Βιάστηκαν υπερβολικά πολλοί -πρωτίστως φυσικά στην Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη- να... ανακηρύξουν πρόεδρο των ΗΠΑ τον μαύρο Μπάρακ Ομπάμα, μόνο και μόνο επειδή κέρδισε θεαματικά και απροσδόκητα τις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Δημοκρατικών στην πολιτεία της Αϊόβα! Σημαντική και πλούσια σε συμπεράσματα η νίκη αυτή, αλλά στερείται σοβαρότητας ο ισχυρισμός ότι ισοδυναμούσε ουσιαστικά με νίκη του στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Η τεχνητή ευφορία «φούσκωσε» ανεδαφικά τα ποσοστά του Ομπάμα στις δημοσκοπήσεις πριν από την αναμέτρηση στο Νιου Χαμσάιρ, αλλά ήρθε η απροσδόκητη πλέον ήττα του για να ξαναβάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση και να αρχίσει πάλι η συζήτηση από τη σωστή της βάση.
Το θεμελιώδες πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Αμερική -και τις συνέπειες του τρόπου που θα το λύσει θα τις υποστεί έμμεσα ολόκληρος ο πλανήτης- είναι το εξής: ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα σηματοδοτεί τη συνέχεια της πολιτικής Μπους ή τη ρήξη με αυτήν;
Σύσσωμο, σχεδόν, το αμερικανικό κατεστημένο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρέπει οπωσδήποτε να φύγουν από το προσκήνιο οι αποκαλούμενοι νεοσυντηρητικοί. Αυτά τα ακροδεξιά πρόσωπα δηλαδή με φασίζοντα χαρακτηριστικά, τα οποία ταυτίστηκαν ιδεολογικά και πολιτικά με την ακραία επιθετική και αλαζονική πολιτική των ΗΠΑ - και κυρίως με τον καταστροφικό για την Ουάσιγκτον πόλεμο κατάκτησης και κατοχής του Ιράκ. Ενας ένας «εκτελούνται» πολιτικά, λοιπόν, τα γεράκια αυτά - ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο Πολ Γούλφοβιτς, ο Καρλ Ρόουβ, ο Ρίτσαρντ Περλ, ο Τζον Μπόλτον, ο Λιούις «Σκούτερ» Λίμπι... έχουν ήδη ξεκληριστεί.
Τα πρόσωπα έφυγαν, το ζητούμενο είναι όμως αν η πολιτική τους θα συνεχιστεί ή όχι. Εννοείται ότι ενδεχόμενη συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα γίνει χωρίς τις εμφανείς ακρότητές της, όπως π.χ. το Γκουαντανάμο, το «Νταχάου του 21ου αιώνα» όπως αποκαλείται.
Υπάρχει ένας και μόνο σοβαρός Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος, ο Ρούντολφ Τζουλιάνι, ο οποίος πρεσβεύει τη συνέχιση της πολιτικής Μπους στη φασίζουσα εκδοχή της. Αυτός είναι η πιο ακραία περίπτωση και ενδεχόμενη εκλογή του θα σηματοδοτήσει μαύρες μέρες για την ανθρωπότητα.Τη συνέχεια της πολιτικής Μπους χωρίς ακρότητες και με τις αναγκαίες προσαρμογές τη διασφαλίζουν δύο άλλοι σοβαροί υποψήφιοι: η Χίλαρι Κλίντον, ως η ακραία συντηρητική υποψήφια των Δημοκρατικών, και ο Τζον ΜακΚέιν, ως ο πλέον μετριοπαθής υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων. Τη ρήξη με την πολιτική Μπους εκφράζουν, σε πολύ διαφορετικό βαθμό, ο μετριοπαθής Μπάρακ Ομπάμα και ο κοινωνικά αριστερός για τα αμερικανικά δεδομένα Τζον Εντουαρντς, διεκδικητές και οι δύο του χρίσματος των Δημοκρατικών.
Οπως είναι ευνόητο, πρώτα θα απαντηθεί το ερώτημα συνέχεια ή ρήξη και στη συνέχεια θα αναζητηθεί ο υποψήφιος που θα εκφράζει την τάση αυτή λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστικά. Οι προκριματικές εκλογές στην Αϊόβα και στο Νιου Χαμσάιρ (κάτι σαν εκλογές π.χ. στη Φωκίδα και στην Αργολίδα) γίνονται με διαφορετικό τρόπο και χρησιμοποιούνται για μια πρώτη διερεύνηση των διαθέσεων του εκλογικού σώματος.
Στην Αϊόβα ψηφίζουν π.χ. τα μέλη των Δημοκρατικών που θα προσέλθουν σε κομματικές συνελεύσεις, οι οποίες συζητούν μία έως τρεις ώρες. Στο Νιου Χαμσάιρ ψηφίζουν από τις επτά το πρωί έως τις επτά το βράδυ, μυστικά, σε εκλογικά κέντρα και με κάλπες. Οσοι πολίτες δηλώνουν «ανεξάρτητοι» -και στο Νιου Χαμσάιρ είναι καταγεγραμμένοι ως τέτοιοι το 45% περίπου- μπορούν να ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές όποιου κόμματος θέλουν.
Στην Αϊόβα, λοιπόν, αυτό που καταγράφηκε με τη νίκη του Ομπάμα ήταν η ριζοσπαστικοποίηση της στενής, οργανωμένης βάσης των Δημοκρατικών ως αποτέλεσμα της ακροδεξιάς γραμμής Μπους και της συμβιβαστικής στάσης της ηγεσίας των Δημοκρατικών. Στο Νιου Χαμσάιρ, αντιθέτως, εκφράστηκαν πολύ ευρύτερα οι διαθέσεις του εκλογικού σώματος, η ριζοσπαστικοποίηση αλλά και ο συντηρητισμός, οι ρατσιστικές προκαταλήψεις κ.λπ. και γι αυτό νίκησε η Χίλαρι.
Τα πρώτα στοιχεία για τις διαθέσεις του αμερικανικού λαού υπάρχουν πλέον. Στη βάση αυτών, τώρα αρχίζει η μάχη!
ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΥΠΟΜΟΝΗ
Τη «σούπερ Τρίτη» όλα θα λήξουν
Σε λιγότερο από έναν μήνα, στις 5 Φεβρουαρίου, όλα θα έχουν τελειώσει. Εκείνη την ημέρα θα ψηφίσουν οι εξαιρετικά πολυάνθρωπες πολιτείες της Νέας Υόρκης και της Καλιφόρνιας (55 εκατ. κατοίκους μόνο οι δυο τους), μεταξύ άλλων. Μία εβδομάδα νωρίτερα θα έχει ψηφίσει η Φλόριντα (17 εκατ. κατοίκους) και δύο εβδομάδες νωρίτερα το βιομηχανικό Μίσιγκαν, μαζί με την αγροτική Νότια Καρολίνα του σκοταδιστικού Νότου και την ισχυρά ισπανόφωνη Νεβάδα. Αντί για υποθέσεις, θα μπορούμε πλέον να κάνουμε σοβαρές αναλύσεις για την πορεία των ΗΠΑ.
ΕΘΝΟΣ - ΔΕΛΑΣΤΙΚ
.png)
