26/1/11

Το άσυλο και το πανεπιστήμιο δεν κινδυνεύουν από τους μετανάστες αλλά από την αντιλαϊκή πολιτική


- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ

-ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

-ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ

Το Νέο Αριστερό Ρεύμα καταγγέλλει το «μνημόνιο» καταπάτησης του πανεπιστημιακού ασύλου, που έχουν «συνυπογράψει» η κυβέρνηση, η ΝΔ, ο ΛΑΟΣ και η «Δημοκρατική Συμμαχία» της Ντ. Μπακογιάννη. Θλιβεροί ουραγοί αυτής της αντιδραστικής συμμαχίας η ΔΗ.ΑΡΙ. και η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ.

Όλοι οι παραπάνω, σαν έτοιμοι από καιρό, χρησιμοποιούν το γελοίο πρόσχημα μιας ανύπαρκτης παρακώλυσης της λειτουργίας της Νομικής Σχολής από μετανάστες που διεκδικούν την κατοχύρωση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, για να χτυπήσουν την ανερχόμενη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη βάρβαρη αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ειδικό στόχο της επίθεσης αποτελεί το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα, ενόψει της παράδοσης της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης στους ιδιώτες κατ’ απαίτηση της τρόικας και του κεφαλαίου. Επιχειρούν να στρέψουν τους φοιτητές και το λαό εναντίον των μεταναστών και αντιστρόφως, για να περάσουν τα σχέδια αυτά. Σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, άλλωστε, εγκρίθηκε με εισήγηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης σχέδιο νόμου για την κατάργηση του Ασύλου!

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα, η νεολαία και η Αριστερά οφείλουν να στείλουν μήνυμα αποφασιστικής υπεράσπισης του δημοκρατικού δικαιώματος του πανεπιστημιακού ασύλου και του φοιτητικού κινήματος. Ο στόχος αυτός αποκτά κρίσιμη σημασία, ως αναπόσπαστο μέρος της γενικότερης πάλης να μπει φραγμός στην αντιδημοκρατική επίθεση του συνασπισμού εξουσίας, για την ανατροπή του μνημονίου και της «χούντας» κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.

Οι αγωνιζόμενοι μετανάστες μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα από όλους αυτή την προτεραιότητα και είναι σίγουρο ότι θα συμβάλουν έμπρακτα σε αυτήν. Έτσι, τα δίκαια αιτήματά τους θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερο κύρος.

Η Αριστερά και το λαϊκό κίνημα οφείλουν να συμπαρασταθούν στον αγώνα τους ουσιαστικά, όχι με αποσπασματικές κινήσεις, αλλά με σχέδιο και προοπτική διασφάλισης ευρύτερων συμμαχιών. Οφείλουν να υψώσουν, χωρίς δηλώσεις «νομιμοφροσύνης» και «αποστάσεων» από τον αγώνα των μεταναστών, ένα ισχυρό ανάχωμα στην υστερία που καλλιεργούν τα ΜΜΕ και οι κάθε είδους ‘μνημονιακοί παπαγάλοι’. Γιατί ο αγώνας των μεταναστών για νομιμοποίηση, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, για κατάργηση των συνθηκών του Δουβλίνου και ελεύθερη μετακίνηση εντός της ΕΕ, ανατροπή των σχεδίων για τείχη αίσχους και οικοδόμησης της ‘’Ευρώπης-φρούριο’’, είναι μακρόχρονος και πολύμορφος και δεν θα κριθεί «σε μια ζαριά». Θα είναι νικηφόρος και αποτελεσματικός, στο βαθμό που κατακτούνται δρόμοι και αιτήματα κοινής δράσης με το σύνολο των εργαζομένων και απορρίπτονται πρακτικές απομόνωσης, διαχωρισμού τους ή/και αντίθεσης με τους ντόπιους εργαζόμενους, που επιδιώκουν οι συντηρητικές δυνάμεις και η κυβέρνηση. Δυστυχώς, με πολύ σοβαρή ευθύνη του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ, βρισκόμαστε μακριά από μια τέτοια κατεύθυνση. Η ανατροπή του σημερινού κινδύνου για απομόνωση των μεταναστών και αναγόρευσής τους σε αιτία των προβλημάτων των ντόπιων εργαζομένων και πολιτών, ενώ αποτελούν τα πρώτα θύματα της καπιταλιστικής κρίσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, προϋποθέτει λογική αντικαπιταλιστικού εργατικού μετώπου και όχι περιορισμό σε αμυντικές μορφές αλληλεγγύης.

Είναι η ώρα του αποφασιστικού πολιτικού αγώνα, με σχέδιο, αυτοπεποίθηση, απαιτητικότητα. Ο πολιτικός στόχος είναι:
  • ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ, ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΒΑΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
  • ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ
  • ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΕΡΙΖΩΜΟ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ, ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Αθήνα 26/01/2011

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ