Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων στρατευμάτων από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας για την κατοχύρωση ρόλου περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης στην Νοτιοανατολική Ευρώπη περνά σε άλλη διάσταση μετά την έναρξη της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη. Οι αρχικές ενστάσεις της Τουρκίας γρήγορα αντικαταστάθηκαν από ενεργό πολεμικό ρόλο στέλνοντας πληθώρα πλοία του Πολεμικού της Ναυτικού να συμμετέχουν στον ναυτικό αποκλεισμό της Λιβύης, μεταφέροντας και 1000 άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων στην περίπτωση που υλοποιηθούν οι Νατοϊκοί σχεδιασμοί για χερσαίες επιχειρήσεις, ενώ διεκδικεί η καθοδήγηση της επέμβασης να διεξαχθεί από το Νατοϊκό Στρατηγείο της Σμύρνης.
Ισχυρό αντίλογο όμως παρουσιάζει το ελληνικό κράτος. Έχοντας η ελληνική κυβέρνηση ξεκαθαρίσει ότι θα αποτελέσει συνιστώσα της επέμβασης των Προθύμων Ιμπεριαλιστών, αναλαμβάνοντας ρόλο στρατηγικού προγεφυρώματος για τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., μετέτρεψε τη χώρα σε βάση εφόρμησης των βομβαρδιστικών αεροσκαφών και των AWACS, παραχώρησε κάθε διευκόλυνση και συμμετέχει τελικά με 4 πολεμικά πλοία που εναλλάσσονται, 1 πολεμικό ελικόπτερο, άνδρες των ΟΥΚ και 1 AWACS.
Όλα τα αεροδρόμια της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν τεθεί σε επιφυλακή, ενώ αυξάνεται καθημερινά η πολεμική ετοιμότητα των ελληνικών πολεμικών αεροδρομίων της Δυτικής Ελλάδας (Άκτιο, Άραξος, Ανδραβίδα) και της Κρήτης, καθώς και των βάσεων αντιαεροπορικών πυραύλων S-300PMU1 στην Κρήτη. Συνολικά υπολογίζεται ότι θα αφιχθούν από 60 έως 100 πολεμικά αεροσκάφη. Μέχρι σήμερα έχουν αφιχθεί 8 βελγικά μαχητικά F-16 MLU, 6 Mirage 2000-5 από το Κατάρ, Τyphoon και Tornado GR4 από την Βρετανία, έξι νορβηγικών F-16 και πιθανόν και μαχητικών F-16 από τα ΗΑΕ. Η μεγάλη επισκεψιμότητα επιβάλλει στους επιτελείς του ΓΕΑ να αναθεωρήσουν τα σχέδια τους και να ετοιμάσουν σενάρια διάθεσης του αεροδρομίου της Καλαμάτας, ενώ και το αεροδρόμιο της Ρόδου είναι έτοιμο να ενεργοποιηθεί για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Όμως η βάση της Σούδας είναι αυτή που αναδεικνύεται ως η σημαντικότερη από άποψη θέσης και δυνατοτήτων για τον έλεγχο της Μεσογείου. Ήδη στα αεροδρόμια της Κρήτης αυξάνεται καθημερινά η παρουσία ξένων πολεμικών αεροσκαφών που τα χρησιμοποιούν ως βάση εφόρμησης, ενώ νοτίως της Κρήτης βρίσκεται το γαλλικό αεροπλανοφόρο Ντε Γκωλ. Από τα λιμάνια της Κρήτης πέρασαν δεκάδες πλοία και υποβρύχια, όπου εφοδιάστηκαν και στα οποία επιβιβάστηκαν Μισθοφόροι για τη Λιβύη. Επίσης ο ναύσταθμος της Σούδας, όπου ελλιμενίζονται τα αμερικανικά πολεμικά σκάφη, αλλά και το λιμάνι της Καλαμάτας και πιθανότατα κα άλλα λιμάνια της νοτίου Ελλάδος, ετοιμάζονται να υποδεχθούν αμερικανικά και συμμαχικά πλοία.
Κάθε ημέρα υπολογίζεται ότι θα κοστίζει περίπου 5 εκατ. ευρώ κατά μέσο όρο (καύσιμα, διατροφή, υποστήριξης, έκτακτος συναγερμός Ε.Δ. κλπ) η «φιλοξενία» όλων αυτών των δυνάμεων στον ελληνικό κρατικό Προϋπολογισμό. Δαπάνη που βέβαια θα καλυφθεί 100% από εθνικά κονδύλια. Όλα αυτά χωρίς την συμμετοχή των ελληνικών δυνάμεων που ανάλογα με το οριστικό εύρος της θα κοστίσει στην Ελλάδα 1,5-3 εκατ. ευρώ επιπλέον. Η επικοινωνία Ομπάμα-Παπανδρέου είναι συχνή, ενώ οι απαιτήσεις εξυπηρέτησης των ελληνικών αστικών συμφερόντων συνηγορούν στην αύξηση της πολεμικής εμπλοκής.
Μεγάλο βάρος έχει δοθεί στην έγκαιρη προειδοποίηση, εξαιτίας του κινδύνου χτυπήματος από πυραυλική επίθεση των κρητικών βάσεων, αλλά και στη φύλαξη τους σε 24ωρη βάση από την ΕΛ.ΑΣ. και την ΕΥΠ, που επίσης δραστηριοποιείται στη συστηματική παρακολούθηση Λιβύων που ζουν στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, «Από τη βάση της Σούδας, ένα μαχητικό αεροσκάφος μπορεί να προσεγγίσει τους στόχους του στη Βεγγάζη μέσα σε 20 λεπτά, ενώ χρόνο τριών λεπτών χρειάζεται ένα λιβυκό βλήμα SCUD-C από την βόρεια ακτή της Λιβύης για να πλήξει την Κρήτη».
Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η κυβέρνηση κλείνει σχολεία, ΑΕΙ, ΤΕΙ και Νοσοκομεία, οι προσλήψεις έχουν παγώσει και μόνο απολύσεις γίνονται.
Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Μόνο η πάλη των εργαζομένων και η ανάπτυξη κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό μπορεί να σταθεί φραγμός στα δολοφονικά τους σχέδια. Η ταξική μας αλληλεγγύη στις αραβικές εξεγέρσεις στρέφεται ενάντια στα δικτατορικά καθεστώτα, τις αστικές συντηρητικές συνεργαζόμενες με τους ιμπεριαλιστές συνιστώσες και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.