξουμε ένα κίνημα μαζικού πολιτικού εκβιασμού, που θα αμφισβητεί τους πυλώνες της αστικής πολιτικής, του ίδιου του συστήματος, που θα είναι απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, που θα συγκρούεται με την ΕΕ και τις πολιτικές της. Ένα κίνημα που θα αντιπαραθέτει:
«Δουλειά για όλους», επιστροφή του κοινωνικού πλούτου που παράγουμε και των κλεμμένων χρημάτων των τελευταίων 50 χρόνων, διεκδικώντας αποδοχές που να εκπληρώνουν όλες τις ανάγκες μας μόνο από μια δουλειά, με άλλο περιεχόμενο για την εργασία χωρίς τον εργοδότη και τον διευθυντή πάνω από το κεφάλι μας. Άμεσα βασικός μισθός στα 1400 ευρώ.
Κατάργηση των κρατήσεων για ασφάλιση, του κατακερματισμού των επιδομάτων, την έμμεση ή άμεση φορολόγηση.
Κανένας νέος ανασφάλιστος - Όχι στα νέα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους. Δημόσια και δωρεάν κοινωνική ασφάλιση – υγεία για εργαζόμενους και ανέργους. Κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, να πληρώσουν κράτος και εργοδότες. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.
Ασφάλιση-περίθαλψη- σύνταξη στα 50, για όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, με συντάξιμα τα χρόνια της ανεργίας, καθώς και απεμπλοκή των ασφαλιστικών ταμείων από τα χρηματιστήρια και τη γενικότερη χρηματοπιστωτική και αγοραία εμπλοκή τους.
Κανένα περιθώριο δεν πρέπει να δίνεται στην προώθηση των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου, στην επιβάρυνση του προϋπολογισμού για την αγορά όπλων, τη χρηματοδότηση χαφιέδων και αστυνόμευσης.
Δημόσια και Δωρεάν ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση και ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο για όλους. Ίσα μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα για όλους.
Άμεση κάλυψη αναγκών σε στέγη Ελλήνων και μεταναστών, με απαλλοτρίωση δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων και δωρεάν διάθεση όλων των κλειστών σπιτιών, η μείωση και το πάγωμα ενοικίων, η διαγραφή χρεών των μισθωτών από τα τραπεζικά δάνεια, η κατάργηση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων.
Δημοκρατία και συνδικαλιστικά δικαιώματα σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Τα παραπάνω δεν έρχονται από κάποιο μακρινό μέλλον. Αποτυπώθηκαν στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, στις εργατικές συνελεύσεις των σωματείων και των εκτός σωματείων του Δεκέμβρη.
Ο Δεκέμβρης, ο οποίος για τους νέους εργαζόμενους, που αποτελούμε ποσοστά ανέργων, ανασφάλιστων ή απασχολούμενων στα κιτάπια του Ι.Ν.Ε. της Γ.Σ.Ε.Ε., που μας αποκλείουν από τα σωματεία, που δεν έχουμε συλλογικότητες και εκπροσώπους, φώτισε τα όνειρά μας, ανέδειξε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε νέες μορφές συγκρότησης, οργάνωσης, αλληλεγγύης, συλλογικότητες και διαδικασίες, που τον πρώτο λόγο θα έχουν οι ανάγκες μας. Οι εργατικές συνελεύσεις στα κέντρα αγώνα και στα υπό κατάληψη δημόσια κτίρια, οι πρωτοβουλίες και δράσεις, που δεν περίμεναν νομιμοποίηση και σφραγίδες, αλλά είχαν στον πυρήνα τους τη δυνατότητα «να πάει αλλιώς» είναι μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη.
Τώρα, πάνω στις παρακαταθήκες, που άφησε ο Δεκέμβρης και η πρωτοβουλία των σωματείων για την Κ.Κούνεβα, μπορούν να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός νέου εργατικού κινήματος, που θα έχει στον πυρήνα του τα πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες και κινήσεις.
Θεωρούμε ότι στη φετινή ΔΕΘ πρέπει να καταδικαστεί η κυβέρνηση της ΝΔ και κάθε επίδοξος διαχειριστής της, να βγουν μπροστά οι ανάγκες της νεολαίας, των εργαζομένων, των συναδελφισσών της Κούνεβα, που δε χωράνε στη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, στις διαδηλώσεις με κρατική επιχορήγηση, στις κομματικές παρελάσεις. Δίνουμε ραντεβού στην Καμάρα στην ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία.
Καλούμε την Κυριακή 6 Σεπτέμβρη, τους νέους εργαζόμενους και ανέργους, που θέλουν ν’ ακουστούν οι φωνές και οι ανάγκες τους και δεν εκπροσωπούνται από κανένα επίσημο ή ανεπίσημο φορέα, τις συλλογικότητες, που δίνουν καθημερινά τη μάχη στους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τις σχολές, τα πρωτοβάθμια σωματεία σε μια συνέλευση για μια εργατική απάντηση στην κρίση που θα βάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, την απάντηση του αγωνιστικού δυναμικού, των δυνάμεων, που αναφέρονται σε ένα άλλο εργατικό κίνημα, για τα βήματα και τις πρωτοβουλίες, που θα πάρουμε το επόμενο διάστημα. Σε μια χρονιά, που κόντρα στις όποιες αυταπάτες, θέλουμε οι αγώνες μας να αναμετρηθούν με την κυβέρνηση, την αντεργατική σταυροφορία του κεφαλαίου και να αποτελέσουν μαγιά για την αντίστροφη μέτρηση για τις δυνάμεις της εργασίας.
Τηλέφωνο Επικοινωνίας 6986059525
http://neavardia.blogspot.com/2009/09/59-2009-600.html
Τα παραπάνω προϋποθέτουν την αναβάθμιση του κράτους-χωροφύλακα, την ποινικοποίηση των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας, την εκδίκηση στον Δεκέμβρη. Η παράνομη προφυλάκιση από τον Δεκέμβρη έως πρότινος του Θ. Ηλιόπουλου πάει χέρι χέρι με την αύξηση των προϋπολογισμών για εξοπλισμούς του στρατού και της αστυνομίας. Πάει χέρι – χέρι με τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, με τα σύγχρονα Γκουανταναμο. Οι μετανάστες όντας οι πιο αδύναμοι γίνονται τα πρώτα θύματα της κρίσης και ταυτόχρονα η κυβέρνηση και εργοδότες επιχειρούν να πείσουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους πως για τα προβλήματά τους φταίνε οι μετανάστες. Μήπως φταίνε και για τα θύματα – κυριολεκτικά πλέον - της ΛΑΡΚΟ, όπου η αδηφαγία του κεφαλαίου έχει φτάσει στο σημείο να μην ενδιαφέρεται ούτε για την προφύλαξη της ίδιας της ανθρώπινης ζωής;
Την ίδια στιγμή, η επίσημη Αριστερά, φωνάζει δυνατά «να μην πληρώσουμε την κρίση τους», αλλά, με κάθε ευκαιρία δίνει διαπιστευτήρια νομιμότητας στο σύστημα, προτείνει κυβερνητικές λύσεις, καλεί στην καλύτερη περίπτωση σε αντίσταση είτε στα πλαίσια του εφικτού είτε στα πλαίσια της εθνικής ανάπτυξης.
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μας καλούν να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Να πληρώσουμε από τους μισθούς πείνας, που παίρνουμε, από τις εναπομείνασες παροχές στην παιδεία και την περίθαλψη, από την ψυχαγωγία μας, που αποτελεί ένα από τα βασικότερα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η «γενιά των 700 ευρώ» μοιάζει προνομιούχος μπροστά στη νέα αντεργατική λαίλαπα, που από κοινού προωθεί το αστικό μπλοκ εξουσίας, που θα την προωθήσει με την ίδια ένταση και το ΠΑΣΟΚ, παρά το κοινωνικό προσωπείο του Γιωργάκη.
Ο γραφειοκρατικοποιημένος αστικός συνδικαλισμός είναι σε θέση μάχης…Η ΓΣΕΕ είναι εκείνη, που υπόγραψε τη συλλογική σύμβαση εργασίας των μηδενικών αυξήσεων, που υπόγραψε την κοινωνική ειρήνη με την κυβέρνηση το Δεκέμβρη, που απεργία καλεί μόνο σε επετείους, που όχι μόνο δεν αναγνωρίζει στα σωματεία και τις ομοσπονδίες της τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, τους ανασφάλιστους, τους stage, αλλά τους προπυλακίζει κιόλας, αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι: ΔΕ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ.
Για εμάς, μονόδρομος είναι η συσπείρωση στη βάση των χώρων δουλειάς. Ο συντονισμός από όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους. Οι πρωτοβουλίες των Πρωτοβάθμιων Σωματείων και των Συνελεύσεων των εργαζόμενων. Οι επιτροπές αγώνα και διεκδίκησης των απεργών, των απολυμένων, των αγωνιζόμενων ανθρώπων σε δεκάδες χώρους δουλειάς και κλάδους. Μια ταξική ενότητα και ένα μέτωπο του κόσμου της δουλειάς, που θα οργανώσει τις μικρές και μεγάλες μάχες του εργατικού κινήματος, ενάντια στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια, ενάντια στην εργοδοσία, την κυβέρνηση και κάθε ανάλογη πολιτική. Με διεκδικήσεις και στόχους που θα αμφισβητούν το «μονόδρομο» της λιτότητας, την «ανάγκη» των απολύσεων, τις παραχωρήσεις στο όνομα της «δύσκολης κατάστασης».
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Απέναντι στην κρίση τους, δεν χωράνε διλήμματα και δεν απαντάνε οι δοκιμασμένες λύσεις των αμυντικών αιτημάτων και στόχων. Δεν μπορούμε να κερδίσουμε την ανάσχεση των απολύσεων ή την παραμικρή αύξηση στους μισθούς αν δεν προτάξουμε ένα κίνημα μαζικού πολιτικού εκβιασμού, που θα αμφισβητεί τους πυλώνες της αστικής πολιτικής, του ίδιου του συστήματος, που θα είναι απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, που θα συγκρούεται με την ΕΕ και τις πολιτικές της. Ένα κίνημα που θα αντιπαραθέτει:
«Δουλειά για όλους», επιστροφή του κοινωνικού πλούτου που παράγουμε και των κλεμμένων χρημάτων των τελευταίων 50 χρόνων, διεκδικώντας αποδοχές που να εκπληρώνουν όλες τις ανάγκες μας μόνο από μια δουλειά, με άλλο περιεχόμενο για την εργασία χωρίς τον εργοδότη και τον διευθυντή πάνω από το κεφάλι μας. Άμεσα βασικός μισθός στα 1400 ευρώ.
Κατάργηση των κρατήσεων για ασφάλιση, του κατακερματισμού των επιδομάτων, την έμμεση ή άμεση φορολόγηση.
Κανένας νέος ανασφάλιστος - Όχι στα νέα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους. Δημόσια και δωρεάν κοινωνική ασφάλιση – υγεία για εργαζόμενους και ανέργους. Κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, να πληρώσουν κράτος και εργοδότες. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.
Ασφάλιση-περίθαλψη- σύνταξη στα 50, για όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, με συντάξιμα τα χρόνια της ανεργίας, καθώς και απεμπλοκή των ασφαλιστικών ταμείων από τα χρηματιστήρια και τη γενικότερη χρηματοπιστωτική και αγοραία εμπλοκή τους.
Κανένα περιθώριο δεν πρέπει να δίνεται στην προώθηση των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου, στην επιβάρυνση του προϋπολογισμού για την αγορά όπλων, τη χρηματοδότηση χαφιέδων και αστυνόμευσης.
Δημόσια και Δωρεάν ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση και ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο για όλους. Ίσα μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα για όλους.
Άμεση κάλυψη αναγκών σε στέγη Ελλήνων και μεταναστών, με απαλλοτρίωση δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων και δωρεάν διάθεση όλων των κλειστών σπιτιών, η μείωση και το πάγωμα ενοικίων, η διαγραφή χρεών των μισθωτών από τα τραπεζικά δάνεια, η κατάργηση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων.
Δημοκρατία και συνδικαλιστικά δικαιώματα σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Τα παραπάνω δεν έρχονται από κάποιο μακρινό μέλλον. Αποτυπώθηκαν στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, στις εργατικές συνελεύσεις των σωματείων και των εκτός σωματείων του Δεκέμβρη.
Ο Δεκέμβρης, ο οποίος για τους νέους εργαζόμενους, που αποτελούμε ποσοστά ανέργων, ανασφάλιστων ή απασχολούμενων στα κιτάπια του Ι.Ν.Ε. της Γ.Σ.Ε.Ε., που μας αποκλείουν από τα σωματεία, που δεν έχουμε συλλογικότητες και εκπροσώπους, φώτισε τα όνειρά μας, ανέδειξε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε νέες μορφές συγκρότησης, οργάνωσης, αλληλεγγύης, συλλογικότητες και διαδικασίες, που τον πρώτο λόγο θα έχουν οι ανάγκες μας. Οι εργατικές συνελεύσεις στα κέντρα αγώνα και στα υπό κατάληψη δημόσια κτίρια, οι πρωτοβουλίες και δράσεις, που δεν περίμεναν νομιμοποίηση και σφραγίδες, αλλά είχαν στον πυρήνα τους τη δυνατότητα «να πάει αλλιώς» είναι μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη.
Τώρα, πάνω στις παρακαταθήκες, που άφησε ο Δεκέμβρης και η πρωτοβουλία των σωματείων για την Κ.Κούνεβα, μπορούν να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός νέου εργατικού κινήματος, που θα έχει στον πυρήνα του τα πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες και κινήσεις.
Θεωρούμε ότι στη φετινή ΔΕΘ πρέπει να καταδικαστεί η κυβέρνηση της ΝΔ και κάθε επίδοξος διαχειριστής της, να βγουν μπροστά οι ανάγκες της νεολαίας, των εργαζομένων, των συναδελφισσών της Κούνεβα, που δε χωράνε στη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, στις διαδηλώσεις με κρατική επιχορήγηση, στις κομματικές παρελάσεις. Δίνουμε ραντεβού στην Καμάρα στην ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία.
Καλούμε την Κυριακή 6 Σεπτέμβρη, τους νέους εργαζόμενους και ανέργους, που θέλουν ν’ ακουστούν οι φωνές και οι ανάγκες τους και δεν εκπροσωπούνται από κανένα επίσημο ή ανεπίσημο φορέα, τις συλλογικότητες, που δίνουν καθημερινά τη μάχη στους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τις σχολές, τα πρωτοβάθμια σωματεία σε μια συνέλευση για μια εργατική απάντηση στην κρίση που θα βάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, την απάντηση του αγωνιστικού δυναμικού, των δυνάμεων, που αναφέρονται σε ένα άλλο εργατικό κίνημα, για τα βήματα και τις πρωτοβουλίες, που θα πάρουμε το επόμενο διάστημα. Σε μια χρονιά, που κόντρα στις όποιες αυταπάτες, θέλουμε οι αγώνες μας να αναμετρηθούν με την κυβέρνηση, την αντεργατική σταυροφορία του κεφαλαίου και να αποτελέσουν μαγιά για την αντίστροφη μέτρηση για τις δυνάμεις της εργασίας.
Τηλέφωνο Επικοινωνίας 6986059525
http://neavardia.blogspot.com/2009/09/59-2009-600.html
.png)
