ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26/11
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 6.00μ.μ
Ανεστάλησαν, λοιπόν, οι κινητοποιήσεις στις φυλακές. Κινητοποιήσεις που πήραν μια μορφή που συναντάει τα όριά της στην πείνα και το θάνατο και που δοκιμάζει καθημερινά την αντοχή και την υπομονή των απεργών πείνας, αλλά και θέτει με τον πιο μαζικό και πιεστικό τρόπο την κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον αγώνα αυτό σαν τη μοναδική αιτία των υποχωρήσεων της κυβέρνησης, κλείνει απλώς τα μάτια του στην πραγματικότητα που λέει ότι καμιά παραχώρηση δε γίνεται ποτέ χωρίς αγώνα.
Ο αγώνας των κρατουμένων, για πρώτη φορά έλαβε τόσο μαζικά και πολιτικοποιημένα χαρακτηριστικά αλλά και συντονισμένη μορφή. Κατάφερενα ανοίξει δρόμουςεπικοινωνίαςμε την υπόλοιπη κοινωνία και να συνδεθεί με τις κοινωνικές και εργατικές αντιστάσεις, δημιουργώντας τους όρους ώστε οι τοίχοι των φυλακών να γίνουν διάφανοι. Η έμπρακτη αλληλεγγύη εργαζόμενων και νεολαίας, που εκδηλώθηκε μέσα από διαδικασίες κινήματος, ήταν καθοριστικής συμβολής στην απόσπαση αυτής της υλικής νίκης. Η ώσμωση του συνεχιζόμενου αγώνα των κρατουμένων με τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, τον καθιστά πολιτικά απειλητικό για το βάρβαρα εκμεταλλευτικό- καταπιεστικό σύστημα, και γι’ αυτό, αποτελεσματικό.
Καμιά αυταπάτη δεν έχουμε για την ευαισθησία και τις προθέσεις του Υπουργείου. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κυβέρνηση, κολλημένη στον τοίχο από την απεργία πείνας και την κοινωνία, έκανε μια κίνηση εκτόνωσης της κατάστασης. Γιατί δεν είναι 3.500 βέβαια (όπως διατείνεται το υπουργείο και πολλά ΜΜΕ) αυτοί που μπορούν να πληρώσουν τις μετατρέψιμες ποινές για να αποφυλακιστούν. Πολύ περισσότερο που, χιλιάδες από αυτούς, βρίσκονται στη φυλακή επειδή ακριβώς δεν έχουν να πληρώσουν.
Η δυνατότητα άμεσης αποφυλάκισης κάποιου αριθμού κρατουμένων και η σχετική επέκταση του δικαιώματος υφ’ όρων απόλυσης σε μερίδα τοξικομανών κρατουμένων, οδήγησαν στην απόφαση της αναστολής. Η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, που κυριάρχησαν τον τελευταίο μήνα στο χώρο των φυλακών, εκφράστηκαν στην απόφαση αυτή, απαντώντας το δίλημμα για τη συνέχιση ενός τόσο σκληρού αγώνα ή την αναστολή του για να δοθεί η ευκαιρία αποφυλάκισης σε κάποιους συγκρατούμενους.
Οι λοιπές κυβερνητικές εξαγγελίες ανατροφοδοτούν και διαιωνίζουν το απαράδεχτο καθεστώς που υπάρχει μέσα στις φυλακές. Συγκεκριμένα, αντί του αιτήματος των κρατουμένων για τη δημιουργία προγραμμάτων απεξάρτησης στους τοξικομανείς κρατουμένους, η κυβέρνηση προωθεί τη χορήγηση υποκατάστατων ουσιών, ενώ απαξιώνειπλήρως τα αιτήματά τους για στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής, κατάργηση (περιορισμό διεκδικούσαν οι κρατούμενοι) της προφυλάκισης και εκπαιδευτικά προγράμματα κοινωνικής επανένταξης. Επίσης, καμιά απάντηση δε δόθηκε στα αιτήματα για το κλείσιμο των φυλακών ανηλίκων, την αποφυλάκιση χιλιάδων αθώων μεταναστών και προσφύγων, την κατάργηση της έκτισης ποινής για πειθαρχικό παράπτωμα. Στην κραυγή των κρατουμένων για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, το υπουργείο αντιπαρέθεσε τη δημιουργία αρκετών νέων φυλακών που προστίθενται στις ήδη υπάρχουσες.
Την ώρα που τα τηλεοπτικά δελτία ασχολούνται με τις ανταλλαγές dvd και «ιερών» δισεκατομμυρίων, η κυβέρνηση ετοιμάζει το νέο προϋπολογισμό ληστείας εργαζόμενων και συνταξιούχων για να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες και να σώσει τις εταιρίες από την κρίση και αρνείται κάθε κοινωνική παροχή, ωθώντας στο κοινωνικό περιθώριο χιλιάδες απολυμένους, φτωχούς και ανασφάλιστους εργαζόμενους. Ενώ η Ευρωπαϊκή οδηγία για τη δημιουργία σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες και πρόσφυγες, συνδυάζεται με την «αντι»-τρομοκρατική σταυροφορία των κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε. Με το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) να συνδιαμορφώνουν από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση την ποινικοποίηση κάθε έκφρασης κοινωνικής αγανάκτησης και αντίστασης,λαϊκού ξεσηκωμού ή ανατρεπτικής κοινωνικής και πολιτικής συλλογικής δράσης.Σ’ αυτή την αδιάκοπη επίθεση του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, η ένταση και η κατά περιόδους όξυνση των κοινωνικών και εργατικών αντιστάσεων και αγώνων θεωρείται επικίνδυνη και αντιμετωπίζεται με κρατική καταστολή ή με φυλάκιση.
Για μας η αναστολή των κινητοποιήσεων, είναι μια στιγμή μέσα σε μια κίνηση που έχει αποκτήσει διάρκεια, συνέχεια και πλέον ιστορία με καταγεγραμμένες νίκες. Δε θα ξεχάσουμε ότι οι τελευταίες κινητοποιήσεις ήταν μόλις 1,5 χρόνο πριν, τον Απρίλη του 2007 στο Μαλανδρίνο. Αναστολή, όπως οι ίδιοι οι κρατούμενοι τόνισαν, σημαίνει ότι ο αγώνας συνεχίζεται ˙ όχι παραίτηση, όχι ικανοποίηση. Για τους εκτός των τειχών της φυλακής σημαίνει συνέχιση της στήριξής τους, συνέχιση του αγώνα για πλήρη ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, για κάθε κρατούμενο, κάθε καταπιεσμένο, είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός φυλακής.Κρατάμε το υπόβαθρο που δημιουργήθηκε στην κοινωνία, και τις δυνατότητες που ανέδειξε το σθένος των κρατουμένων, κρατάμε την έμπρακτη αλληλεγγύη των εργαζομένων και της νεολαίας και την πολιτικοποίηση του ζητήματος των φυλακών και των φυλακισμένων.
Ο αγώνας, για τα δικαιώματα των κρατουμένων, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας, φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων, προσφύγων και μεταναστών, συνεχίζεται…! Είναι αγώνας ενάντια στο καθεστώς της κρατικής εξουσίας και του καπιταλιστικού συστήματος, στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης.
.png)
