ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Η
ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ ΣΕ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ;
Η Κυβέρνηση εντείνει τις αντιλαϊκές της επιθέσεις προσπαθώντας έτσι να πείσει για την αποτελεσματικότητά της στην ‘απαρέγκλιτη’ εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και των ‘δεσμεύσεων’ στην Ε.Ε
Στο ΠΑΣΟΚ έχει ολοκληρωθεί η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη, πράγμα που βρίσκεται στην βάση της βαθιάς κρίσης πολιτικής και φυσιογνωμίας του.. Ούτε οι δήθεν ‘δυναμική αντιπολίτευση’ και οι προτάσεις για «κεντροαριστερές λύσεις» σε συνεργασία με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ούτε αντιπολιτεύσεις όσων στήριζαν για δεκαετίες αυτήν την πολιτική, και μάλιστα με τις πλάτες συγκεκριμένων εκδοτικών συγκροτημάτων, πείθουν κανέναν.
Οι θετικές αγωνιστικές και πολιτικές αναζητήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας κλιμακώνονται και όλο και μεγαλύτερα τμήματα της βάσης των αστικών κομμάτων, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, αναζητούν προς τ’ αριστερά.
Ωστόσο το ερώτημα που προκύπτει για τον κάθε εργαζόμενο και νέο που κατανοεί ότι καμιά λύση δεν υπάρχει με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι αν οι αναζητήσεις αυτές θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός ρεύματος σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, για την υπεράσπιση και διεύρυνση κατακτήσεων και δικαιωμάτων – για την αναγέννηση της προοπτικής και των ιδεών της κοινωνικής απελευθέρωσης - η αν θα οδηγηθούν και πάλι στον αποπροσανατολισμό, την ήττα και την ενσωμάτωση στις κάθε είδους ‘εναλλακτικές λύσεις’ φτιασιδώματος του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Το ΚΚΕ ενώ δηλώνει αντιτίθετο στην αντιδραστική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, υποβαθμίζει επικίνδυνα τον ρόλο και τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ στην παρούσα κρίση, κάνοντας βασικά λόγο για τις ευθύνες των ΜΜΕ. Ενώ μιλάει ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, στην πράξη αποφεύγει κάθε πραγματική σύγκρουση μαζί της, όπως έδειξε και η στάση του στους περσινούς μεγάλους αγώνες (εκπαίδευση), και η περισσότερο ‘συμβολική’, παρά πραγματική συμμετοχή του στους αγώνες γενικά. Ενώ αντιπαρατίθεται στα λόγια με τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, υπονομεύει την ευρύτερη δυνατή ταξική και αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων για νικηφόρους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, καλώντας απλά στη… ενίσχυση του ΠΑΜΕ.
ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ – ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!
Για το ΜΕΡΑ κρίσιμο ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι γενικά, αλλά και το ρεύμα της αποστοίχισης από τις αστικές δυνάμειςειικότερα να αναπτυχθεί, να δυναμώσει τους πολιτικούς του στόχους, να οργανωθεί, δυναμώνοντας την αναμέτρησή του με την αντιλαϊκή πολιτική. Για αυτό το ΜΕ.Ρ.Α. καλεί.
· στην ανάπτυξη ενός μαζικού πολιτικού κινήματος, των εργαζόμενων, της νεολαίας, όλων των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων στρωμάτων, για να δημιουργηθούν πραγματικά ρήγματα στο κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό, να ηττηθεί η αντιλαϊκή πολιτική και να ανατραπεί η ίδια η κυβέρνηση, για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια του κεφαλαίου
· Στο δυνάμωμα της πολιτικής πάλης των εργαζόμενων κατά του πολιτικού συστήματος συνολικά και τις εναλλακτικές του λύσεις. Στην κυβέρνηση της ΝΔ και τα αντιδραστικά της σχέδια. Στο ΠΑΣΟΚ και τα δύο βασικά του ρεύματα που κινούνται στην ίδια νεοφιλελεύθερη τροχιά. Στα αποπροσανατολιστικά κεντροαριστερά σενάρια Στις ακροδεξιές επιδιώξεις του εθνικιστικού και ρατσιστικού ΛΑ.Ο.Σ.
· Ενός εργατικού κινήματος που θα διέπεται από μια λογική αγωνιστικής ταξικής ενότητας στη βάση των εργαζόμενων. Που θα υπερασπίζεται μαχητικά τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, με στόχους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την ΕΕ, αλλά και τον πόλεμο, την καταστολή κ. λ. π. Που θα διαχωρίζεται με σαφήνεια την υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, προωθώντας εκείνες τις αγωνιστικές διαδικασίες και πρακτικές που τον υπερβαίνουν έμπρακτα. Σε αυτήν την βάση θα συμβάλλουμε στη ανάπτυξη της κοινής δράσης και με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς και της λαϊκής - εργατικής βάσης του ΠΑΣΟΚ.
και προετοιμάζει την Πανελλαδική του Συνέλευση για τα τέλη του Φλεβάρη
· Για την συμβολή του στους αγώνες που εξελίσσονται.
· Για ακόμα πιο συστηματικές πρωτοβουλίες διαλόγου και κοινής δράσης των δυνάμεων της «εκτός των τειχών Αριστεράς» και του ανένταχτου αντικαπιταλιστικού δυναμικού για την πραγματοποίηση ώριμων και σταθερών βημάτων στην κατεύθυνση του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.