35 χρόνια μετά και το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συνεχίζει να φωτίζει και να εμπνέει τους αγώνες χιλιάδων εργαζόμενων και νεολαίων. Αποδεικνύει ότι οι μαζικοί και από τα κάτω αγώνες μπορούν στο σήμερα να φέρουν νίκες, μπορούν να κάνουν τα πράγματα να πάνε αλλιώς. Τρομάζει τους εκάστοτε κυβερνώντες και εξουσιαστές, δείχνοντας ότι το σκοτάδι που προτάσσουν οι νόμοι της αγοράς και η καπιταλιστική κοινωνία στο σύνολο της δεν είναι ανίκητο. Διαλύεται όταν βγουν στην επιφάνεια τα ρεύματα αμφισβήτησης και ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης των εργαζομένων, παίρνοντας οι ίδιοι την κατάσταση στα χέρια τους.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες γινόμαστε θεατές των στημένων τηλεοπτικών πάνελ που προσπαθούν να αλλοιώσουν την σημασία και το νόημα της επετείου. Οι «ειδικοί» προσπαθούν να μας πείσουν ότι νίκη ήταν η επιστροφή του Καραμανλή, η είσοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η συνθηκολόγηση της αριστεράς, το όραμα της ισχυρής Ελλάδας των εκστρατευτικών σωμάτων, της ΕΕ, του Ευρώ, της δικτατορίας του κεφαλαίου και των αγορών. Προσπαθούν να πείσουν ότι τα συνθήματα του τότε ανήκουν πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, όμως κάθε προσπάθεια τους πέφτει στο κενό.
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου γίνεται εν μέσω παγκόσμιας κρίσης του κεφαλαίου. Μια κρίση που με την ένταση και τη διάρκεια της κλυδωνίζει τα θεμέλια του καπιταλισμού της εποχής μας. Ζούμε τη συνολική επίθεση στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα, στο όνομα των μεταρρυθμίσεων ή των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης. Μια κατάσταση που προσπαθούν να την παρουσιάσουν ως απλά μια «δύσκολη στροφή», σκοντάφτοντας όμως πάνω στα αποτελέσματα της πολιτικής που εφαρμόζουν εδώ και δεκαετίες.
Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, κεφάλαιο θέλουν να κάνουν μια απέλπιδα προσπάθεια για μια «φυγής προς τα μπρος»! Μια κίνηση που σηματοδοτεί την νέα εντεινόμενη και πιο βαθιά επίθεση στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα. Λιτότητα, ανεργία, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση των εργατικών- ασφαλιστικών δικαιωμάτων, το νέο πάγωμα των μισθών. Αποτελούν δικαιολογίες για την απόδραση από αυτή τη κατάσταση εξ’ ονόματος της εθνικής ενότητας.
Ταυτόχρονα καλούμαστε να πληρώσουμε 27 δις ευρώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα του ελληνικού στρατού. Ενώ μας πλασάρουν την αναγκαιότητα ιδιωτικοποιήσεων σε παιδεία, υγεία, εργασία, την ίδια ώρα κανονίζουν deal τεράστιων «πακέτων» με Έλληνες και ξένους εμπόρους όπλων.
Ο εκσυγχρονισμός του στρατού αποτελεί πλέον την προμετωπίδα του οράματος της ισχυρής Ελλάδας, της «δύναμης ευθύνης στα Βαλκάνια», της πιο δυναμικής της εισόδου σε ΝΑΤΟ και Ευρωστρατό. Μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, των «ειρηνευτικών αποστολών». Στέλνοντας παντού στρατούς κατοχής, σεκιουριτάδες και μπράβους στις διεθνείς «μπίζνες» του ελληνικού κεφαλαίου.
Πλέον ο στρατός αναλαμβάνει ξεκάθαρα το ρόλο της καθυπόταξης των εργαζομένων εντός και εκτός συνόρων. Επενδύει στο φόβο της ασύμμετρης απειλής, της υποτιθέμενης τρομοκρατίας, προπαγανδίζει προληπτικούς πολέμους, εφευρίσκει αόρατους εχθρούς. Θυσιάζει τους φαντάρους για τις ανάγκες του αξιόμαχου, ενώ οι πολεμικοί εξοπλισμοί του επιφέρουν νέα βαριά φορολογικά μέτρα στους εργαζόμενους και παράλληλα νέες πηγές κερδοφορίας των πολυεθνικών θανάτου.
Είναι βασικός μηχανισμός υποταγής του νεολαιίστικου κινήματος, με τελικό σκοπό τη δημιουργία ενός μοντέλου ανθρώπου, εγκλωβισμένου στο λαβύρινθο της υποταγής και της εκμετάλλευσης. Από το γυμνασιάρχη, στον λυκειάρχη και από εκεί στον ταγματάρχη (υποχρεωτική στράτευση στα 18) ολοκληρώνοντας έτσι την εισαγωγή του νέου στην εκπαίδευση του νέου νόμου-πλαίσιο, των 2 κύκλων σπουδών, της κατακερματισμένης γνώσης, του επιχειρηματικού πανεπιστημίου. Ενός αποφοίτου έτοιμου να εισαχθεί στην αγορά εργασίας, επανακαρτίσιμου, εύκολης λείας στα χέρια των εργοδοτών. Ενός ανθρώπου κομμένου και ραμμένου για τη καθημερινότητα του δανείου, των υποχρεώσεων, της Παλλαϊκής Άμυνας.
Μετά τη χούντα των συνταγματαρχών ο στρατός εισβάλει ξανά στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής, όπως προστάζει η χούντα των νόμων της αγοράς. Ένας στρατός που χρησιμεύει, για να εφαρμόζει πρώτος τη λογική της απλήρωτης εκμετάλλευσης. Ν’ αποτελεί ισχυρό διαπραγματευτικό και διπλωματικό όπλο. Εδώ χωρούν οι διακλαδικές ασκήσεις, τα υπερσύγχρονα όπλα, τα ετοιμοπόλεμα σώματα, οι θάνατοι φαντάρων σε περίοδο ειρήνης.
Πίσω όμως από τη «προσφορά» του στρατού στο ελληνικό κεφάλαιο, πίσω από τους λαμπρές τελετές και τους πανηγυρισμούς πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα. Κρύβεται ο αμίαντος, το χρώμιο, τα επικίνδυνα υλικά που βρίσκονται εν αφθονία στα στρατόπεδο. Η αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών, η εκτίναξη της χρήσης ναρκωτικών. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης και οι ανύπαρκτες σε πολλές περιπτώσεις συνθήκες υγιεινής. Κρύβονται φαντάροι αναλώσιμοι, θύματα στο βωμό της μείωσης του κόστους συντήρησης των στρατοπέδων, της εντατικοποίησης, του αξιόμαχου. Το πόσιμο νερό, η ξεκούραση, η ασφάλεια, η υγεία αποτελούν πολυτέλειες…!
Σε μια περίοδο που το σύνθημα ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στερείται όλο και πιο πολύ από τη πληττόμενη πλειοψηφία, το Πολυτεχνείο πάντα θα βρίσκει τη θέση στους κοινωνικούς αγώνες για την Ρήξη και την Ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης, της εμπορευματοποίησης, των νόμων της αγοράς. Για εμάς τους φαντάρους του Δικτύου Σπάρτακος το φετινό Πολυτεχνείο θα πρέπει να αποτελέσει την αρχή της Αντεπίθεσης του εργατικού, νεολαιίστικου και αντιπολεμικού κινήματος ενάντια σε αυτά που μας ετοιμάζουν…
ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ!
-Όχι στη υποχρεωτική στράτευση στα 18
-Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Κανένα πολεμικό πλοίο έξω από τα χωρικά ύδατα
-Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επιθέσεις. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις.
-Κανένας ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΣ. Ούτε ένα ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς
-ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ!
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
.png)
