Η φετινή ΔΕΘ γίνεται υπό το βάρος της χειρότερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία του καπιταλισμού που έχει ξεσπάσει εδώ κι ένα χρόνο και φέρνει πλέον τις συνέπειές της σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Με όπλο την κρίση η αστική τάξη, η ΕΕ και η κυβέρνηση με τη συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζουν πιο έντονα τις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, την επίθεση στη Δημόσια Παιδεία και Υγεία δημιουργώντας μια εφιαλτική κατάσταση ανεργίας, περικοπής των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και διάλυσης της Παιδείας μέσω της αναγνώρισης Κολεγίων και Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Είναι οι ίδιοι που βάζουν στο αρχείο την υπόθεση της εγκληματικής επίθεσης της εργοδοσίας στο πρόσωπο της Κ.Κούνεβα και προχωρούν σε βίαιες επιθέσεις στους μετανάστες εργάτες, σε εισαγγελικές απειλές εναντίον απολυμένων(όπως του Λαναρά που υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στην εργασία), σε εκδικητικές προφυλακίσεις αγωνιστών του Δεκέμβρη(όπως του Θ. Ηλιόπουλου που έφτασε στα πρόθυρα του θανάτου για να ελευθερωθεί) και σε ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις με κάμερες, διαμορφώνοντας ένα αστυνομικό κράτος στην ύστατη προσπάθειά τους να καταφέρουν ένα προληπτικό χτύπημα ενάντια στη διαφαινόμενη προοπτική νέων μαζικών κοινωνικών ξεσηκωμών που πυροδοτούνται από την κρίση. Έτσι η κρίση αποτυπώνεται και στην πολιτική έκπτωση κι αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, το οποίο δείχνει να αποσυντίθεται μέσα στα σκάνδαλα και να εκτρέπεται σε έναν ολοένα βαρβαρότερο κρατικό αυταρχισμό.
Μέσα στο κατακαλόκαιρο, η ξεπεσμένη κυβέρνηση του Καραμανλή έπαιξε και το τελευταίο χαρτί της και παραβιάζοντας απροκάλυπτα το άρθρο 16 του Συντάγματος χορήγησε άδειες ίδρυσης σε 33 ιδιωτικά κολέγια. Για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι φοιτητές είχαν δώσει δύσκολους αλλά νικηφόρους αγώνες το 2006 και το 2007, έχοντας να αντιμετωπίσουν εκτός από την αδιαλλαξία του Υπουργείου Παιδείας και την υπονόμευση των αγώνων τους από τη ΓΣΕΕ. Η τελευταία πέρα από το γεγονός πως ποτέ δεν στήριξε τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, την περίοδο εκείνη είχε επιχειρήσει να ιδρύσει το πρώτο ιδιωτικό πανεπιστήμιο.
Σε αυτή τη ΔΕΘ ο Καραμανλής θα εξαγγείλει νέα μέτρα, ακόμη μεγαλύτερης λιτότητας, ακόμη μεγαλύτερης φορολογίας, προωθώντας περαιτέρω τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, σε μια ύστατη προσπάθεια να βγάλει το κεφάλαιο από την κρίση του για την οποία είναι το ίδιο υπαίτιο. Είναι αυτή η ΔΕΘ που η πολιτική αυτή πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο νικηφόρων αγώνων για το μαζικό κίνημα. Ένα κίνημα που όχι μόνο θα υπερασπιστεί κεκτημένες κατακτήσεις των εργαζομένων αλλά θα διεκδικήσει μια άλλη προοπτική στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία και στη ζωή!
Αυτό το κίνημα ούτε μπορεί, ούτε θέλει να το εκφράσει η ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ
Έχουμε ακόμη νωπές τις μνήμες της προδοσίας της ΓΣΕΕ στην εξέγερση του Δεκέμβρη, όταν όχι μόνο δεν κήρυξε Γενική Απεργία μετά τη δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου αλλά προσπάθησε και να ακυρώσει την ήδη υπάρχουσα υπό τον φόβο «επεισοδίων». Έχουμε νωπές τις μνήμες και της υπονόμευσης των αγώνων της ΠΕΚΟΠ και της αδιαφορίας της στην εγκληματική επίθεση εναντίον της Κ.Κούνεβα. Νωπές είναι κι οι μνήμες της προδοτικής σιωπής της ΓΣΕΕ στους εργατικούς αγώνες των απολυμένων του Ελεύθερου Τύπου, της Wind, του Λαναρά, των κλωστοϋφαντουργιών της Νάουσας. Αλλά ακόμη είναι η ΓΣΕΕ που οι διεκδικήσεις τις δεν βλέπουν πέρα από την ΟΝΕ, την «εθνική ανάπτυξη», παίζοντας πάντα το βρώμικο παιχνίδι της συνδιαλλαγής με την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να προτείνει από κοινού με τον ΣΕΒ προτάσεις διεξόδου από την κρίση! Η ΓΣΕΕ με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα αλλά και με αυτή τη δομή δε μπορεί να αποτελέσει όργανο διεκδίκησης για την εργατική τάξη και τη νεολαία. Αλλά ούτε το ΠΑΜΕ με την τακτική του απομονωτισμού, που παρʼ όλες τις αγωνιστικές του περγαμηνές επιλέγει πολλές φορές να κλείσει τους αγώνες πριν καλά καλά αρχίσουν. Κυρίως όμως το ΠΑΜΕ παρʼ όλο που μιλάει στο όνομα των σωματείων βάσης, έχει τακτική αποκλεισμού δημιουργώντας μια νέα γραφειοκρατία με «αγωνιστικές» κορώνες που αδυνατεί να δώσει καμιά νικηφόρα προοπτική.
Γιʼ αυτό σήμερα κρίνεται πιο απαραίτητη παρά πότε η ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος από τον υποταγμένο συνδικαλισμό και τη γραφειοκρατία, από λογικές περιχαράκωσης και απομονωτισμού. Η ταυτόχρονη προώθηση οριζοντίων δομών οργάνωσης και συντονισμού αποτελεί βασικό στοιχείο για τη νικηφόρα προοπτική των αγώνων, για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Προτάσσουμε μια λογική σύγκρουσης με την πολιτική που προσπαθεί να υπονομεύσει αυτήν ακριβώς την ανεξαρτησία.
Γιʼ αυτό συμπορευόμαστε με τα σωματεία που καλούν σε ανεξαρτητη προσυγκέντρωση στην Καμάρα και ανεξάρτητη από τη ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ πορεία, ανταποκρινόμενοι στα καλέσματα του συντονιστικού των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, της ΠΕΚΟΠ, του Σωματείου Καθαριστριών Ν.Μαγνησίας και άλλων συλλογικοτήτων, πρωτοβουλιών και οργανώσεων, το Σάββατο 5 Σεπτέμβρη στις 6μμ.
(Τηλ. επικοινωνίας για τη μεταφορά μας στη Θεσσαλονίκη 6972243500 ,6978906641 )
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ Βόλου
.png)
