Τα Εξάρχεια είναι μία γειτονιά συνύπαρξης και αλληλεγγύης όπου εδώ και πολλά χρόνια αναπτύσσονται ιδέες, τέχνες, πολιτικός λόγος και ριζοσπαστικά κοινωνικά εγχειρήματα. Δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά αυτά υπονομεύονται καθημερινά από κάποια άτομα, που τις νυχτερινές κυρίως ώρες, ρημάζουν την περιοχή, με ή χωρίς ιδεολογικά προσχήματα καταστρέφοντας ό,τι δημιουργικό γεννιέται εδώ.
Καίνε αυτοκίνητα στην τύχη, τα βράδια τρομοκρατούν κατοίκους, το ζωντανό κομμάτι μιας γειτονιάς που σιγά-σιγά την εγκαταλείπει. Η παρ΄ολίγον ανατίναξη μιας πολυκατοικίας (Μεσολογγίου και Μεταξά) κάνει έξω φρενών όποιον ζει στα Εξάρχεια και θέλει να παραμείνουν ζωντανά. Τελευταίο κατόρθωμά τους η δολιοφθορά στο Πάρκο Ναυαρίνου, έναν κοινόχρηστο, αυτοδιαχειριζόμενο χώρο συνεύρεσης μικρών και μεγάλων που δημιουργείται με κόπο και όραμα.
Ωστόσο , όσο κι αν η αγανάκτηση, οδηγεί καμιά φορά τους κατοίκους στο αίτημα της αυξημένης αστυνόμευσης, η εμπειρία δείχνει ότι η αστυνομία δεν αποτελεί λύση αλλά μέρος του προβλήματος.
Πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που, βασισμένες σε μια υποτιθέμενη επαναστατικότητα, ακυρώνουν προσπάθειες ανθρώπων για μια κοινωνία πιο ίση και αλληλέγγυα, δυναμιτίζουν αγώνες και οράματα και προκαλούν περισσότερη καταστολή;
Όλοι υποψιαζόμαστε ποιους συμφέρει η ερήμωση των Εξαρχείων και η μετατροπή τους σε απέραντη αλάνα και πεδίο βολής.
Μόνος του όμως κανένας μας δεν μπορεί να δώσει λύση.
Καιρός να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
Καλούμε, όσους προβληματίζονται ή ανησυχούν για την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων στα Εξάρχεια, στην ανοιχτή συζήτηση που θα γίνει την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου στις 7μ.μ. στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη).
Καίνε αυτοκίνητα στην τύχη, τα βράδια τρομοκρατούν κατοίκους, το ζωντανό κομμάτι μιας γειτονιάς που σιγά-σιγά την εγκαταλείπει. Η παρ΄ολίγον ανατίναξη μιας πολυκατοικίας (Μεσολογγίου και Μεταξά) κάνει έξω φρενών όποιον ζει στα Εξάρχεια και θέλει να παραμείνουν ζωντανά. Τελευταίο κατόρθωμά τους η δολιοφθορά στο Πάρκο Ναυαρίνου, έναν κοινόχρηστο, αυτοδιαχειριζόμενο χώρο συνεύρεσης μικρών και μεγάλων που δημιουργείται με κόπο και όραμα.
Ωστόσο , όσο κι αν η αγανάκτηση, οδηγεί καμιά φορά τους κατοίκους στο αίτημα της αυξημένης αστυνόμευσης, η εμπειρία δείχνει ότι η αστυνομία δεν αποτελεί λύση αλλά μέρος του προβλήματος.
Πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που, βασισμένες σε μια υποτιθέμενη επαναστατικότητα, ακυρώνουν προσπάθειες ανθρώπων για μια κοινωνία πιο ίση και αλληλέγγυα, δυναμιτίζουν αγώνες και οράματα και προκαλούν περισσότερη καταστολή;
Όλοι υποψιαζόμαστε ποιους συμφέρει η ερήμωση των Εξαρχείων και η μετατροπή τους σε απέραντη αλάνα και πεδίο βολής.
Μόνος του όμως κανένας μας δεν μπορεί να δώσει λύση.
Καιρός να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
Καλούμε, όσους προβληματίζονται ή ανησυχούν για την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων στα Εξάρχεια, στην ανοιχτή συζήτηση που θα γίνει την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου στις 7μ.μ. στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη).
.png)
