Οι φετινές φοιτητικές εκλογές με βάση τα πρώτα πανελλαδικά αποτελέσματα αποτυπώνουν τάσεις και δυναμικές που εμφανίζονται στην κοινωνία το τελευταίο διάστημα. Η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ αδυνατεί να καλύψει το χαμένο έδαφος των προηγουμένων ετών παρά την εντεινόμενη σύνδεση της με τους μηχανισμούς εξάρτησης και διαπλοκής που υλικά και ιδεολογικά ενισχύει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εδώ και χρόνο.
Η ΠΑΣΠ όπως και το ΠΑΣΟΚ γενικότερα παρά την απέλπιδα προσπάθεια εμφάνισης ενός αντιπολιτευτικού λόγου και πρακτικής χρεώνεται την πλήρη ταύτιση της με την ουσία όλων των αντιδραστικών μέτρων της κυβέρνησης και της Ε.Ε. σε παιδεία – εργασία.
Η άνοδος της ΑΡΕΝ που τροφοδοτείται κυρίως από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, είναι αναντίστοιχη με την υπερπροβολή και την προνομιακή σχέση με τα ΜΜΕ, στο βαθμό που δεν εκφράζει πραγματικό ρεύμα και διεργασίες στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος.
Η ΠΚΣ ενώ εκφράζει ένα αγωνιστικό δυναμικό, αδυνατεί να συνδεθεί με τη νέα τάση ριζοσπαστικοποίησης, που γεννιέται στα πανεπιστήμια και στη κοινωνία γενικότερα. Σε αυτό το πλαίσιο ενώ διατηρεί δυνάμεις δεν καταφέρνει να υπερβεί τα όρια της πολιτικής της γραμμής και να συμβάλλει αποφασιστικά στη καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής.
Η αριστερή αντικαπιταλιστική πτέρυγα του φοιτητικού κινήματος, η ΕΑΑΚ παρά τις όποιες αδυναμίες της, εκφράζει αταλάντευτα ένα ριζοσπαστικό αγωνιστικό δυναμικό των σχολών. Αυτό είναι προϊόν τόσο του ρόλο της στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος όσο και του ότι αποτελεί το πλέον ελπιδοφόρο και μαζικό αντικαπιταλιστικό εγχείρημα στη φοιτητική νεολαία. Σε αυτή τη βάση η πολιτική εμβέλεια της ΕΑΑΚ είναι πολιτική παρακαταθήκη για την αναμέτρηση με τη κυβερνητική πολιτική το επόμενο διάστημα. Σε αυτό το φόντο, καλεί το φοιτητικό κίνημα την επόμενη των εκλογών σε αγωνιστική απάντηση στα κυβερνητικά μέτρα και μεταρρυθμίσεις σε εκπαίδευση και εργασία.
Αθήνα, 10/4/2008
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση