Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Ενας χαμηλός μαντρότοιχος από τσιμεντόπλινθους χωρίζει τα δύο σπιτάκια. Ενα δωμάτιο όλο κι όλο, το καθένα. Το τζάμι της εξώπορτας σπασμένο. «Σήμερα το πρωί ο ιδιοκτήτης έβαλε σιδεριά στην πόρτα» εξηγεί ο Φαϊζέλ. Οι νεαροί Πακιστανοί κάθονται στην αυλή: «Φοβόμαστε. Δεν μπορούμε να κοιμηθούμε».
Ο τρόμος επέστρεψε ύστερα από διάστημα περίπου ενός μηνός και πάλι στη φτωχογειτονιά όπου ζουν Πακιστανοί, στο Αιγάλεω. Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, άγνωστοι χτύπησαν το διπλανό σπίτι της οδού Πλάτωνος, όπου επίσης ζουν Πακιστανοί εργάτες.
Κάτοικοι του σπιτιού είναι ο 22χρονος Ασίφ Σα, που ζει δύο χρόνια στη χώρα μας, και ο Αζέρ Μεμούτ 21 ετών, που έφθασε πριν από ένα χρόνο. Δουλεύουν στις οικοδομές «μπογιατζήδες» και σε πλυντήριο αυτοκινήτων.
Για το δωμάτιο, στην οδό Πλάτωνος 17, πληρώνουν «στον κυρ Γιάννη 100 ευρώ το μήνα». Εντυσαν με παραδοσιακό χαλί το τσιμεντένιο δάπεδο, ένα παλιό ψυγείο, μια κρεμάστρα που χωράει τα ελάχιστα ρούχα τους και τρία κρεβάτια -τα μοναδικά έπιπλα του σπιτιού. Στην πόρτα κρέμασαν ένα σεντόνι για κουρτίνα.
Τι έγινε;
«Ηταν 10 παρά δέκα, κοιμόμασταν. Αρχισαν να πετάνε πέτρες και πορτοκάλια από τα δένδρα. Φώναζαν "Ελάτε έξω ρε μαλ...". Σπάσανε την πόρτα, έβριζαν περίπου 3 λεπτά, δεν βγαίναμε έξω, έφυγαν».
Κάθονται στην αυλή, ανάμεσα στα παπούτσια, τ' απλωμένα ρούχα και μια σκουριασμένη ψησταριά. «Δεν μπαίνουμε μέσα, δεν μας παίρνει ύπνος...». Επιστρέφοντας από τη δουλειά, έρχονται να μιλήσουν και οι Πακιστανοί γείτονες, από το διπλανό σπίτι. Είναι οι άνθρωποι που χτύπησαν ακροδεξιοί ένα μήνα πριν: «Δεν έχουμε προβλήματα με τους γείτονες. Μερικοί θέλησαν να βοηθήσουν. Οχι, δεν θέλουμε να φύγουμε από την Ελλάδα, δεν είναι όλοι οι Ελληνες κακοί όπως αυτοί. Στις οικοδομές υπάρχει δουλειά για όλους. Είμαστε ευχαριστημένοι από τη ζωή μας στην Ελλάδα, μόνο αυτό το πρόβλημα έχουμε. Ερχονται και μας απειλούν, τι να κάνουμε;».
Μιλούν με φόβο, περιμένοντας το επόμενο χτύπημα. Αποφάσισαν να φυλάνε με βάρδιες ολόκληρη τη νύχτα. «Αλλά στη γειτονιά είναι κι άλλα σπίτια που ζουν Πακιστανοί, κανείς δεν ξέρει πού θα γίνει το επόμενο χτύπημα...».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/01/2008