Είμαστε παιδιά μεταναστών. Ανάμεσα στις 200.000 που ζουν συνολικά στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι γεννηθήκαμε εδώ και κάποιοι ήρθαμε με τους γονείς μας πολύ μικροί. Για την πλειοψηφία μας αυτός είναι ο μόνος τόπος που ξέρουμε και τα ελληνικά η μόνη γλώσσα που μιλάμε.
140.000 από μας πανελλαδικά (μαζί με τους παλιννοστούντες) φοιτούμε σήμερα σε δημοτικά-γυμνάσια-λύκεια.
Κανονικά θα ‘πρεπε να ζούμε την καλύτερη ηλικία της ζωής μας… Αντί γι’ αυτό όμως γευόμαστε την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και τον φόβο της απέλασης!
Οι ελληνικές αρχές μας αρνούνται ακόμα και το στοιχειώδες: δηλ. να μας δίνουν πιστοποιητικό γέννησης!
Το χειρότερο όμως είναι ότι μόλις συμπληρώνουμε τα 18 μας χρόνια, απαιτούν να αποκτήσουμε άδεια παραμονής ακριβώς με τις ίδιες προϋποθέσεις που αποκτούν όλοι οι μετανάστες. Δηλ. να αγοράσουμε ένσημα, να πληρώσουμε παράβολο (ειδικός φόρος), να μαζέψουμε μια στοίβα χαρτιά. Ξαφνικά τα προηγούμενα 18 χρόνια της ζωής μας είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ! Σαν να είμαστε ξένοι στη χώρα που γεννηθήκαμε ή μεγαλώσαμε! Ξαφνικά ονομαζόμαστε μετανάστες και κυρίως «λαθρομετανάστες»!
Κι έτσι απλά στην ηλικία που θα ‘πρεπε να ονειρευόμαστε, ανακαλύπτουμε πως εμείς δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα!
Γιατί η Ελλάδα παραμένει μια από τις λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), που δίνει την υπηκοότητα με κριτήριο τους δεσμούς αίματος και όχι τον τόπο γέννησης. Την ίδια ώρα είναι και η μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου το παράβολο για την αίτηση για την υπηκοότητα κοστίζει 1.500 ευρώ!!
Πολλές φορές αισθανόμαστε ότι αυτή είναι η «τιμωρία» για μας αλλά και τους γονείς μας που αναγκάστηκαν να γίνουν πολιτικοί και οικονομικοί πρόσφυγες. Και τι παράλογο αλήθεια: «τιμωρούμαστε» παρόλο που οι γονείς μας είναι νόμιμοι και ανταποκρίνονται σε όλες τις υποχρεώσεις τους.
Και αναρωτιόμαστε γιατί; Γιατί «τιμωρούμαστε» αφού οι γονείς μας έκαναν απλά ότι έκαναν στο παρελθόν και τα 6 εκ. Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό; Η φυγή από την φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, τις δικτατορίες, δεν είναι έγκλημα, αλλά ανάγκη για επιβίωση.
Εμείς θα αγωνιστούμε για τα δικαιώματα μας, γιατί δεν έχουμε άλλο δρόμο! Αλλά σ’ αυτό τον αγώνα καλούμε κάθε νέο και νέα, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη και όλη την ελληνική κοινωνία να μας υποστηρίξει. Από κοινού μπορούμε να τα καταφέρουμε!
Παλεύουμε για:
· Παροχή του πιστοποιητικού γέννησης από τις ελληνικές αρχές σε όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ.
· Παροχή της ελληνικής υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ. Αλλαγή του νόμου για την υπηκοότητα.
· Άδεια παραμονής μακράς διάρκειας για όλα τα παιδιά που αν και δεν γεννήθηκαν εδώ, μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ.
· Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.).
Δημοτικά συμβούλια όπως της Βέροιας, των Συκεών (Θεσσαλονίκης), της Νέας Ιωνίας Βόλου κ.λ.π., αλλά και συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων (όπως η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος-ΓΣΕΕ), υποστηρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών των μεταναστών. Στην απόφαση του ο δήμος Ν.Ιωνίας Βόλου, έγραφε: «Ο δήμος Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, του οποίου πάρα πολλοί δημότες υπήρξαν οικονομικοί μετανάστες στη Γερμανία, το Βέλγιο, την Αυστραλία, τον Καναδά και αλλού, ζητά το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στη φιλόξενη χώρα μας».
Τι μπορείς να κάνεις εσύ;
· Πάρε ψήφισμα υποστήριξης στο σχολείο, σχολή, χώρο εργασίας σου.
· Μάζεψε υπογραφές υποστήριξης στον χώρο σου και από τους γνωστούς σου.
· Διεκδίκησε να υιοθετηθούν τα παραπάνω αιτήματα από Δήμους, συνδικάτα, μαζικές οργανώσεις.
· Ενημέρωσε τους γύρω σου. Οργάνωσε μια συζήτηση στο χώρο σου.
· Έλα σε επαφή μαζί μας. Στήριξε και διαφήμισε τις εκδηλώσεις μας. Οργανώσου μαζί μας.
140.000 από μας πανελλαδικά (μαζί με τους παλιννοστούντες) φοιτούμε σήμερα σε δημοτικά-γυμνάσια-λύκεια.
Κανονικά θα ‘πρεπε να ζούμε την καλύτερη ηλικία της ζωής μας… Αντί γι’ αυτό όμως γευόμαστε την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και τον φόβο της απέλασης!
Οι ελληνικές αρχές μας αρνούνται ακόμα και το στοιχειώδες: δηλ. να μας δίνουν πιστοποιητικό γέννησης!
Το χειρότερο όμως είναι ότι μόλις συμπληρώνουμε τα 18 μας χρόνια, απαιτούν να αποκτήσουμε άδεια παραμονής ακριβώς με τις ίδιες προϋποθέσεις που αποκτούν όλοι οι μετανάστες. Δηλ. να αγοράσουμε ένσημα, να πληρώσουμε παράβολο (ειδικός φόρος), να μαζέψουμε μια στοίβα χαρτιά. Ξαφνικά τα προηγούμενα 18 χρόνια της ζωής μας είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ! Σαν να είμαστε ξένοι στη χώρα που γεννηθήκαμε ή μεγαλώσαμε! Ξαφνικά ονομαζόμαστε μετανάστες και κυρίως «λαθρομετανάστες»!
Κι έτσι απλά στην ηλικία που θα ‘πρεπε να ονειρευόμαστε, ανακαλύπτουμε πως εμείς δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα!
Γιατί η Ελλάδα παραμένει μια από τις λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), που δίνει την υπηκοότητα με κριτήριο τους δεσμούς αίματος και όχι τον τόπο γέννησης. Την ίδια ώρα είναι και η μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου το παράβολο για την αίτηση για την υπηκοότητα κοστίζει 1.500 ευρώ!!
Πολλές φορές αισθανόμαστε ότι αυτή είναι η «τιμωρία» για μας αλλά και τους γονείς μας που αναγκάστηκαν να γίνουν πολιτικοί και οικονομικοί πρόσφυγες. Και τι παράλογο αλήθεια: «τιμωρούμαστε» παρόλο που οι γονείς μας είναι νόμιμοι και ανταποκρίνονται σε όλες τις υποχρεώσεις τους.
Και αναρωτιόμαστε γιατί; Γιατί «τιμωρούμαστε» αφού οι γονείς μας έκαναν απλά ότι έκαναν στο παρελθόν και τα 6 εκ. Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό; Η φυγή από την φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, τις δικτατορίες, δεν είναι έγκλημα, αλλά ανάγκη για επιβίωση.
Εμείς θα αγωνιστούμε για τα δικαιώματα μας, γιατί δεν έχουμε άλλο δρόμο! Αλλά σ’ αυτό τον αγώνα καλούμε κάθε νέο και νέα, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη και όλη την ελληνική κοινωνία να μας υποστηρίξει. Από κοινού μπορούμε να τα καταφέρουμε!
Παλεύουμε για:
· Παροχή του πιστοποιητικού γέννησης από τις ελληνικές αρχές σε όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ.
· Παροχή της ελληνικής υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ. Αλλαγή του νόμου για την υπηκοότητα.
· Άδεια παραμονής μακράς διάρκειας για όλα τα παιδιά που αν και δεν γεννήθηκαν εδώ, μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ.
· Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.).
Δημοτικά συμβούλια όπως της Βέροιας, των Συκεών (Θεσσαλονίκης), της Νέας Ιωνίας Βόλου κ.λ.π., αλλά και συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων (όπως η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος-ΓΣΕΕ), υποστηρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών των μεταναστών. Στην απόφαση του ο δήμος Ν.Ιωνίας Βόλου, έγραφε: «Ο δήμος Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, του οποίου πάρα πολλοί δημότες υπήρξαν οικονομικοί μετανάστες στη Γερμανία, το Βέλγιο, την Αυστραλία, τον Καναδά και αλλού, ζητά το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στη φιλόξενη χώρα μας».
Τι μπορείς να κάνεις εσύ;
· Πάρε ψήφισμα υποστήριξης στο σχολείο, σχολή, χώρο εργασίας σου.
· Μάζεψε υπογραφές υποστήριξης στον χώρο σου και από τους γνωστούς σου.
· Διεκδίκησε να υιοθετηθούν τα παραπάνω αιτήματα από Δήμους, συνδικάτα, μαζικές οργανώσεις.
· Ενημέρωσε τους γύρω σου. Οργάνωσε μια συζήτηση στο χώρο σου.
· Έλα σε επαφή μαζί μας. Στήριξε και διαφήμισε τις εκδηλώσεις μας. Οργανώσου μαζί μας.
.png)
