Κύριε Ροΐδη,
Διαβάζω: «Σκληρά μέτρα για τους εργαζομένους του Δημοσίου, όσους έχουν 35 και 37 έτη ασφάλισης και τους 40άρηδες σχεδιάζει η κυβέρνηση με το νέο συνταξιοδοτικό, αλλά εξαιρεί στρατιωτικούς και αστυνομικούς».
Δεν πρόκειται για άρθρο ρετρό της εποχής της ΕΡΕ. Μιλάμε για την κυβέρνηση του κ.προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και μάλιστα την ώρα μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης. Παράλληλα η κυβέρνηση ΓΑΠ συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος και τις δαπάνες για την Παιδεία, ενώ έχει ως πρώτη προτεραιότητα τις στρατιωτικές δαπάνες: «Πού πάνε τα λεφτά; (10/02/2010) Ποιος είπε ότι η χώρα μας είναι ουραγός στην Ε.Ε.; Λάθος! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής πηρεσίας Άμυνας (ΕDA), το 2008 η Ελλάδα κατέκτησε την πρώτη θέση στην Ε.Ε. ως προς τις αμυντικές δαπάνες…».
Στο μεταξύ οι εξαγγελίες για φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας πήγαν περίπατο κάτω από τις κραυγές των αγίων Σεραφείμ, Άνθιμου, Αμβρόσιου και τους ψίθυρους του αγίου Ιερώνυμου. Η Εκκλησία όχι μόνο δεν φορολογείται αλλά δεν έχει κληθεί ακόμη να επιστρέψει ούτε τα εκατομμύρια των σάπιων κοτόπουλων της «Αλληλεγγύης».
Παράλληλα επιβαρύνει το κράτος με 6 πολυτελείς βοηθούς επισκόπους, έναν αμαρτωλό θεσμό που βγήκε από το χρονοντούλαπο για να ικανοποιήσει τα καπρίτσια κακομαθημένων δεσποτάδων (Σκάβουν οι μητροπολίτες και χρειάζονται βοήθεια;). Ταυτόχρονα ο αρχιεπίσκοπος φλερτάρει με τα πακέτα της κας Λούκας Κατσέλη της γνωστής οικογενείας πολιτευτών (αδελφής της Νόρας, συζύγου του ευσεβούς Γεράσιμου, άγγελου προστάτη των εξομολόγων στα σχολεία και υπερπατριώτη αγοραστή πανάκριβων άχρηστων πυραύλων):
«Τα βρίσκουν» Κατσέλη – Ιερώνυμος για τη χρηματοδότηση της Εκκλησίας (28 .1.2010). Τη δυνατότητα χρηματοδότησης του έργου της Εκκλησίας μέσω του ΕΣΠΑ συζήτησαν η υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. ..»
Η οικογενειακή παράδοση πατριωτισμού και ευσέβειας είναι πολύ ισχυρή (Βλ.”Iό”-Ελευθεροτυπία, 24/5/1998): «Στις 6/11/97, το υπουργείο Παιδείας εκδίδει εγκύκλιο (αρ.Γ2/6078) με την οποία απαγορεύει την είσοδο στα σχολεία οποιουδήποτε φορέα, κρατικού ή ιδιωτικού, και την παρακώλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας …..ένα μήνα αργότερα (11/12/97), ο διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Απ. Λαζάρου επισκέπτεται το 6ο Γυμνάσιο Βόλου και διαπιστώνει πως, αντί για μάθημα, γίνεται εξομολόγηση από ιερέα…. Εφαρμόζοντας τις εντολές του υπουργείου, τον απομακρύνει …..…..ποιος είδε το Θεό (ή, μάλλον, τον Αγιο Δημητριάδος) και δεν τον φοβήθηκε. Στο έντυπό του, ο Χριστόδουλος μιλά για “διωγμό κατά της Εκκλησίας” και περιγράφει την αντίδρασή του: “Χρειάστηκε να στενοχωρηθούμε, να θυμώσουμε, να βγούμε στα ραδιόφωνα, να εκφραστούμε αυστηρά για να σωφρονίσουμε τον τολμητία”. Ενα μέτρο αυτής της “αυστηρότητας” μας δίνει η περιγραφή των αντιφρονούντων: “Μόνο ελάχιστοι `βαμμένοι’ δεν μπόρεσαν να δουν την αλήθεια. Με παροιμοιώδη στενοκεφαλιά είδαν το πράγμα κολλημένοι στον τύπο“. ….. Τελικά, η φονταμενταλιστική εξόρμηση θα φέρει τα αποτελέσματά της: στις 15/12/97, τέσσερις δηλαδή μόνο μέρες μετά το αρχικό “επεισόδιο”, το ΥΠΕΠΘ του κ. Αρσένη αποφαίνεται με νέα εγκύκλιο ότι η Εκκλησία ΔΕΝ υπάγεται στην παραπάνω απαγόρευση. “Το δίκαιο και η αλήθεια θριάμβευσαν“, πανηγυρίζει ο κ. Χριστόδουλος. “Ο Χριστός χαίρει και ο διάβολος καταισχύνεται”. …».
Η συγκυβέρνηση με την Εκκλησία, πάει χέρι-χέρι με μεγαλοϊδεατισμούς, με φοβικά σύνδρομα, με εχθρούς που μας απειλούν, όλα αυτά φτιάχνουν ένα βολικό για πολλούς υπόστρωμα υπερεξοπλισμών, υπερβολικά επώδυνων για την οικονομία και άχρηστων για τη χώρα, που ενίοτε καταλήγουν σε φιάσκο, όπως στην γνωστή περίπτωση των S 300, που ξεκίνησαν για Κύπρο αλλά ξεκουράζονται στην Κρήτη:
“..Σε ερώτηση για το εάν η τοποθέτηση των πυραύλων στην Κρήτη εξυπηρετεί το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, ο Γ.Αρσένης δήλωσε ότι “θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές μορφές αμυντικής θωράκισης της Κύπρου”, ενώ, σε ερώτηση για το εάν η υλοποίηση του σχεδίου αγοράς των πυραύλων έγινε με τον ενδεδειγμένο τρόπο, ο ίδιος επισήμανε πως πρόκειται για “θέματα κλεισμένα για την πολιτική, που μπαίνουν στο κεφάλαιο της ιστορίας”…”.
«Κλεισμένα» κε Αρσένη αλλά τα λεφτά αυτά έλειψαν από το κοινωνικό μας Ταμείο για να ικανοποιήσετε εσείς την εμμονή σας στο αλήστου μνήμης εξωπραγματικό ιδεολόγημα του «Ενιαίου Αμυντικού Χώρου». Οι πατριώτες του «Λάος» όμως δεν ξεχνούν, νοσταλγούν τις ένδοξες ημέρες Αρσένη και ο κ.Αϊβαλιώτης, γνωστός από την μικροπεριπέτεια που είχε με τη στρατιωτική του θητεία, ανησυχεί και ερωτά στη Βουλή (11.2008): «Υπάρχει, τελικά, ο «Ενιαίος Αμυντικός Χώρος Ελλάδας – Κύπρου»;».
Στρατός και Εκκλησία συμπορεύονται λοιπόν όπως στο Βυζάντιο, όπως και στην ορθόδοξη Ρωσία του Πούτιν (Φωτ. Ρώσοι Στρατιωτικοί ιερείς ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι με αμπέχωνα). H Xούντα είχε διορίσει μητροπολίτη Ενόπλων Δυνάμεων και σήμερα ο ορθόδοξος επίσκοπος του πολωνικού Στρατού (!) επισκέπτεται στρατιωτικές μονάδες της χώρας μας συνοδευόμενος από Έλληνες στρατιωτικούς ιερείς.
Η Εκκλησία έχει ανέκαθεν μακράν παράδοση συνεργασίας με την Αστυνομία (φωτ. 1.-Υπενθυμίζω πως και ο μητροπολίτης Αμβρόσιος υπήρξε συνταγματάρχης της Χωροφυλακής και υμνητής των βασανιστών της Χούντας). Στο σοσιαλιστικό καθεστώς ΓΑΠ το υπουργείον προστασίας του πολίτου θρησκεύεται: «Εκκλησία & Αστυνομία … χέρι – χέρι! Ο προϊστάμενος της θρησκευτικής υπηρεσίας της ελληνικής Αστυνομίας στο Ρέθυμνο (13/1/10). Στην Κρήτη περιοδεύει από προχθές ο προϊστάμενος της θρησκευτικής υπηρεσίας της ελληνικής αστυνομίας, αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κιούλος. Η έδρα της θρησκευτικής υπηρεσίας της ΕΛΑΣ είναι στην Αθήνα δίπλα από το υπουργείο προστασίας και καθήκον του προϊσταμένου της είναι η πνευματική ενίσχυση του προσωπικού της αστυνομίας. ‘Ήρθα στο Ρέθυμνο σήμερα και τελέσαμε τον αγιασμό στο αστυνομικό μέγαρο της πόλης, χθες το βράδυ ήμουν στη σχολή αστυφυλάκων όπου και μίλησα στους δοκίμους…’».
Aναρωτιέμαι γιατί οι μόνες δημόσιες υπηρεσίες που έχουν θρησκευτική υπηρεσία είναι ο Στρατός και η Αστυνομία. Από αυτό το γεγονός και μόνο φαίνεται πως η Εκκλησία συνδέεται και σε συμβολικό επίπεδο και διοικητικά με κατασταλτικούς και μιλιταριστικούς μηχανισμούς του κράτους, με δομές που εμπεριέχουν το συμβολισμό της βίας. Ο ΓΑΠ προχώρησε ένα βήμα ακόμη και έφερε τον αρχιεπίσκοπο στο Ιερόν Παλάτιον του Μαξίμου ως συμβουλάτορα της κληρονομικής του εξουσίας. Οι παραδοσιακές σταθερές αξίες της Δεξιάς, Εκκλησία, Στρατός, Αστυνομία, δείχνουν μια τρομερή αντοχή στο χρόνο, την ώρα που καταρρέουν οι ιδέες του κοινωνικού κράτους της συλλογικότητας, του δημόσιου αγαθού και της αλληλεγγύης.
http://roides.wordpress.com/2010/02/16/16feb10/
