Σε μακρύ χέρι των δυνάμεων καταστολής και του αρχιπραίτορα Χρυσοχοΐδη αναδείχθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των καθεστωτικών ΜΜΕ, ένα χρόνο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν αυτά που – περισσότερο από ποτέ – ανέλαβαν να συνεχίσουν από εκεί που τελείωναν τα χημικά και τα κλομπ των ΜΑΤατζήδων, αναδύοντας μιαν απερίγραπτη μπόχα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας.
Για μια ακόμη φορά, τα περισσότερα κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες αγνόησαν το μεγαλειώδες πλήθος και πάθος που σφράγισε τις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, δίνοντας συντριπτική απάντηση στην επιχείρηση τρομολαγνείας και λήθης την οποία είχαν εξαπολύσει κυβέρνηση, ΝΔ και κορυφαίοι παράγοντες του συστήματος. Ήταν απόντα από τις συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες που έγιναν σε σχολεία, πανεπιστήμια, γειτονιές και χώρους δουλειάς.
Δεν δίστασαν, όμως, ούτε στιγμή να χαιρετίσουν την δήθεν «μεγάλη επιτυχία» της κυβέρνησης η οποία, όπως μας είπαν, «δεν επέτρεψε να καεί η Αθήνα». Τι κι αν η πόλη θύμιζε επί ημέρες κατεχόμενη ζώνη; Τι κι αν έγιναν πάνω από 800 προληπτικές προσαγωγές, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων αποδείχθηκαν αναίτιες; Τι κι αν ο υπουργός Καταστολής του Πολίτη ξεκαθάρισε ότι δεν θα διστάσει στο μέλλον να στείλει χιλιάδες επιπλέον στην ΓΑΔΑ και τα τμήματα; Τι κι αν μια διαδηλώτρια, η αγωνίστρια του ΕΕΚ και της αντιδικτατορικής πάλης Αγγελική Κουτσουμπού, κινδύνευσε σοβαρά να χάσει τη ζωή της από τους μπράβους, καμικάζι ζητάδες και δελτάδες, ενώ μαθητές και νεολαίοι νοσηλεύτηκαν βάναυσα κακοποιημένοι;
Όλα αυτά ελάχιστη σημασία έχουν για τα αφεντικά και τους μεγαλοδημοσιογράφους των ΜΜΕ. Όλους αυτούς που με μεγάλη προθυμία έσπευσαν να στηρίξουν τη ρομφαία του νόμου – έχοντας, δυστυχώς, στη δούλεψή τους αρκετούς δημοσιογράφους οι οποίοι μετατράπηκαν σε «παπαγαλάκια» της Ασφάλειας και των διάφορων υπηρεσιών. Εκεί που φτάσαμε, τους προτείνουμε, την επόμενη φορά, να ζητήσουν την κήρυξη στρατιωτικού νόμου και την πλήρη απαγόρευση των διαδηλώσεων. Τότε, θα μπορούν να είναι σίγουροι ότι οι πόλεις μας θα είναι απολύτως ασφαλείς… Ή μήπως όχι;
Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο
Για μια ακόμη φορά, τα περισσότερα κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες αγνόησαν το μεγαλειώδες πλήθος και πάθος που σφράγισε τις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, δίνοντας συντριπτική απάντηση στην επιχείρηση τρομολαγνείας και λήθης την οποία είχαν εξαπολύσει κυβέρνηση, ΝΔ και κορυφαίοι παράγοντες του συστήματος. Ήταν απόντα από τις συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες που έγιναν σε σχολεία, πανεπιστήμια, γειτονιές και χώρους δουλειάς.
Δεν δίστασαν, όμως, ούτε στιγμή να χαιρετίσουν την δήθεν «μεγάλη επιτυχία» της κυβέρνησης η οποία, όπως μας είπαν, «δεν επέτρεψε να καεί η Αθήνα». Τι κι αν η πόλη θύμιζε επί ημέρες κατεχόμενη ζώνη; Τι κι αν έγιναν πάνω από 800 προληπτικές προσαγωγές, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων αποδείχθηκαν αναίτιες; Τι κι αν ο υπουργός Καταστολής του Πολίτη ξεκαθάρισε ότι δεν θα διστάσει στο μέλλον να στείλει χιλιάδες επιπλέον στην ΓΑΔΑ και τα τμήματα; Τι κι αν μια διαδηλώτρια, η αγωνίστρια του ΕΕΚ και της αντιδικτατορικής πάλης Αγγελική Κουτσουμπού, κινδύνευσε σοβαρά να χάσει τη ζωή της από τους μπράβους, καμικάζι ζητάδες και δελτάδες, ενώ μαθητές και νεολαίοι νοσηλεύτηκαν βάναυσα κακοποιημένοι;
Όλα αυτά ελάχιστη σημασία έχουν για τα αφεντικά και τους μεγαλοδημοσιογράφους των ΜΜΕ. Όλους αυτούς που με μεγάλη προθυμία έσπευσαν να στηρίξουν τη ρομφαία του νόμου – έχοντας, δυστυχώς, στη δούλεψή τους αρκετούς δημοσιογράφους οι οποίοι μετατράπηκαν σε «παπαγαλάκια» της Ασφάλειας και των διάφορων υπηρεσιών. Εκεί που φτάσαμε, τους προτείνουμε, την επόμενη φορά, να ζητήσουν την κήρυξη στρατιωτικού νόμου και την πλήρη απαγόρευση των διαδηλώσεων. Τότε, θα μπορούν να είναι σίγουροι ότι οι πόλεις μας θα είναι απολύτως ασφαλείς… Ή μήπως όχι;
Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο
.png)
