6/7/10

ΠΡΟΤΑΣΗ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.


ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ
ΤΩΡΑ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ



Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
,

Παρακολουθούμε όλοι, την πιο βάρβαρη και αντιλαϊκή επίθεση, που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την ανοχή και συναίνεση της αντιπολίτευσης(ΛΑΟΣ και Ν.Δ) και τις ευλογίες του Δ.Ν.Τ, της Ε.Ε. και της Ε.Κ.Τ.

Κατακτήσεις τριάντα και πλέον χρόνων, όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο εργασιακό, ασφαλιστικό και εισοδηματικό πεδίο, ξεθεμελιώνονται, από μια κυβέρνηση η οποία δεν είχε καμιά λαϊκή νομιμοποίηση για αυτό. Το αντίθετο μάλιστα. Στις εκλογές στις 4/10/2009, η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση, ζήτησε και πήρε την ψήφο του Ελληνικού λαού, για να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα τελείως αντίθετο από το σημερινό.

Χωρίς καμιά αναστολή και στο όνομα των ελλειμμάτων και του Δημοσίου χρέους, τα οποία επικοινωνιακά καλλιέργησε για ένα μεγάλο διάστημα, έκανε ριζική στροφή, παραδίδοντας την χώρα και τους εργαζόμενους στο έλεος και τις εντολές του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Αποτέλεσμα, στο όνομα του μνημονίου της τρόικα, το οποίο συνεχώς επικαλείται η κυβέρνηση για να κρύψει πως τα αντεργατικά μέτρα αποτελούν πρωτίστως απαίτηση του Ελληνικού κεφαλαίου, του ΣΕΒ και των Τραπεζιτών, οι εργαζόμενοι έχουμε ήδη υποστεί λεηλασία στους μισθούς και τις συντάξεις μας, αλλά και διαρκώς βρισκόμαστε μπροστά στον Προκρούστη νέων αντεργατικών αξιώσεων: Ασφαλιστικό, Εργασιακό, Απελευθέρωση των απολύσεων, μείωση των αποζημιώσεων, νέα μείωση της υπερωριακής αμοιβής, κατάργηση των ΣΣΕ και του θεσμού διαμεσολάβησης του ΟΜΕΔ, μείωση του κατώτερου μισθού και μεροκάματου κ.ά.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Μπροστά σε αυτή την καταστροφική για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους επίθεση του κεφαλαίου, με την οποία επιχειρεί να γυρίσει εμάς και τα παιδιά μας πολλές δεκαετίες πίσω, δεν καταφέραμε μέχρις στιγμής σαν εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να τους σταματήσουμε. Παρά τις μεγάλες και ελπιδοφόρες απεργίες και συγκεντρώσεις, ιδιαίτερα αυτής στις 5/5/2010, οι κρατικοί μηχανισμοί κατάφεραν εκτός άλλων αδυναμιών, να μας αποδυναμώσουν και με το προβοκατόρικο κτύπημα της ΜΑΡΦΙΝ-ΕΓΝΑΝΤΙΑ. Αντικειμενικά όμως, δεν μπορεί να μην μας προβληματίζει όλους, γιατί μέσα σε μια τέτοια θυελλώδη και εμφανή αντεργατική-αντιλαϊκή επίθεση, καμιά συνιστώσα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν μπόρεσε να βάλει την σφραγίδα της, συγκινώντας και εκφράζοντας τον υπαρκτό κοινωνικό θυμό των εργαζομένων; Οι εύκολοι αφορισμοί για τις αστικοποιημένες και γραφειοκρατικές ηγεσίες των τριτοβάθμιων οργανώσεων, δεν λύνουν το πρόβλημα. Αντίθετα, μαζί με τις σωστές διαπιστώσεις για αυτές τις ηγεσίες, αξίζει να παρατηρήσει κανείς και τις επιθέσεις προς αυτές του ίδιου του αστικού τύπου, στις οποίες αποτυπώνεται η θέληση του κεφαλαίου, για πλήρη διάλυση και γενικευμένο σιωπητήριο του συνδικαλισμού στην σημερινή φάση της επίθεσής του. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως θα πρέπει να υποτάξουμε τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στα συναινετικά και άνευρα πλαίσια, αυτών των κομματικοποιημένων και εξηρτημένων ηγεσιών. Όμως δεν μπορούμε και άλλο να προχωράμε ο καθένας από τον δικό του ξεχωριστό δρόμο της δικής του αλήθειας, των δικών του στόχων και σκοπών. Όταν ΟΛΟΙ ομολογούμε, πως στο τέλος αυτής της επίθεσης, η ήττα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων θα έχει καταστροφικές συνέπειες ιστορικών διαστάσεων για τους ίδιους και την χώρα μας, τότε έχουμε χρέος να αναζητήσουμε το ταχύτερο τον κοινό δρόμο της Ανεξάρτητης Ταξικής Ενότητας στην εποχή μας.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Τα σωματεία, που βρεθήκαμε την Δευτέρα 5/7/2010, αφού προβήκαμε στις παραπάνω κοινές διαπιστώσεις και παρατηρήσεις, αποφασίσαμε να ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ όλα τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία που θέλουν να οικοδομήσουμε μια ταξική ενότητα για την ανατροπή του μνημονίου και της επίθεσης στο Ασφαλιστικό, Εργασιακό και Εισοδηματικό πεδίο, να συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα, αρχίζοντας από την Απεργία της Πέμπτης 8/7/2010 με κοινή συγκέντρωση ΟΛΩΝ των συνδικαλιστικών οργανώσεων χωρίς διαχωρισμούς, στα Προπύλαια στις 11π.μ. Να προχωρήσουμε σε πορεία και περικύκλωση της Βουλής, καλώντας ονομαστικά όλους τους Βουλευτές να μην προχωρήσουν στην ψήφιση του Ασφαλιστικού νομοσχεδίου, αφού δεν έχουν καμιά λαϊκή νομιμοποίηση για αυτό.

Κάνουμε έκκληση στα σωματεία του ΠΑΜΕ, να αγκαλιάσουν μια τέτοια κοινή πρωτοβουλία, αφήνοντας στην άκρη τις ατελέσφορες επιλογές των ξεχωριστών συγκεντρώσεων και πορειών.

Δηλώνουμε από τώρα την διαθεσιμότητά μας για κοινό βηματισμό με κοινή συνέχεια όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων, μέσα από αποφάσεις των Διοικητικών μας Συμβουλίων και των Συνελεύσεων Βάσης. Το κάλεσμα έχει αποδέκτες όλα τα σωματεία και τις δευτεροβάθμιες οργανώσεις Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα, χωρίς αποκλεισμούς.

ΑΘΗΝΑ 5/7/2010

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ