ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
Μια εφιαλτική αλυσίδα γεγονότων που πυκνώνουν με ταχύτητα από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στην «εποχή του μνημονίου» κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, δείχνουν ότι ο «εκφασισμός» περνά από την «άκρα Δεξιά» στο κέντρο του πολιτικού συστήματος. Τα πρόσφατα «λάθη» συλλήψεων και «διαρροών» της ΕΛΑΣ και του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ., οι «τρομο-δίκες», ο νέος νόμος για το ηλεκτρονικό φακέλωμα «ευρωπαϊκής έμπνευσης», η δικαστική βιομηχανία κήρυξης ως «παράνομης και καταχρηστικής» κάθε μη ελεγχόμενης από τη ΓΣΕΕ απεργίας, ο χημικός πόλεμος ενάντια στο δικαίωμα του «συνέρχεσθαι» στο κέντρο της Αθήνας και στην Κερατέα, η επιστράτευση και διείσδυση χαφιέδων – προβοκατόρων της ΕΛΑΣ στις εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, οι ρατσιστικοί «φράχτες» στα σύνορα και στις πόλεις, μαζί με την παράνομη και πραξικοπηματική ψήφιση του ίδιου του μνημονίου και πολλά άλλα, συμπληρώνουν το παζλ μιας εικόνας κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Πρόκειται για μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια τάση, συμπλήρωμα της οικονομικής ληστρικής πειρατείας του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας, για να ξεπεραστεί η βαθιά κρίση του «υπαρκτού καπιταλισμού».
Στην οικοδόμηση του ελληνικού κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού πρωτοστατεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ και με τη συναίνεση της σημερινής ηγεσίας της, ενώ στηρίζεται στα ακροδεξιά δεκανίκια του ΛΑΟΣ και τώρα, της Χρυσής Αυγής. Σε «βασικό μέτοχο» του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού αναδεικνύονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της διαπλοκής ιδιοκτητών, κράτους, τραπεζιτών, βιομηχάνων και πρεσβειών.
Σήμερα, πολύ περισσότερο από ποτέ, το ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα χρειάζεται να αναδείξει και να πάρει πρωτοβουλίες ενάντια στον αντιδημοκρατικό κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, στα πλαίσια του γενικότερου αγώνα του για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου με επαναστατική προοπτική. Σε αυτή την υπόθεση θα συμβάλει μια μαζική, μετωπική κίνηση για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις εργατικές - λαϊκές ελευθερίες της εποχής μας, με αντικαπιταλιστικό, αντικυβερνητικό και αντι-ΕΕ προσανατολισμό. Μια μετωπική κίνηση που θα στηρίζει πολιτικά και νομικά τα εργατικά και λαϊκά όργανα πάλης, θα υπερασπίζεται κάθε διωκόμενο, θα αποκαλύπτει την εξουσία, θα συμβάλει στο θεωρητικό εξοπλισμό, αλλά και στην εργατική και λαϊκή αυτοάμυνα του ίδιου του κινήματος και όχι των «αυτόκλητων σωτήρων», θα οργανώνει την κοινή δράση με αντίστοιχες αριστερές και δημοκρατικές κινήσεις.
Σε αυτή την υπόθεση, το ΝΑΡ θα πρωτοστατήσει το επόμενο διάστημα, στηριζόμενο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στο ευρύτερο αντικαπιταλιστικό ριζοσπαστικό δυναμικό.