* Κάτω όλοι οι νόμοι που προωθούν την ιδιωτικοποίηση της παιδείας!
* Ο αγώνας στα χέρια των φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων για μια άλλη παιδεία-σε μια άλλη σοσιαλιστική κοινωνία
1
Το συντριπτικό σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτώβρη αποτελεί σαφή παλλαϊκή καταδίκη της πολιτικής της «βίαιης προσαρμογής» στις κατεπείγουσες ανάγκες της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας, δηλαδή της συντριβής των κατακτήσεων και ελευθεριών και εργατικών μαζών, της αλλαγής ολόκληρου του κοινωνικού τοπίου σε βάρος της εργασίας.
Η νεολαία έχει τεράστιο μερίδιο στην πολιτική ήττα της Δεξιάς όχι μόνο στο εκλογικό πεδίο, αλλά πρώτα απ’ όλα στο πεδίο της ταξικής πάλης καθώς πρωταγωνίστησε στο πιο σημαντικό κοινωνικό αγώνα της (νεο)καραμανλικής πενταετίας στο κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων του 2006-7 και πάνω από όλα στη λαϊκή εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, που αποτέλεσε το σημείο τομής για τη χωρίς επιστροφή κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή και την όξυνση της καθεστωτικής κρίσης στην Ελλάδα.
Η ψήφος που δόθηκε από ένα μέρος της νεολαίας (της σπουδάζουσας συμπεριλαμβανομένης) στο ΠΑΣΟΚ είχε στόχο την με κάθε τρόπο εκδίωξη της μισητής ΝΔ από την εξουσία και την άμεση απόκρουση του μέγιστου κακού. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεταβίβαση «λευκής επιταγής» στη νέα κυβέρνηση, ούτε συμφωνία στην αντι-εκπαιδευτική γραμμή Παπανδρέου-Διαμαντοπούλου, αλλά ούτε και κάποια «δεξιά» μετατόπιση.
Το σύνολο της εκμεταλλευμένης και καταπιεσμένης νεολαίας βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα εξουσίας. Είναι αναγκασμένη να έλθει και πολύ σύντομα θα έλθει σε σύγκρουση με την αστική αντιλαϊκή κυβέρνηση Παπανδρέου-Χρυσοχοϊδη-Διαμαντοπούλου, καθώς η τελευταία ήδη επιχειρεί να ολοκληρώσει «εντός των πρώτων 100 ημερών» ο,τι άφησε ανολοκλήρωτο η προηγούμενη αντιδραστική κυβέρνηση από την είσπραξη ανείσπρακτων φόρων ύψους 2,5 δις ευρώ και την εξάλειψη κάθε ζώνης «ανομίας» στο κέντρο της Αθήνας μέχρι την αδειοδότηση των κολεγίων.
Ούτε η κοινοβουλευτική «παντοδυναμία» των 160 βουλευτών, ούτε η φάρσα του «αντιεξουσιαστικού» κογκλάβιου στην κυβερνητική εξουσία μπορεί να κρύψει την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να βγάλει τον ελληνικό καπιταλισμό από την κατάσταση ακήρυχτης χρεοκοπίας και κλείσει το ρήγμα που άνοιξε ο Δεκέμβρης.
2
Και μόνο η τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας αποτελεί σαφή ένδειξη για τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης στο συγκεκριμένο κοινωνικό χώρο, δείχνει τη βούληση για συνέχεια της γενικής πορείας που χάραξαν οι νεοδημοκράτες προκάτοχοι της, η ΕΕ κι η στρατηγική της Μπολώνιας. Δηλαδή την εμπέδωση –έστω και με όρους «επαναδιαπραγμάτευσης» με τους αρμόδιους φορείς….- της πορείας προς την αναδιαμόρφωση του χάρτη της παιδείας υπέρ του ιδιωτικού τομέα και της πλήρους προσαρμογής στο καθεστώς της ελαστικής εργασίας
Από την άλλη μεριά, όμως, δεν κληρονομείται μόνο το γνωστό συνταγολόγιο απορρύθμισης της παιδείας, αλλά και μια πρωτοφανής κρίση που μαστίζει τον χώρο αυτό, μαζί και η συνεχιζόμενη πολιτική αποσταθεροποίηση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, μετά το “black out” του 2006-7. Αυτή η διαλυτική κρίση θα ενταθεί την αμέσως επόμενη περίοδο.
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει οδηγήσει σε μια νέα έκρηξη του χρέους και της ανεργίας, γεγονός που οδηγεί με ραγδαίους ρυθμούς σε χρεοκοπία και σε πολλές περιπτώσεις «λουκέτο» (πχ ¼ ΤΕΙ περιφέρειας) τόσο το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα της εκπαίδευσης και ταυτόχρονα σε μια τεράστια διεύρυνση του χάσματος μεταξύ της υπό διαμόρφωση «αγοράς παιδείας» και της αγοράς εργασίας. Δεν βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της παγκόσμιας κρίσης, αλλά μπροστά σε ένα δεύτερο σοκ!
Την ίδια στιγμή, συνολικά η απόπειρα της προηγούμενης κυβέρνησης να αναδιαμορφώσει το χάρτη της παιδείας (αξιολόγηση, ν/π, αναθεώρηση άρθρου16) κατέληξε σε αποτυχία και τέλμα.
Η κατάρρευση των όποιων αυταπατών τρέφει εκείνο το τμήμα της σπουδάζουσας νεολαίας που ψήφισε ΠΑΣΟΚ θα είναι πολύ γρήγορη, μιας και δεν βασίζεται σε κανένα σταθερό κοινωνικό ή πολιτικό υπόβαθρο, και θα αποτελέσει έναν από τους καταλύτες ενός νέου κύκλου εξεγέρσεων στο χώρο της παιδείας, πολύ μεγαλύτερων από εκείνο της διετίας του 2006-7.
Στη νέα φάση των αγώνων στην παιδεία που έρχεται δεν αρκεί ένα απλό «όχι» στις αντι-μεταρρυθμίσεις, δεν φτάνει ένας μαχητικός κλαδικός αγώνας, ενώ κάθε απόπειρα για «παναριστερή» συμμαχία για την κατάκτηση της προεδρίας της ΕΦΕΕ/ΕΣΕΕ «επ’ ευκαιρία» μιας κρίσης της δεξιάς ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θα αποβεί καταστροφική για το φοιτητικό κίνημα.
Αντίθετα, απαιτείται επειγόντως ένα μαχητικό σχέδιο δράσης ανατροπής όλων των νόμων και της άθλιας κατάστασης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-Γυμνάσια/Λύκεια, ΙΕΚ κλπ. η σφυρηλάτηση της ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, το κράτος και κάθε γραφειοκρατία, αγωνιστικής από τα κάτω ενότητας φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και ένα πρόγραμμα συνολικής αναδιοργάνωσης της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις.
3
Η ταξική επαναστατική αριστερά μέσα στο φοιτητικό κίνημα πρέπει πρώτα απ’ όλα να οριοθετηθεί πολιτικά και προγραμματικά απέναντι στη νέα κατάσταση και τη νέα κυβέρνηση:
* Κανένας διάλογος, καμία συνδιαλλαγή, καμία «διαπραγμάτευση» με τους υποστηριχτές της αναθεώρησης του άρθρου 16, τους ψευτο-προστάτες του πολίτη και με εκείνους που καταδίκαζαν τη βία «από όπου και αν προέρχεται» κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη! Να φύγει τώρα από το υπουργείο Παιδείας η αμετανόητη υποστηρίχτρια των ιδιωτικών πανεπιστημίων, Άννα Διαμαντοπούλου! Να διαλυθεί το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και να σταματήσει τώρα ο ψευτο-διάλογος του!
* Να προετοιμάσουμε από τώρα τους όρους, με συνελεύσεις και διαδηλώσεις, για την ανατροπή όλων των αντι-εκπαιδευτικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πρώτα απ’ όλα της αξιολόγησης, του ΔΟΑΤΑΠ, του νέου νόμου-πλαισίου, της εξίσωσης ΚΕΣ-ΑΕΙ. Να σαρώσουμε όποιον σταθεί εμπόδιο στον αγώνα και στα αιτήματά μας, μαζί και την ίδια την κυβέρνηση του κεφαλαίου.
* Ενιαία δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους, όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών! Όχι στην «αποδέσμευση» Λυκείου-πανεπιστημίου. Ελεύθερη χωρίς ταξικούς-χωρίς εξεταστικούς φραγμούς πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
* Καμία συμμαχία με τη ΠΑΣΠίτικη και ΠΑΣΚίτικη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που είναι απόλυτα συνυπεύθυνη για κάθε αντιεκπαιδευτικό και αντεργατικό μέτρο των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους, ενάντια σε κάθε «αριστερή» γεφυροποιό με την αστική τάξη και το «ρεφορμισμό» πολιτική δύναμη μέσα και έξω από το φοιτητικό κίνημα. Καμία συζήτηση για ανασύσταση της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ! Συντονιστικό γενικών συνελεύσεων. Ενιαίος αντιγραφειοκρατικός συντονισμός στη δράση όλων των μαχόμενων οργανώσεων των εργαζομένων και της νεολαίας για κάθε κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα.
* Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργάτες, οι φοιτητές και μαθητές. Να απολλοτριωθεί το κεφάλαιο, να εθνικοποιηθούν οι βασικοί τομείς της οικονομίας με εργατικό έλεγχο και διαχείριση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία υψηλού επιπέδου για όλο το λαό, δουλειά και όχι δουλεία, ζωή όχι επιβίωση. Όλη η εξουσία στην εργατική τάξη, για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση!
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ Ο.Ε.Ν
10/10/2009
