Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει την πολιτική της με επίκεντρο το ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις βασικών τομέων και κοινωνικών υπηρεσιών (λιμάνια, Ολυμπιακή, ενέργεια, κοινωνικές υποδομές κλπ), την ακρίβεια, την μόνιμη λιτότητα. Μαζί με αυτά προωθείται η αντιδραστική μεταρρύθμιση στο κράτος, η παραπέρα εκμετάλλευση της φύσης και η περιβαλλοντική καταστροφή, η αντιεκπαιδευτική πολιτική, η επικύρωση της νέα ευρωσυνθήκης της αγοράς και του αυταρχισμού. Ένα κύμα φτώχιας και ανασφάλειας, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτισμικής εξαπλώνεται στην κοινωνία.
Ταυτόχρονα στο εσωτερικό αναπτύσσονται οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες. Οι τρεις γενικές απεργίες, και οι άλλες κινητοποιήσεις, έδειξαν ότι μπορούν να ανεβαίνουν οι μορφές πάλης και να αποκτούν πιο οξυμμένα χαρακτηριστικά, ότι αναπτύσσονται ευρύτερες αγωνιστικές διεργασίες και διαθέσεις. γύρω από το σύνολο ων αντιθέσεων. Στο έδαφος αυτό αναπτύσσεται και η φθορά του αστικού πολιτικού συστήματος και των δυο κομμάτων εξουσίας που την προωθούν. Στο έδαφος αυτής της ρευστότητας αναπτύσσονται και τάσεις και αναζητήσεις για μετάλλαξη του πολιτικού σκηνικού.
Για τις δυνάμεις του ΜΕΡΑ, το βασικό ερώτημα είναι αν το συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό θα αναπλαστεί ή θα ανατραπεί και αν η Αριστερά θα παίξει σταθεροποιητικό ή ανατρεπτικό ρόλο. Αυτή είναι η δική μας πολιτική αφετηρία.
Σε αυτό το σκηνικό το κίνημα της νεολαίας βρίσκεται στην καρδιά των εξελίξεων. Οι μαζικοί φοιτητικοί αγώνες της περσινής χρονιάς που ανέτρεψαν την αντιδραστική αναθεώρηση του συνταγματος και η μεγάλη συμμετοχή της εργατικής νεολαίας στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες έφεραν στο προσκήνιο με νέους όρους την ανάγκη να επιδράσουν οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς στην ανάπτυξη της πολιτικής πάλης των εργαζόμενων και στην ευρύτερη ριζοσπαστικοποίηση του ρεύματος της αριστερής διαμαρτυρίας.
Στα πανεπιστήμια, τον μαζικό νεολαιίστικο χώρο όπου γεννήθηκαν κάποιες από τις σημαντικότερες και μαζικότερες μάχες της περιόδου, αναδεικνύοντας αυτές ακριβώς τις δυνατότητες η ΕΑΑΚ εξέφρασε και εκφράζει την πιο συνολική, ανατρεπτική, αγωνιστική και γι’αυτό πολιτικά αποτελεσματική εκδοχή κάθε στιγμής του φοιτητικού κινήματος. Κόντρα συχνά και στην στάση των παρατάξεων της επίσημης αριστεράς.
Η αριστερή πτέρυγα στα πανεπιστήμια, η ΕΑΑΚ είχε και έχει αποφασιστική συμβολή στην ανάπτυξη ενός φοιτητικού κινήματος που θα προτάσσει τα σύγχρονα (εργασιακά, ασφαλιστικά, μορφωτικά, δημοκρατικά) δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας, Θα ανεβάζει και θα πολιτικοποιεί την πάλη του ως την συνολική αμφισβήτηση της πολιτικής τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του αστικά μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, της αμφισβήτησης, ‘ανυπακοής’ και ανατροπής τελικά των πυλώνων του κεφαλαίου και της ΕΕ, μαζί και των βασικών επιλογών της ΕΕ για την εκπαίδευση και την εργασία, την υποταγή των κοινωνιών στον μονόδρομο του κέρδους, της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας. Ενός κινήματος που στην καρδιά του έχει τις γενικές συνελέυσεις και το συντονισμό τους και όχι τις γραφειοκρατικές διαδικασίες της ΕΦΕΕ που θέλουν να νεκραναστήσουν η ΚΝΕ και η νεολαία ΣΥΝ.
Η ΕΑΑΚ έφερε στο προσκήνιο με όρους κινήματος την αναγκαιότητα μιας επαναστατικής αριστεράς που θα τροφοδοτείται και θα τροφοδοτεί τα κινήματα, που δεν θα υποτάσσεται σε λογικές συνδιαχείρισης και συνδιαλλαγής. Ανεξάρτητης από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς. Αντικαπιταλιστικής, που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων. Νικηφόρας, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡΕΝ) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.
Στη μάχη που δίνει η ΕΑΑΚ να εκφράσει αυτό το πολιτικό ρεύμα στις φοιτητικές εκλογές της 9ης Απρίλη και στους αγώνες της επόμενης μέρας, το ΜΕΡΑ, οι οργανώσεις, οι συλλογικότητες και οι ανεξάρτητοι αγωνιστές που το αποτελούν, συμμετέχουν και στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις. Για να ενισχυθεί το ρέυμα ανατροπής της αντιδραστικής αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ε.Ε, της ανατροπής και της ίδιας της κυβέρνησης και κάθε καπιταλιστικής κυβέρνησης που την προωθεί. Για την ανατροπή του αντιδραστικού νόμου – πλαίσιου, της έντασης της επιχειρηματικής - ανταποδοτικής λειτουργίας, της πειθάρχησης και του αυταρχισμού. Για ένα νέο γύρο αναμέτρησης του φοιτητικού κινήματος με τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης. Για να μην περάσει η αναγνώριση των ΚΕΣ και των πτυχίων του εξωτερικού μέσω της κοινοτικής οδηγίας, για να μην προχωρήσει η αναθεώρηση του άρθρου 16 και του συντάγματος συνολικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα δίδακτρα, οι ιδιωτικοποιήσεις στην φοιτητική μέριμνα, οι νόμοι για την Αξιολόγηση, τη Δια Βίου Μάθηση Διεθνές Πανεπιστήμιο, το ΔΟΑΤΑΠ, τα μεταπτυχιακά και την έρευνα. Για να ανατραπούν τα σχέδια για το μέλλον της ανεργίας, της λιτότητας, της εργασιακής ανασφάλειας, του «απασχολήσιμου» εργαζόμενου που ετοιμάζουν για τη νεολαία. Για να ανοίξει ο δρόμος για την ενεργή συμβολή του ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού δυναμικού της νεολαίας στην συγκρότηση της επαναστατικής αριστεράς που τόσο ανάγκη έχει η εποχή μας στα πολιτικά μέτωπα και στην κοινωνία συνολικά.
.png)
