Δύο χειριστές ελικοπτέρου τύπου Apache χάθηκαν με οδυνηρό τρόπο μετά την πτώση του στην Κύμη Ευβοίας. Χαρακτηριστικό του μεγέθους της τραγωδίας είναι το γεγονός ότι τα σωστικά συνεργεία δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν για ώρες το σημείο της πτώσης, καθώς συνεχείς ήταν οι εκρήξεις των πυρομαχικών και των καυσίμων, προκαλώντας παράλληλα πυρκαγιά.
Εύλογα τα ερωτήματα, ενώ η απαντήσεις δείχνουν εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων.
Ερώτημα πρώτο: γιατί το ελικόπτερο ήταν εξοπλισμένο. Σύμφωνα με το σενάριο της άσκησης επιχειρούσε σε νυχτερινή άσκηση απεγκλωβισμού του από ραντάρ πυραυλικών συστημάτων. Γιατί έπρεπε να φέρει 600 τουλάχιστον φυσίγγια; Θα βομβάρδιζε τα ραντάρ;
Το μέγεθος της ανοργανωσιάς και της προχειρότητας αλληλοδιαπλέκεται με την καλλιέργεια πολεμικού κλίματος και την εξυπηρέτηση του Αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων, επιβάλλοντας εκτέλεση ασκήσεων με πραγματικά πυρά.
Ιδού τα τραγικά αποτελέσματα.
Ερώτημα δεύτερο: ήταν οι πιλότοι κατάλληλα εκπαιδευμένοι; Είχαν εμπειρία στα συγκεκριμένα ελικόπτερα;
Σαφώς και όχι. Παρά την προπαγάνδα από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που έτρεξαν να προβάλλουν την άποψη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (γνωστές ως διαρροές) και που έκαναν λόγο για έμπειρους πιλότους, οι πιλότοι ήταν άπειροι.
Ήταν εκπαιδευμένοι σε μεταγωγικά ελικόπτερα, η συμπεριφορά των οποίων δεν αντιστοιχεί σε αυτή των Apache.
Όμως ο υπουργός Β.Μεϊμαράκης και ο αρχηγός ΓΕΣ Βούλγαρης κρύβονται. Πραγματική σιγή. Καμιά δήλωση.
Θυμόμαστε ότι το θέμα της Αεροπορίας Στρατού ο υπουργός Εθνικής Άμυνας το είχε αναγάγει σε προσωπικό ζήτημα και είχε δεσμευτεί.
Όμως εκτός από τους δύο νεκρούς πιλότους, τον 36χρονο Ταγματάρχη Σκούρα Δημήτριο, πατέρα δύο παιδιών και τον 33χρονο Λοχαγό Κακαμπάκο Αθανάσιο, πατέρα ενός παιδιού, η Αεροπορία Στρατού είχε πρόσφατα και άλλα θύματα.
Μόλις το Μάρτιο του 2008, είχαμε θρηνήσει άλλα τρία παλικάρια (3) από πτώση ελικοπτέρου τύπου UH-1H, που κατευθύνονταν στη Ρεντήνα.
Και τότε, σε σχετική ανακοίνωση μας είχαμε επισημάνει την κατάσταση που επικρατεί στην Αεροπορία Στρατού:
«όλοι με το φόβο των απαρχαιωμένων πτητικών μέσων που μετρούν δεκάδες χρόνια πτήσεων, τις ελλείψεις στα ανταλλακτικά και στην συντήρησης τους, αλλά και τα τεράστια κενά στην επάνδρωση της Αεροπορίας Στρατού.
Όμως το ΓΕΣ προτάσσει τις ανάγκες εξυπηρέτησης του ΑΞΙΟΜΑΧΟΥ, την εκπλήρωση των Νατοϊκών υποχρεώσεων, εξαντλώντας τα πληρώματα…..».
Η πληθώρα πολεμικών ελικοπτέρων Apache, τα περισσότερα των οποίων παραμένουν ανενεργά και συσκευασμένα στα κουτιά, ενώ συνεχίζονται να γίνονται παραγγελίες καινούργιων, εξαιτίας της έλλειψης πιλότων, οδήγησε στην απόφαση συμμετοχής στην συγκεκριμένη άσκησης άπειρων πιλότων, που τελικά χάθηκαν.
Από τη μια μεριά έχουμε τα κροκοδείλια δάκρυα της κυβέρνησης και του ΓΕΣ, τις υποκριτικές τηλεοπτικές πόζες και τα κενά περιεχομένου λόγια συμπάθειας στις οικογένειες των άτυχων πιλότων και από την άλλη μεριά έχουμε τα στοιχεία.
Στοιχεία δημοσιευμένα, που έχουν κατατεθεί στη Βουλή, στοιχεία που απαιτούν απαντήσεις και λύσεις, αλλά δυστυχώς χάνονται στον κυκεώνα της συνδιαλλαγής, της διαπλοκής κυβερνήσεων και πολεμικών βιομηχανιών.
Ας τα θυμηθούμε:
- «Στο 1ο Τάγμα Ελικοπτέρων για 43 ελικόπτερα οι υπάρχοντες κυβερνήτες είναι 26, που σημαίνει ότι μπορεί να πετάξει μόλις το 60,5%.
- Στο 2ο Τάγμα Ελικοπτέρων για 21 ελικόπτερα οι υπάρχοντες κυβερνήτες είναι 17, δηλαδή πετά το 80,1%.
- Στο 4ο Τάγμα Ελικοπτέρων για 15 Chinook οι υπάρχοντες χειριστές αρκούν για 12, δηλαδή πετά το 80%.
- Στα δύο Τάγματα Apache για 32 ελικόπτερα οι υπάρχοντες χειριστές αρκούν για 27, δηλαδή μπορεί να πετάξει το 84,4%».
Η επιχείρηση περιφρούρησης του στρατιωτικού γοήτρου δεν αλλάζει την πραγματικότητα.
Η στρατιωτική υπηρεσία φαντάρων και στελεχών μοιάζει με κοντέρ στο οποίο σε τακτά χρονικά διαστήματα αυξάνει ο αριθμός των νεκρών.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6932 955437
.png)
