20/1/08

Νέες δυνατότητες για τη άλλη Αριστερά


ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Μέσα στη σήψη και την παρακμή της κυρίαρχης πολιτικής το ελπιδοφόρο σημείο των εξελίξεων μπορεί να έρθει μόνο από τους «κάτω», από τους εργατικούς αγώνες, το κίνημα της νεολαίας. Ταυτόχρονα, όλος ο κόσμος της Αριστεράς καταλαβαίνει ότι έχουμε μπει σε μια περίοδο αυξημένων δυνατοτήτων, τόσο για την ανάπτυξη των αγώνων (αγώνων που μπορούν να πετύχουν πλήγματα και να αποσπάσουν κατακτήσεις) όσο και για τη διεύρυνση της επιρροής της ανατρεπτικής Αριστεράς. Απ’ αυτή την άποψη, πρέπει να δούμε με άλλο μάτι και με αναβαθμισμένη απαιτητικότητα τις προκλήσεις της επόμενης περιόδου.

Βεβαίως, πρέπει να έχουμε σαφή εικόνα της σημερινής κατάστασης. Η ρωγμή στην πολιτική κυριαρχία του αστικού συνασπισμού εξουσίας έχει πάρει διαστάσεις, αλλά δεν είναι δεδομένη, ούτε τροφοδοτεί ακόμα μαζικά αντικαπιταλιστικές αναζητήσεις, καλύπτεται ακόμα από τη ρεφορμιστική Αριστερά. «Γύρω από τη συγκράτηση ή την επέκταση αυτής της ρωγμής, την ενίσχυση ή ανακοπή αυτής της δυναμικής, διεξάγεται σκληρότατη μάχη με αβέβαιη έκβαση», σημείωνε η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ, θέτοντας ως πρώτο μετεκλογικό καθήκον «να διευρύνουμε και να βαθύνουμε τη ρωγμή αυτή». Καθώς διόλου δεν αρκούν οι επαναστατικές προθέσεις, το ΝΑΡ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να δε πως θα απαντήσει την αντίφαση του «δεν πάει άλλο», που λένε όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και του «δεν ξέρω αν πάει αλλιώς» που κυριαρχεί. Απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να είναι η λογική «αγώνες να γίνουν και ό,τι να ‘ναι», γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος βαθύτερης απογοήτευσης και αναδίπλωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας στις νέες φόρμουλες ενσωμάτωσης, κοινοβουλευτικού τύπου, που θα πλασάρει το σύστημα και θα έχουν αναμφισβήτητα και κεντροαριστερό ή και αριστερό χρώμα.

Για το ΝΑΡ και το ΜΕΡΑ κρίσιμο ζητούμενο είναι μια αριστερή παρέμβαση με ενιαίο πολιτικό περιεχόμενο, που δεν θα διαχωρίζει τα «καθήκοντα» σε κινηματικά και πολιτικά, ούτε θα τα κατακερματίζει σε επιμέρους μέτωπα, αλλά θα τα ενοποιεί σε μια γραμμή μαχητικής εργατικής αντιπολίτευσης, ξεκινώντας – αλλά όχι μένοντας εκεί – από την ανάγκη της άμεσης απάντησης στην επίθεση, από τις άμεσες διεκδικήσεις, ειδικά μέσα στις συνθήκες της αβάσταχτης λιτότητας, της υπερεκμετάλλευσης, της ανεργίας, που αναμένεται να ενταθούν λόγω της οικονομικής κρίσης. Με κεντρικό πολιτικό στόχο την πάλη για την απόκρουση, ήττα και ανατροπή της επίθεσης της κυβέρνησης (μέρος της διεθνούς αντεργατικής, τρομοκρατικής και πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού) το βάθεμα της ρωγμής στο πολιτικό σύστημα στην κατεύθυνση της ανατροπής του. Για την επίτευξη κατακτήσεων προς όφελος των εργαζομένων, μέσω του πολιτικού αγώνα του κινήματος, για να ανατραπούν οι συσχετισμοί σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής επανάστασης.

Από την άποψη αυτή, αντιμετωπίζουμε ως κρίσιμο πολιτικό ζήτημα την ανάγκη της αγωνιστικής ταξικής ενότητας των εργαζομένων για μια αντεπίθεση των εργατικών αγώνων τώρα, μέσα στο «χαμό» της πολιτικής φθοράς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί να μιλάς για μια Αριστερά δύναμη αντίστασης, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και να εξαντλείσαι στη συμμαχία στα όρια της ΓΣΕΕ. Ούτε από την άλλη να μιλάς για κοινωνικό μέτωπο ενάντια στην επίθεση και να ικανοποιείσαι με τα ασφαλή όρια του ΠΑΜΕ, χωρίς ενωτική λογική ευρύτερης συσπείρωσης.

Ταυτόχρονα όμως έχει έρθει η ώρα να ξανανοίξει με καινούργια ορμή η συζήτηση για την αντικαπιταλιστική Αριστερά της εποχής μας, για τον πόλο της ανεξάρτητης επαναστατικής Αριστεράς, για την πορεία προς τα εκεί. Η πρωτοβουλία του ΜΕΡΑ να προχωρήσει το επόμενο διάστημα σε ένα κύκλο εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την καλύτερη συσπείρωση και οργάνωση των πρωτοπόρων αγωνιστών που το στηρίζουν, αποτελεί το έναυσμα. Το ζητούμενο είναι να συναντηθούμε με όλους εκείνους που αναζητούν μια Αριστερά πραγματικά ανατρεπτική.

ΠΡΙΝ 20/01/2008

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ