Μπροστά στην έναρξη της δίκης των δολοφόνων του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, Κορκονέα και Σαραλιώτη, στις 20 του Γενάρη 2010 στην Άμφισσα, πραγματοποιήθηκε συνάντηση συλλογικοτήτων και οργανώσεων για την ανάληψη πρωτοβουλιών κοινής δράσης και κινητοποίησης.
Είναι φανερή η προσπάθεια του συστήματος και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να υποβαθμίσει και να υποβιβάσει το γεγονός της δίκης αυτής, μιας δίκης που διεξάγεται 13 μήνες μετά τη δολοφονία, σε τόπο μακριά απ’ την Αθήνα (παρά τις δύο αιτήσεις της οικογένειας του Αλέξη, για διεξαγωγή της στην Αθήνα), μιας δίκης που περνιέται στα «ψιλά» των Μ.Μ.Ε. και της «τρέχουσας ειδησεογραφίας». Θα’ θελαν, αν μπορούσαν, να «σβήσουν από τη μνήμη» των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας - που αντιστέκονταν καθημερινά και σ’ ολόκληρη τη χώρα, κατά χιλιάδες απέναντι στην δολοφονική αυτή πολιτική, κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 - τόσο το ίδιο το γεγονός της δολοφονίας, όσο και τις αιτίες του, την πολιτική του συστήματος που όπλισε το χέρι των δολοφόνων.
Μια πολιτική που εφάρμοζε με συνέπεια τη κυβέρνηση της Ν.Δ. και που συνεχίζει αμείωτα σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Αυτή της έντασης, αναβάθμισης, όξυνσης της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής σ’ όλα τα επίπεδα. Γιατί, παρόλο που το ΠΑΣΟΚ και ο Χρυσοχοίδης εμφανίζονται ως δήθεν θιασώτες της «εκκαθάρισης» και του «εκδημοκρατισμού» των δυνάμεων καταστολής, η ίδια η πραγματικότητα συνηγορεί για το αντίθετο: Όργιο εκατοντάδων προσαγωγών και συλλήψεων, χωρίς προηγούμενο αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας (και όχι μόνο), ωμή παραβίαση και σχέδια ολοκληρωτικής κατάργησης του πανεπιστημιακού Ασύλου, εισβολές αστυνομικών δυνάμεων σε στέκια συλλογικοτήτων, φασιστικές επιθέσεις. Την ίδια στιγμή, οι λεγόμενες αστυνομικές «αυθαιρεσίες», οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια δηλαδή, με θύματα μετανάστες και νεολαίους, όχι μόνο δεν εκλείπουν, αλλά – το αντίθετο – έρχονται να συμπληρώσουν το όλο τοπίο.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα του δόγματος της «ασφάλειας», εφαρμόζει επιθετική πολιτική προληπτικής καταστολής και επιχειρεί να διαιρέσει τους εργαζόμενους και την κοινωνία σε «φιλήσυχους και βάνδαλους», «βολεμένους και φτωχούς» κ.ο.κ.
Η πολιτική αυτή απαιτείται για να κάμψει τις αντιστάσεις των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας απέναντι στη συνολικότερη επίθεση που ήδη έχουν εξαπολύσει η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση (μισθοί, φορολογία, ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις), ώστε να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο ένα πλατύ, μαχητικό μέτωπο υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών και της αποφασιστικής διεύρυνσής τους.
Είναι φανερή η προσπάθεια του συστήματος και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να υποβαθμίσει και να υποβιβάσει το γεγονός της δίκης αυτής, μιας δίκης που διεξάγεται 13 μήνες μετά τη δολοφονία, σε τόπο μακριά απ’ την Αθήνα (παρά τις δύο αιτήσεις της οικογένειας του Αλέξη, για διεξαγωγή της στην Αθήνα), μιας δίκης που περνιέται στα «ψιλά» των Μ.Μ.Ε. και της «τρέχουσας ειδησεογραφίας». Θα’ θελαν, αν μπορούσαν, να «σβήσουν από τη μνήμη» των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας - που αντιστέκονταν καθημερινά και σ’ ολόκληρη τη χώρα, κατά χιλιάδες απέναντι στην δολοφονική αυτή πολιτική, κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 - τόσο το ίδιο το γεγονός της δολοφονίας, όσο και τις αιτίες του, την πολιτική του συστήματος που όπλισε το χέρι των δολοφόνων.
Μια πολιτική που εφάρμοζε με συνέπεια τη κυβέρνηση της Ν.Δ. και που συνεχίζει αμείωτα σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Αυτή της έντασης, αναβάθμισης, όξυνσης της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής σ’ όλα τα επίπεδα. Γιατί, παρόλο που το ΠΑΣΟΚ και ο Χρυσοχοίδης εμφανίζονται ως δήθεν θιασώτες της «εκκαθάρισης» και του «εκδημοκρατισμού» των δυνάμεων καταστολής, η ίδια η πραγματικότητα συνηγορεί για το αντίθετο: Όργιο εκατοντάδων προσαγωγών και συλλήψεων, χωρίς προηγούμενο αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας (και όχι μόνο), ωμή παραβίαση και σχέδια ολοκληρωτικής κατάργησης του πανεπιστημιακού Ασύλου, εισβολές αστυνομικών δυνάμεων σε στέκια συλλογικοτήτων, φασιστικές επιθέσεις. Την ίδια στιγμή, οι λεγόμενες αστυνομικές «αυθαιρεσίες», οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια δηλαδή, με θύματα μετανάστες και νεολαίους, όχι μόνο δεν εκλείπουν, αλλά – το αντίθετο – έρχονται να συμπληρώσουν το όλο τοπίο.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα του δόγματος της «ασφάλειας», εφαρμόζει επιθετική πολιτική προληπτικής καταστολής και επιχειρεί να διαιρέσει τους εργαζόμενους και την κοινωνία σε «φιλήσυχους και βάνδαλους», «βολεμένους και φτωχούς» κ.ο.κ.
Η πολιτική αυτή απαιτείται για να κάμψει τις αντιστάσεις των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας απέναντι στη συνολικότερη επίθεση που ήδη έχουν εξαπολύσει η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση (μισθοί, φορολογία, ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις), ώστε να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο ένα πλατύ, μαχητικό μέτωπο υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών και της αποφασιστικής διεύρυνσής τους.
- ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ.
- ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΠΛΙΖΕΙ.
- ΚΑΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Καλούμε σε συγκέντρωση την Τετάρτη 20 Γενάρη, στις 9 π.μ. στην κεντρική πλατεία της Άμφισσας.
Οι αναχωρήσεις των πούλμαν από Αθήνα θα γίνουν στις 6:00 και 7:00 το πρωί από το Αρχαιολογικό Μουσείο (Πατησίων) ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Δευτέρα 18 Γενάρη, 13:00, Αίθουσα ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20)
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
Συμμετέχουν: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ), Κοινή Δράση Αλληλλεγγύης, Κομμουνιστική Ανανέωση, Μ-Λ ΚΚΕ, ΝΑΡ, Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Οικολόγοι Εναλλακτικοί, Ομάδα ΡΟΖΑ, ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, ΣΕΚ
