Προφανώς είναι αδιάφορο ποιοι μεγαλοαστυνομικοί αισθάνονται ή θα αισθανθούν «αδικημένοι» μετά την ανάδειξη από το ΚΥΣΕΑ νέου αρχηγού της ΕΛΑΣ και τις επερχόμενες «κρίσεις». Οι έντονες αντιδράσεις τους όμως αποκρυσταλλώνουν το μεγάλο βαθμό αυτονομίας αστυνομικών «φραξιών» και «οργάνων» από τον ιεραρχικό πολιτικό έλεγχο.
Δηλώνει πολλά και η επιλογή του Δ. Τσιατούρα στη θέση του επικεφαλής. Εκπροσωπεί τη γενιά των χωροφυλάκων από όπου προέρχεται, που όπως και οι της «αστυνομίας πόλεων», κατατάχτηκε στο σώμα κατά την χούντα, ενώ πέρασε «ευδόκιμα» στην κρατική ασφάλεια. Η μετέπειτα εμπειρία του στο «μηχανισμό» αποτελεί κύριο «προσόν» του – άσχετα αν διαφημίζεται για «επιτυχίες» στο κοινό έγκλημα που παρά την εμβέλειά τους (π.χ. πενταπλό φονικό στο Αγρίνιο) δεν χρειαζόταν κανείς να είναι Κλουζώ για να τη διαλευκάνει. Η προσωπική επιλογή Παυλόπουλου δηλώνει την πλήρη αξιοποίηση της ασφαλίτικης εμπειρίας και «περγαμηνών» στη συνεχώς αναβαθμισμένη, «επιστημονικότερη» και με ευρωαμερικανικές συνεργασίες καταστολή του «εσωτερικού εχθρού» και των …διασυνδέσεών του. Εξάλλου, ο έτερος «Κλουζώ της 17Ν», Σύρος προαλείφεται για την ΕΥΠ. Ταυτόχρονα, η άλλη προϋπηρεσία του Τσιατούρα στην επιθεώρηση εσωτερικών υποθέσεων δείχνει τα μεγέθη αστυνομική διαφθοράς που μόνο σε επίπεδο «έμπειρου» στο θέμα αρχηγού αντιμετωπίζονται!
ΠΡΙΝ 02/03/2008
.png)
